Αρχική Σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής στον Τομέα Δημοσίων ΣυμβάσεωνΜΕΡΟΣ Β – ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ 2016-2020Σχόλιο του χρήστη Μίνως Ελευθερίου | 19 Φεβρουαρίου 2016, 00:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μίνως Ελευθερίου' | 19 Φεβρουαρίου 2016, 00:49

    Το μέρος Α που διαμορφώνει το πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε ο Στρατηγικός Σχεδιασμός είναι αξιέπαινο για την ευρύτητα των πηγών από το διεθνές πεδίο, που χρησιμοποίησε και για την προσπάθεια που έκανε να προσαρμόσει την διεθνή εμπειρία στην Ελληνική γλώσσα. Από την άλλη όμως δεν καταφέρνει να αποφύγει γλωσσικούς ακροβατισμούς που σε πολλές περιπτώσεις το καθιστούν ακατανόητο. Για παράδειγμα προτάσεις όπως: « i) Θέσπιση σαφών γραμμών για την εποπτεία του κύκλου των δημοσίων συμβάσεων» σελ. 14, δεν βγάζουν νόημα. Επίσης η «Ανάπτυξη κατάλληλης στρατηγικής για την ενσωμάτωση των δευτερευόντων πολιτικών στόχων στο σύστημα των δημοσίων συμβάσεων.» Θα είχε νόημα εάν είχαν οριστεί οι δευτερεύοντες πολιτικοί στόχοι. ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ Στην σελίδα 29 Παρ. ιε) αναγνωρίζεται ότι υπάρχει μειωμένη προώθηση της καινοτομίας (από το σύστημα δημόσιων συμβάσεων). Από τις διαπιστώσεις που ακολουθούν λείπει η διαπίστωση ότι η καινοτομία εμπεριέχει κίνδυνο (ρίσκο). Δεν είναι δυνατόν να πετύχεις καινοτομία εάν δεν ρισκάρεις, κατά συνέπεια και η Δημόσια Διοίκηση (ΔΔ) θα πρέπει να αναλάβει μέρος του ρίσκου της καινοτομίας. Όπως το Σχέδιο προβλέπει δημόσιες συμβάσης κοινωνικής αναφοράς και πράσινες συμβάσεις θα πρέπει να προβλέψει και για συμβάσεις καινοτομίας. Παράλληα στο Σχέδιο Δράσης η υποστήριξη της καινοτομίας γίνεται με α) μελέτες στους τομείς υγείας, ενέργειας, περιβάλλοντος, και μεταφορών (άραγε δεν υπάρχει σε άλλους τομείς η καινοτομία; Εδώ θα έπρεπε να υπάρχει συντονισμός με τους τομείς έξυπνης εξειδίκευσης όπως έχουν διαμορφωθεί από την ΓΓΕΤ) (δράση 33) β) δημιουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας με ασαφή σκοπό (δράση 34) και γ) το παρατηρητήριο τιμών των φαρμάκων (δράση 96). (;) Περιττό να αναφερθούμε στα περιεχόμενα των μελετών που δυνητικά περιλαμβάνουν θέματα όπως: «5)Συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην εμπορευματοποίηση των δημοσίων συμβάσεων και στο τελικό αποτέλεσμα των καινοτόμων διαδικασιών παραγωγής.» (;) Σελ. 44 Η αγορά καινοτόμων …… Επαναλαμβάνεται ή ίδια αντίληψη που καταπολεμά την ανάπτυξη της καινοτομίας, σημειώστε ότι ένα προϊόν δεν είναι καινοτόμο γιατί έτσι ονοματίζεται. Θα πρέπει η ΔΔ να γίνει αρωγός της καινοτομίας και παίρνει κάποιο ρίσκο. Δηλαδή διαγωνισμοί με πειραματισμό. Σελ.55 και 56 τοποθετούν πολύ σωστά το θέμα της καινοτομίας, αλλά δεν υπάρχει η αναμενόμενη συνέχεια στο Σχέδιο δράσης. ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Στην παράγραφο 2. για τις Διεθνείς Πολιτικές αναφέρεται η χρήση του συστήματος δημοσίων συμβάσεων ως αγορακεντρικό εργαλείο. Όμως οι διαπιστώσεις σταματούν εκεί. Αυτό που δεν γίνεται αντιληπτό από τους συντάκτες του σχεδίου είναι ότι οι δημόσιες συμβάσεις είναι εργαλείο ανάπτυξης της οικονομίας. Το Στρατηγικό Σχέδιο θα έπρεπε να κατανοεί ότι το Δημόσιο συμφέρον εξυπηρετείται πρώτιστα όταν υποστηρίζεται η αναπτυξιακή διάσταση που μπορούν να έχουν οι Δημόσιες Συμβάσεις. Το όραμα περιλαμβάνει ως πρώτο στοιχείο την βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, όμως στην συνέχεια το στοιχείο αυτό αμελείται. Σελ. 40 «Η αποτελεσματική εφαρμογή κανόνων δικαίου – Απλοποίηση θεσμικού πλαισίου» αποτελεί την πρώτη από τις 4 διακριτές Στρατηγικές κατευθύνσεις που προκύπτουν από το Όραμα για τις Δημόσιες Συμβάσεις. Η στρατηγική κατεύθυνση αυτή είναι λάθος. Το ορθό θα ήταν η διαμόρφωση κανόνων δικαίου που επιτρέπουν την αποτελεσματική εφαρμογή / υλοποίηση / του οράματος για τις δημόσιες συμβάσεις. Το αποτέλεσμα για την κοινωνία και την οικονομία μπορεί να είναι αρνητικό εάν εφαρμόζεις αποτελεσματικά αναποτελεσματικούς κανόνες. Διαβάζοντας στην συνέχεια την ανάλυση για των ειδικότερων στόχων γίνεται προφανές ότι το όλο στρατηγικό σχέδιο απομακρύνεται από επιδιώξεις όπως η ανάπτυξη της οικονομίας, η καινοτομία κλπ και εγκλωβίζεται στην λογική που θέλει τον νομικό κόσμο να υποκαθιστά τον φυσικό κόσμο. Επίσης η ενσωμάτωση του δικαίου της ΕΕ είναι υποχρέωση, δεν υποκαθιστά όμως την εθνική στρατηγική. ΛΟΙΠΑ ΣΗΜΕΙΑ Σελ. 41. Προστίθεται ένα ακόμη βήμα στη διαδικασία, αφού η απόφαση του οργάνου επίλυσης διαφορών είναι προσβλητή. Πιο αποτελεσματικό θα ήταν, εφόσον τα μέρη συμφωνούν στην εναλλακτική διαδικασία, η απόφαση να είναι δεσμευτική