Ο νόμος αυτός δίνει αρχικά την αίσθηση ότι υπάρχει άγνοια για την έρευνα που γίνεται στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Κυρίως για την βασική έρευνα αλλά και την εφαρμοσμένη σε αντικείμενα που δεν άπτονται της πολιτικής προστασίας. Η έρευνα που επιτελείται και έχει σχέση με την πολιτική προστασία είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι αυτής του ΕΑΑ και το αποτέλεσμα θα είναι να χαθεί πολύτιμο ερευνητικό κεφάλαιο για τη χώρα (μέσω της απομάκρυνσης από τη βασική έρευνα, τα πανεπιστήμια και κυρίως την ΓΓΕΚ), εξίσου σημαντικό με την προβλεπόμενη συνεισφορά στην πολιτική προστασία. Φυσικά υπάρχουν επιχειρησιακές μονάδες και τομείς που θα πρέπει να ενσωματωθούν και να προσφέρουν σε περιπτώσεις κρίσης. Με ξεκάθαρους ρόλους και επιχειρησιακές ευθύνες, καθώς οι κρίσεις θα ενταθούν.
Επίσης ο νόμος και ο τρόπος της διαβούλευσης με το ΕΑΑ δίνει την αίσθηση μιας “κόντρας” σε διαφωνούντες πολιτικά. Χωρίς να συμφωνώ σε αρκετά από αυτά που έχουν ειπωθεί, έχω την εντύπωση ότι σε μια δημοκρατία ο καθένας μπορεί να έχει την πολιτική άποψή του. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται προφανώς και οι ερευνητές και αυτοί που βρίσκονται στο δημόσιο (για όσους θεωρούν το δημόσιο μη κομματικό). Από την άλλη αν υπάρχει θεσμική για το ΕΑΑ “πολιτικοποίηση”, ή ικανοποίηση “προσωπικών πολιτικών φιλοδοξιών” ή οτιδήποτε άλλο από ανθρώπους που εκπροσωπούν το ΕΑΑ, αυτοί θα κριθούν επιστημονικά και πολιτικά, και σίγουρα αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να υποβαθμιστεί η έρευνα σε ένα μεγάλο αριθμό επιστ. αντικειμένων που υπάρχουν στο ΕΑΑ. Το ΕΑΑ ιστορικά έχει 100 χρόνια εθνικής και ευρωπαϊκής ερευνητικής-επιστημονικής προσφοράς και δεν μπορεί να ταυτιστεί με κυβερνητικές ή αντιπολιτευτικές κινήσεις ανθρώπων που έρχονται και φεύγουν.
Είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζεται, ποιο συγκεκριμένη από την παρούσα, νομική πρόβλεψη για ένα μεγάλο αριθμό ζητημάτων που άπτονται των επιστημονικών δραστηριοτήτων του ΕΑΑ σε σχέση με την ΓΕΕΚ, την στοχοθεσία της έρευνας, την στρατηγική και την διαχείριση των κονδυλίων της έρευνας κ.α.
Δεν πιστεύω ότι τα πράγματα πρέπει να μείνουν ως έχει σχετικά με την πολιτική προστασία και το ΕΑΑ. Χρειάζονται αλλαγές και σύγκλιση επιχειρησιακών δυνάμεων. Αλλά σε εθνικό ερευνητικό επίπεδο ο τρόπος που προτείνεται ο νόμος για το ΕΑΑ, είναι σαν κάποιος να προσπαθεί να λύσει ένα πρόβλημα με το να πυροβολεί τα πόδια του.
Ο νόμος αυτός δίνει αρχικά την αίσθηση ότι υπάρχει άγνοια για την έρευνα που γίνεται στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Κυρίως για την βασική έρευνα αλλά και την εφαρμοσμένη σε αντικείμενα που δεν άπτονται της πολιτικής προστασίας. Η έρευνα που επιτελείται και έχει σχέση με την πολιτική προστασία είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι αυτής του ΕΑΑ και το αποτέλεσμα θα είναι να χαθεί πολύτιμο ερευνητικό κεφάλαιο για τη χώρα (μέσω της απομάκρυνσης από τη βασική έρευνα, τα πανεπιστήμια και κυρίως την ΓΓΕΚ), εξίσου σημαντικό με την προβλεπόμενη συνεισφορά στην πολιτική προστασία. Φυσικά υπάρχουν επιχειρησιακές μονάδες και τομείς που θα πρέπει να ενσωματωθούν και να προσφέρουν σε περιπτώσεις κρίσης. Με ξεκάθαρους ρόλους και επιχειρησιακές ευθύνες, καθώς οι κρίσεις θα ενταθούν. Επίσης ο νόμος και ο τρόπος της διαβούλευσης με το ΕΑΑ δίνει την αίσθηση μιας “κόντρας” σε διαφωνούντες πολιτικά. Χωρίς να συμφωνώ σε αρκετά από αυτά που έχουν ειπωθεί, έχω την εντύπωση ότι σε μια δημοκρατία ο καθένας μπορεί να έχει την πολιτική άποψή του. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται προφανώς και οι ερευνητές και αυτοί που βρίσκονται στο δημόσιο (για όσους θεωρούν το δημόσιο μη κομματικό). Από την άλλη αν υπάρχει θεσμική για το ΕΑΑ “πολιτικοποίηση”, ή ικανοποίηση “προσωπικών πολιτικών φιλοδοξιών” ή οτιδήποτε άλλο από ανθρώπους που εκπροσωπούν το ΕΑΑ, αυτοί θα κριθούν επιστημονικά και πολιτικά, και σίγουρα αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να υποβαθμιστεί η έρευνα σε ένα μεγάλο αριθμό επιστ. αντικειμένων που υπάρχουν στο ΕΑΑ. Το ΕΑΑ ιστορικά έχει 100 χρόνια εθνικής και ευρωπαϊκής ερευνητικής-επιστημονικής προσφοράς και δεν μπορεί να ταυτιστεί με κυβερνητικές ή αντιπολιτευτικές κινήσεις ανθρώπων που έρχονται και φεύγουν. Είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζεται, ποιο συγκεκριμένη από την παρούσα, νομική πρόβλεψη για ένα μεγάλο αριθμό ζητημάτων που άπτονται των επιστημονικών δραστηριοτήτων του ΕΑΑ σε σχέση με την ΓΕΕΚ, την στοχοθεσία της έρευνας, την στρατηγική και την διαχείριση των κονδυλίων της έρευνας κ.α. Δεν πιστεύω ότι τα πράγματα πρέπει να μείνουν ως έχει σχετικά με την πολιτική προστασία και το ΕΑΑ. Χρειάζονται αλλαγές και σύγκλιση επιχειρησιακών δυνάμεων. Αλλά σε εθνικό ερευνητικό επίπεδο ο τρόπος που προτείνεται ο νόμος για το ΕΑΑ, είναι σαν κάποιος να προσπαθεί να λύσει ένα πρόβλημα με το να πυροβολεί τα πόδια του.