Με τις προτεινόμενες διατάξεις η ΕΜΥ θα ακολουθεί στο εξής τις προτεραιότητες του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας. Όμως η φύση της αποστολής της ΕΜΥ δεν είναι μονομερής. Συμπεριλαμβάνει περισσότερες προτεραιότητες από ένα πολυδιάστατο σύνολο ενδιαφερόμενων μερών: Εθνική Άμυνα και Οικονομία, Αγροτική Παραγωγή, Τουρισμός, Ναυτιλία, Αεροναυτιλία, Χερσαίες μεταφορές, Logistics, Τηλεπικοινωνίες κλπ. Οι μετεωρολογικού ενδιαφέροντος δραστηριότητές τους υποστηρίζονται αποτελεσματικά, όχι απλώς με μια καλά σχεδιασμένη επιχειρησιακή λειτουργία, αλλά και με μεθοδολογία μετάβασης της έρευνας στις επιχειρήσεις (R2O - research to operations). Δεν διαφαίνεται στο νομοσχέδιο πώς θα καλυφθούν αυτές οι δραστηριότητες με την καινούργια υπαγωγή, αλλά καλεί την ΕΜΥ να προσαρμοστεί στην επίτευξη στρατηγικών στόχων ενός Υπουργείου.
Ένας φορέας όπως η ΕΜΥ, με σοβαρή επιρροή στην υπεράσπιση και την ανάπτυξη της χώρας, χρειάζεται περισσότερη διοικητική αυτονομία, διαφάνεια και διαλειτουργικότητα, όπου τα παραπάνω ενδιαφερόμενα μέρη θα ωφεληθούν αποκτώντας λόγο αφενός, αλλά και θα συνεισφέρουν αφετέρου: εξειδικευμένο προσωπικό στη στελέχωση, χρηματοδότηση για την οικονομική της αυτοτέλεια, τεχνογνωσία και σύγχρονο εξοπλισμό στις υποδομές της. Τέτοια ανάγκη δεν αναγνωρίζεται στο προτεινόμενο νομοσχέδιο, απεναντίας ανοίγει έναν κύκλο εξαρτήσεων της υπαγωγής της ΕΜΥ, από ένα υπουργείο σε άλλο.
Το προτεινόμενο άρθρο 20 αφήνει στη διαβούλευση να συζητηθούν μόνο ορισμένες διοικητικές μεταβολές, τονίζοντας χωρίς πολλές εξηγήσεις το διαχωρισμό στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού και ιδιαίτερα το διαχωρισμό μεταξύ της (κεντρικής) μετεωρολογικής υπηρεσίας και των περιφερειακών μετεωρολογικών κέντρων, των μετεωρολογικών γραφείων και των σταθμών παρατήρησης καιρού. Χρειάζεται να δοθούν διευκρινίσεις έγκαιρα.
Για παράδειγμα, με την εφαρμογή του στα αεροδρόμια, όπου στελεχώνονται με "εξαιρούμενο" στρατιωτικό προσωπικό, πώς θα γίνει η τελική ευθύνη για την ασφάλεια της αεροναυτιλίας, μια σημαντική υποχρέωση της ΕΜΥ, να μοιραστεί ανάμεσα στον Υπουργό και τον Γενικό Γραμματέα; Επίσης, εφόσον πιστοποιημένες διαδικασίες παροχής Μετεωρολογικών Υπηρεσιών Υποστήριξης στην Αεροναυτιλία αλλάζουν, θα πρέπει να έχουν εκπονηθεί και να έχουν πιστοποιηθεί ήδη οι νέες από την Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας, πριν από την εφαρμογή. Και με διαφορετικούς προϊστάμενους για να απευθύνεται το προσωπικό, ο συντονισμός σε επιχειρησιακές συνθήκες θα είναι τουλάχιστον ατελέσφορος. Σε κάθε περίπτωση, καθιερώνεται ένας περαιτέρω κατακερματισμός των μετεωρολογικών δραστηριοτήτων, αντί για ενοποίηση. Είναι αυτό στο οποίο αποσκοπεί το άρθρο;
Στην ΚΥΑ που προβλέπει το άρθρο 21 (και άρα εκτός διαβούλευσης) παραπέμπονται οι υπόλοιπες διαδικασίες για την αλλαγή της υπαγωγής, που θα καθορίσουν και την αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος. Η παραπομπή ωστόσο δεν είναι αδιάφορη, καθώς επιτρέπει ένα μεσοδιάστημα εκκρεμοτήτων και η επίδραση στις επιχειρησιακές δραστηριότητες της ΕΜΥ για την ασφάλεια πτήσεων και την ασφάλεια της ναυτιλίας, θα είναι άμεση. Το ερώτημα παραμένει, πώς θα διασφαλιστούν κατά τη μεταβατική περίοδο;
Άλλο παράδειγμα, πώς θα αξιοποιηθούν και θα διασφαλιστούν για την αδιάλειπτη λειτουργία τους τα κρίσιμα επιχειρησιακά συστήματα τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής στην ΕΜΥ που έχουν σχεδιαστεί για το Υπουργείο Άμυνας, όταν αποκτηθούν από το νέο Υπουργείο; Θα εφαρμοστεί και εκεί ένας διαχωρισμός στρατιωτικών και πολιτικών συστημάτων; Ποιο τεχνικό προσωπικό θα αναλάβει και με ποιες προϋποθέσεις;
Εν κατακλείδι, ακόμη και με κενά που διαπιστώνονται και διατυπώνονται καλύτερα από τους άλλους σχολιαστές, καταδεικνύεται πόσο περιζήτητη είναι η αποτελεσματική μετεωρολογική υποστήριξη. Οι προϋποθέσεις της δεν εξαντλούνται σε οργανωτικές και διοικητικές ρυθμίσεις.
Με τις προτεινόμενες διατάξεις η ΕΜΥ θα ακολουθεί στο εξής τις προτεραιότητες του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας. Όμως η φύση της αποστολής της ΕΜΥ δεν είναι μονομερής. Συμπεριλαμβάνει περισσότερες προτεραιότητες από ένα πολυδιάστατο σύνολο ενδιαφερόμενων μερών: Εθνική Άμυνα και Οικονομία, Αγροτική Παραγωγή, Τουρισμός, Ναυτιλία, Αεροναυτιλία, Χερσαίες μεταφορές, Logistics, Τηλεπικοινωνίες κλπ. Οι μετεωρολογικού ενδιαφέροντος δραστηριότητές τους υποστηρίζονται αποτελεσματικά, όχι απλώς με μια καλά σχεδιασμένη επιχειρησιακή λειτουργία, αλλά και με μεθοδολογία μετάβασης της έρευνας στις επιχειρήσεις (R2O - research to operations). Δεν διαφαίνεται στο νομοσχέδιο πώς θα καλυφθούν αυτές οι δραστηριότητες με την καινούργια υπαγωγή, αλλά καλεί την ΕΜΥ να προσαρμοστεί στην επίτευξη στρατηγικών στόχων ενός Υπουργείου. Ένας φορέας όπως η ΕΜΥ, με σοβαρή επιρροή στην υπεράσπιση και την ανάπτυξη της χώρας, χρειάζεται περισσότερη διοικητική αυτονομία, διαφάνεια και διαλειτουργικότητα, όπου τα παραπάνω ενδιαφερόμενα μέρη θα ωφεληθούν αποκτώντας λόγο αφενός, αλλά και θα συνεισφέρουν αφετέρου: εξειδικευμένο προσωπικό στη στελέχωση, χρηματοδότηση για την οικονομική της αυτοτέλεια, τεχνογνωσία και σύγχρονο εξοπλισμό στις υποδομές της. Τέτοια ανάγκη δεν αναγνωρίζεται στο προτεινόμενο νομοσχέδιο, απεναντίας ανοίγει έναν κύκλο εξαρτήσεων της υπαγωγής της ΕΜΥ, από ένα υπουργείο σε άλλο. Το προτεινόμενο άρθρο 20 αφήνει στη διαβούλευση να συζητηθούν μόνο ορισμένες διοικητικές μεταβολές, τονίζοντας χωρίς πολλές εξηγήσεις το διαχωρισμό στρατιωτικού και πολιτικού προσωπικού και ιδιαίτερα το διαχωρισμό μεταξύ της (κεντρικής) μετεωρολογικής υπηρεσίας και των περιφερειακών μετεωρολογικών κέντρων, των μετεωρολογικών γραφείων και των σταθμών παρατήρησης καιρού. Χρειάζεται να δοθούν διευκρινίσεις έγκαιρα. Για παράδειγμα, με την εφαρμογή του στα αεροδρόμια, όπου στελεχώνονται με "εξαιρούμενο" στρατιωτικό προσωπικό, πώς θα γίνει η τελική ευθύνη για την ασφάλεια της αεροναυτιλίας, μια σημαντική υποχρέωση της ΕΜΥ, να μοιραστεί ανάμεσα στον Υπουργό και τον Γενικό Γραμματέα; Επίσης, εφόσον πιστοποιημένες διαδικασίες παροχής Μετεωρολογικών Υπηρεσιών Υποστήριξης στην Αεροναυτιλία αλλάζουν, θα πρέπει να έχουν εκπονηθεί και να έχουν πιστοποιηθεί ήδη οι νέες από την Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας, πριν από την εφαρμογή. Και με διαφορετικούς προϊστάμενους για να απευθύνεται το προσωπικό, ο συντονισμός σε επιχειρησιακές συνθήκες θα είναι τουλάχιστον ατελέσφορος. Σε κάθε περίπτωση, καθιερώνεται ένας περαιτέρω κατακερματισμός των μετεωρολογικών δραστηριοτήτων, αντί για ενοποίηση. Είναι αυτό στο οποίο αποσκοπεί το άρθρο; Στην ΚΥΑ που προβλέπει το άρθρο 21 (και άρα εκτός διαβούλευσης) παραπέμπονται οι υπόλοιπες διαδικασίες για την αλλαγή της υπαγωγής, που θα καθορίσουν και την αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος. Η παραπομπή ωστόσο δεν είναι αδιάφορη, καθώς επιτρέπει ένα μεσοδιάστημα εκκρεμοτήτων και η επίδραση στις επιχειρησιακές δραστηριότητες της ΕΜΥ για την ασφάλεια πτήσεων και την ασφάλεια της ναυτιλίας, θα είναι άμεση. Το ερώτημα παραμένει, πώς θα διασφαλιστούν κατά τη μεταβατική περίοδο; Άλλο παράδειγμα, πώς θα αξιοποιηθούν και θα διασφαλιστούν για την αδιάλειπτη λειτουργία τους τα κρίσιμα επιχειρησιακά συστήματα τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής στην ΕΜΥ που έχουν σχεδιαστεί για το Υπουργείο Άμυνας, όταν αποκτηθούν από το νέο Υπουργείο; Θα εφαρμοστεί και εκεί ένας διαχωρισμός στρατιωτικών και πολιτικών συστημάτων; Ποιο τεχνικό προσωπικό θα αναλάβει και με ποιες προϋποθέσεις; Εν κατακλείδι, ακόμη και με κενά που διαπιστώνονται και διατυπώνονται καλύτερα από τους άλλους σχολιαστές, καταδεικνύεται πόσο περιζήτητη είναι η αποτελεσματική μετεωρολογική υποστήριξη. Οι προϋποθέσεις της δεν εξαντλούνται σε οργανωτικές και διοικητικές ρυθμίσεις.