Στην παρ. 1 του άρθρου 10 της υποπαρ. Δ.9 της παρ. Δ΄ του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 (Α΄ 94), περί εξόδων διανυκτέρευσης, προστίθεται περ. γ΄, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Έξοδα διανυκτέρευσης αναγνωρίζονται:
α. Όταν η απόσταση από την έδρα του μετακινουμένου είναι μεγαλύτερη από εκατόν εξήντα (160) χιλιόμετρα, εφόσον αυτός κινείται με ιδιωτικής χρήσης ή υπηρεσιακό αυτοκίνητο και μεγαλύτερη από εκατόν είκοσι (120) χιλιόμετρα, όταν κινείται με συγκοινωνιακό μέσο. Για μετακινήσεις από την ηπειρωτική στη νησιωτική Χώρα και αντίστροφα ή από νησί σε νησί σε απόσταση μεγαλύτερη από είκοσι (20) ναυτικά μίλια. Για το αστυνομικό προσωπικό που εκτελεί αποκλειστικά και μόνο υπηρεσία μεταγωγής κρατουμένων, έξοδα διανυκτέρευσης αναγνωρίζονται για μετακινήσεις από την ηπειρωτική στη νησιωτική χώρα και αντίστροφα ή από νησί σε νησί σε απόσταση μεγαλύτερη από πέντε (5) ναυτικά μίλια. Αν η μετακίνηση λαμβάνει χώρα και στην ηπειρωτική και στη νησιωτική Χώρα, η συνολική απόσταση από την έδρα του μετακινούμενου μέχρι τον τόπο προορισμού υπολογίζεται σε χιλιόμετρα.
β. Όταν υπάρχει αντικειμενική αδυναμία επιστροφής, ανεξάρτητα από τις προϋποθέσεις της προηγούμενης περίπτωσης, η οποία βεβαιώνεται από την οικεία αστυνομική, λιμενική ή αερολιμενική Αρχή.
γ. Όταν για μετακινήσεις του προσωπικού της Γενικής Γραμματείας Αποκατάστασης Φυσικών Καταστροφών και Κρατικής Αρωγής που αφορούν σε λόγους που σχετίζονται με φυσικές καταστροφές, η απόσταση από την έδρα του μετακινουμένου είναι μεγαλύτερη από ογδόντα (80) χιλιόμετρα και όταν η απόσταση είναι μεγαλύτερη από πέντε (5) ναυτικά μίλια εάν η μετακίνηση γίνεται από την ηπειρωτική στη νησιωτική Χώρα και αντίστροφα ή από νησί σε νησί. Ειδικά για μετακινήσεις για τη διενέργεια αυτοψιών που συνεχίζονται για περισσότερες της μίας διαδοχικές ημέρες, η παρούσα εφαρμόζεται όταν η απόσταση από την έδρα του μετακινούμενου είναι μεγαλύτερη από πενήντα (50) χιλιόμετρα.».