Αρχική Ενσωμάτωση των νέων Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δημόσιες συμβάσεις και τις παραχωρήσεις στην εθνική έννομη τάξηΘΕΜΑ 11: Συμβάσεις ανατιθέμενες κατ’ αποκλειστικότηταΣχόλιο του χρήστη Μανώλης Τζουβελέκας | 25 Μαΐου 2015, 20:58
Ανοικτή Διακυβέρνηση Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων Άλλων Φορέων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
"Ο ρόλος των Δ.Σ.Κ.Α. είναι καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας και επιχειρηματικότητας σε διεθνές επίπεδο. Στη διεθνή βιβλιογραφία και πρακτική καταγράφονται οι έννοιες του social audit (κοινωνική ελεγκτική), του social accounting (κοινωνικής λογιστικής) καθώς και των social reporting standards (προτύπων κοινωνικής αναφοράς). Αξίζει να αναφερθεί ότι η θεσμική εμφάνιση της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (Ν. 4013/2011, ΦΕΚ Α΄ 204/15.09.2011 ) συμπίπτει με την ψήφιση του Ν. 4019/2011 (ΦΕΚ 216 Α/30-9-2011) για την κοινωνική οικονομία και κοινωνική επιχειρηματικότητα. Οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι η ΕΑΑΔΗΣΥ κατά τη σύστασή της θα έπρεπε στις αρμοδιότητές της να περιλαμβάνει και την έννοια των Δ.Σ.Κ.Α. και να αποτελεί τον ρυθμιστή και θεματοφύλακα της ορθής και νόμιμης διαδικασίας διενέργειας αυτού του τύπου συμβάσεων. Επιπλέον αν είχε γίνει η σχετική συνεννόηση σε νομοπαρασκευαστικό επίπεδο αρμόδια θα ήταν η εν λόγω ανεξάρτητη αρχή χωρίς να απαιτείται η εφαρμογή των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 16 του Ν. 4019 σχετικά με την εννεαμελή Διυπουργική επιτροπή η οποία μετά από 3 χρόνια δεν έχει ακόμη συσταθεί. Σε λειτουργικό επίπεδο, λοιπόν, κρίνεται ότι θα ήταν αποτελεσματικό η διαχείριση των Δ.Σ.Κ.Α. να διενεργείτο από την ΕΕΑΔΗΣΥ σε ενιαίο επίπεδο για να υπάρχει καλύτερη παρακολούθησή τους περιορίζοντας, με αυτό τον τρόπο, τη νομοθετική αποσπασματικότητα και πολυνομία και τη συνακόλουθη αναποτελεσματικότητα και περιορισμένη ωφέλεια για το κοινωνικό σύνολο και την οικονομία. Η θεσμική θωράκιση μέσω ενός άμεσα ενεργοποιημένου και συνεκτικού μηχανισμού παρακολούθησης από μια ανεξάρτητη αρχή θα παρέχει τα εχέγγυα διαφάνειας, δημοκρατικότητας και αποτελεσματικότητας του συστήματος, με την αποφυγή περιπτώσεων ενεργοποίησης συμβάσεων απευθείας ανάθεσης εκτός ορίων, με συνακόλουθες τις ενέργειες ελεγκτικών σωμάτων της διοίκησης και της δικαιοσύνης". Τα ανωτέρω είναι τμήμα δημοσιευμένης ερευνητικής εργασίας με τίτλο "Ο Νόμος 4019/2011 - Προϋποθέσεις λειτουργίας της Κοινωνικής Οικονομίας για μια βιώσιμη αγορά εργασίας" (Τζουβελέκας, Zoehrer, 1/2015, τ.3 "Κοινωνική Πολιτική",ΕΕΚΠ). [http://eekp.gr/wp-content/uploads/2015/02/PERIODIKO-T-JAN-2015.pdf]. Σε σχέση με την ερώτηση(γ) προκρίνοντας δηλ. την περίπτωση β.i): (i) να αποτελέσει υποχρέωση των αναθετουσών αρχών/αναθέτοντων φορέων,τυχόν ειδικότερα μέτρα που προτείνουμε να θεσπισθούν για την εφαρμογή της διάταξης είναι: *Να μην περιορίζεται μόνο στις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις του Ν. 4019, αλλά σε κάθε τύπου και νομικής μορφής Κοινωνικές Επιχειρήσεις που πληρούν και εφαρμόζουν τα κριτήρια του Social Business Initiative (http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-11-735_en.htm?locale=en) (πρωτοβουλία της Ε.Ε) μιας και αναφερόμαστε σε ενσωμάτωση κοινοτικής οδηγίας ή και του EMES Network [http://www.emes.net/about-us/focus-areas/social-enterprise/]. *Κριτήρια:κύριος στόχος η επίτευξη κοινωνικού αντικτύπου σε σχέση με τα κέρδη για τους ιδιοκτήτες ή τους μετόχους, η παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών με επιχειρηματικό και καινοτόμο τρόπο, τα πλεονάσματα χρησιμοποιούνται κυρίως για κοινωνικούς στόχους και η διοίκηση γίνεται με δημοκρατικό τρόπο από κοινωνικούς επιχειρηματίες με λογοδοσία και διαφάνεια, εμπλέκοντας τους εργαζόμενους, τους πελάτες και τα ενδιαφερόμενα μέρη που επηρεάζονται από την επιχειρηματική αυτή δραστηριότητα. *Να αξιολογούν αποδεδειγμένα τον κοινωνικό τους αντίκτυπο. Συγχαρητήρια για την ενσωμάτωση των δημοσίων συμβάσεων κοινωνικής αναφοράς αν και θεωρώ ότι θα πρέπει να επεκταθεί σε όλους τους τύπους και είδη συμβάσεων που άπτονται του ενδιαφέροντος της κοινωνικής οικονομίας και όχι μόνο στις κατηγορίες που αναφέρονται στη διαβούλευση. Με εκτίμηση Μανώλης Τζουβελέκας