Α. Η πρόβλεψη για πλήρωση των 10 θέσεων Συμβούλων μόνον από δικαστικούς και δη συνταξιούχους (!) προσδίδει σημαντική πιθανότητα "δικαστικοποίησης" της Αρχής. Αυτό πιθανώς θα σήμαινε εφαρμογή ακόμη και με ακραίο τρόπο της περίφημης "αρχής της τυπικότητας" που, βεβαίως, διέπει το δίκαιο των δημοσίων συμβάσεων.
Β. Αντιθέτως, η τάση των τελευταίων ετών στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων τείνει προς μια αντιμετώπιση λιγότερο τυπολατρική και περισσότερο συνδεδεμένη με την ζώσα πραγματικότητα των αναθετουσών αρχών και του ανταγωνισμού μεταξύ των οικονομικών φορέων. Η τάση αυτή είναι συνεπής με την ενωσιακή νομολογιακή και νομοθετική πρακτική και, επιπλέον, υποστηρίζεται εμπράκτως από τουλάχιστον δύο δεδομένα:
(1) Κατά μέσο όρο, το περιεχόμενο των μέχρι τώρα αποφάσεων της ΑΕΠΠ επί προδικαστικών προσφυγών ήταν σαφώς πιο κοντά στις ανάγκες της αγοράς, χωρίς αυτό να υστερεί, ταυτόχρονα, σε νομική τεκμηρίωση και σεβασμό των ειδικών διατάξεων ή των γενικών αρχών δικαίου.
(2) Οι πρόσφατες αλλαγές στον ν.4412/2016 που επήλθαν με την δημοσίευση του ν.4782/2021, ενδεικτικώς βλ. εκείνες του αρ. 310 (Συμπλήρωση - αποσαφήνιση πληροφοριών και δικαιολογητικών) ωθούν τις αναθέτουσες αρχές αλλά και τον εφαρμοστή του νόμου σε μια περισσότερο πρακτική και λιγότερο τυπολατρική αντιμετώπιση των προσφορών και των ισχυρισμών (αντιστοίχως) των οικονομικών φορέων.
Η συνδυαστική εξέταση των ανωτέρω διαπιστώσεων Α' και Β' οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αξίζει να επανεξεταστεί η πρόβλεψη για κάλυψη των 10 θέσεων Συμβούλων μόνο από συνταξιούχους δικαστικούς. Προτείνεται η σχετική διάταξη να εμπλουτιστεί με δυνατότητα κάλυψης μέρους των θέσεων αυτών από νομομαθείς εν γένει, με αποδεδειγμένη εμπειρία στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων.
Α. Η πρόβλεψη για πλήρωση των 10 θέσεων Συμβούλων μόνον από δικαστικούς και δη συνταξιούχους (!) προσδίδει σημαντική πιθανότητα "δικαστικοποίησης" της Αρχής. Αυτό πιθανώς θα σήμαινε εφαρμογή ακόμη και με ακραίο τρόπο της περίφημης "αρχής της τυπικότητας" που, βεβαίως, διέπει το δίκαιο των δημοσίων συμβάσεων. Β. Αντιθέτως, η τάση των τελευταίων ετών στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων τείνει προς μια αντιμετώπιση λιγότερο τυπολατρική και περισσότερο συνδεδεμένη με την ζώσα πραγματικότητα των αναθετουσών αρχών και του ανταγωνισμού μεταξύ των οικονομικών φορέων. Η τάση αυτή είναι συνεπής με την ενωσιακή νομολογιακή και νομοθετική πρακτική και, επιπλέον, υποστηρίζεται εμπράκτως από τουλάχιστον δύο δεδομένα: (1) Κατά μέσο όρο, το περιεχόμενο των μέχρι τώρα αποφάσεων της ΑΕΠΠ επί προδικαστικών προσφυγών ήταν σαφώς πιο κοντά στις ανάγκες της αγοράς, χωρίς αυτό να υστερεί, ταυτόχρονα, σε νομική τεκμηρίωση και σεβασμό των ειδικών διατάξεων ή των γενικών αρχών δικαίου. (2) Οι πρόσφατες αλλαγές στον ν.4412/2016 που επήλθαν με την δημοσίευση του ν.4782/2021, ενδεικτικώς βλ. εκείνες του αρ. 310 (Συμπλήρωση - αποσαφήνιση πληροφοριών και δικαιολογητικών) ωθούν τις αναθέτουσες αρχές αλλά και τον εφαρμοστή του νόμου σε μια περισσότερο πρακτική και λιγότερο τυπολατρική αντιμετώπιση των προσφορών και των ισχυρισμών (αντιστοίχως) των οικονομικών φορέων. Η συνδυαστική εξέταση των ανωτέρω διαπιστώσεων Α' και Β' οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αξίζει να επανεξεταστεί η πρόβλεψη για κάλυψη των 10 θέσεων Συμβούλων μόνο από συνταξιούχους δικαστικούς. Προτείνεται η σχετική διάταξη να εμπλουτιστεί με δυνατότητα κάλυψης μέρους των θέσεων αυτών από νομομαθείς εν γένει, με αποδεδειγμένη εμπειρία στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων.