Αρχική Ενιαία Αρχή Δημόσιων ΣυμβάσεωνΆρθρο 13 Γραφείο Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και Νομική Υπηρεσία – Αντικατάσταση άρθρου 358 ν. 4412/2016Σχόλιο του χρήστη Συνδικαλιστής Δικηγόρος | 9 Νοεμβρίου 2021, 11:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'Συνδικαλιστής Δικηγόρος' | 9 Νοεμβρίου 2021, 11:14

    Καταρχάς εμφανίζεται εξαιρετικά πολυτελές να υπάρχει Γραφείο Νομικού Συμβούλου στην νέα αρχή όταν θα υπάρχουν σε αυτήν τόσοι δικηγόροι. Κατά κανόνα (πλην Επιτροπής Ανταγωνισμού και Εθνικής Αρχής Διαφάνειας) δεν υπάρχουν Γραφεία Νομικού Συμβούλου σε ανεξάρτητες αρχές και εκεί ακόμα (ιδίως στην Επιτροπή Ανταγωνισμού) γίνεται ανάθεση σε ιδιώτες δικηγόρους. Τι συμβουλευτική νομική υποστήριξη τέτοιου επιπέδου χρειάζεται μια αρχή που στελεχώνεται μόνο από νομικούς και στο Εκτελεστικό Συμβούλιο της υπηρετούν τέως ανώτατοι δικαστικοί; Επιπλέον, σε αντίθεση με τις άλλες ανεξάρτητες αρχές εδώ πολλές δικαστικές υποθέσεις θα είναι ενδοστρεφείς δίκες, αναθέτουσες αρχές (π.χ. υπουργεία) οι οποίες θα προσβάλλουν τις αποφάσεις των Κλιμακίων της αρχής. Για τον λόγο αυτό άλλωστε είναι γνωστό ότι δεν προβλέφθηκε Γραφείο Νομικού Συμβούλου στην ΑΕΠΠ. Τι άλλαξε ξαφνικά; Επιπλέον, εφόσον η νέα αρχή ανήκει στο νομικό πρόσωπο του Κράτους δεν έχει νόημα η διαδικασία του άρθρου 43 του Κώδικα Δικηγόρων σε αυτήν. Η διαδικασία μέσω της επιτροπής εφαρμόζεται στα νπδδ και ευνοεί ουσιαστικά τους δικηγόρους Αθηνών αφού μόνο αυτοί θα είναι επιλέξιμοι, αντίθετα με τα όσα ισχύουν σήμερα για την ΕΑΑΔΗΣΥ και την ΑΕΠΠ όπου επιλέξιμοι είναι όλοι οι δικηγόροι της χώρας. Επιπλέον, στη πράξη όλοι ξέρουν ότι οι συνδικαλιστές δικηγόροι προωθούν μέσω της διαδικασίας αυτής είτε τους φίλους τους ή κρίνουν με κοινωνικά και μόνο κριτήρια. Είναι ορθό αυτό για την νομική υποστήριξη μιας αρχής που υποτίθεται ότι θα χειρίζεται θέματα αιχμής; Καλύτερο θα ήταν να προβλεφθεί ότι ο τρόπος επιλογής θα οριστεί με τον Εσωτερικό Κανονισμό της νέας αρχής και να προβλεφθεί ένα ειδικό όργανο επιλογής. Αυτό είναι και πιο κοντά με τον ορισμό των προσόντων από την ίδια την αρχή που προβλέπεται στην παρ. 4 (αναφέρεται εκ παραδρομής ως παρ. 2). Επίσης, ενώ η διάταξη επαναλαμβάνει τα αναφερόμενα για την αποκλειστική απασχόληση για τους νομικούς συμβούλους της ΑΕΠΠ ως προς το ζήτημα της αποκλειστικής απασχόλησης, παραβλέπει ότι εδώ πλέον γίνεται λόγος για δικηγόρους. Η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση είναι αντίθετη με την ίδια τη έννοια της δικηγορικής ιδιότητας. Γιατί τι θα διαφέρει πλέον ο δικηγόρος από ένα υπάλληλο. Το πολύ θα έπρεπε να οριστεί ότι οι απασχολούμενοι στην αρχή δικηγόροι δεν μπορούν να αναλάβουν υποθέσεις σε θέματα δημοσίων συμβάσεων. Άλλωστε οι περιορισμοί αυτοί τι νόημα έχουν όταν της Νομικής Υπηρεσίας προΐσταται πλέον μέλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους; Επίσης, στο τέταρτο εδάφιο της παρ. 4 δεν έχει νόημα η απαγόρευση δεύτερης έμμισθης εντολής στο δημόσιο τομέα, αφού αυτό περιλαμβάνεται ήδη στο άρθρο 43 του Κώδικα Δικηγόρων, οπότε θα πρέπει να απαλειφθεί. Αν αυτό δεν συμβεί, ή αν ακολουθεί η εδώ πρόταση για ειδική διαδικασία, θα πρέπει η διάταξη να αναδιατυπωθεί επί το σαφέστερο, ώστε να καταστεί σαφές ότι αφορά θέση έμμισθού δικηγόρου ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω ένδειξη υπαλληλοποίησης των δικηγόρων που προσλαμβάνονται στην νέα αρχή: «Η κατοχή θέσης εμμίσθου δικηγόρου της Αρχής είναι ασυμβίβαστη προς την κατοχή κάθε άλλης θέσης έμμισθου δικηγόρου σε φορέα του δημοσίου τομέα κατά την έννοια της περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α΄ 143).»