Προσωπικά πιστεύω ότι δύο κύριες ομάδες ατόμων μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην διαδικασία.
Από την μία είναι τα άτομα που λόγω εμπειρίας και κατάρτισης μπορούν να έχουν εσωτερική πληροφόρηση για το αντικείμενο και να προτείνουν ιδέες για την καλύτερη λειτουργία του αντικειμένου. Η εμπειρία τους και γνώση του αντικειμένου μπορεί να προσδώσει εσωτερική γνώση στην επιδιωκόμενη λειτουργία και πιθανόν να προσδιορίσει λύσεις μεγάλης αξίας. Σε αυτήν την κατηγορία θα πρέπει να γίνεται κάποιος έλεγχος στο τρόπο με τον οποίο το άτομο έχει σχέση με το αντικείμενο και με την οπτική γωνία από την οποία το αντιμετωπίζει. Τα άτομα θα πρέπει να έχουν την ελευθερία να τοποθετηθούν πάνω στο αντικείμενο χωρίς να έχουν προβλήματα αρνητικής αντιμετώπισης (ίσως επιδιωκόμενη ανωνυμία) και προστασία από πιθανή αρνητική αντιμετώπιση στο πρόσωπό τους. Θα πρέπει να έχουν ελευθερία ως το προσδιορισμό του προβλήματος και ελευθερία λόγου ως προς την διατύπωση του. Αυτό θα συμβάλει στην διατύπωση του προβλήματος από την δική τους οπτική γωνία που θα πρέπει να προσδιορίζετε με ανώνυμα στοιχεία που όμως θα είναι προσδιοριστικά ως αφορά αυτή την οπτική γωνία αντιμετώπισης του προβλήματος.
Η δεύτερη κατηγορία ατόμων δεν έχουν άμεση σχέση με το αντικείμενο ούτε έχουν εμπειρία σχετικά με αυτό. Σε αυτή την περίπτωση η διαδικασία brain storming μπορεί να προσδιορίσει πιθανόν οπτικές γωνίες που να μην είναι άμεσα αντιληπτές από τους άμεσα εμπλεκόμενους. Η πιθανή αξία αυτής της διαδικασίας είναι πιθανόν χαμηλής αξίας μιας και η διαδικασία αυτή στις περισσότερες των περιπτώσεων θα προσδιορίσει μεγάλο αριθμό μη ουσιαστικών ιδεών. Από την μία η διαδικασία εμπλοκής ενός μέρος του συνόλου στη διαδικασία μπορεί να προσδιορίσει πιθανόν προβλήματα και εντυπώσεις του προβλήματος σε μερίδα του κοινωνικού συνόλου. Από την άλλη μπορεί κάποια ιδέα να προσδιορίσει μια οπτική που να είναι σημαντική αλλά να διαφεύγει από τους τεχνοκράτες. Και πάλι πρέπει να υπάρχει ανώνυμη διαμόρφωση της κοινωνικής ομάδας – χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν το αντικείμενο γνώσης του ατόμου – ατόμων που προσδιορίζουν το πρόβλημα. Και θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία στην διατύπωση του προβλήματος, ίσως ακόμα και πλήρη ελευθερία διατύπωσης του προβλήματος όπως το brain storming. Δηλαδή την διατύπωση ιδεών σε απόλυτη ελευθερία που να βασίζεται σε λέξεις- ιδέες κλειδιά σχετικά με το πρόβλημα. Π.χ. Ποιο θα πρέπει να είναι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα μιας συγχώνευσης φορέων του δημοσίου., Είσαστε ικανοποιημένοι, με ποιο τρόπο θα μπορούν να βελτιωθούν, ποια προβλήματα αντιμετωπίζετε με την συναλλαγή σας με τον συγκεκριμένο φορέα ? Πως βλέπετε – αντιμετωπίζετε τον συγκεκριμένο τομέα, τον τρόπο συναλλαγής σας με τον συγκεκριμένο φορέα.
Προσωπικά πιστεύω ότι δύο κύριες ομάδες ατόμων μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην διαδικασία. Από την μία είναι τα άτομα που λόγω εμπειρίας και κατάρτισης μπορούν να έχουν εσωτερική πληροφόρηση για το αντικείμενο και να προτείνουν ιδέες για την καλύτερη λειτουργία του αντικειμένου. Η εμπειρία τους και γνώση του αντικειμένου μπορεί να προσδώσει εσωτερική γνώση στην επιδιωκόμενη λειτουργία και πιθανόν να προσδιορίσει λύσεις μεγάλης αξίας. Σε αυτήν την κατηγορία θα πρέπει να γίνεται κάποιος έλεγχος στο τρόπο με τον οποίο το άτομο έχει σχέση με το αντικείμενο και με την οπτική γωνία από την οποία το αντιμετωπίζει. Τα άτομα θα πρέπει να έχουν την ελευθερία να τοποθετηθούν πάνω στο αντικείμενο χωρίς να έχουν προβλήματα αρνητικής αντιμετώπισης (ίσως επιδιωκόμενη ανωνυμία) και προστασία από πιθανή αρνητική αντιμετώπιση στο πρόσωπό τους. Θα πρέπει να έχουν ελευθερία ως το προσδιορισμό του προβλήματος και ελευθερία λόγου ως προς την διατύπωση του. Αυτό θα συμβάλει στην διατύπωση του προβλήματος από την δική τους οπτική γωνία που θα πρέπει να προσδιορίζετε με ανώνυμα στοιχεία που όμως θα είναι προσδιοριστικά ως αφορά αυτή την οπτική γωνία αντιμετώπισης του προβλήματος. Η δεύτερη κατηγορία ατόμων δεν έχουν άμεση σχέση με το αντικείμενο ούτε έχουν εμπειρία σχετικά με αυτό. Σε αυτή την περίπτωση η διαδικασία brain storming μπορεί να προσδιορίσει πιθανόν οπτικές γωνίες που να μην είναι άμεσα αντιληπτές από τους άμεσα εμπλεκόμενους. Η πιθανή αξία αυτής της διαδικασίας είναι πιθανόν χαμηλής αξίας μιας και η διαδικασία αυτή στις περισσότερες των περιπτώσεων θα προσδιορίσει μεγάλο αριθμό μη ουσιαστικών ιδεών. Από την μία η διαδικασία εμπλοκής ενός μέρος του συνόλου στη διαδικασία μπορεί να προσδιορίσει πιθανόν προβλήματα και εντυπώσεις του προβλήματος σε μερίδα του κοινωνικού συνόλου. Από την άλλη μπορεί κάποια ιδέα να προσδιορίσει μια οπτική που να είναι σημαντική αλλά να διαφεύγει από τους τεχνοκράτες. Και πάλι πρέπει να υπάρχει ανώνυμη διαμόρφωση της κοινωνικής ομάδας – χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν το αντικείμενο γνώσης του ατόμου – ατόμων που προσδιορίζουν το πρόβλημα. Και θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία στην διατύπωση του προβλήματος, ίσως ακόμα και πλήρη ελευθερία διατύπωσης του προβλήματος όπως το brain storming. Δηλαδή την διατύπωση ιδεών σε απόλυτη ελευθερία που να βασίζεται σε λέξεις- ιδέες κλειδιά σχετικά με το πρόβλημα. Π.χ. Ποιο θα πρέπει να είναι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα μιας συγχώνευσης φορέων του δημοσίου., Είσαστε ικανοποιημένοι, με ποιο τρόπο θα μπορούν να βελτιωθούν, ποια προβλήματα αντιμετωπίζετε με την συναλλαγή σας με τον συγκεκριμένο φορέα ? Πως βλέπετε – αντιμετωπίζετε τον συγκεκριμένο τομέα, τον τρόπο συναλλαγής σας με τον συγκεκριμένο φορέα.