Το Κέντρο Διαφύλαξης Αγιορειτικής Κληρονομιάς ιδρύθηκε το 1981 με αποκλειστικό σκοπό να διασφαλίσει την προστασία, τη διάσωση, τη συντήρηση και την αποκατάσταση του συνόλου αρχιτεκτονικού - δομημένου περιβάλλοντος, των κινητών αξιών (θησαυρών), αλλά και του φυσικού περιβάλλοντος του Αγίου Όρους.
Αποτελεί έναν αποκεντρωμένο και ευέλικτο φορέα, αφού του παραχωρήθηκαν οι αρμοδιότητες των τότε υπουργείων Πολιτισμού, Δημοσίων Έργων και Γεωργίας.
Δεδομένου μάλιστα ότι το Άγιον Όρος συγκαταλέγεται μεταξύ των σπουδαιότερων μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και ταυτόχρονα το μεγαλύτερο ζωντανό μνημείο Πολιτισμικής Κληρονομιάς της χώρας μας, είναι επιτακτική ανάγκη και υποχρέωση η κατά το δυνατόν καλύτερη διατήρηση και η εξασφάλιση της μεταβίβασής του στις επόμενες γενιές.
Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε σκέψη για κατάργηση ή συγχώνευσή του θα πρέπει να γίνει με γνώμονα τις ιδιαιτερότητες τόσο του φορέα, όσο και της περιοχής στην οποία αυτός δραστηριοποιείται. Κυρίως δε, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι το έργο του θα εξακολουθεί να επιτελείται με τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Έχοντας υπ’ όψη τα παραπάνω, οι προτάσεις για την καλύτερη δυνατή πρακτική για την ανάδειξη φορέων οι οποίοι πρόκειται να συγχωνευτούν, να καταργηθούν ή αναδιοργανωθούν θα πρέπει να γίνονται λαμβάνοντας υπ’ όψη τις εξής παραμέτρους:
1. Οι αρμοδιότητες που συγκεντρώνει και διαχειρίζεται ο φορέας.
2. Ο ρόλος της πολιτείας, μέσω ενός φορέα, ο οποίος θα επιτελεί το έργο του με αξιόπιστο και επιστημονικό τρόπο.
3. Ο ενιαίος προγραμματισμός και συντονισμός των εργασιών για την αποφυγή ελλιπούς συνεννόησης και καθυστερήσεων.
4. Το εξειδικευμένο αντικείμενο του κάθε φορέα σε συνδυασμό με τα πεπειραμένα στελέχη του.
5. Οι ανάγκες σε προσωπικό και η ενίσχυση, όπου είναι απαραίτητο.
6. Η σχέση οικονομικής επιχορήγησης του κρατικού προϋπολογισμού προς το όφελος της πολιτείας από τη λειτουργία του φορέα.
Το Κέντρο Διαφύλαξης Αγιορειτικής Κληρονομιάς ιδρύθηκε το 1981 με αποκλειστικό σκοπό να διασφαλίσει την προστασία, τη διάσωση, τη συντήρηση και την αποκατάσταση του συνόλου αρχιτεκτονικού - δομημένου περιβάλλοντος, των κινητών αξιών (θησαυρών), αλλά και του φυσικού περιβάλλοντος του Αγίου Όρους. Αποτελεί έναν αποκεντρωμένο και ευέλικτο φορέα, αφού του παραχωρήθηκαν οι αρμοδιότητες των τότε υπουργείων Πολιτισμού, Δημοσίων Έργων και Γεωργίας. Δεδομένου μάλιστα ότι το Άγιον Όρος συγκαταλέγεται μεταξύ των σπουδαιότερων μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και ταυτόχρονα το μεγαλύτερο ζωντανό μνημείο Πολιτισμικής Κληρονομιάς της χώρας μας, είναι επιτακτική ανάγκη και υποχρέωση η κατά το δυνατόν καλύτερη διατήρηση και η εξασφάλιση της μεταβίβασής του στις επόμενες γενιές. Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε σκέψη για κατάργηση ή συγχώνευσή του θα πρέπει να γίνει με γνώμονα τις ιδιαιτερότητες τόσο του φορέα, όσο και της περιοχής στην οποία αυτός δραστηριοποιείται. Κυρίως δε, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι το έργο του θα εξακολουθεί να επιτελείται με τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά. Έχοντας υπ’ όψη τα παραπάνω, οι προτάσεις για την καλύτερη δυνατή πρακτική για την ανάδειξη φορέων οι οποίοι πρόκειται να συγχωνευτούν, να καταργηθούν ή αναδιοργανωθούν θα πρέπει να γίνονται λαμβάνοντας υπ’ όψη τις εξής παραμέτρους: 1. Οι αρμοδιότητες που συγκεντρώνει και διαχειρίζεται ο φορέας. 2. Ο ρόλος της πολιτείας, μέσω ενός φορέα, ο οποίος θα επιτελεί το έργο του με αξιόπιστο και επιστημονικό τρόπο. 3. Ο ενιαίος προγραμματισμός και συντονισμός των εργασιών για την αποφυγή ελλιπούς συνεννόησης και καθυστερήσεων. 4. Το εξειδικευμένο αντικείμενο του κάθε φορέα σε συνδυασμό με τα πεπειραμένα στελέχη του. 5. Οι ανάγκες σε προσωπικό και η ενίσχυση, όπου είναι απαραίτητο. 6. Η σχέση οικονομικής επιχορήγησης του κρατικού προϋπολογισμού προς το όφελος της πολιτείας από τη λειτουργία του φορέα.