Καλείσθε να υποβάλλετε προτάσεις για την καλύτερη δυνατή οργάνωση της διαδικασίας επιλογής των υπο κατάργηση, συγχώνευση και αναδιοργάνωση φορέων του δημοσίου.
Στόχος της παραπάνω διαδικασίας είναι να αναδειχθεί εκείνη η πρακτική που θα αναδείξει τους φορείς που προτείνεται να συγχωνευθούν, να καταργηθούν ή να αναδιοργανωθούν μέσω συμμετοχικής διαδικασίας.
Είναι χρήσιμο η πρότασή σας να χρησιμοποιεί στοιχεία του φορέα όπως τον αριθμό προσωπικού που απασχολείται, το αντικείμενο του φορέα, η γεωγραφική του θέση, οικονομικά δεδομένα (δαπάνες, έσοδα κλπ) κ.ά..
Η οργάνωση του δημόσιου τομέα συνδέεται με την εκάστοτε μορφή που έχει η κοινωνία από κάθε πλευρά οικονομική,πολιτιστική κλπ. Ιστορικά σε περιόδους με ιδιατερότητες πάντα λαμβάνονται από την πολιτεία μέτρα που θεραπεύουν προβλήματα με τη διαφορά ότι δε γίνονται αποδεκτά σε όλους και με ίδιο τρόπο. Συνήθως μέτρα ευνοϊκά γίνονται ευπρόσδεκτα αλλά μέτρα σκληρά δε γίνονται δεκτά. Η μέση λύση ως γνωστό δύσκολα βρίσκεται. Όταν μεταπολεμικά εξ ανάγκης η πολιτεία χρησιμοποίησε προσωπικό με ελλιπείς γνώσεις τότε έγινε δεκτό το αίτημα της πολιτείας για προσλήψεις(ποιος στραβός δε θέλει τα μάτια του!). Σήμερα που ζητείται αποσυμφόρηση υπηρεσιών δημιουργείται εύλογα ένταση (ποιος θέλει να χάσει το φως του!). Για να έχουν λοιπόν όλοι τα μάτια τους χρειάζεται εκσυγχρονισμός υπηρεσιών που σημαίνει δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με εξειδικευμένο προσωπικό στις σύγχρονες τεχνολογίες χωρίς βέβαια αποβολή του έμπειρου προσωπικού. Αν δε φαίνονται αποτελεσματικές κάποιες θέσεις εργασίας δε χρειάζεται να ανανεωθούν. Ας υπάρξει για κάποιο διάστημα λειτουργία δύο ταχυτήτων μέχρι την επικράτηση των σύγχρονων τρόπων εργασίας. Ούτε ο γέρος μαθαίνει γράμματα στα γεράματα ούτε ο νέος γνωρίζει του γέρου τα γράμματα. Οι γέρικες δημόσιες υπηρεσίες χρειάζονται δέουσα αξιολόγηση και εκτίμηση ώστε να αποτελέσουν βάση όποιων σύγχρονων.
Η επιλογή των φορέων προς συχγώνευση ή κατάργηση πρέπει να γίνει βάσει των στοιχείων που έχουν συλλεγεί ανά 3μηνο, όσον αφορά τις ΔΕΚΟ, ανάλογα με το αν επιχορηγούνται ή όχι, αν έχουν ρευστότητα και δανεισμό, το αντικείμενο δράσης τους, τον αριθμό μόνιμου προσωπικού τους και το αν μπορεί άλλος φορέας να υλοποιήσει τη δράση τους, εφόσον αυτή είναι αναγκαία. Π.χ ως προς την ΕΤΑ, που δεν επιχορηγείται, δεν έχει δάνεια, έχει ρευστότητα, έχει έσοδα από μισθώσεις, χειρίζεται σοβαρού επενδυτικού αντικειμένου συμβάσεις, έχει δράση σχετική με τομέα αιχμής της Κυβέρνησης, πρέπει να εξετασθεί πολύ προσεκτικά το θέμα κατάργησης, λαμβανομένης υπόψη της διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που δεν γίνεται να μείνουν χωρίς λειτουργία (camping, ιαματικέσ πηγέσ, λοιπά υποκ/τα)και της τεχνογνωσίας της στη διαχείριση και αξιοποίηση ακινήτων. Η κατάργηση και συχγώνευση να ακολουθήσει κανόνες απόλυτης ιεράρχησης και να προηγηθούν καταργήσεις φορέων που δεν έχουν ουιαστικό αντικείμενο που αποφέρει έσοδα.
H HELEXPO παρότι είναι εξαιρετικός γνώστης της εκθεσιακής και συνεδριακής πρακτικής συρρικνώνεται λόγω της συρρίκνωσης της εγχώριας παραγωγής αλλά εξαιτίας και της μείωση της δυνητικής εγχώρια κατανάλωσης. Πιστεύω ότι πρέπει άμεσα να συνδράμει στην εξωστρέφεια συνδυάζοντας την δράση της με φορείς που έχουν σκοπό την προώθηση των ελληνικών εξαγωγών αλλά και την προβολή των προοπτικών των επενδύσεων στην Ελλάδα. Μέσα από ανταλλαγές περιπτέρων με εκθέσεις του εξωτερικού αυτό θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί πολύ οικονομικά. Η συνεργασία ή συγχώνευση με τους υπόλοιπους φορείς που επιχειρούν σε αυτή την κατεύθυνση(ΕΟΜΜΕΧ, INVEST in GREECE, Προώθηση Εξαγωγών κλπ) πιστεύω θα βοηθούσε πολύ. Επίσης η ανάληψη των εκθεσιακών – συνεδριακών αρμοδιοτήτων της ΔΕθ από την HELEXPO είναι επιβεβλημένη.
Τέλος Αρμοδιότητες που αφορούν την διαχείριση παγίων (ΔΕΘ, ΕΥΑΘ, Λιμάνι, κλπ) θα πρέπει να ανατεθούν σε ένα φορέα ανά περιφέρεια ή ανά υπερ-περιφέρεια.
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η εξυπηρέτηση του πολίτη από το Δημόσιο είναι απαράδεκτη. Στο βωμό της εξοικονόμισης χρημάτων έχει χαθεί η έννοια των υποχρεωτικών κρατικών παροχών (όπως τουλάχιστον αναφέρονται στο βιβλίο της Ε’ Δημοτικού για την αγωγή του πολίτη)για υγεία, παιδεία, ασφάλεια. Ειδικά για φορείς που εξυπηρετούν ΑΜΕΑ, όπου δεν υπάρχει αναταποδοτικότητα, πρέπει η κοστολόγηση να έρχεται δεύτερη. Η πρόνοια σε καιρούς δύσκολους θέλει ενίσχυση για να μην πληρώσουν το μάρμαρο αυτοί που κανονικά θα έπρεπε να βοηθηθούν.Πως μπορεί κάποιος από μια λίστα να κρίνει την σκοπιμότητα ύπαρξης ενός φορέα βλέποντας μόνο αριθμούς; Υπάρχει και έργο που δεν αποτυπώνεται σε ισολογισμούς. Η άποψη «Μπορεί να υποκατασταθεί από την ιδιωτική πρωτοβουλία (Κατάργηση)» που εκφράστηκε από άλλο συγγράφοντα ανεβάζει το τελικό κόστος και δημιουργεί νέες σχέσεις εξάρτησης με το κράτος. Οι φύλακες και οι καθαρίστριες έγιναν διοικητικοί και ανέλαβαν security και συνεργεία καθαρισμού, ωραία οικονομία είναι αυτή. Περί προτάσεων να οι δικές μου : Η Αστυνομία δεν έχει δουλειά με τη γραφειοκρατεία, ας γίνουν μετατάξεις διοικητικών υπαλλήλων από αλλού και οι εκπαιδευμένοι αστυνομικοί να βγουν στους δρόμους.Γιατί να υπάρχει ξεχωριστό σώμα για τα λιμάνια; Τα νοσοκομεία και κέντρα υγείας στην επαρχία να αναβαθμιστούν γιατί ο κόσμος θα αναγκαστεί να φύγει από τις μεγάλες πόλεις.
Όπως έχουν αναφέρει ήδη αρκετοί, για να είναι αποτελεσματική η διαδικασία αυτή χρειάζεται κάποια προεργασία: για παράδειγμα, παρουσίαση βασικών στοιχείων για τους φορείς του δημοσίου που αφορά, όπως επίσης παρουσίαση των προσώπων που θα επεξεργαστούν τις προτάσεις. Θα μπορούσε να προσθέσει κανείς ότι απαιτείται και ενημέρωση για τις οργανωσιακές δομές που ακολουθούνται σε άλλες χώρες και κυρίως τις ευρωπαϊκές: από τη μια είναι μάταιο να επιχειρούμε να ανακαλύψουμε την Αμερική και από την άλλη πρέπει να εξασφαλιστεί η συμβατότητα των οργανωσιακών δομών με το ευρωπαϊκό δίκαιο και τις άλλες διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας (για παράδειγμα, τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας). Πιθανότατα, θα χρειαστεί διαχωρισμός των φορέων και υπηρεσιών του δημοσίου με βάση το αν έχουν σχέση με την εθνική κυριαρχία (Διπλωματικό Σώμα) ή αν ασκούν ελεγκτικό έργο (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας) ή αν παρέχουν υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο (Εκπαίδευση).
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΟ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΤΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΤΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ.ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΧΑΝΟΥΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥΣ.
Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΤ ΕΠΙΦΑΣΗ. Η ΣΥΓΡΟΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΤΟ ΕΠΑΚΡΟ ( ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΟΓΚΟ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ – ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ-).
Η ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ( ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΑΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ),ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ , Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΛΕΚΤΙΚΕΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ.
ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΣΕ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΣΚΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ.
Κάθε εβδομάδα να προτείνονται προς κατάργηση τρεις φορείς, και να καταργείται μόνο ένας, αυτός με τους περισσότερους ψήφους (από κινητό, e-mail, web κλπ). Ο λιγότερος σε ψήφους να παίρνει ασυλία για την επόμενη εβδομάδα, και αν παραμείνει 4 εβδομάδες και δεν ψηφιστεί προς κατάργηση να φεύγει.
Στέφανος
Τι άλλο θα σκεφτείτε;
Ανάγκη εκσυγχρονισμού του Επιμελητηριακού θεσμού.
Η ύπαρξη τμημάτων τόσο στα αμιγή Επιμελητήρια(Βιοτεχνικά, Επαγγελματικά, Εμποροβιομηχανικά, Αττικής, Θεσσαλονίκης) όσο και στα μικτά (στους λοιπούς Νομούς) με τον τρόπο που συστήνονται σήμερα με τελείως πρόχειρα, ασαφή και διαβλητά κριτήρια, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με το βασικό χαρακτηριστικό της επιχειρηματικότητας που είναι η συνεχής κινητικότητα, και η προσαρμογή στις συνθήκες της αγοράς. Οι δομές αυτές, παράγουν περισσότερο «θόρυβο»/διοικητική επιβάρυνση παρά αποτέλεσμα και δεν θα πρέπει να υφίστανται σε ένα σύγχρονο Εμπορικό Επιμελητήριο.
Όμως ακόμα πιο μεγάλος «θόρυβος» παράγεται από την ύπαρξη και λειτουργία των αμιγών Επιμελητηρίων σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη όπου συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος του επιχειρηματικού δυναμικού της χώρας. Η επιμελητηριακή αρχιτεκτονική πρέπει να είναι ενιαία σε όλη την χώρα με ένα Εμπορικό Επιμελητήριο με έδρα την πρωτεύουσα του Νομού και εκπροσώπηση των επιμέρους Νομαρχιακών Επιμελητηρίων στην οικεία Περιφέρεια. για αποφυγή κατασπατάλησης πολύτιμων ανθρώπινων και οικονομικών πόρων.
Η οικονομική αυτοτέλεια των Επιμελητηρίων προκύπτει από την είσπραξη των συνδρομών των επιχειρήσεων-μελών τους ενώ το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο δεν εξασφαλίζει την είσπραξη τους με κίνδυνο την δημιουργία «προβληματικών» Επιμελητηρίων. Η πληρωμή της ετήσιας συνδρομής του μέλους στο Επιμελητήριο του να είναι υποχρεωτική (π.χ. σύνδεση της με την ετήσια υποβολή της φορολογικής δήλωσης της επιχείρησης). Έτσι η Επιμελητηριακή κοινότητα οικονομικά αυτοδύναμη και εύρωστη θα μπορούσε να «αναλάβει» π.χ. τον ΕΟΜΜΕΧ που προορίζεται για κατάργηση και χωρίς η λειτουργία του να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, να χρησιμοποιήσει τόσο τον μοναδικό μηχανισμό τεκμηρίωσης «Εθνικό Παρατηρητήριο Μ.Μ.Ε.» όσο και την πολυετή τεχνογνωσία του σε όλα τα θέματα των Μ.Μ.Ε. και Μ.Π.Μ.Ε.
Η Κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι έχουν κλείσει 77 οργανισμοί μέχρι τώρα. Μεταξύ αυτών έχει πει ότι είναι ο Οργανισμός Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού (ΟΠΕΠ ΑΕ). Κάθε μέρα περνώ μπροστά από τον οργανισμό αυτό που είναι Ανώνυμη Εταιρεία εποπτευόμενη από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού . Βεβαιώνω, λοιπόν, ότι φυσικά και δεν έχει κλείσει ο οργανισμός: συνεχίζει να πληρώνεται το ενοίκιο του, οι υπηρεσίες security, υπηρεσίες καθαριότητας καθώς και μισθοί (υψηλότατοι ως επί το πλείστον) καθώς έχουν μείνει και διευθυντές. Φυσικά προκύπτουν και λογαριασμοί ΔΕΗ, ΟΤΕ και νερού. Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί μετ’ επιτάσεως διακηρύσσεται το κλείσιμο των 77 οργανισμών αφού ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ (βλ ανωτέρω παράδειγμα). Γιατί πρέπει να λέγονται ψέματα στους πολίτες;
Πιστεψτε με ακομα και σημερα αμφιβαλλω αν εχουν απογραφει ολοι οι φορεις.. Ο λογος ειναι οτι ολα αυτα τα χρονια ειχε διογκωθει τοσο πολυ το κρατος,με αποτελεσμα να θελεις τοσο πολυ χρονο να εξετασεις, να ασχοληθεις, ωστε να εστιασεις και να αποκρυπτογραφησεις ολο αυτο το νομικο νεφελωμα λειτουργιας και χρηματοδοτησης του εκαστοτε φορεα,πραγματα τα οποια εχουμε αντιμετωπισει ουκ ολιγες φορες εμεις οι οποιοι εργαζομαστε τις τελευταιες δεκαετιες στο λεγομενο δημοσιο τομέα.
Εργάζομαι ως μόνιμη υπάλληλος (Αρχιτέκτονας Μηχ/κός)μεγαλου νησιώτικου Δήμου της χώρας απο το 2000.Συμφωνώ απολυτα με τις προτάσεις του κου Νίκου Δημητρίου και ως αναφορά την προώθηση μίας «κουλτούρας αποτελεσματικότητας” και για την ανάγκη επίτευξης ευρείας συναίνεσης στα πλαίσια της επιδιωκόμενης αλλαγής/στρατηγικής του στενού αλλα και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα.Πιστεύω πως πολλοί συνάδελφοι μου συμφωνούν στο ότι πρέπει να αλλάξουμε κατεύθυνση ως αναφορά τον τρόπο λειτουργίας την αποτελεσματικότητα τους στόχους γενικά στο Δημόσιο Τομέα και ειδικά ο καθένας στην υπηρεσία που εργάζεται.Πιστεύω πως διαβούλευση πρέπει να γίνει εκτός απο Δημόσια και ανάμεσα στα στελέχη της διοίκησης, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τους υπαλλήλους,της έκαστης υπηρεσίας, οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα απο όλους γιατί το βιώνουν σε καθημερινή βάση που «σκοντάφτουν τα πράγματα» και θα ήθελαν να συνισφέρουν με τις δικές τους απόψεις-προτάσεις στην λύση,διότι αφενός μεν αφορά το εργασιακό τους μέλλον αλλά καιη όποια καλυτέρευση του περιβάλλοντος και των συνθηκών στις οποίες εργάζονται αλλά και η παραγωγή απτού αποτελέσματος για τον Φορέα και για τον πολίτη δίνει νόημα στην καθημερινότητα τους.
Όσον αφορά το «πλεονάζον προσωπικό», θα ήθελα να εκθέσω μερικές σκέψεις.
1.Πρέπει να γίνει αξιολόγηση βάσει της σπανιότητας του πτυχίου\εξειδίκευσης. Προφανώς οι δυσεύρετες ειδικότητητες δε θα πρέπει να θιχτούν.
2.Όσοι διορίστηκαν με διαφανείς διαδικασίες (ΑΣΕΠ), ΣΑΦΏΣ ΚΑΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΚΤΛ.
3.Καλύτερη τύχη πρέπει να έχουν όσοι έχουν ανήλικα τέκνα και πόσο μάλλον οι αντίστοιχες μονογονεϊκές οικογένειες.
Ευχαριστώ.
Όταν λέμε φορείς του Δημοσίου τι εννοούμε; Επιχειρήσεις ή φορείς που παρέχουν κοινωνικό έργο; Καλό είναι να διευκρινήσετε και παραθέστε κατάλογο όπως ζήτησαν και οι προηγούμενοι.
Στην περίπτωση που συμπεριλαμβάνονται και φορείς που παρέχουν κοινωνικό έργο ΔΙΑΦΩΝΩ ΚΑΘΕΤΑ με το κριτήριο του κόστους να εμφανίζεται ως το βασικό κριτήριο. Άλλωστε μεταγενέστερα κόστη (κοινωνικά αλλά και οικονομικά) δεν είναι πάντα εύκολο να αποτιμηθούν. Για παράδειγμα τα κέντρα αποτοξίνωσης δεν προκαλούν άμεσα κέρδη, αλλά αν δεν προσφέρουμε αποτοξίνωση στους εξαρτημένους, πόσο είναι το κόστος μετά;
Σε κάθε περίπτωση οι φορείς πρέπει να αξιολογηθούν με βάση:
1) το λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκαν ή εξελίχθηκαν να υπηρετούν, και
2) αν αυτός ο λόγος ισχύει σήμερα ή έχει τροποποιηθεί, εξελιχθεί, απαλοιφθεί, αντικατασταθεί από κάποιο άλλο,
3) με το βαθμό στον οποίο μπορούν να επιτύχουν το ζητούμενο (1 ή 2) με την σημερινή τους μορφή
και μετά να μπούμε στη σηζήτηση της εξέλιξης τους (συγχώνευση ή ότι άλλο).
ΥΓ. Παρακαλούμε στη διαδικασία της διαβούλευσης να υπάρχει και feedback για την επίπτωση των σχολίων μας στην πρόταση.
για να μην υπαρξουν απολυσεις σε πρωτη φαση τουλαχιστον στον ΔΤ.
θα πρεπει να κοπουν τελειως ολα τα προνομια απο ολους κ οταν λεμε απο ολους κ ολα ενοουμε απο ολους κ ολα.
κ να ενταχθουν ολοι αλλα ολοι στο ενιαιο μησθολογιο.
αυτα σε πρωτη φαση κ στην κατασταση που βρισκετε η οικονομια μας.
ευχαριστω.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ (10/7/2011)ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΕΠ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΞΕΠΑΝΑΞΙΟΛΟΓΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΦΟΡΕΑ ΠΑΡΑΜΟΝΟ ΣΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΧ ΟΤΑΝ ΕΚΚΡΕΜΕΙ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΤΛ
Λυπάμαι αλλά είναι αδύνατο ένας πολίτης να γνωρίζει όλους τους φορείς του δημοσίου, πόσα άτομα απασχολεί ο κάθε φορέας καθώς και τα οικονομικά του αποτελέσματα.
Όντας τεχνοκράτης του ιδιωτικού τομέα, δυστυχώς θα αναφερθώ σε γενικές αρχές που ισχύουν στον κλάδο μου.
1] Φορέας που παρουσιάζει ζημίες, ΔΕΝ πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτό, αλλά αφορά λίγους οργανισμούς κοινής ωφέλειας. Φορέας που ζημιώνει το κράτος, και κατά συνέπεια τους πολίτες, δεν πρέπει να υφισταται. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει απόλυση εργαζομένων.
2] Όχι φθίνουσα ποιότητα υπηρεσιών. Οι απολύσεις δε σημαίνει ότι θα υπάρχει πτώση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Όταν στο δημόσιο δεν υπάρχει έλεγχος αποδοτικότητας, προφανώς δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Στον ιδιωτικό τομέα, πλέον ένας άνθρωπος κάνει δουλειά 5 ανθρώπων και αν υπάρχουν παράπονα, αντικαθίσταται. Δεν ειμαι εργοδότης, απλός εργαζόμενος είμαι, αλλά έτσι πρέπει να γίνει και στο δημόσιο. Πρέπει να αυξηθεί ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ η αποδοτικότητα ανθρώπων που έχουν μάθει στην οκνηρία και τον ωχαδερφισμό. Υπάρχουν χιλιάδες ΑΝΕΡΓΟΙ που θα κάνουν καλύτερη δουλειά από τον επί εικοσαετίας δημόσιο υπάλληλο που έχει μάθει στην ραστώνη του δημοσίου. Επιτέλους πρέπει να υπάρξει τρόπος αξιολόγησης.
3] Κατάργηση ΑΜΕΣΑ και με συνοπτικές διαδικασίες επιδομάτων που αποτελούν πρόκληση του κοινωνικού συνόλου. Για το θεό δηλαδή, μην αναφέρω επιδόματα έγκαιρης προσέλευσης όταν στον ιδιωτικό τομέα αν αργήσεις 3-4 φορές απολύεσαι… Που είναι ίσες συνθήκες εργασίας σε αυτή την κατάσταση?
4] Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι μη εφαρμόσιμοι όταν είναι τόσο απλό να λειτουργήσουν. Σε ποια εφορία έχουν μείνει πίσω οι έλεγχοι? Ο αρμόδιος αντικαθίσταται ή δέχεται τελεσίγραφο. Όταν αυτός θα μπορεί να διώξει όσους δεν δουλεύουν για να σώσει τη θέση του, όλα θα κυλίσουν!!! Τόσο απλά!!!! Όπως ακριβώς στον ιδιωτικό τομέα!!!
Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να προσφέρουν… Με λύπη βλέπουν τη χώρα να καταστρέφεται… Δεν θα πει κανένας όχι αν του ζητηθεί να προσφέρει… Ζητήστε βοήθεια σε συγκεκριμένες καταστάσεις και θα την έχετε. Δεν ξέρω αν είμαι απλά άλλο ένα κορόιδο, αλλά ακόμα πιστεύω ότι δεν είναι όλοι μέλη σκευωρίας για την κατάρρευση της χώρας. Δεν ειναι τραγικά τα πράγματα, απλή λογική χρειάζεται και τα οικονομικά στοιχεία θα βελτιωθούν… Δυστυχώς ή ευτυχώς, το κράτος είναι μια επιχείρηση, και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται!!! Έτσι μας αντιμετωπίζουν και οι ξένοι, απλά κάνουν κακή διαχείριση…
1) Άμεση παύση επιχορήγησης από ΓΛΚ σε όλους τους φορείς μέχρι να έχουν βεβαίωση απογραφής από την Αντιπροεδρία
2) Συμπλήρωση δελτίου στην Αντιπροεδρία με ελάχιστα στοιχεία: Επωνυμία, Είδος φορέα, Σκοπός, Έσοδα, Κόστος, εκ του οποίου Μισθολογικό, Διευθύνσεις Κεντρικών/Υποκαταστημάτων. Παροχή βεβαίωσης με την απογραφή.
3) Πρώτη επιλογή μετεξέλιξης (Καμία Αλλαγή, Συγχώνευση με φορέα (κύριος), Συγχώνευση με φορέα (δευτερεύων), Κατάργηση, Συρρίκνωση). Η επιλογή γίνεται από την Αντιπροεδρία.
4) Crowd sourcing των επιλογών (ψήφιση των επιλογών και αντιπροτάσεις) από τους πολίτες.
5) Τελική επιλογή μετεξέλιξης από την Αντιπροεδρία με αιτιολόγηση, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που δεν επιλέγεται η δημοφιλέστερη επιλογή. Δημοσιοποίηση.
6) Ορισμός μίας διοίκησης σε όσους φορείς συγχωνεύονται (συνήθως του κύριου). Ο ορισμός γίνεται άμεσα (την επόμενη ημέρα) ώστε να υλοποιήσει την συγχώνευση απρόσκοπτα. Αμοιβή μόνο για τον κύριο φορέα, άμισθη διοίκηση για τους δευτερεύοντες.
7) Συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την οριστική (νομική) υλοποίηση των συγχωνεύσεων/καταργήσεων κτλ.
Τα κριτήρια για την πρώτη επιλογή και για την αιτιολόγηση της τελικής απόφασης θα πρέπει να είναι γνωστά από την αρχή. Προτείνω, προφανώς όχι εξαντλητικά:
* Μη ισχύον αντικείμενο (Κατάργηση)
* Υψηλό κόστος σε σχέση με έσοδα/αντικείμενο (Συρρίκνωση, Συγχώνευση)
* Συναφές αντικείμενο (Συγχώνευση)
* Άλλες Συνέργειες (Γεωγραφικές, παραπληρωματικά αντικείμενα κτλ.) (Συγχώνευση)
* Μπορεί να υποκατασταθεί από την ιδιωτική πρωτοβουλία (Κατάργηση)
Η πρότασή μου αφορά την συγχώνευση των υπηρεσιών που σχετίζονται με το υπαλλήλικό προσωπικό, δηλαδή με τις διαδικασίες προσληψης, απεικόνισης τις ασφάλισης, ελέγχου των εργοδοτών, την πρωώθηση και επιδότηση της απασχόλησης και εν γένει με οτιδήποτε σχετίζεται με τη μισθωτή εργασία στον ιδιωτικό τομέα. Πιο συγκεκριμένα η συγχώνευση ΙΚΑ, ΟΑΕΔ και Επιθεώρησης Εργασίας θεωρώ ότι θα είναι ιδιαίτερα επιτυχημένη περίπτωση συγχώνευσης Δημ. Υπηρεσιών. Για την οικονομία του χώρου δεν θα αναφερθώ σε παραδείγματα και επιχειρήματα, θα αναφέρω μόνο προς ενημέρωση των όσων δεν έχουν γνώση επί τέτοιων θεμάτων ότι για την πρόσληψη ενός κοινού υπαλλήλου από έναν κοινό εργοδότη απαιτείται συναλλαγή του εργοδότη υποχρεωτικώς με τις τρεις παραπάνω υπηρεσίες.
ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΑ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΚΑΚΩΣ ΔΙΥΛΙΖΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΩΣ ΣΑΝ ΝΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΙΕΡΕΣ ΑΓΕΛΑΔΕΣ ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΠΡΟΧΩΡΗΣΤΕ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΕΠΙ ΔΙΚΑΙΩΝ ΚΑΙ ΑΔΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΤΕΛΕΧΩΝΟΝΤΑΙ ΔΙΚΑΙΑ Η ΑΔΙΚΑ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ – ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΟΧΗ…
Θα ήταν χρήσιμο να έχουμε λίστα των φορέων του δημοσίου ώστε να αναζητήσουμε λεπτομερείς πληροφορίες για την λειτουργεία τους και να υποβάλλουμε με ευχέρεια τις προτάσεις μας.Οι αποφάσεις για τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις οργανισμών δεν θα πρέπει να γίνουν ελαφρά τη καρδία αλλά με συγκρκριμένα κριτήρια δεδομένου ότι θα επηρεαστεί η ζωή πολλών οικογενειών. Όμως κάποτε πρέπει να μπει το μαχαίρι στο κόκαλο για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε ως κράτος και ως έθνος. Αν αξιοποιηθούν τα στοιχεία από την απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων και γίνει σωστή και αμερόληπτη αξιολόγηση των υπαλλήλων πιστεύω ότι οι αντιδράσεις θα μετριαστούν. Οι φορείς που συστάθηκαν για να αποκαταστήσουν ημετέρους από όποιο πολιτικό χώρο και αν προέρχονται πρέπει να καταργηθούν εφόσον διαπιστωμένα δεν προσφέρουν έργο.Αυτοί που υπολειτουργούν μπορούν να συγχωνευθούν και στον τομέα της Υγείας στον οποίο υπηρετώ σίγουρα έχουμε αρκετούς. Όσοι υπάλληλοι βρίσκονται σε φορείς και έχουν αξιολογηθεί και επιλεγεί μέσω διαφανών διαδικάσιών όπως το Α.Σ.Ε.Π σαφώς θα πρέπει να προτιμηθούν για παραμονή(έναντι άλλων που διορίσθηκαν ανευ αξιολογήσεως) και ενδεχομένως πρέπει να μεταταγούν όπου υπάρχει ανάγκη.
Θα πρεπει να δοθει ιδιατερη προσοχη στο χωρο της προνοιας και των Μοναδων κοινωνικης φροντιδας οπου οι εργαζομενοι εκει ειναι επαγγελματιες υγειας, εχουν επιλεγει και αξιολογηθει απο το ΑΣΕΠ και δινουν καθημερινα αγωνα στην πρωτη γραμμη με πενιχρες αμοιβες σε σχεση με αλλους εργαζομενους του Δημοσιου και των ΔΕΚΟ.
Και επειδη λογω αντικειμενου δουλειας δεν υπαρχει δυνατοτητα αντιδρασης, πολυ φοβαμαι οτι ο χωροw θα ειναι το ευκολο θυμα των συγχωνευσεων και των καταργησεων φορεων.
ευχαριστω
Από τις συγχωνεύσεις πρέπει να εξαιρεθεί η Ελληνική Αστυνομία η οποία πρέπει να λειτουργεί με γνώμωνα τον Αστυνομικό της γειτονιάς ο οποίος θα υπηρετεί στο τμήμα της γειτονιάς και όχι σε πολυαδύναμο Α/Τ και θα μπορεί να προσεγγίσει τον πολίτη,να χαρτογραφήσει την περιοχή του και να ελέχεται καθημερινά από τους προϊσταμένους του για την απόδοσή του (εξιχνιάσεις κλοπών,ληστειών κλπ).Το μοντέλο υδροκέφαλων υπηρεσιών έχει αποτύχει διότι δεν προάγει την προσωπική επαφή του Αστυνομικού με τον πολίτη με αποτέλεσμα τα προβλήματα να διογκώνονται.Η Αστυνομία είναι θεσμός στην χώρα μας και πηγάζει από την συνείδηση του Ελληνικού Λαού και αυτόν υπηρετεί, αλλά αυτό πρέπει να το πράττει με αξιοπρέπεια ώστε το έργο της να τυγχάνει ευρύτατης αποδοχής και όχι αποδοκιμασίας.Είμαι υπέρμαχος της αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών της χωρίς ύπαρξη υδροκέφαλων υπηρεσιών με υποβολή σχετικών προτάσεων από όλους τους διοικούντες Αξιωματικούς ακόμη δε και από το κατώτερο προσωπικό με όμοιο τρόπο σαν και αυτόν που συμμετέχω.
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΚΥΡΙΕΣ & ΚΥΡΙΟΙ,
ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΝΑ ΜΕΤΑΤΑΧΤΟΥΝ ΣΕ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ. ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΕΔΩ & ΧΡΟΝΙΑ.
ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΦΟΥΡΝΙΑ ΑΝΕΡΓΩΝ, ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΟΠΩΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ: ΙΚΑ – ΟΑΕΔ – ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ – ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΕΝΣΗΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΚΛΠ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ.
ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ Ο ΟΠΟΙΟΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΧΡΟΝΙΑ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ & ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΕ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΜΕΣΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΟΓΚΩΣΗ ΤΙΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΒΑΘΕΙΑ ΥΦΕΣΗ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ, ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ & ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
Η εμπειρία μου (διοίκηση ΑΠΘ) ήταν σύντομη αλλά ικανή να με οδηγήσει στην παραίτηση. Αναφέρω ενδεικτικά:
1.Χρειάστηκα βεβαίωση του χρόνου εργασίας που μου αναγνωρίστηκε. Μου υποδείχθηκε να κάνω αίτηση στο πρωτόκολλο. Η εκεί υπάλληλος μου ζήτησε να επανέλθω την επόμενη εβδομάδα (ήταν Τετάρτη). Στην απορία μου γιατί τόσος χρόνος, απάντησε ότι υπάρχει μια τυπική διαδικασία – είχε προηγηθεί ένα άλλο γιατί αλλά έκρινα μάταιο να το διατυπώσω, όταν διάβασα ότι η αίτηση απευθυνόταν στον πρύτανη, δοθέντος ότι υπάρχουν τόσοι προϊστάμενοι και διευθυντές! Απάντησα με βαθύ αναστεναγμό οπότε ρωτήθηκα αν είναι επείγον και ποιος μου είπε ότι θα έπαιρνα αμέσως το έγγραφο. Ακολούθησα τηλεφώνημα στο αρμόδιο γραφείο και τελικώς συμφωνήθηκε ότι θα τελείωνε αυθημερόν η υπόθεση. Άλλη υπάλληλος έδωσε αριθμό πρωτοκόλλου.Ανέβηκα στο πρώτο γραφείο αλλά αυτή τη φορά ασχολήθηκε άλλη υπάλληλος, που διεκπεραίωσε τη διαδικασία με υπογραφές προϊσταμένου κλπ. Ξανά στο πρωτόκολλο πήρα το έγγραφο αφού απασχολήθηκαν και πάλι οι δύο προηγούμενοι υπάλληλοι.
2. Είχα μακρά εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα όταν ανέλαβα τη θέση. Δεν ενδιαφέρθηκε κανείς. Στο γραφείο που τοποθετήθηκα είχα απασχόληση 1-2 ωρών. Δεν άντεξα.
Συμπέρασμα-πρόταση: Δεν υπάρχει έλλειμμα προσωπικού αλλά εκ γενετής έλλειμμα σωστής οργάνωσης, που κανένας δεν αγγίζει. Απασχολήθηκαν τόσοι υπάλληλοι για κάτι που ήθελε ένα κλικ στον υπολογιστή. Τα τμήματα πληροφορικής που έχουν τα πανεπιστήμια επιβάλλεται να αξιοποιήσουν το δυναμικό τους – και τους φοιτητές – για σχετικά προγράμματα. Αναγκάστε τους. Αναγκάστε κάθε φορέα να κάνει απολογισμό έργου, με κυρώσεις συγκεκριμένες. Έτσι θα πάψουν και τα προσωπικά μαγαζάκια. Γιατί αυτό είναι σήμερα το δημόσιο, τουλάχιστον αυτό που γνώρισα.
Αφού υπάρχει τόση αδυναμία να εισπραχθούν οι φόροι και συχνά επικαλείται η έλλειψη προσωπικού, λογικό είναι να στελεχωθούν οι εφορίες τουλάχιστον με μερικούς από αυτούς που μπορούν να βοηθήσουν δηλ. ξέρουν από υπολογιστές.
Σε ότι αφορά τους ανειδίκευτους που είναι σε καλή σωματική κατάσταση, υπάρχουν άπειρες ανάγκες από τραυματιοφορείς στα νοσοκομεία και από ότι καταλαβαίνω από ανθρώπους καθαριότητας στους δήμους.
Σε μια εποχή που σε ευρωπαϊκό επίπεδο απαιτείται άμεση εφαρμογή πρωτοποριακών περιβαλλοντικών κανόνων και διασφάλιση αναπτυξιακής βιωσιμότητας του ορυκτού πλούτου, ενισχύεται σημαντικά ο θεσμικός και στρατηγικός ρόλος των 32 Γεωλογικών Ινστιτούτων της Ευρώπης (http://www.eurogeosurveys.org). Αυτό συμβαίνει ακόμη και σε χώρες οικονομικά εύθραυστες, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, αλλά και τις κεντροανατολικές, όπως η Πολωνία, η Τσεχία και η Ρουμανία. Στην Ελλάδα ανακοινώθηκε πρόσφατα η πρόθεση μεταφοράς των αρμοδιοτήτων του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) στο Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ), γεγονός που ισοδυναμεί με την μετατροπή και κατάργηση ενός επιστημονικού φορέα, που παράγει ερευνητικό και τεχνολογικό έργο, σε ένα ακόμη κρίκο στην αλυσίδα της διοικητικής και γραφειοκρατικής διαδικασίας. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι χρειάζεται να γίνουν διαρθρωτικές αλλαγές στην δομή του Ινστιτούτου με στόχο την λειτουργική αναβάθμιση και τον εξορθολογισμό των δαπανών του. Ενδεχόμενη όμως απουσία του ΙΓΜΕ ή ακύρωση του σημερινού του ρόλου θα στερήσει το κράτος και τον έλληνα πολίτη από την διαρκή επικαιροποίηση των γεωλογικών χαρτών, που αποτελούν αξιόπιστο εργαλείο και βασική υποδομή για τον ορθολογικό σχεδιασμό των συγκοινωνιακών και ενεργειακών δικτύων, των πολεοδομικών και άλλων χρήσεων γης, και γενικά των μεγάλων κατασκευαστικών έργων της χώρας. Η δυναμική αξιοποίησης και επενδυτικές προοπτικές του ορυκτού πλούτου, η εξασφάλιση ενεργειακών πρώτων υλών, ο έλεγχος και παρακολούθηση της ποσοτικής και ποιοτικής κατάστασης των νερών, ο εντοπισμός και ενεργειακή αξιολόγηση των γεωθερμικών πεδίων και άλλων ΑΠΕ, η θωράκιση του κοινωνικού και οικονομικού ιστού από τις φυσικές καταστροφές,και η ορθολογική διαχείριση και προστασία του περιβάλλοντος
Το σημαντικότερο , κατά τη γνώμη μου είναι πρώτα η ορθολογικότερη κατανομή των υπαλλήλων. Δεν μπορεί σε κάποιες Δημόσιες υπηρεσίες (κυρίως μεγάλων πόλεων ή πρωτευουσών Νομών) να παρατηρείται το φαινόμενο οι υπάλληλοι να μην έχουν που να καθίσουν ή να είναι χωρίς αντικείμενο. Πρέπει το Δημόσιο να λειτουργεί με γνώμονα και μόνο το συμφέρον και την εξυπηρέτηση του πολίτη (ακόμη και σε απομακρυσμένες ή νησιωτικές περιοχές). Θα είναι κι αυτό ένα μέτρο συγκράτησης του πληθυσμού στις περιοχές αυτές. Το ίδιο θα πρέπει να γίναι και σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των Νοσοκομείων. Συγχωνεύσεις κλινικών στα μεγάλα Νοσοκομεία και καλύτερα παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας σε απομακρυσμένες περιοχές όπου υπάρχουν Νοσοκομεία ή Κέντρα Υγείας. Άλλωστε και οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας αποτελούν κι αυτές σημαντικότατο παράγοντα συγκράτησης του πληθυσμού , εκτός κι αν απώτερος στόχος του κράτους είναι εκτός απ’ την μείωση των δαπανών του Δημοσίου και η ερημοποίηση της υπαίθρου. Είμαι λοιπόν υπέρ της ορθολογικής κατανομής του προσωπικού , με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση των κατοίκων της περιφέρειας. Γιάννης , 10-7-2011
ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΙΔΡΥΘΗΚΑΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ ΤΡΟΠΟ.
Η ΛΙΣΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ , Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙ ΣΤΟ ΚΟΝΤΙΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΩ ΓΙΑ ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ ΛΟΓΟΥΣ
ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΑΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΛΜΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ , ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΘΑ ΠΑΙΡΝΑΝ ΕΝΑ ΔΕΙΓΜΑ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΛΛΑΖΕ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΛΙΜΑ.
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΟΤΙ 80% ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ.
ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΔΑΧΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ.
ΕΤΣΙ Η ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΟΜΟΕΙΔΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΘΑ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΕΙ ΠΟΡΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΛΛΩΝ ΟΠΩΣ Η ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΑΦΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΙΤΗΣ.
ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΑΜΕΣΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 5 – 10 % ΤΩΝ ΥΠΕΡΑΡΙΘΜΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΤΕΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ , ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΜΕ ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΣΕΠ , ΑΛΛΑ ΤΩΝ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.
ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΑΛΛΑ ΣΕ ΠΙΟ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΟΥΝ ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΤΕΕ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΧΡΟΝΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ.
ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ Η ΚΑΘΕΜΙΑ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΤΟΜΕΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ.
ΕΙΜΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΣ ΑΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΩ.
Μ.ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ – ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ MsC
ΚΑΤΟΧΟΣ ΜΕΛΕΤΗΤΙΚΟΥ ΠΤΥΧΙΟΥ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΣ
Θεωρώ ότι η επιλογή συγχώνευσης φορέων του δημοσίου είναι δύσκολη υπόθεση. Όμως κάτι πρέπει να γίνει στην κατεύθυνση αυτή. Παλαιότερα υπήρχε μια δημόσια διοίκηση μικρή και νοικοκυρεμένη. Ξαφνικά πλήθηναν οι διάφορες υπηρεσίες και πολλές από αυτές δεν είναι γνωστές στο ευρύ κοινό και μάλιστα δεν καταλαβαίνουμε τον σκοπό που υπηρετούν. Παράδειγμα ο Οργανισμός Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) είναι βεβαίως γνωστός όπως και ο σκοπός του. Οι σχολές μαθητείας τι εξυπηρετούν εφόσον υπάρχουν αντίστοιχα τμήματα στο Υπουργείο Παιδείας με μεγαλύτερη διδακτική εμπειρία; Δημιουργήθηκε ο ΑΣΕΠ για την αξιολόγηση των εργαζομένων κυρίως αυτών που έχουν προσόντα. Όμως τι γίνεται με αυτούς που προσλήφθηκαν στους δήμους από το παράθυρο για κάποια ειδικότητα ( συνήθως εργάτη ) αλλά απασχολείται σαν υπάλληλος γραφείου; Εκτός από αυτό μετά την πάροδο εύλογου χρόνου παίρνει μετάταξη με τον ίδιο τρόπο και γίνεται υπάλληλος. Συνήθως όμως δεν φτάνει αυτό και μετά την πάροδο πάλι εύλογου χρόνου με τον ίδιο τρόπο κάνει μετάταξη στον στενό δημόσιο τομέα και μάλιστα σε υπηρεσίες που πρόσφεραν μεγαλύτερο μισθό. Κατά τά άλλα είχαμε τον ΑΣΕΠ ή ακόμα παλιότερα την επετηρίδα και περίμενε ο κοσμάκης για μια θέση στον ήλιο.
Ο στόχος των υπό συγχώνευση οργανισμών θα πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση του πολίτη από ένα σημείο γρήγορα και ευέλικτα.
Οργανισμοί που έχουν διογκωμένες γραφειοκρατικές διαδικασίες με μεγάλη αναποτελεσματικότητα στην εξυπηρέτηση του σκοπού τους είναι αυτές που συνήθως έχουν δυσανάλογα κόστη σε σχέση με την παραγωγικότητά τους.
Οι οργανισμοί μπορούν και επιβάλλεται να συγχωνευτούν όταν δεν υπάρχει σωστή αναλογία κόστους λειτουργίας / παραγωγικότητας.
Ο τρόπος συγχώνευσης θα πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να ευνοεί και να κατοχυρώνει την αύξηση παραγωγικότητας και εξυπηρέτησης του πολίτη, με λιγότερο κόστος από το συνολικό κόστος των υπό συνένωση φορέων.
Η πρότασή μου είναι :
1) Δημιουργία επιτελικών ομάδων με συγκεκριμένους στόχους (που θα προέρχονται από την ομαδοποίηση των αναγκών των πολιτών σε σχέση με το δημόσιο). (πχ. φορολογίας , τέλη ακίνητης περιουσίας , ιατρικής περίθαλψης , παροχή κοινωνικών αγαθών , ρεύμα , νερό ενιαία ομαδοποίηση φόρων , παροχών κ.α.).
2) Την αξιολόγηση και οριστικοποίηση του ιδανικού τρόπου – διαδικασίας εξυπηρέτησης του πολίτη για κάθε συγκεκριμένη ανάγκη, ανεξαρτήτως του πώς γινόταν μέχρι σήμερα ή του ποιος δημόσιος φορέας εξυπηρετεί σήμερα και με ποιο τρόπο. Η εξεύρεση του τρόπου αυτού θα πρέπει να έχει σαν γνώμονες, την χρήση ψηφιακών τεχνολογιών, την αφαίρεση κάθε γραφειοκρατίας με την θέσπιση κατάλληλης νομοθεσίας και την άμεση εξυπηρέτηση των πολιτών στο ελάχιστο χρονικό διάστημα.
3) Την αξιολόγηση της υφιστάμενης κατάστασης του δημοσίου και ο προγραμματισμός του ποιος φορέας ή ποιοι συνεννούμενοι φορείς μπορούν να υλοποιήσουν τους τρόπους – διαδικασίες που έχουν αποφασισθεί στο βήμα 2.
4) Την παρακολούθηση της εφαρμογής των παραπάνω από τις επιτελικές ομάδες στους καθορισμένους δημόσιους φορείς που έχουν επιλεχθεί και την ταχεία επίλυση δυσλειτουργιών που θα προκύπτουν κατά την εφαρμογή των διαδικασιών για τουλάχιστον δύο έτη. Θα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες ρήτρες τόσο στην επιτελική ομάδα όσο και στους δημόσιους φορείς για την τήρηση των συμφωνημένων και την τελική παράδοση ενός συστήματος εξυπηρέτησης που θα ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα κριτήρια ποιότητας – αμεσότητας – χρονικής διάρκειας.
Υ.Γ. Η διαδικασία crowdsourcing θα αποφέρει αποτελέσματα αν και εφόσον στηριχθεί ουσιαστικά σαν θεσμός.
Πρόταση δεν είμαι σίγουρος αν θα υποβάλω ανάλογα με το πλαίσιο που θα παρουσιαστεί , τον τρόπο λειτουργίας και την στήριξη που θα έχει από εσάς.
Η Δημόσια Διοίκηση καθώς έχει οργανωθεί κατά το αποκεντρωτικό σύστημα είναι αδύνατο να συρρικνωθεί με παραμέτρους που προτείνετε χωρίς σοβαρές κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες.
Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν υπάλληλοι με ελάχιστες ή καμία πραγματική αρμοδιότητα, ότι υπάρχουν διευθύνσεις ή τμήματα ή ακόμη και φορείς που υπάρχουν στα χαρτιά. Ποιοί είναι όμως αυτοί που δεν χρειάζονται;
Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα.
Η πίεση όμως για περιστολή των δαπανών είναι τεράστια και άμεση.
Γι’ αυτό θα πρέπει να ληφθούν τόσο γενικά όσο και ειδικά μέτρα:
1. Γενικό Μέτρο: Να υπάρξουν εισοδηματικά κριτήρια σε όλους τους υπαλλήλους του Δημοσίου και να απολύονται όλοι όσοι έχουν ετήσια εισοδήματα πάνω από π.χ. 100.000 με δικαίωμα επαναπρόσληψης κατόπιν αξιολόγησης και αφού δεν έχουν παρόμοια εισοδήματα.
2. Ειδικό Μέτρο: Όλοι οι οργανισμοί (καταστατικά) των δημόσιων φορέων που πρόκειται να αναδιοργανωθούν να αλλάξουν έτσι ώστε όλες οι αρμοδιότητες και Διευθύνσεις να ενταχθούν σε 2 μόνο ομάδες. «Έργου» και «Υποστήριξης». Για παράδειγμα, σε μια πολεοδομία η έκδοση αδειών ανήκει στην ομάδα «Έργου», ενώ η μισθοδοσία των υπαλλήλων στην ομάδα «Υποστήριξης».
Κατόπιν, οι Διευθύνσεις «Υποστήριξης» να ενοποιηθούν σε γειτονικούς χωρικά φορείς.
Δεν έχει καμία σημασία αν η μισθοδοσία ενός υπαλλήλου μιας υπηρεσίας εκδίδεται από τον φορέα του ή κάποιον άλλο. Ακόμη και τα θέματα προσωπικού θα μπορούσαν να ρυθμίζονται κεντρικότερα.
Έτσι δεν μιλάμε για κατάργηση φορέων και οργανισμών αλλά κατάργηση κάποιων λειτουργιών τους.
Με αυτό τον τρόπο θα ελεγθούν και τα έξοδα με μη νόμιμα αλλά μέχρι τώρα νομότυπα κριτήρια ενώ οι υπάλληλοι που θα περισσεύουν θα μεταταγούν σε άλλες θέσεις.
Εγώ θα ήμουν σύμφωνος να γίνει μία συγχλωνευση ειδικά κάποιων φορέων που έχουν διακοσμητικό ρόλο, αλλά και άλλων που απασχολούν τους διπλάσιους για να μη πω τριπλάσιους από τους υπαλλήλους που χρειάζονται. Βέβαια άμεσα γεννάται το ερώτημα τι γίνεται με αυτούς τους υπαλλήλους που περισσεύουν. Άποψή μου είναι ότι όσοι υπάλληλοι περισσεύουν από τους υπό συγχώνευση φορείς καλό θα ήταν να τοποθετούνταν σε όποιες θέσεις του δημοσίου υπάρχει έλλειψη και ανάγκη από ανθρώπινο δυναμικό. Αυτά για τους μέχρι τούδε αποδείξαντες ότι αξίζουν να βρίσκονται και να υπηρετούν στον δημόσιο τομέα. Οι έχοντες πειθαρχικές ποινές και βεβαιωμένα παραπτώματα θα πρότεινα να απολυθούν πάραυτα και να πάνε να αναζητήσουν εργασία από εκεί που τα πέρνανε, όσοι τα πέρνανε, με την ασπίδα του δημοσίου τόσα χρόνια. Άιντε, γιατί πολύ τα έχω πάρει με τη γενιά του Πολυτεχνίου, και τις αξίες με τις οποίες μας γαλούχισε! Πριν κάνει λόγο για το επαναστατικό της πνεύμα και τους αγώνες της κατά της δικτατορίας, καλό είναι να κοιτάξει και τους αγώνες του σήμερα και να κόβει και καμία απόδειξη μπας και γλιτώσουμε τη χρεοκοπία! Δηλαδή πρέπει να παίζω ξύλο που λέει ο λόγος με τον όποιο εμποράκο για να παίρνω την απόδειξή μου; Ντροπή σας κύριοι! Και μετά εσάς του ιδιωτικού σας φταίει ο δημόσιος τομέας. Για ΄να μη μακρυγορώ όμως ξεκαθαρίζω ότι είμαι υπ΄΄ερ της αξιολόγησης του δημοσίου υπαλλήλου με την έννοια ότι θα πρέπει να ελέγχεται και να υποστηρίζεται στο έργο του, και αν δεν κάνει βρε αδερφέ ας ψάξει για κάτι άλλο, δε χάλασε ο κόσμος! Ειδικά όμως αν έχει διωχθεί πειθαρχικά θα πρέπει οπωσδήποτε να χάνει τη μονιμότητα και να κάνει ένα μικρό διαλειμματάκι σοφρωνισμού κάπου γύρω στον Κορυδαλό, κακό δεν θα του κάνει στην τελική!Μάλλον θα είναι πιο ζημιογόνο να αφεθεί να προσφέρει τις εντος εισαγωγικών υπηρεσίες του! Σε μία ενδεχόμενη ορισμένη απόλυση λόγω αδυναμίας πληρωμής τόσων μισθών δημοσίων υπαλλήλων, πράγμα κατανοητό πολύ περισσότερο εφόσον τόσα χρόνια οι συνδικαλιστές κοιμόντουσαν τον ύπνο τον βαθύ, το κατ’εμέ θα πρέπει να μην ακουμπήσετε όσους διορίστηκαν τα τελευταία χρόνια με διαγωνισμούς διότι σε αντίθεση με την πλειοψηφία κάτι έχουν αποδείξει εν τοις πράγμασι αλλά και θα αποτελέσουν μία πρώτης τάξεως fuite de cervaux στο εξωτερικό. Είναι οι ικανότεροι και ας μη γελιόμαστε. Αν πάλι αυτό δε βολεύει ας γίνεται ένας διαγωνισμός μεταξύ τους και να μένει καθαρά πια αυτός που θα γράφει καλύτερα. Λυπάμαι γι’αυτές τις προτάσεις, αλλά θα έπρεπε οι συνδικαλιστές μας να μας προστατεύσουν τόσα χρόνια και να είναι ενήμεροι του τι σημαίνει να μπαίνει η μισή Ελλάδα που λέει ο λόγος στο δημόσιο. Α! Και αν θέλουμε να είμαστε ιν αγανακτησμένοι και να ξεπεράσουμε την κρίση να τηρούμε από εδώ και στο εξής τους νόμους να χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή στην καθημερινότητά μας να καταγγέλουμε όσους ευνοούν μαύρη εργασία και φοροδιαφυγή και τότε μπορεί να εξισωθούμε με τα υπόλοιπα ευρωπαικά κράτη μέλη της Ένωσης, σίγουρα όμως θα έχουμε αποφύγει τη χρεοκοπία! Κρίμα, ήμασταν φτωχοί συγγενείς των ευρωπαίων ετέρων και γίναμε και των Βαλκανίων! Ντροπή! πρώτα στην κοινωνία και τις αξίες που φτιάξαμε και μετά στους πολιτικούς! Αν δε το πάρουμε χαμπάρι αυτό και έχουμε συνεχώς το άλλοθι των πολιτικών, τίποτα δεν κάνουμε! Α! Και από ένα θεσμό, αυτόν της Βουλής που έχει άμεσα ανάγκη από συγχώνευση, καλό και χρήσιμο θα ήταν να απολύσουν τουλάχιστον 100. 10000000 είμαστε και πληρώνουμε όσους βουλευτές έχει και η Γαλλία! Ντροπή σας, αλλά και ντροπή μας!
Σίγουρα μια πρόταση για συγχωνευσεις και κατργησεις φορεων δεν είναι τοσο ευκολη και σίγουρα δεν θα πρέπει απλά να στηρίζεται σε οικονομικά μεγέθη. Όπως επίσης και με το θέμα του προσωπικου για το οποίο θεωρώ : τεράστια αδικία, ανθρώποι οι οποίοι έχουν μπει στο δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ, δηλαδη οι οποίοι αξιολογήθηκαν μέσα σε χιλιάδες άλλους και κρίθηκαν επιτυχόντες με αξιοκρατία και όχι -μέσω των παλιών διαδικασιών (κομματικών κτλ) ή με το γνωστο τρόπο συμβαση,σύμβαση,σύμβαση μέσω μιας γνωριμίας και μετα ξαφνικα αορίστου χρονου,- να τίθεται θέμα και για αυτούς…σημερα σε όλες τις υπηρεσίες του κράτους, αυτοι οι ανθρώποι αποτελούν μόλις το 2-5 % κατα μεσο όρο του προσωπικου και είναι σίγουρα από τους λίγους οι οποίοι όντως είναι αποτελεσματικοι και προσφέρουν αφού δεν χρωστάνε σε κανενα, έχοντας τις απαραίτητες γνώσεις του αντικειμένου τους και της νέας τεχνολογιας..τέλος το κρατος μεσω της απογραφής που έχει κανει γνωριζει πότε και με ποια διαδικασια έχει μπει ο καθένας..το κρατος θα πρεπει με μαγια αυτούς να επενδυσει και να αναπτύξει τις υπηρεσίες και φυσικα να εξαιρέσει αυτους τους λίγους ανθρωπους από οποιαδήποτε άλλη διαδικασία μεταταξης-κρίσης κτλ…αυτοι οι ανθρωποι έχουν κριθει και δεν ευθυνονται για τα οποια χάλια…αν πρεπει να αξιολογηθουν να αξιολογηθούν αυτοι που ευθυνονται και αυτοι που μπηκαν απο το παραθυρο..δεν μπορει να καταστρεφεις ανθρωπους με προσοντα οι οποιοι ειναι νεοι σε ηληκια κατα 90% και να συνεχιζεις να πριμοδοτεις αυτους που μπηκαν απο το παραθυρο χωρις ιχνος αξιοκρατιας..το θεωρω μέγιστη αδικια…!
Η έκδοση ηλεκτρονικών εγγράφων μέσω του διαδικτύου, είναι ένας τρόπος να μειωθεί πάρα πολύ η γραφειοκρατία.
Κάποια στιγμή, τα ΚΕΠ έδωσαν στον κόσμο ένα κλίμα αισιοδοξίας, ότι τα προβλήματά τους με την γραφειοκρατία, θα λυνόντουσαν μέσω αυτών των Υπηρεσιών.
Οι πολίτες είδαν πολλά από τα προβλήματα της καθημερινότητας να λύνονται, με την έννοια ότι δεν ήταν υποχρεωμένοι να κάνουν ουρές στις διάφορες Υπηρεσίες, ακόμα και για να πάρουν ένα απλό πιστοποιητικό.
Όμως, λόγω της έλλειψης ON LINE επικοινωνίας των ΚΕΠ με τις αντίστοιχες κρατικές Υπηρεσίες, οι υπάλληλοι ήταν υποχρεωμένοι να μεταβαίνουν αυτοπροσώπως και να ακολουθήσουν την κλασική μέθοδο έκδοσης των πιστοποιητικών αυτών, με τις ουρές και της απώλειας χρόνου και ότι αυτό συνεπάγεται.
Το συμπέρασμα είναι, ότι η γραφειοκρατία συνεχίζει να υπάρχει στην Ελλάδα και το μόνο που κάναμε είναι να μεταφέρουμε το βάρος της, από τους πολίτες στους υπαλλήλους των ΚΕΠ.
Υπάρχουν και χειρότερες περιπτώσεις, όπου οι υπάλληλοι των ΚΕΠ, ενώ το πιστοποιητικό που ζητάει ένας πολίτης βρίσκεται μέσα στη λίστα τους, δηλώνουν αδυναμία να σε εξυπηρετήσουν, γιατί όπως λένε (υπάρχουν συγκεκριμένα περιστατικά) δεν έχουν την δυνατότητα να αντιμετωπίσουν την συγκεκριμένη γραφειοκρατική διαδικασία.
Θα αναφερθώ σε ένα περιστατικό που έζησα εγώ προσωπικά, όταν πριν δυο περίπου χρόνια, θέλησα να αλλάξω τις ταυτότητες για μένα, την σύζυγό μου και το παιδί μου.
Εμφανίστηκα σε κάποιο ΚΕΠ στο Χωριό Καλυθιές της Ρόδου και υπέβαλα αίτηση για την ανανέωση των ταυτοτήτων μας.
Η υπάλληλος του ΚΕΠ, το μόνο που μπόρεσε να μας κάνει ήταν να εκδώσει τα πιστοποιητικά γεννήσεως και κάποια άλλα που χρειαζόντουσαν και μετά μας είπε ότι τώρα θα πρέπει να πάμε στο Χωριό Αρχάγγελο, όπου εδρεύει το αρμόδιο Αστυνομικό Τμήμα για τα περαιτέρω.
Πήγα λοιπόν με τα χαρτιά που μου έδωσαν από το ΚΕΠ και πήγα στην Αρχάγγελο, που απέχει περίπου 30 χιλιόμετρα, για να υποβάλλω την αίτηση, αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό γιατί απ’ ότι μου είπαν θα πρέπει να είναι παρόντες και η σύζυγος και το παιδί μου γι’ αυτή τη διαδικασία.
Υπ’ όψιν ότι η σύζυγος εργαζόταν εκείνη την εποχή και αναγκάστηκε να πάρει ειδική άδεια για να έλθει μαζί μου στην Αρχάγγελο.
Όταν εμφανιστήκαμε στο Αστυνομικό Τμήμα,, έπειτα από αρκετή ώρα αναμονής, ήλθε η σειρά μας και αστυνομικός υπάλληλος πήρε τον φάκελο, τον έλεγξε με προσοχή για να δει αν όλα τα χαρτιά ήταν εκεί και μας λέει:
Όλα είναι σωστά, πάρτε τα και μπορείτε να έλθετε να τα καταθέσετε σε ένα μήνα περίπου.
Τον ρώτησα αν μπορούσε να κάνει μια εξαίρεση επειδή ερχόμασταν από μακριά, αλλά ήταν ανένδοτος και επέμεινε στο ραντεβού που μας έδωσε.
Πέρασε ο ένας μήνας και η γυναίκα μου αναγκάστηκε να πάρει δεύτερη άδεια από τη δουλειά της για να πάμε ξανά στην Αρχάγγελο και να καταθέσουμε τον φάκελο με τα χαρτιά της αίτησης για ανανέωση των ταυτοτήτων μας.
Αφού περιμέναμε πάλι αρκετή ώρα στην αναμονή, ο ίδιος αστυνομικός μας κάλεσε και παρέλαβε τις αιτήσεις μας κανονικά λέγοντάς μας:
Τώρα θα έλθετε μετά από 45 μέρες για να παραλάβετε τις ταυτότητές σας.
Τον ρώτησα αν μπορούσα να τις παραλάβω εγώ χωρίς την παρουσία της γυναίκας και του παιδιού μου και μου απάντησε αρνητικά.
Αφού πέρασε και αυτός ο χρόνος, η γυναίκα μου πήρε και τρίτη άδεια από την δουλειά της και εμφανιστήκαμε ξανά, με την ίδια διαδικασία παραλάβαμε τις ταυτότητές μας και ο Γολγοθάς μας τελείωσε επιτέλους.
Επειδή έχω ζήσει περίπου 30 χρόνια στη Γαλλία, με διπλή υπηκοότητα και έτυχε να κάνω τέτοιου είδους συναλλαγές με το Δημόσιο, η διαδικασία εκεί είναι η εξής:
Πηγαίνεις στο Δημαρχείο της Πόλης που μένεις, με ένα βιβλιάριο που λέγεται «Livret de Famille», δηλαδή οικογενειακό βιβλιάριο, κάθεσαι απέναντι στον αρμόδιο υπάλληλο που εκδίδει τις προσωπικές εθνικές ταυτότητες και φεύγεις σε λίγη ώρα με τις ταυτότητες στο χέρι.
Εκεί δεν έχουν ούτε ΚΕΠ, και ούτε τα χρειάζονται, γιατί οι Υπηρεσίες είναι πολύ καλά οργανωμένες και οι διαδικασίες είναι τόσο απλοποιημένες, που ο πολίτης δεν ταλαιπωρείται καθόλου.
Δεν γνωρίζω αυτήν την στιγμή ποιες δυνατότητες έχουν αυτά τα γραφεία ΚΕΠ, αλλά έχω την πεποίθηση ότι αν η γραφειοκρατία παταχθεί στον Δημόσιο Τομέα, δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης και οι υπάλληλοι που εργάζονται αυτή τη στιγμή στα ΚΕΠ, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε άλλες Υπηρεσίες του Δημοσίου που τους έχει απόλυτη ανάγκη.
Αναδιοργάνωση Δ/νσεων Β/θμιας Εκπ/σης.Κρίνω σκόπιμο σε κάθε νομό να υπάρχει μία Δ/νση εκπ/σης και να καταργηθούν τα γραφεία εκπ/σης.Η δ/νση θα έχει την δομή:1)τμήμα πρωτοκόλλλου,2)οικονομικό τμήμα(μητρώο δεσμέυσεων-δαπάνες,υπολογισμός αποστολή xml στην εαπ,ΑΠΔ στο ΙΚΑ)3)τμήμα εκπ/κών Θεμάτων(πανελλήνιες εξετάσεις-ενδοσχολικές, εκπ/κά θέματα σχ.μονάδων σε συνεργασία με τους σχ.Συμβούλους)4)τμήμα διοικ/κών θεμάτων( τήρηση φυσικών φακέλων,ενημέρωση μητρώου απογραφής, αποστολή ΔΑΥΚ στο ΓΛΚ ,ενημέρωση survey)5)τμήμα ελέγχου ωρολογίων προγραμμάτων σχ. μονάδων,προγραμματισμού αδειών υπαλλήλων,ενημέρωσης πραγματικών κενών στο υπουργείο μέσω εφαρμογής.
Κάθε τμήμα μπορεί να στελεχωθεί από 4 έως 8 υπαλλήλους ανάλογα το πλήθος των υπαλλήλων του νομού με δικό του προϊστάμενο που να έχει χρόνια εμπειρίας στο αντικείμενο.Σίγουρα υπάρχουν και αντικείμενα που δεν χωρούν στις 250 λέξεις του κειμένου αλλά που με ευθύνη του Δ/ντή εκπ/σης επιμερίζονται σε κάποιο από αυτά που αναφέρω πιο πάνω.
H χρησιμοποίηση παραμετροποιημένων εφαρμογών κρίνεται απαραίτητη ώστε εκτός του προϊσταμένου (που γνωρίζει τα αντικείμενα) να λειτουργεί η υπηρεσία με χρήστες των εφαρμογών που ενδεχωμένως να μην έχουν την απαραίτητη εμπειρία στο αντικείμενό τους.Less is best
ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ, ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΤΟΣΟ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΟΣΟ ΚΑΙΣ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ Η ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΣΗ. ΕΠΙΣΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΑΝ ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΑΣΧΕΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΤΟΥΣ!!!
Με τη κατάργηση πέρσι της ΣΕΥΥΟ, της σχολής δηλαδή των υπαλλήλων του υπουργείου οικονομικών δημιουργήθηκε ένα τεράστιο κενό στην ενημερωση και εκπαίδευση των συγκεκριμένων υπαλλήλων. Με τη συνεχόμενη ανάγκη για λειτουργικότητα των οικονομικών υπηρεσιών προτείνεται η αναμόρφωση των προγραμμάτων του Ι.Ν.Ε.Π. με προγράμματα επιμόρφωσης που προγενέστερα κάλυπτε η Σ.Ε.Υ.Υ.Ο ώστε να αναπληρωθεί ένα τεράστιο λάθος κατάργησης ενός σημαντικού φορέα
Δεν μπορώ να πώ ποιες υπηρεσίες πρέπει να συγχωνευτούν,διότι δεν ξέρω απο μέσα την λειτουργία της κάθε υπηρεσίας,αλλα έχω να παρατηρήσω οτι ΠΡΕΠΕΙ να μειωθεί και η γραφειοκρατία που συνδεεται με την κάθε Δ.Υ!
Οι διαδικασίες στις Δ.Υ πρέπει να γίνουν πιο λειτουργικές, ουσιαστικές και ευέλικτες. Αυτό θα γίνει ρωτώντας την κάθε υπηρεσία χωριστά τι λειτουργεί σωστα και τί οχι,τι θεωρούν χρήσιμο και τι άχρηστο.
Για παράδειγμα εγώ δουλεύω στο Δημοτολόγιο και είμαι στο αρχείο.Θεωρώ περιττό να γραφουμε τα τεραστια βιβλία,διότι ποτέ κανείς δεν τα κοιτάει.Οι υπάλληλοι όταν θέλουν να δούν μία μερίδα βλέπουν τον Η/Υ και το επιβεβαιώνουν με τους φακέλους(που βλέπουν τι χαρτιά έχουν στα χέρια τους).
Επιπλέον, βλέπω να γίνονται ουρές απο πολίτες για να πάρουν ένα απλό πιστ/κο οικογενειακής κατάστασης ή γέννησης για σχολική χρήση κ.α.Αυτά θεωρώ οτι θα έπρεπε να γίνει ένα on-line σύστημα που όλες οι Δ.Υ θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση και θα βλέπουν τα στοιχεία που τους χρειάζονται, χωρίς να αναγκάζεται ο πολίτης να παίρνει άδεια απο την δουλεία του και να τρέχει στην κάθε Δ.Υ.( όπως για παράδειγμα είναι το ΥΠΕΣ-Μάθε που ψηφίζεις). Ετσι δεν θα χρειάζεται να απασχολούνται τόσοι υπάλληλοι για απλά θέματα.
Τέλος,θεωρώ καλό κάθε υπηρεσία να αναλαμβάνει μία διαδικασία ολοκληρωμένα.Π.χ για τα διαβατήρια πρεπει κάποιος να παει στον δήμο,στην εφορία,στο φωτογραφείο,στην αστυνομία.Ας γίνονται όλα μέσα στην αστυνομία κ οχι σε 500 μέρη
Αγαπητε ΠΡΟΕΔΡΕ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ο λαος θα μπορουσε να δεχθει ολα τα δυσκολα μετρα που παιρνετε εαν υπηρχε δικαιοσυνη και κυριως στο δημοσιο και τις ΔΕΚΟ.Πατε να κανετε ενιαιο μισθολογιο πως χωρις να βαλετε μεσα τους Υπαλληλους της ΒΟΥΛΗΣ που περνουν 150000 εφαπαξ και 17 μισθους,τους Υπαλληλους των ΕΛ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΝ που περνουν 18 μισθους και 100000 ετησιο εισοδημα,τις εισηγμενες του Δημοσιου πχ τραπεζες που δεν εχει κοπει κανενα δωρο και περνουν επιδομα θεσεις εως 3000 τον μηνα?.Εαν δεν αποδοσετε ισοτητα σε ολους τιποτα δεν θα πετυχετε.Ειμαι μελος του ΠΑΣΟΚ απο το 1974 αλλα εαν δεν αποδωσετε δικαιοσυνη στα ανωτερω θα λυπηθω που θα αποχωρησω απο το ΠΑΣΟΚ.Με εκτιμηση ΚΟΝΔΥΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ.
Οι συγχωνεύσεις υπηρεσιών ΕΛΑΣ της στην παρούσα φάση κ’ κατάσταση θα ήταν ότι καλύτερο διότι:
1. αυξάνεται το μάχιμο προσωπικό ενώ ταυτόχρονα μειώνεται το προσωπικό διοικητικής υποστήριξης.
2.με την συγχώνευση υπηρεσιών μειώνεται το κόστος μίσθωσης των ήδη ακατάλληλων κτιρίων.
Προτάσεις:
1.Κατάργηση των αστυνομικών τμημάτων και ταυτόχρονη αύξηση των εποχούμενων κ’ δίκυκλων περιπολιών.
2.Το 40% του ποσού των κλήσεων να δίδεται στην ΕΛΑΣ.
3.Δημιουργία ειδικού τμήματος της ΕΛΑΣ πλήρως ελεγχόμενο όπου θα διαχειρίζεται τα ποσά κ’ θα εξασφαλίζει τα έξοδα της ΕΛΑΣ(εξοπλισμός,ιδιόκτητα κατάλληλα κτίρια, οχήματα)
4.Αγορά-συντήρηση-αντικατάσταση οχημάτων μέσω leasing (μηνιαίο κέρδος ανά όχημα 6000€)
5. Πρόσληψη πολιτικού προσωπικού για διοικητική υποστήριξη με σύμβαση ορισμένου χρόνου.
Με τη μικρή πείρα που μου δίνει η υπαλληλική μου ιδιότητα σε Καποδιστριακό και σε Καλλικρατικό Δήμο ( προϊόν συγχωνεύσεων ομοειδών ενοτήτων ), θεωρώ ότι :
1. σημαντικό κομμάτι επιτυχίας είναι η δημιουργία εκ του μηδενός ενός νέου φορέα και όχι όπως έγινε με τους Δήμους ΣΥΓΚΌΛΛΗΣΗ υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων που αλληλοεπικαλύπτονται.
2. αποτελεί πεδίο κοινωνιολογική και όχι μόνο ανάλυσης πως εμφανίζονται αυτόματα όλοι οι νόμοι του Parkinson , σε τέτοιου είδους αναδιαρθρώσεις ή συγχωνεύσεις , υπονομεύοντας τη βούληση για έργο ουσίας .
ΜΗ ΧΤΙΣΕΤΕ ΣΕ ΣΑΘΡΑ ΘΕΜΕΛΙΑ
ΝΕΟΙ – ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ
ΜΕ ΛΙΤΕΣ – ΕΥΕΛΙΚΤΕΣ & ΟΡΙΖΟΝΤΙΕΣ ΙΕΡΑΡΧΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ
H protasi mou exei ws eksis:
1. Dimiourgia selidas opou polites mporoun na katagrafoun gia opoiadipote ipothesi me poious foreis tou dimosiou eixan sinalagi. Gia paradigma, enas polotis mporei na katagrapsei oti gia na vgalei adia ikodomis xriastike na apefthinthei stin poleodomia kai eforia.
2. Mesw mathimatikis analisis grafwn (graphs), mporei na gini analisi pou na diksei foreis tou kratous oi opoioi sixna emplekontai stis idies ipotheseis (kai sinepws tha mporousan na sinxoenftoun), foreis pou emfanizwntai sxetika aneksartitoi, kai foreis pou emfanizontai na ypolitourgoun.
3. Katopin analisis, emfanizontai sigekrimenes protaseis gia sinxonefseis / katargiseis. Oi protaseis mporoun na psifistoun thetika (+1) ‘h arnitika (-1) apo kathe endiaferomeno.
4. Meta to telos tis psifoforias, dimiourgite lista proteraiotitwn gia sinxonefseis kai katargiseis, analoga me tin psifoforia.
Ο στρατηγικός στόχος που θα πρέπει να εξυπηρετεί ένα πρόγραμμα καταργήσεων – συγχωνεύσεων φορέων του δημοσίου στα πλαίσια ενός ευρύτερου δημοσιονομικού προγράμματος είναι η επίτευξη περικοπής των δημοσίων δαπανών με παράλληλη βελτίωση των υπηρεσιών για τους πολίτες, εξασφάλιση μεγαλύτερης αναγνώρισης του έργου των δημοσίων υπαλλήλων και προώθηση μίας «κουλτούρας αποτελεσματικότητας”.
Η πρόταση βασίζεται στις αρχές της διαλογικής μεθόδου επίλυσης προβλημάτων SAST (Mason & Mitroff, 1981) για την κατανόηση και ενσωμάτωση των απόψεων, των συγκρουόμενων συμφερόντων και των θέσεων των διαφόρων εμπλεκομένων (stakeholders), στα πλαίσια εφαρμογής αλλαγών σε κοινωνικοοικονομικά συστήματα, η οποία δε μπορεί δυστυχώς να αναλυθεί πλήρως σε 250 λέξεις. Απώτερος στόχος της μεθόδου είναι η επίτευξη ευρείας συναίνεσης στα πλαίσια της επιδιωκόμενης αλλαγής/στρατηγικής.
Η προτεινόμενη μέθοδος έχει μεγάλες δυνατότητες σε περιπτώσεις, όπου παρατηρούνται αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με τη φύση του προβλήματος και του τρόπου επίλυσής του, και εφόσον τα εμπλεκόμενα μέρη είναι πρόθυμα να εργαστούν σε ομάδες για να διερευνήσουν τις αντικρουόμενες θέσεις για την εξεύρεση μίας κοινά αποδεκτής λύσης.
Τα τέσσερα βήματα που απαρτίζουν τη συνολική διαδικασία έχουν ως εξής: 1.Καθορισμός ομάδων ενδιαφέροντος (crowdsourcing), 2.Διαμόρφωση θέσεων/προτάσεων, 3. Διαβούλευση και αξιολόγηση των θέσεων, και 4.Σύνθεση.
Σύμφωνα με ανάλογες διεθνείς πρωτοβουλίες, όπως το General Services Administration των ΗΠΑ, η ταξινόμηση/αξιολόγηση των θέσεων για τους υπό κατάργηση/συγχώνευση φορείς θα πρέπει να ακολουθήσει μία επαναληπτική διαδικασία ερωτήσεων/απαντήσεων οι οποίες περιλαμβάνουν:
1. Χρειάζεται να κάνει αυτό που κάνει ο φορέας; (ΝΑΙ – περαιτέρω διερεύνηση, ΟΧΙ – κατάργηση).
2. Αυτό που κάνει μπορεί να το κάνει καλύτερα και φθηνότερα; (ΝΑΙ – εξέταση για συγχώνευση/αναδιοργάνωση, ΟΧΙ – διατήρηση φορέα).
Πιστεύω ότι θα ήταν απαραίτητη η ύπαρξη εποπτείας στους χώρους των δημόσιων υπηρεσιών, η τακτική αξιολόγηση των δημοσίων λειτουργών και η εκτίμηση του απαραίτητου αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων στην κάθε δημόσια υπηρεσία.
Σε πολλούς Νομούς της Χώρας, υπο-λειτουργούν άνω της πενταετίας, οι λεγόμενες «Υπηρεσίες Επιμελητών Κοινωνικής Αρωγής». Μάλιστα, οι Υπηρεσίες αυτές έχουν στελεχωθεί με σημαντικό αριθμό προσωπικού, ενώ δεν υφίσταται ουσιαστικό αντικείμενο απασχόλησης. Δεν έχουν διοριστεί στα Πρωτοδικεία αντίστοιχοι Δικαστές εκτελέσεων, οι οποίοι θα εποπτεύουν τις Υπηρεσίες αυτές, εποπτεία που ασκεί …προσωρινά (!) από τη σύστασή τους, ο κατά τόπο Εισαγγελέας Πρωτοδικών. Ταυτόχρονα, τα Πρωτοδικεία στενάζουν από την ακραία έλλειψη προσωπικού και την υπερβολική απασχόληση με όλο και αυξανόμενο όγκο εργασίας. Επειδή εμμέσως οι Υπηρεσίες αυτές εποπτεύονται και επικουρούνται από τα Πρωτοδικεία, προτείνω να μετατραπούν σε οργανικές μονάδες των Πρωτοδικείων και οι υπάλληλοί τους να ενταχθούν σ’ αυτά, ώστε να αντιμετωπιστεί έστω και εν μέρει το σοβαρότατο πρόβλημα στελέχωσης των Πρωτοδικείων.
Ευχαριστώ
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΣΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Η ΛΟΓΟ ΥΠΑΡΞΗΣ. ΝΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΤΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΜΟΕΙΔΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΑ ΤΟΜΕΑ. ΑΠΟΛΥΣΗ ΟΣΩΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΥΝ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΑΣΕΠ Η’ ΚΡΙΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ ΩΣ ΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΙ ΜΕΣΩ ΓΡΑΠΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥΣ.(ΟΧΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ).
Το πιο σωστό θα ήταν να προταθεί κατάλογος των φορέων του δημοσίου, για να μπορέσει ο πολίτης να κρίνει. Είναι πρακτικά αδύνατο στον πολίτη να γνωρίζει όλες αυτές τις λεπτομερείς πληροφορίες που ζητάτε. Προ έτους+ κάνατε απογραφή των δημοσίων υτπαλλήλων, με την υποχρεωτική συνμπλήρωση εντύπου πριν από την μισθοδοσία. Δεν ξέρω τι έντυπο ήταν αυτό και τι πληροφορίες περιελάμβανε. (Κατά σύμπτωση αυτήν ακριβώς την πρόταση είχα υποβάλει στο γραφείο του Πρωθυπουργού, δύο μήνες μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από το πασοκ). Σήμερα είναι καιρός να απογραφούν αυτοί οι φορείς που πρέπει να επαναξιολογηθούν. Βρήτε τις δηλώσεις των υπαλλήλων που απασχολούνται σ’ αυτούς του φορείς και θα βρήτε και τους φορείς. Επίσης, το υπουργείο που μισθοδοτεί αυτούς τους φορείς, δεν πρέπει να έχει και τις σχετικές λίστες; Γιατί δεν αξιοποιούνται αυτά τα δεδομένα; Δώστε μας μία λίστα με φορείς και τότε θα έχουμε μεγαλύτερη ευχέρεια να σας υποβάλουμε τις προτάσεις μας.
όταν ένας οργανισμός δεν έχει αντικείμενο απορώ γιατί πρέπει να συζητούμε αν θα πρέπει να καταργηθεί η να μην καταργηθεί..
Αλλα για να εχουμε γνώμη έπρεπε να ξέρουμε για ποιους οργανισμούς μιλάμε. Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι ότι αυτή η υπόθεση των κατάργηση οργανισμών μας βασανίζει άδω και δυο χρόνια.
Καταλαβαίνω τους εργαζόμενους ότι με κανένα τρόπο δεν θέλουν να χάσουν τις θέσεις τους είτε εργάζονται είτε όχι, αυτές όμως οι πολιτικές του περίμενε επιτέλους θα πρέπει να τελειώνουν εδώ και τώρα.
Ελπίζω ότι οι εργαζόμενοι εχουν δηλώσει που θέλουν να εργαστούν στους οργανισμούς που καταργούνται, αλλα να εργαστούν και όχι να ψάχνουν άλλες θέσεις για να ξανακάθονται .
Και κατι άλλο όσοι οργανισμοί υπάρχουν και δεν δουλεύουν το κακό ξεκινά από τον τάχα προϊστάμενο που εχουν.
Σε όλους τους οργανισμούς θα πρπει να υπάρχουν πολιτικά πρόσωπα και χρέωση δουλειάς ότι σε ένα χρόνο θέλω αυτό το αποτέλεσμα. Τότε μπορεί κατι να κάνουμε.
.Γιατί βλέπουμε ότι οι οργανισμοί που πρέπει να δουλεύουν 8 ώρες σήμερα αυτό που βλέπουμε είναι ότι 12 η ώρα όλοι σχεδόν βρίσκονται στις λαϊκές αγορές η σε κάποια τάχα υπηρεσιακή δουλειά. Δυστυχώς εκεί κολάι όλοι η δουλεία.
Ενιαία δημόσια εκπαίδευση, με ευκολία εθελούσιας μετακίνησης εκπαιδευτικών σε θέματα της αρεσκείας τους που θα αποδεικνύεται, ώστε, όλη η αγάπη τους και η προσπάθειά τους για θέματα που τους απασχόλησαν μια ολόκληρη ζωη, να αποβαίνει επ’ ωφελεία της κοινωνίας. Σήμερα γίνεται το αντίθετο ακριβώς. κανείς που έχει αγάπη και πάθος για ένα αντικείμενο, δεν του επιτρέπεται να το διαδώσει ή να το διδάξει, παρασυρμένοι απο ένα παράλογο φορμαλισμό.
Ενωποίηση όλων των φορέων Δια βίου μάθησης, Δημιουργία ενός ενιαίου πίνακα εκπαιδευτών, χρησιμοποίηση μονιμών εκπαιδευτικών από τη δημοσία εκπαίδευση.