Αρχική Κώδικαs Αντιντόπινγκ του Παγκόσμιου Οργανισμού ΑντιντόπινγκΆρθρο 43: ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ – Αποχαρακτηρισμός αθλητικού τόξου ως όπλου :Σχόλιο του χρήστη Κατερίνα Λεμονή | 3 Φεβρουαρίου 2016, 11:19
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Εχθές το βράδυ, μετά την αποστολή του δικού μου σχολίου, είχα τη χαρά να διαβάσω και ένα διαφορετικό σχόλιο. Το διαφορετικό μας κάνει να σκεφτόμαστε περισσότερο, να μαθαίνουμε πράγματα που πριν δεν ξέραμε και να οδηγούμαστε έστω και μέσα από διαφωνίες σε καλύτερες λύσεις ή και συμφωνίες. Και σε μια συζήτηση χρειάζεται εκτός από το να μιλάμε, να ξέρουμε και να ακούμε προσεκτικά όλες τις γνώμες προτού καταλήξουμε σε μια απόφαση. Συχνά επίσης χρειάζεται να επαναδιατυπώσουμε κάποιες θέσεις μας προκειμένου να γίνουμε ακόμη πιο ξεκάθαροι. Θα ήθελα λοιπόν, αναφερόμενη σε αυτό το σχόλιο υπό την ονομασία Ωρίων, να πω τα εξής: Πρώτ' απ' όλα... ναι, το τόξο είναι όπλο! Είναι ένα εν δυνάμει όπλο, όπως κάθετί που μπορεί να έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος. Το καθετί -υλικό, αλλά και άυλο ακόμα- ο άνθρωπος μπορεί να το χρησιμοποιήσει, είτε ως εργαλείο, είτε ως όπλο. Είτε για καλό, είτε για κακό. Είτε για να δημιουργήσει, είτε για να καταστρέψει. Για εμάς τους αθλητές της τοξοβολίας, το τόξο και τα βέλη μας είναι το μέσον για να ασκήσουμε το άθλημά μας. Είναι τα εργαλεία μας. Αν κάποιος με τη χρήση τους δημιουργήσει βλάβη, τότε θα πρέπει αυτόματα να λογίζονται σαν όπλα, όπως και οτιδήποτε άλλο μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος για να προκαλέσει βλάβη. Δεν είναι αποκλειστικά η φύση του αντικειμένου που το καθορίζει αλλά και η χρήση του. Επειδή έχουν ήδη αναφερθεί σε άλλα σχόλια, πολλά άλλα μέσα που χρησιμοποιούνται σε άλλα αθλήματα και δεν χαρακτηρίζονται ως όπλα, ούτε απαιτείται γι' αυτά άδεια οπλοκατοχής (ενώ η φύση τους άνετα θα το επέτρεπε), δεν θα επεκταθώ παραπάνω. Δεύτερον: Το ότι ζητάμε να μην είναι υποχρεωτική για τους αθλητές, τους προπονητές και τα σωματεία τους, η άδεια κατοχής τόξου, προκειμένου να μπορούν να μεταφέρουν και να διαμορφώνουν άνετα τον αθλητικό τους εξοπλισμό και να συμμετέχουν σε αγώνες δεν σημαίνει στέρηση της δυνατότητας αίτησης/απόκτησης μιας άδειας κατοχής από κάποιον που χρειάζεται ένα τέτοιο έγγραφο λόγω της φύσης και του νομικού πλαισίου της εργασίας του, ή επειδή τυχόν επιθυμεί να χρησιμοποιήσει το τόξο του σαν όπλο (για κυνήγι για παράδειγμα όπως αναφέρθηκε). Πιστεύω δηλαδή πως αν κάποιος, για κάποιον ειδικό λόγο, χρειάζεται άδεια κατοχής όπλου για το τόξο του, θα πρέπει να έχει το δικαίωμα και τη δυνατότητα να ζητήσει να του δοθεί, τηρουμένων βέβαια των προϋποθέσεων που οι ειδικοί επί του θέματος γνωρίζουν. Όπως είχα προαναφέρει, θεωρώ την ΕΟΤ ως τον πλέον ενήμερο, υπεύθυνο και αρμόδιο φορέα του αθλήματος και αυτή οφείλει να κρίνει και να διαχωρίζει αυτές τις περιπτώσεις και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των αθλητών της, μέχρι εκεί που φτάνει η δικαιοδοσία της. Τώρα αν κάποιος επιθυμεί να βγαίνει για κυνήγι με το τόξο του, δε γνωρίζω αν και που και πότε και από ποιον αυτό επιτρέπεται, υποθέτω όμως πως σίγουρα θα χρειάζεται κάποια άδεια! Και φαντάζομαι πως, ασφαλώς, αυτές οι περιπτώσεις θα εμπίπτουν και στην αρμοδιότητα και άλλων φορέων, κυνηγετικών ίσως. Τρίτο και τελευταίο θα ήθελα να προσθέσω πως ελπίζω να βρεθεί μια λύση για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο συγγενής σας και ελπίζω η Ομοσπονδία να επανέλθει και να διορθώσει τυχόν αστοχία, αμέλεια ή παράλλειψή της επί του θέματος αυτού. Να σημειώσω ότι δε γνωρίζω την υπόθεση, οπότε δεν μπορώ να εκφέρω πλήρη άποψη. Δεν έχω κάποιο προσωπικό όφελος, όμως θέλω να πιστεύω πως με καλή πρόθεση και διάθεση και επικοινωνία όλα λύνονται. Γι' αυτό το λόγο θεωρώ πως είναι καλό να μετέχουμε όλοι. Και πάλι χαίρομαι που σχολιάσατε και σας ευχαριστώ για τη διαφωνία σας! Πιστεύω πως θα βοηθήσει να οδηγηθούμε στη συμφωνία μας!