Αρχική Περί ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αθλητισμούΆρθρο 03 – Κωλύματα εγγραφής σε Αθλητικά ΣωματείαΣχόλιο του χρήστη Χρήστος Λ. | 10 Νοεμβρίου 2016, 17:19
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Δεν επιτρέπεται κανένα Άθλημα να εξαιρείται από τις αρχές διαιτησίας. Δηλαδή στον μηχανοκίνητο θα μπορούν οι αγωνοδίκες (δικάζουν τον αγώνα)να είναι και ΔΣ της ομοσπονδίας και άρα θα φτιάχνουν κανονισμούς σύμφωνα με τα συμφέροντα των διαιτητών και όχι σύμφωνα με τα συμφέροντα του αθλήματος. πχ η Ομοσπονδία ορίζει το πως και πόσο θα αποζημιώνονται οι Διαιτητες. Δηλαδη οι ίδιοι θα αποφασίζουν πόσα θα παίρνουν από το ταμείο των αθλητών μετά από κάθε αγώνα. Σε αυτό το άθλημα δηλαδή θα μας διοικούν Διαιτητές. Εγώ ερωτώ αφού ανώτατη αρχή θα μπορούν να είναι οι διαιτητές, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΕΙ και διώκει πειθαρχικά? Ο ίδιος τους ο εαυτός? Πως θα μπορεί να βρει το δίκιο του ο κάθε αθλητής? Θα είναι έρμαιο στις αποφάσεις τους? Και οταν μάλιστα επιτρέπεται να ειναι και αθλητές άνω των 35? Πως θα ανταγωνίζεται κάποιος έναν αθλητή , ο οποίος ειναι ΔΣ ομοσπονδιας και διαιτητής παράλληλα?? Σε ένα αθλημα με πολυποικιλη διαιτησια (κριτες στροφων, κριτες μηχανων, κριτες εκκινησης, κριτες τερματισμου, κριτες αγωνα κλπ) και διακριτες θέσεις , πως είναι δυνατόν να εξαφανίζεται τους περιορισμούς και τα ασυμβίβαστα? Σε ένα ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ ΑΘΛΗΜΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ, που ο ίδιος ο αθλητής βάζει το χέρι στη τσέπη.