Αρχική Περί ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αθλητισμούΆρθρο 35 – ΑθλητήςΣχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Τσόγιας | 21 Νοεμβρίου 2016, 10:36
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θα μου επιτραπεί να εκφράσω τις παρακάτω σκέψεις και παρατηρήσεις μου επί κάποιων εκ των προτεινόμενων διατάξεων του άρθρου 35 : 1ον) Καταρχήν υπάρχει μία σύγχυση ορίων μεταξύ των άρθρων 35 & 5 και 100 επ. Στα αρθρα 100 επ. ενώ ο τίτλος αναφέρεται σε σχέσεις αθλητών και ΑΕ στον επαγγελματικό αθλητισμό, μπερδεύονται διατάξεις και διατυπώσεις και για σχέσεις αμειβομένων αθλητών και σωματείων στον ερασιτεχνικό αθλητισμό (100 &1,3 και 101 & 1,3). Θα πρέπει να ρυθμιστούν με πιο ξεκάθαρες και διαυγείς διαχωριστικές γραμμές οι δύο αυτές κατηγορίες ερασιτεχνισμού και επαγγελματισμού. 2ον) Η έννοια του αμειβόμενου αθλητή δεν νοείται να περιλαμβάνει αθλητές που λαμβάνουν έξοδα οδοιπορικών και βελτίωσης τροφής. Αυτά δεν είναι αμοιβή αλλά μέσα άθλησης. Αν είναι έτσι ας ονομάσουμε αμοιβή και την παροχή ένδυσης και υπόδησης και προπονητηρίου ή και τη μεταφορά των ομάδων για τους αγώνες κλπ. 3ον) Με την προτεινόμενη απελευθέρωση των ελεύθερων μεταγραφών των ερασιτεχνών αθλητών και κατάργηση του δανεισμού μέσω υποσχετικών μεταγραφών, αφενός επιτρέπεται το μείζον και απαγορεύεται το έλλασσον και αφετέρου βλάπτονται τα μικρότερα παραγωγικά σωματεία αλλά και οι ίδιοι οι αθλητές. Μην έχετε στο μυαλό σας διαπλοκές και ομίχλες. Υπάρχει και άλλος αθλητισμός πλην του ποδοσφαίρου. 4ον) Η προτεινόμενη πλήρης απελευθέρωση των μεταγραφών ερασιτεχνών αθλητών είναι βλαπτική για τον αθλητισμό και αποτρεπτική για την ανάπτυξή του, είναι δυσμενής για τα παραγωγικά σωματεία και επωφελής για τα παρασιτικά. Χάνεται ο προσανατολισμός του αθλητή και του προπονητή και η έννοια της ομάδας και του παραγωγικού σωματείου. Γιατί ένα σωματείο να επενδύσει στην ανάπτυξη και πόσο θα αντέξει ο ρομαντισμός του; Πρέπει να υπάρξει ένα δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα σχέσης αθλητή-σωματείου με σεβασμό τόσο στην προσωπικότητα και το δικαίωμα επιλογής του αθλητή όσο και στο παραγωγικό σωματείο που είναι ο πυρήνας του αθλητισμού στην Ελλάδα και πρέπει να προστατευτεί για να εξυπηρετηθεί η συνταγματική επιταγή του άρθρου 16 & 9 Σ. Αλλιώς θα επέλθει μαρασμός. 5ον) Η διάταξη του 35 & 5 α΄ αφορά και ανήλικους ή μόνο άνω των 18 ; Γιατί αν αφορά και ανηλίκους (χωρίς σπουδαίο λόγο) τότε η διάβρωση του ερασιτεχνικού αθλητισμού θα είναι απρόβλεπτη. Δεν είναι ορθό να μιμηθούμε άλλα ευρωπαικά νομοθετήματα που υποστηρίζονται από άλλα συστήματα. Ο ελληνικός αθλητισμός εξαρτάται αποκλειστικά από το σωματείο, χωρίς καμία απολύτως κρατική ενίσχυση και καμία ύπαρξη σχολικού αθλητισμού (παρά μόνο εικονικού ή ιδιοτελούς). 6ον) Η χρήση του όρου «οποτεδήποτε» στο 35 & 5 α΄ θεωρώ ότι πρέπει να αντικατασταθεί με τον όρο «εντός της μεταγραφικής περιόδου κάθε αθλήματος». 7ον) Αρμόδιο για τη διάγνωση του σπουδαίου λόγου του 35 & 5 β΄ θα είναι το ΔΣ κάθε Ομοσπονδίας κατόπιν εισήγησης της επιτροπής μεταγραφών και μετά το ΑΣΕΑΔ; 8ον) Η καταβολή αποζημίωσης κατάρτισης δεν διευκρινίζεται πώς θα λειτουργεί και εάν θα εξαρτάται η έκδοση δελτίου από την προηγούμενη καταβολή, ούτε αν θα ισχύει μόνο για την πρώτη μεταγραφή κάθε αθλητή ή και για κάθε επόμενη. 9ον) Η επιτροπή που θα ορίζει την αποζημίωση κατάρτισης, που υπό προϋποθέσεις κινείται σε σωστή κατεύθυνση (πάντως όχι πάνω στη βάση της απόλυτης ελευθερίας μεταγραφών), από ποιους θα συγκροτείται, με ποια διαδικασία θα επιλαμβάνεται και με τι κριτήρια θα αποφαίνεται και πώς θα ελέγχεται σε δεύτερο βαθμό ;; 10ον) Η υποχρέωση θεώρησης του 35 & 6 καλύπτει και συμβάσεις με καταβολή εξόδων οδοιπορικών (χωρίς αμοιβή) ή σε εις είδος (π.χ.φαγητό, εκπαίδευση) , πώς θα ελέγχεται και και τι θα σημαίνει η αντικανονικότητα της συμμετοχής σε αγώνα ; μηδενισμό και τιμωρία ; Θα πλημμυρίσει ο τόπος ενστάσεις κύριοι...