Αρχική Περί ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αθλητισμούΆρθρο 164 – Μεταβατικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Τσόγιας | 23 Νοεμβρίου 2016, 13:34
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θα μου επιτραπεί η επισήμανση ότι η υποχρέωση -τάχιστης μάλιστα και επί ποινή ανάκλησης της αθλητικής αναγνώρισης- εναρμόνισης των καταστατικών των αθλητικών σωματείων με τον εκάστοτε ισχύοντα αθλητικό νόμο, πέραν του ότι είναι αντίθετη με την αρχή της συμβατικής βούλησης και διαδικαστικά απαιτητική, χρονοβόρα και δαπανηρή (με την έννοια αυτή ορθά δίδεται η δυνατότητα να γίνει με απόφαση του ΔΣ αλλά ακολουθεί η ούτως ή άλλως αναπόφευκτη οδός του δικαστηρίου και των αναγκαίων δημοσιεύσεων), ενέχει και ένα στοιχείο τριτοκοσμικό αφού υποχρεώνει κάθε σωματείο να τροποποιεί το καταστατικό του κάθε φορά που αλλάζει λίγο ή πολύ ο αθλητικός νόμος ανάλογη με την εκάστοτε πολιτική βούληση και μάλιστα σε μια εποχή που έχει διακοπεί πάσης φύσεως ενίσχυση και επιδότηση. Σε κάθε περίπτωση θα μπορούσε να τεθεί μία πρόσθετη διάταξη στο νόμο με περιεχόμενο ότι όσες ρυθμίσεις αυτού ενέχουν το χαρακτήρα δημοσίας τάξεως και αφορούν τη διαφάνεια λειτουργίας του αθλητικού σωματείου (και όχι τον εσωτερικό τρόπο λειτουργίας που επιλέγει το καθένα), υπερισχύουν ως αναγκαστικού δικαίου διατάξεις των συμβατικών ρυθμίσεων του καταστατικού, ακόμα και σε περίπτωση μη εναρμόνισης αυτού, χωρίς την δυσανάλογη κύρωση της απώλειας της αθλητικής αναγνώρισης.