Αρχική Περί ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αθλητισμούΆρθρο 34 – ΠροπονητήςΣχόλιο του χρήστη Ερασιτεχνης Αθλητης | 25 Νοεμβρίου 2016, 11:07
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ελευθερώνοντας τη σκέψη μας από την κυριαρχία του Ποδόσφαιρου και των ανάλογης χρήσης αθλημάτων, (δύσκολο, το ξέρω), θέλω να ρωτήσω Γιατί θα πρέπει να θεωρηθεί ως αυτονόητη η διαρκής παρουσία προπονητή σε όλη την αθλητική ζωή του αθλητή; Άλλωστε είναι γνωστό σε όλους ότι μεγάλο μέρος των αθλητών στηρίζεται σχεδόν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από την οικογένεια τους, και το σωματείο και ο προπονητης, απλά νομιμοποιεί την δραστηριότητα των αθλητών. Τα ανταλλάγματα της νομιμοποίησης αυτής, είναι δυνατόν να ξεφεύγουν από το πνεύμα του νόμου περί ερασιτεχνικού αθλητισμού, και να παραβιάζουν την αυτονόητη αναγκαιότητα της ανεξαρτησίας των προσώπων. ΑΡΑ, Κάθε αθλητής που έχει λάβει την αναγκαία εκπαίδευση στο άθλημα που ασκεί, και υπό τις αναγκαίες προϋποθέσεις (π.χ. Ατομικό Άθλημα, Συμμετοχή τουλάχιστον σε 2 πλήρεις αγωνιστικούς κύκλους Πρωταθλήματος, Ηλικία άνω των 16 ετών κλπ), θα μπορούσε να συνεχίσει, με δική του επιλογή, ως ανεξάρτητος αθλητής, χωρίς την ανάγκη ελέγχου – κηδεμονίας η ότι άλλο συμφέρει τον «σύλλογο», (άρα γιατί όχι, Μονοπρόσωπος Σύλλογος;), η τον όποιον προπονητή. Και Μια ερώτηση στους "ειδικούς". Γιατί οι σπουδές πρέπει να είναι τετραετείς, χωρίς βέβαια να καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να είναι π.χ. ενός μηνός. Μήπως γιατί τα ΤΕΦΑΑ είναι τετραετούς φοίτησης, και η ανεργία υψηλή; Τα ΤΕΦΦΑ μπορούν να καλύψουν με προπονητές ΟΛΑ τα αθλήματα ή κατά προτεραιότητα μόνον αυτά που δίνουν καλές αποδοχές. Αν όχι, τότε ΤΙ;