Αρχική Περί ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αθλητισμούΆρθρο 73 – Ίδρυση Αθλητικών Ανωνύµων ΕταιρειώνΣχόλιο του χρήστη ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΩΝ Α.Ε.Κ. | 9 Δεκεμβρίου 2016, 09:42
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η αθλητική κοινωνία αποτελεί ένα σύστημα ικανό να εκφράσει τον αθλητικό κόσμο, με βάση του όλου συστήματος τα αθλητικά σωματεία που αποτελούν το δυναμικό και υγιές κομμάτι της κοινωνίας, στο οποίο η Πολιτεία υποχρεούται να παρέχει τα μέσα και το νομικό πλαίσιο, για την ανάπτυξή του. Τα αθλητικά σωματεία αποτελούν μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, που επιτελούν κοινωφελές έργο, με τις εισφορές των μελών τους, την εθελοντική εργασία και τις παροχές της Πολιτείας, είτε με την μορφή οικονομικών ενισχύσεων, είτε με την μορφή της δωρεάν παραχωρήσεως εδάφους και υλικών, για τη δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων, οι οποίες, σε περίπτωση λύσεως του σωματείου επανέρχονται στο Δημόσιο (άρθρο 7 παρ. 10 Ν. 2725/1999), για τη συνέχιση του κοινωφελούς έργου. Με την καθιέρωση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στη χώρα μας, υποχρεώθηκαν τα επαγγελματικά τμήματα των ομάδων να έχουν ως φορέα Ανώνυμη Αθλητική Εταιρεία (Α.Α.Ε.), κλασσική νομική μορφή των επιχειρήσεων, δηλαδή, οργανισμών κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που υποκαθίσταται, στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του αθλητικού σωματείου, με μοναδικό σκοπό, τη διοίκηση και διαχείριση του επαγγελματικού τμήματος του σωματείου, που εισφέρεται σε αυτή (άρθρα 64 και 65 Ν. 2725/1999), με την υποχρεωτική χρήση του σήματος και του εμβλήματος αυτού. Σε περίπτωση, μάλιστα, λύσεως της Α.Α.Ε. για οποιονδήποτε λόγο, το εισφερθέν αθλητικό τμήμα επανέρχεται στο αθλητικό σωματείο και συνεχίζει την λειτουργία του, ως ερασιτεχνικό τμήμα. Συγκεκριμένα, με την επαγγελματοποίηση-εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου, οι απλοί φίλαθλοι εξοστρακίσθηκαν, από τα δρώμενα των ομάδων τους και μεταβλήθηκαν σε απλούς θεατές – τρίτους, με αποτέλεσμα, οι πλέον ευάλωτοι από αυτούς, κοινωνικά και ψυχολογικά, να θεωρούν, ότι αποβλήθηκαν, από το φυσικό τους χώρο και να αντιδρούν βίαια. Αυτό συναίβει, γιατί ο επαγγελματικός αθλητισμός περιήλθε στη διοίκηση και διαχείριση Ανωνύμων Εταιρειών, κλασσικής μορφής οργανισμών κεφαλαίου, τις οποίες ελέγχει και διοικεί η πλειοψηφία του κεφαλαίου και όχι των φιλάθλων, η οποία αποτελούσε και τη Λαϊκή Βάση των αθλητικών οργανισμών. Στη σημερινή εποχή, καθαρή μορφή ομάδων Λαϊκής Βάσης υπάρχει στις μεγαλύτερες ομάδες της Ισπανίας ( Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Ατλέντικο Μαδρίτης κ.λ.π.) που επικρατούν στο Ευρωπαϊκό, αλλά και στο Παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Οι ομάδες αυτές εμφανίζονται με τη μορφή σωματείου, όπως είναι τα Ερασιτεχνικά σωματεία του Ολυμπιακού, της Α.Ε.Κ, του Π.Α.Ο. κ.λ.π. Βασικό χαρακτηριστικό της μορφής αυτής είναι η ΑΜΕΣΗ συμμετοχή και ψήφος κάθε μέλους, με μια, μόνο, ψήφο και το αμεταβίβαστο της ιδιότητας του μέλους. Παραλλαγή της Λαϊκής Βάσης υπάρχει στο Γερμανικό Ποδόσφαιρο, όπου, στις ομάδες, που εμφανίζονται με διάφορες μορφές εταιρείας, έχει, από το νόμο, την πλειοψηφία (50+1) το αθλητικό σωματείο και το υπόλοιπο οι επενδυτές, σε μια προσπάθεια της Γερμανικής Πολιτείας να περιορίσει την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, γενικά. Πιστεύουμε, ότι, για τη διάσωση και την οριστική εξυγίανση του επαγγελματικού αθλητισμού, γενικά, της χώρα μας και ειδικότερα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, πρέπει να θεσμοθετηθεί μια μορφή ομάδας Λαϊκής Βάσης, γιατί καθαρή μορφή Λαϊκής Βάσης, δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μας, να εφαρμοσθεί, επειδή δεν μπορούν να συγκεντρωθούν, άμεσα, σημαντικά κεφάλαια, που απαιτούνται, για τη δημιουργία και διατήρηση επαγγελματικών ομάδων. Γι’ αυτό, προτείνουμε ότι, οι ομάδες να έχουν, ως φορέα τους, Κοινωνικοποιημένη Α.Α.Ε. (Π.Α.Ε. ή Κ.Α.Ε.), με ευρεία διασπορά των μετοχών, στην οποία θα μετέχουν, ανάλογα με τα ποσά που θα καταθέσουν στο κεφάλαιο αυτής και επενδυτές, αλλά και οι απλοί φίλαθλοι, για να έχουν και αυτοί γνώμη, στα πραττόμενα, αλλά και να ελέγχουν, άμεσα, αυτούς που τη διοικούν. Πιστεύουμε ότι, η ΑΜΕΣΗ συμμετοχή των φιλάθλων, στο μετοχικό κεφάλαιο και κατ’ επέκταση στη λήψη αποφάσεων, στη διοίκηση και διαχείριση των Α.Α.Ε. δεν θα εξυγιάνει μόνο τις εταιρείες, αλλά θα απομακρύνει και τους διάφορους παράγοντες, που τις κηδεμονεύουν, συνήθως, με ιδιοτέλεια και θα επέλθει η πολυπόθητη εξυγίανση του επαγγελματικού αθλητισμού. Οι οργανωμένοι φίλαθλοι – οπαδοί, θα ξαναβρούν τη θέση τους, στο χώρο της ομάδας τους, θα εκφράζουν τις απόψεις τους και θα έχουν ενεργό συμμετοχή, με επωφελείς προτάσεις και ιδέες, όπως στο παρελθόν, όταν φορείς ήταν τα σωματεία. Η προτεινόμενη ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ των Α.Α.Ε. αποτελεί ένα μικτό μοντέλο ΑΜΕΣΗΣ συμμετοχής σε αυτή, τόσο επιχειρηματιών, όσο και των απλών φιλάθλων. Με την πρότασή μας, δεν αποκλείεται η συμμετοχή επιχειρηματιών και με ποσοστό μεγαλύτερο του 51%, με το αναφαίρετο δικαίωμά τους να διοικούν την Π.Α.Ε. και να διαχειρίζονται τα οικονομικά της. Με την πρότασή μας, επιθυμούμε να ελέγχεται η διαχείριση της πλειοψηφίας, από τους φιλάθλους, που και αυτοί έχουν διαθέσει χρήματα, είτε με τη συμμετοχή τους στο κεφάλαιο (μέτοχοι), είτε με εισιτήρια, εισφορές κ.λ.π. Η μορφή Εταιρείας Λαϊκής Βάσης που προτείνουμε, είναι η Α.Α.Ε εκείνη της οποίας η διοίκηση θα εκλέγεται, άμεσα, από τη βάση της και θα έχει τα εξής χαρακτηριστικά: α) τη μεγάλη διασπορά των μετοχών της και σε μικρομετόχους. β) την άμεση συμμετοχή των μετόχων – μελών της, κατόχων έστω και μιας μετοχής, στις Γ.Σ., στην εκλογή της διοικήσεώς της και τον έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων και όχι τη συμμετοχή μέσω εκπροσώπων σωματείου. γ) την εφαρμογή της απλής αναλογικής, στην εκλογή του διοικητικού της συμβουλίου, για να υπάρχει συμμετοχή, μετόχου ή ομάδας μετόχων, στη διοίκηση, πλουραλισμός απόψεων και άμεσος έλεγχος της διαχειρίσεως. Ο μέτοχος ή οι μέτοχοι, που θα συγκεντρώνουν το 51% των μετοχών, δεν θα εκλέγουν το σύνολο των μελών του Δ.Σ., όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά το 51% αυτών. Για την εφαρμογή των πιο πάνω χαρακτηριστικών μας βοηθούν οι τροποποιήσεις του νόμου 21190/1920 «περί ανωνύμων εταιρειών», που έγιναν με τον Ν.3604/2007, σύμφωνα με τις οποίες επιτρέπονται: α) μετά από αίτηση οποιουδήποτε μετόχου, το Δ.Σ. υποχρεούται να παρέχει τις αιτούμενες πληροφορίες, για τι υποθέσεις της εταιρείας (άρθρο 39 παρ.4). Δηλαδή, μπορεί κάθε φίλαθλος – μέτοχος, κάτοχος μιας μετοχής, να ζητεί πληροφορίες, για τις υποθέσεις της εταιρείας. β) η πρόβλεψη, στο καταστατικό, της δυνατότητας εξ αποστάσεως συμμετοχής στην ψηφοφορία, κατά την Γ.Σ. (άρθρο 28 παρ.7 ) και γ) η εφαρμογή της απλής αναλογικής, κατά την εκλογή των μελών του Δ.Σ. Υπενθυμίζουμε, ότι, στη χώρα μας, με το Ν.879/1979, με τον οποίο καθιερώθηκε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, υποχρεώθηκαν τα αθλητικά σωματεία των μεγάλων κατηγοριών του πρωταθλήματος, να εισφέρουν, υποχρεωτικά, τα επαγγελματικά τους τμήματα ποδοσφαίρου, σε Π.Α.Ε. που ίδρυσαν, για τον σκοπό αυτό. Ανατρέχοντας στο νόμο αυτό, παρατηρούμε, ότι ο νομοθέτης, για να περιορίσει την απόλυτη εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου, θέσπισε κανόνες συναφείς με την κοινωνικοποίησης των Α.Α.Ε. και συγκεκριμένα: α) την κάλυψη του κεφαλαίου, με δημόσια εγγραφή, β) τον περιορισμό της συμμετοχής, ανά οικογένεια (σύζυγος και τέκνα), στο μετοχικό κεφάλαιο, μέχρι 20% του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου. γ) την προτίμηση των μελών του Ερασιτεχνικού σωματείου, στην απόκτηση νέων μετοχών. δ) την απαγόρευση μεταβίβασης μετοχών, προ της παρόδου τριετίας. Σήμερα, βέβαια, με την απόλυτη εμπορευματοποίηση του επαγγελματικού αθλητισμού, έχουν τροποποιηθεί και δεν ισχύουν, πλέον, οι πιο πάνω διατάξεις. Σήμερα, επικρατούν οι «σωτήρες – επενδυτές», που διαχειρίζονται τα χρήματα του κόσμου, από τα εισιτήρια και οικονομικές ενισχύσεις, από την Πολιτεία, χωρίς να αποδίδουν λογαριασμό σε κανένα, ούτε να ελέγχονται. Με τον προτεινόμενο αθλητικό νόμο και, συγκεκριμένα, με τα άρθρα 73 επ., περί ίδρυσης ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ, ανατρέπεται, περαιτέρω, η βάση του όλου αθλητικού συστήματος, που είναι το σωματείο και αποκτά κυρίαρχο ρόλο στον αθλητισμό η Α.Α.Ε. και επιχειρείται, κατ’ αυτό τον τρόπο, μεγαλύτερη επιχειρηματικοποίηση-εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και, μάλιστα, στα πλέον εμπορικά του τμήματα, όπως είναι το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ.