Αρχική Επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού – Προπονητές και εκπαιδευτές – Ιδιωτικά γυμναστήρια και ιδιωτικές σχολές εκμάθησης αθλημάτων και άλλες διατάξειςΆρθρο 80 – Τροποποίηση άρθρου 22 ν. 2725/1999Σχόλιο του χρήστη Γεώργιος Λιανός | 27 Νοεμβρίου 2018, 13:27
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Λιανός' | 27 Νοεμβρίου 2018, 13:27

    Η καθιέρωση υποχρεωτικής ποσόστωσης υπέρ του ενός από τα δύο φύλα, ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν πράγματι υποψήφιοι του φύλου αυτού, είναι αναμφίβολα αντίθετη στο άρθρο 12 παρ. 1 του Συντάγματος και στο άρθρο 11 της ΕΣΔΑ, αφού παραβιάζεται με αυτήν η ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και δη η (αποθετική) ελευθερία της μη συμμετοχής σε σωματείο και άρα με βάση το άρθρο 19 παρ. 1 του ν. 2725/1999 και σε αθλητική ομοσπονδία (πρβλ. ΕΔΔΑ απόφαση της 30.6.1993, 16130/90, Sigurjonsson κατά Ισλανδίας, ΣτΕ 1502/2001, ΣτΕ 3198/1990, ΣτΕ 2805/1984, ΣτΕ 3878/1979, ΣτΕ 2235/1979). Είναι προφανώς παράλογο π.χ. σε 11μελές Διοικητικό Συμβούλιο αθλητικής ομοσπονδίας να πρέπει να εκλέγονται υποχρεωτικά 4 γυναίκες, ακόμα και αν δεν υπάρχει καμία υποψήφια γυναίκα ή υπάρχουν 3 υποψήφιες γυναίκες. Προς τούτο, θα πρέπει είτε να παραμείνει η διάταξη του άρθρου 24 παρ. 9 του ν. 2725/1999, η οποία προβλέπει ποσόστωση μόνο με προϋπόθεση συμμετοχής συγκεκριμένου αριθμού υποψηφίων και η οποία έχει ήδη κριθεί συνταγματική (ΕφΑθ 2853/2012), είτε, τουλάχιστον, να θεσπιστεί αντίστοιχου περιεχομένου διάταξη. Ως προς την καθιέρωση ανώτατου ορίου θητείας για τον Πρόεδρο, το Γενικό Γραμματέα και τον Ταμία του Διοικητικού Συμβουλίου, δεν παρατίθεται κανένας δικαιολογητικός λόγος θέσπισης της διάταξης αυτής, με την οποία καθιερώνεται περιορισμός της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και δη της (θετικής) ελευθερίας της συμμετοχής σε όργανα σωματείου και άρα με βάση το άρθρο 19 παρ. 1 του ν. 2725/1999 και σε όργανα αθλητικής ομοσπονδίας. Ως εκ τούτου, παραμένει ανέφικτη, σε επίπεδο διαβούλευσης, η συζήτηση επί της συμφωνίας του περιορισμού αυτού με την αρχή της αναλογικότητας, που καθιερώνεται στο άρθρο 25 παρ. 1 εδ. δ΄ του Συντάγματος. Σε κάθε περίπτωση πάντως, από την εμπειρική επισκόπηση των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των αθλητικών ομοσπονδιών ευχερώς συνάγεται ότι πολλές φορές και η διάθεση προσφοράς και η πραγματική προσφορά και η τεχνογνωσία της ιδιαιτερότητας του αθλητισμού, η οποία τονίζεται ως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του αθλητικού κινήματος και στις αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη Λευκή Βίβλο για τον αθλητισμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι πολύ πιο αυξημένη σε διοικητικούς παράγοντες αθλητικών ομοσπονδιών με περισσότερες από δύο θητείες. Επομένως, δεν φαίνεται η διάταξη αυτή να πληροί κανένα από τα τρία επί μέρους κριτήρια της αρχής της αναλογικότητας, ούτε καν το κριτήριο της προσφορότητας. Γεώργιος Δ. Λιανός, Υπ. Διδάκτωρ Νομικής Αθηνών Δικηγόρος-Νομικός Σύμβουλος πολλών αθλητικών φορέων