Αρχική Αθλητικός νόμοςΆρθρο 113 Ρήτρα επιφύλαξης υπέρ των κανονισμών των Διεθνών Αθλητικών ΟμοσπονδιώνΣχόλιο του χρήστη ΗΘΙΚΗ ΘΕΙΑ ΝΕΜΕΣΙΣ | 2 Δεκεμβρίου 2014, 15:15
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η εθνική κρατική παρέμβαση στον αθλητισμό είναι ένα ευαίσθητο θέμα. Ένα από τα θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα είναι το δικαίωμα να σχηματίζονται και να λειτουργούν ελεύθερα ενώσεις ανθρώπων σε συλλογικό σωματειακό επίπεδο , και θα πρέπει όλοι να αναγνωρίσουμε τις αξίες που οι εκατοντάδες χιλιάδες μικρές, εθελοντικές αθλητικές οργανώσεις και κοινότητες μεταλαμπαδεύουν στα ευρωπαϊκά έθνη μας. Αυτό είναι σεβαστό και αποδεκτό. Υπάρχει, ωστόσο, μια πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ της μικρής γυμναστικής κοινότητας ή αθλητικής λέσχης στο κοντινό μας χωριό και τους εθνικούς αθλητικούς φορείς ενώσεις ομοσπονδίες ή διεθνείς συν-ομοσπονδίες που οδηγούν σε μια εθνική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια, εξαιρετικά κερδοφόρα αθλητική βιομηχανία της αναψυχής και του θεάματος. Στον τομέα των αθλητικών επιχειρήσεων, με τη ταχεία και αυξανόμενη κυκλοφορία του μεγάλου πακτωλού χρήματος, εύκολα μπορεί η ελευθερία κινήσεων που η κοινωνία έδωσε στις αθλητικές οργανώσεις και ομοσπονδίες, να διαστρεβλωθούν και ιδιοτελώς να χρησιμοποιηθούν και έτσι να μετατραπεί ο αθλητισμός σε ένα θερμοκήπιο για φοροδιαφυγή, δωροδοκία, διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας και συνεργασίας των αυτόνομων αθλητικών αυτών θεσμών με το διεθνές οργανωμένο έγκλημα. Αυτό είναι το δίδαγμα από επιστημονικές μελέτες χειραγώγησης αθλητικών αγώνων και αποτελεσμάτων [match-fixing] , της φαρμακοδιέγερσης [ντόπινγκ], η παράνομη εμπορία και διακίνηση αναβολικών και ναρκωτικών, και άλλες απειλές για τον αθλητισμό και την κοινωνία. Οι αναφορές, και το μάθημα από το πάθημα, αλάνθαστα επισημαίνουν για ακόμα μια φορά την ανάγκη για καλύτερη χρηστή διακυβέρνηση στον αθλητισμό. Έτσι, για το πώς θα μπορέσουν , οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η Ελλάδα, που δρουν ενάντια στις παθογένειες του αυτόνομου αθλητισμού, χωρίς να παραβιάζεται η αυτονομία και ελευθερία του, καλούνται να λάβουν μέτρα δράσεις και συνεργασίες Πρώτα απ όλα, είναι δικαίωμα και καθήκον των κυβερνήσεων και αθλητικών υπουργείων να προστατεύουν τα χρήματα των φορολογουμένων. Ο αυτόνομος οργανωμένος αθλητισμός, οι ενώσεις και αθλητικές ομοσπονδίες λαμβάνουν μαζικές κρατικές επιδοτήσεις σε όλα τα επίπεδα, τη στήριξη για δραστηριότητες σε επίπεδο βάσης και τοπικές αθλητικές εγκαταστάσεις, επενδύσεις σε εκστρατείες διεκδίκησης μεγάλων αθλητικών γεγονότων, ανάπτυξη ταλέντων και τα λοιπά. Σε αντάλλαγμα, οι δημόσιες αρχές έχουν το δικαίωμα να απαιτούν επαρκή πρότυπα ελέγχου διαφάνειας και της λογοδοσίας του που, πως, γιατί, και από ποιον, προς ποιον, ξοδεύτηκαν χρήματα από το υστέρημα των φορολογούμενων πολιτών Δεύτερον, είναι δικαίωμα και καθήκον των κυβερνήσεων και αθλητικών υπουργείων να διατηρούν μια μόνιμη δημόσια πίεση στις αθλητικές οργανώσεις και ομοσπονδίες, επιμένοντας στην αποκάλυψη, πλήρως αποσαφήνιση και τιμωρία υπαίτιων σκανδαλών, καθώς και την παροχή προς τις αθλητικές ομοσπονδίες και ολυμπιακές επιτροπές, εργαλείων που χρειάζονται για να βελτιώσουν τη διαφάνεια ακεραιότητα και χρηστή διακυβέρνησή τους. Τρίτον, είναι δικαίωμα και καθήκον των κυβερνήσεων και αθλητικών υπουργείων να ορίσουν τις κατευθυντήριες γραμμές για την κατανομή των ρόλων μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών και των δημόσιων αρχών, και ρύθμισης των ελάχιστων απαιτήσεων και προδιαγραφών για τη χρηστή αδιάφθορη διακυβέρνηση στον αθλητισμό. Με την τεράστια επίδραση του αθλητισμού στην καθημερινή ζωή των πολιτών, όσον αφορά την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία, την οικονομία, την ευρωστία και υγεία, τη ζωή της κοινότητας, τον αστικό σχεδιασμό, την προσωπική ανάπτυξη και άλλους ζωτικούς τομείς, χρειαζόμαστε αδιάφθορες αθλητικές ηγεσίες και διακυβερνήσεις που να μπορούμε να εμπιστευτούμε και αθλητικές οργανώσεις ενώσεις και ομοσπονδίες που μπορούν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο. Αυτό δεν θα συμβεί χωρίς την ενεργό συμμετοχή και την ετοιμότητά της πολιτείας, της κυβέρνησης και των αρμόδιων υπουργείων να λάβουν όλα εκείνα τα επόμενα βήματα για την καταπολέμηση της δόλιας αθλητικής διακυβέρνησης, της διαφθοράς της εξαπάτησης του χρηματισμού και της δωροδοκίας στον αθλητισμό. Η Ελλάδα θα πρέπει να διασφαλίσει το συντονισμό, τη διευκόλυνση της ανταλλαγής πληροφοριών και την προώθηση των βέλτιστων πρακτικών για την καταπολέμηση των διαφόρων ειδών της διαφθοράς στον αθλητισμό, με έμφαση την σύγχρονη μάστιγα της χειραγώγησης αθλητικών αγώνων. το να αφεθεί σε αδράνεια και στην τύχη, η τραγική κατάσταση του Ελληνικού αθλητισμού, ίσως να αναιρεθεί αργότερα όταν θα είναι πλέον αργά και θα έχει ένα ακόμη υψηλότερο κόστος και ρίσκο για τις αυτόνομες αθλητικές ομοσπονδίες, ενώσεις και φορείς, τις ελληνικές κυβερνήσεις, τα υπουργεία Πολιτισμού Αθλητισμού Παιδείας, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης και τελικά για τους Έλληνες πολίτες.