Αρχική Ιδρυση και λειτουργία Ανώτερων Σχολών Κινηματογραφίας –ΤηλεόρασηςΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ.Τροποποίηση του Π.Δ. 64/2009 «Άδεια Ίδρυσης και Λειτουργίας Ανωτέρων Σχολών Κινηματογραφίας – Τηλεόρασης – Κτιριακές Εγκαταστάσεις και Εξοπλισμός αυτών» (ΦΕΚ Α΄85).Σχόλιο του χρήστη E.T.E.K.T. - O.T. | 2 Αυγούστου 2014, 19:35
Η Ένωση Τεχνικών Ελληνικού Κινηματογράφου και Τηλεόρασης Οπτικοακουστικού Τομέα (ΕΤΕΚΤ-ΟΤ) Εκπροσωπώντας τους τεχνικούς του κινηματογράφου και της τηλεόρασης και έχοντας απόλυτη επίγνωση της σοβαρότητας του αδιεξόδου που βρίσκεται σήμερα ο Ελληνικός Κινηματογράφος στους περισσότερους τομείς της δραστηριότητάς του και ιδιαίτερα της παιδείας, θέλοντας να βοηθήσει στην έναρξη ενός σοβαρού και εποικοδομητικού διαλόγου προς την κατεύθυνση επίλυσης των προβλημάτων του παίρνει μέρος σε αυτή την διαβούλευση. Η εισαγωγική παραδοχή «η ανάπτυξη της κινηματογραφικής τέχνης αποτελεί υποχρέωση του κράτους» αλλά και το νομοσχέδιο στο σύνολό του, ως «σύστημα ενίσχυσης της παιδείας και δημιουργίας κινηματογραφικών σχολών», τοποθετεί ουσιαστικά την «πολιτική βούληση» στη βάση μιας παρεμβατικής - αντί της, απλώς, ρυθμιστικής- , λογικής. Με άλλα λόγια, ο κινηματογράφος δεν είναι υπόθεση της αγοράς, η οποία με τις διαδικασίες της «αυτορρύθμισης» διαμορφώνει τη σχετική δραστηριότητα, αλλά υπόθεση δημοσίου ενδιαφέροντος, υπόθεση, δηλαδή, όπου το Κράτος υπεισέρχεται στις διαδικασίες της κινηματογραφικής εκπαίδευσης και βεβαίως υπέρ της αναβάθμισης της οπτικοακουστικής αγοράς και του κινηματογράφου συνολικότερα. Το κράτος πρέπει είναι σε θέση να εγγυηθεί τους στοιχειώδεις μηχανισμούς ποιοτικής εκπαίδευσης. Και φυσικά, κινηματογράφος δεν μπορεί να υπάρξει και να ενισχυθεί, εάν δεν δοθεί η απαραίτητη προσοχή στο ανθρώπινο δυναμικό του. Ούτε μπορεί να παραχθεί εκ του μηδενός, μέσα από δομές εργαστηρίου ή φερόμενης «εναρμόνισης» με την δυτική βιομηχανία, της οργάνωσης της οποίας, δυστυχώς, ο ελληνικός κινηματογράφος πολύ απέχει. Η μετάβαση από τη σημερινή κατάσταση, της άναρχης «βιοτεχνίας» και μετά την κατάργηση της άδειας - βεβαίωσης άσκησης επαγγέλματος, με την ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου – Μνημονίου Ν.4254/2014, στην οργανωμένη βιοτεχνία και στην μετέπειτα προαγωγή της σε βιομηχανία, οφείλει να είναι σταδιακή, αρμονική και να ακολουθεί διαδικασίες προσαρμογής, ώστε η εξέλιξη να μην είναι σε βάρος της εργασίας και της ζωής των ανθρώπων, οι οποίοι είτε θα απορροφηθούν στις μελλοντικές διαδικασίες, εάν η ηλικία τους και η γενικότερη κατάστασή τους το επιτρέψει, είτε θα αποσυρθούν. Η πολιτεία είναι υποχρεωμένη και να συνδράμει τους ανθρώπους στην επαγγελματική τους εξέλιξη και να συνδράμει τους ανθρώπους στην αξιοπρεπή αποχώρηση τους. Για ρυθμίσεις που κατατείνουν στην ανάπτυξη και προώθηση του κινηματογράφου, αφετηριακές παραδοχές /προϋποθέσεις είναι : α) Η δημιουργία Σχολών για την ποιότητα της εκπαίδευσης του ανθρώπινου δυναμικού β) η κρατική συνδρομή για μία Δημόσια και δωρεάν παιδεία. γ) οι μεταβατικές ρυθμίσεις, που θα εξασφαλίζουν τη δυνατότητα να «μεταπηδήσει» στο μέλλον ό,τι από το παρελθόν αντέχει αλλά και απαιτείται καθώς και τη δυνατότητα προσαρμογής του ανθρώπινου δυναμικού στη νέα κατάσταση και γιατί αυτό είναι ηθικά και κοινωνικά επιβεβλημένο αλλά και γιατί έτσι απορροφούνται αντιδράσεις επιμέρους ομάδων με επιμέρους συμφέροντα, που παρακωλύουν την πρόοδο των πραγμάτων. Στην λογική αυτή: 1. θα πρέπει να δημιουργηθούν οι βάσεις, ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα, όσων επιλέξουν να ακολουθήσουν την όποια κινηματογραφική εκπαίδευση, δημιουργώντας "ΜΗΤΡΩΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ" ως αντικατάσταση της ΄Αδειας - Βεβαίωσης άσκησης επαγγέλματος επαναφέροντας τους υγιείς κανόνες λειτουργίας της αγοράς του οπτικοακουστικού τομέα κινηματογράφου & τηλεόρασης. 2. Ο Φορέας Πιστοποίησης να επιλεγεί στη βάση είτε του σήμερα (Υπουργείο Πολιτισμού) είτε στη βάση της σύζευξης με την Εκπαίδευση (οπότε Πολιτισμού-Παιδείας). 3. Οι ήδη κατέχοντες ΄Αδειας να πιστοποιούνται αυτοδικαίως. 4. Οι αποδεδειγμένα απασχολούμενοι σε συγκεκριμένη ειδικότητα στον οπτικοακουστικό χώρο προ του έτους 2000 και μέχρι σήμερα (δηλ. δέκα χρόνια και πάνω) να πιστοποιούνται αυτοδικαίως. 5. Οι απόφοιτοι Ανώτατης και Ανώτερης Σχολής με αντικείμενο adhoc να πιστοποιούνται αυτοδικαίως στην ειδικότητα του πτυχίου τους. 6. Οι κατέχοντες τίτλου σπουδών από πιστοποιημένο εκπαιδευτικό φορέα και διετή εκπαίδευση (π.χ. ΙΕΚ) να πιστοποιούνται ως "βοηθοί" της ειδικότητας του τίτλου τους. Με την πάροδο τριετίας, στην διάρκεια της οποίας θα αποδεικνύουν απασχόληση στη συγκεκριμένη ειδικότητα (π.χ. με βεβαιώσεις εργοδοτών, τίτλους οπτικοακουστικών κλπ.) να πιστοποιούνται στην ειδικότητα του τίτλου τους. Μεταβατικά, η τριετία δεν απαιτείται στους κατόχους τέτοιων τίτλων όταν αποδεικνύουν τριετή τουλάχιστον απασχόληση από το 2000 μέχρι σήμερα. 7. Δημιουργία τμημάτων σεμιναρίων για την αναβάθμιση όλων των ειδικοτήτων. 8. Η Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου & Τηλεόρασης Οπτικοακουστικού Τομέα (Ε.Τ.Ε.Κ.Τ – Ο.Τ.) ήταν, είναι και θα είναι υπέρ της παιδείας γιατί η οπτικοακουστική εκπαίδευση είναι αναμφίβολα ο μόνος δρόμος που θα μας οδηγήσει μελλοντικά στην οικονομία της γνώσης και στη βελτιστοποίηση της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής παραγωγής μας. Η δημιουργία σχολών κινηματογράφου για την εξασφάλιση των απαραίτητων γνώσεων, για την επαγγελματική αναβάθμιση-εξέλιξη όλων των ειδικοτήτων που αφορούν τον οπτικοακουστικό τομέα, ιδιαίτερα του κινηματογράφου και της τηλεόρασης είναι επιβεβλημένη. Γι αυτό προτείνει την επαναφορά της πιστοποίησης όπως αναφέρεται παραπάνω ώστε να υπάρχει ενδιαφέρον για όσους επιλέξουν να ακολουθήσουν τις όποιες σπουδές οπτικοακουστικού τομέα γιατί αντίθετα: ποιος και γιατί θα προτιμήσει να πραγματοποιήσει σπουδές στο οπτικοακουστικό αντικείμενό του όταν ούτως ή άλλως ο νόμος θα τον εξομοιώνει με τον πρώτο τυχαίο; Εξαιτίας της καθυστερημένης ενημέρωσής μας από το Υπουργείο Πολιτισμού ( λάβαμε το e-mailτην Παρασκευή 1/8/2014 στις 1.12 μ.μ.) θα σας αποστείλουμε τις θέσεις μας για την λειτουργία των Σχολών Κινηματογράφου σε εύλογο χρονικό διάστημα.