Αρχική Επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού – Προπονητές και εκπαιδευτές – Ιδιωτικά γυμναστήρια και ιδιωτικές σχολές εκμάθησης αθλημάτων και άλλες διατάξειςΆρθρο 30 – Επαγγελματικά προσόντα προπονητώνΣχόλιο του χρήστη Δρ. Στάθης Αβραμίδης | 2 Δεκεμβρίου 2018, 18:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δρ. Στάθης Αβραμίδης' | 2 Δεκεμβρίου 2018, 18:41

    "6. Φυσικό πρόσωπο που παρείχε προπονητικές υπηρεσίες σε αθλητή που κατέλαβε την πρώτη έως τρίτη θέση σε Ολυμπιακούς ή Παραολυμπιακούς Αγώνες, Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών ή στη Σκακιστική Ολυμπιάδα, μπορεί να εγγραφεί στο υπο-μητρώο προπονητών του άρθρου 29 και να ασκήσει το επάγγελμα του προπονητή Α΄ επιπέδου, ύστερα από αναγγελία σύμφωνα με το άρθρο 41, ακόμη κι αν δε συγκεντρώνει τα προσόντα της παρ. 3, εφόσον : (α) κατέχει τίτλο ολοκλήρωσης σπουδών δευτεροβάθμιας τυπικής εκπαίδευσης και (β) για το άθλημα στο οποίο επιτεύχθηκε η διάκριση δεν έχει λειτουργήσει Σχολή." Πιο φωτογραφική διάταξη από αυτήν πεθαίνεις... Δεν γνωρίζω ποιους εξυπηρετεί και προφανώς θα έχουν παράξει αποτελέσματα ως "προπονητές". Προφανώς θα έχουν κάνει όλους εμάς τους θεατές να αισθανθούμε υπερήφανους για σημαντικές αθλητικές διακρίσεις. Με όλο τον σεβασμό που τρέφω σε κάθε Έλληνα που αποτελεί αιτία για να ακουστεί θετικά η χώρα μας, δεν είναι δυνατόν ένας απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να θεωρηθεί προπονητής Α επιπέδου. Είναι ντροπή για τον νομικό σύμβουλο που πληκτρολόγησε το κείμενο πριν το θέσει σε δημόσια διαβούλευση και για τον υπουργό που θα βάλει την υπογραφή του. Δηλαδή επειδή μπορεί να ΕΤΥΧΕ να διακριθούν κάποιοι αθλητές, αυτό τεκμαίρει επιστημονική επάρκεια ισότιμη με αυτή που αποκτούν οι πτυχιούχοι ΣΕΦΑΑ; Το "έτυχε" δεν το αναφέρω αβίαστα. Εξηγώ. To 1711 μ.Χ. το ιατρικό πιστεύω της εποχής για όσους έδειχναν να είναι νεκροί, πρέσβευε την χρήση της τεχνικής φυσήματος καπνού μέσω ειδικής συσκευής στο απευθυσμένο του πάσχοντος. Την τεχνική χρησιμοποιούσαν οι Ινδιάνοι της Β. Αμερικής. Πιθανότατα κάποιοι που δεν θα ήταν στην πραγματικότητα "νεκροί", μετά την εφαρμογή της τεχνικής "ζωντάνευαν" (Vervaecke, 1995; Dworkin, 1999; Avramidis, 2006a; 2006b; 2010). Αυτό το είδαν οι Αμερικανοί άποικοι και το αντέγραψαν. Μπορεί κανείς να θεωρήσει "πιστοποιημένους διασώστες" ισότιμους με τους γιατρούς ή τους διασώστες της εποχής κάποιους που κατά τύχη έφεραν κάποιον στην ζωή; Η εποχή του εμπειρισμού όπου ο προπονητής είχε ως μοναδική συμβουλή το "μπάτε φάτε τους", τελείωσε. Σήμερα όλα είναι education & science. Φαντάζεστε να χορηγούνταν τέτοιου είδους ισοτιμίες σε άλλα επαγγέλματα (ιατρός, αεροπόρος, κτλ).