Αρχική Επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού – Προπονητές και εκπαιδευτές – Ιδιωτικά γυμναστήρια και ιδιωτικές σχολές εκμάθησης αθλημάτων και άλλες διατάξειςΆρθρο 74 – Πρόσθετες υπηρεσίες – συστέγασηΣχόλιο του χρήστη ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ | 2 Δεκεμβρίου 2018, 22:50
ΘΕΜΑ: «Άμεση απόσυρση των προβλέψεων περί παροχής φυσικοθεραπείας στα γυμναστήρια, του σχεδίου Νόμου: Επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού – Προπονητές και εκπαιδευτές – Ιδιωτικά γυμναστήρια και ιδιωτικές σχολές εκμάθησης αθλημάτων και άλλες διατάξεις» Κύριε Υφυπουργέ Στις 23-11-2018 θέσατε σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση το σχέδιο νόμου με τίτλο «Επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού – Προπονητές και εκπαιδευτές – Ιδιωτικά γυμναστήρια και ιδιωτικές σχολές εκμάθησης αθλημάτων και άλλες διατάξεις». Η διαβούλευση, λόγω του επείγοντος χαρακτήρα των ρυθμίσεων που περιλαμβάνει, ορίστηκε να ολοκληρωθεί στις 03-12-2018, ημέρα Δευτέρα και ώρα 09.00. Μεταξύ των διατάξεων του ως άνω νομοσχεδίου συμπεριλαμβάνονται και αυτές του άρθρου 74 παρ. 1 περ. γ΄, σύμφωνα με τις οποίες «Τα ιδιωτικά γυμναστήρια και οι ιδιωτικές σχολές εκμάθησης αθλημάτων επιτρέπεται να παρέχουν στα μέλη τους, συμπληρωματικά, πλέον των κυρίως παρεχόμενων υπηρεσιών σωματικής εκγύμνασης και άσκησης και εκμάθησης αθλημάτων του άρθρου 53 : α) …, γ) υπηρεσίες μάλαξης (μασάζ), φυσιοθεραπείας ή κινησιοθεραπείας, εφόσον απασχολούν φυσικοθεραπευτή που κατέχει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και είναι εγγεγραμμένος στον Πανελλήνιο Σύλλογο Φυσικοθεραπευτών του ν. 3599/2007 (Α΄176)». Επιπλέον, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 5 του ιδίου ως άνω άρθρου, «Τα ιδιωτικά γυμναστήρια και οι ιδιωτικές σχολές εκμάθησης επιτρέπεται να λειτουργούν στον ίδιο χώρο με τουριστικά καταλύματα, κέντρα ιαματικού τουρισμού, θερμαλισμού, θαλασσοθεραπείας και αναζωογόνησης, κέντρα αισθητικής, κομμωτήρια, καταστήματα περιποίησης άκρων και ψιμυθίωσης (μακιγιάζ), παροχής υπηρεσιών θερμόλουτρου, ατμόλουτρου, υδροθεραπείας, υδρομασάζ, τεχνητού μαυρίσματος, καταστήματα λιανικής πώλησης πάσης φύσεως αθλητικών ειδών, καταστήματα μαζικής εστίασης, εφόσον υφίσταται η άδεια λειτουργίας ή το αποδεικτικό υποβολής γνωστοποίησης ή έγκρισης λειτουργίας που απαιτείται κατά την κείμενη νομοθεσία για καθεμία από τις παραπάνω οικονομικές δραστηριότητες χωριστά». Ενόψει των ως άνω διατάξεων του επίμαχου νομοσχεδίου, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (ΠΣΦ-ΝΠΔΔ) αισθάνεται την ανάγκη να παρέμβει, επισημαίνοντας τα ακόλουθα. 1. Οι προαναφερθείσες διατάξεις είναι ομολογουμένως καινοφανείς, κατά το μέρος που επεκτείνουν την δυνατότητα παροχής υπηρεσιών φυσικοθεραπείας, ήτοι υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, σε χώρους που ουδεμία σχέση έχουν είτε με τα αδειοδοτημένα και νομίμως λειτουργούντα εργαστήρια φυσικοθεραπείας, είτε με τον χώρο της υγείας εν γένει. Ειδικότερα, όπως είναι ήδη γνωστό, σύμφωνα με τις ειδικές ρυθμίσεις του Βασιλικού Διατάγματος 411/1972, «1. Εις τους κεκτημένους άδειαν ασκήσεως του επαγγέλματος του Φυσικοθεραπευτού εν Ελλάδι, παρέχεται το δικαίωμα εφαρμογής, τη γραπτή εντολή του εκάστου θεράποντος ιατρού, και τηρουμένων των διατάξεων των άρθρ, 2 και 13 του υπ' αριθ. 775/1971 Ν.Δ/τος, των κάτωθι φυσικοθεραπευτών μέσων και μεθόδων. α) Κινησιοθεραπεία - Θεραπευτική Γυμναστική. β) Μάλαξις γενική ή τοπική διά των χειρών ή τη χρήσει ηλεκτρικών συσκευών (ηλεκτρομαλάξεις). γ) Ελξεις σπονδυλικής στήλης δι΄ ειδικών τραπεζών ή συσκευών. δ) Αναπνευστική κινησιοθεραπεία. ε) Ηλεκτροθεραπεία (ρεύματα γαλβανικά, φαραδικά, διαθερμίαι, διαδυναμικά, υπέρηχα κύματα), υπέρυθροι και υπεριώδεις ακτινοβολίαι. στ) Υδροθεραπεία γενική ή τοπική (δινόλουτρα, λουτρά δεξαμενής). ζ) Λουτρά παραφίνης ή παραφάγκο (ειδικά λασπόλουτρα). 2. Αι υπό στοιχ. α, β, γ, δ και ε της παρ. 1 του παρόντος καθοριζόμεναι φυσικοθεραπευτικαί μεθόδοι εκτελούνται εν Φυσικοθεραπευτηρίω, εν εργαστηρίω Φυσικοθεραπείας ή και οίκοι, αι δε λοιπαί μόνον εν Φυσικοθεραπευτηρίω ή Εργαστηρίω Φυσικοθεραπείας». 2. Περαιτέρω, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 του ΠΔ 29/1987, «Ως εργαστήριο φυσικοθεραπείας, νοείται η επαγγελματική στέγη των φυσικοθεραπευτών, μέσα στην οποία εφαρμόζονται οι φυσικοθεραπευτικές μέθοδοι και πράξεις που αναφέρονται στο υπ’αριθ. 411/72 Β.Δ/γμα, όπως επίσης, κάθε φυσικοθεραπευτική πράξη που ήθελε κατά νόμο ανατεθεί σε φυσικοθεραπευτές και εφόσον τηρηθούν οι προϋποθέσεις και η διαδικασία του πιο πάνω δ/τος». Στο άρθρο 2 προβλέπεται, ότι «Βεβαίωση λειτουργίας εργαστηρίου φυσικοθεραπείας χορηγείται σε φυσικά πρόσωπα και σε εταιρείες με οποιαδήποτε νομική μορφή από την οικεία Περιφέρεια. Προϋπόθεση λειτουργίας είναι ο ορισμός επιστημονικά υπεύθυνου φυσικοθεραπευτή», ενώ περιγράφονται συγκεκριμένες προϋποθέσεις αναφορικά με τους χώρους και τον εξοπλισμό. Στο άρθρο 3 περιγράφονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την έκδοση της προβλεπόμενης βεβαίωσης / άδειας λειτουργίας εργαστηρίου φυσικοθεραπείας, ενώ στο άρθρο 4 παρ. 1 αναφέρεται ρητώς, ότι «Στα Εργαστήρια Φυσικοθεραπείας απαγορεύεται κάθε άλλη χρήση εκτός αυτής για την οποία χορηγήθηκε η βεβαίωση λειτουργίας τους». 4. Επιπλέον, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 του Νόμου 4208/2013, όπως ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους από τις διατάξεις του άρθρου 46 του Νόμου 4272/2014, «Ιδιωτικοί φορείς παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όπως ιατρεία, οδοντιατρεία, πολυϊατρεία δύνανται να συστεγάζονται, χωρίς να απαιτείται η ύπαρξη εταιρικής σχέσης μεταξύ τους, με εργαστήρια αισθητικής, μονάδες αδυνατίσματος και διαιτολογικές μονάδες, γραφεία διαιτολογικά, λογοθεραπευτών, εργοθεραπευτών, ψυχολόγων, τηρουμένων των όρων και προϋποθέσεων που διέπουν τη λειτουργία του εκάστοτε φορέα ή κατηγορίας, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία». Αντιστρόφως, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του ιδίου ως άνω άρθρου, «Αποκλείονται της συστέγασης : α) …, β) τα εργαστήρια φυσικοθεραπείας, φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης μεταξύ τους αλλά και με τους λοιπούς ιδιωτικούς φορείς παροχής υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όταν παρέχουν συναφείς υπηρεσίες φροντίδας υγείας του ασθενή». 5. Όπως προκύπτει από το σύνολο των παραπάνω διατάξεων, ο νομοθέτης και η κανονιστικώς δρώσα διοίκηση αναμφίβολα έχουν επιφυλάξει ένα ειδικό καθεστώς για την λειτουργία των εργαστηρίων φυσικοθεραπείας και την εν γένει παροχή φυσικοθεραπευτικών υπηρεσιών στο πλαίσιο οργάνωσης των δομών της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Το καθεστώς αυτό διακρίνει πλήρως την φυσικοθεραπεία και τους χώρους παροχής αντίστοιχων υπηρεσιών από οποιαδήποτε άλλη παροχή της ΠΦΥ, είτε, γενικότερα, οποιαδήποτε άλλη επαγγελματική δραστηριότητα. Με τον τρόπο αυτό διαφυλάσσεται η αυτοτέλεια της φυσικοθεραπείας ως ανεξάρτητης και αυτόνομης επιστήμης, κατά τους ορισμούς του άρθρου 2 παρ. 1 του Νόμου 3599/2007, απομακρύνεται η πιθανότητα δημιουργίας σύγχυσης στους αποδέκτες υπηρεσιών της ΠΦΥ, ενώ καταπολεμάται και το φαινόμενο της αντιποίησης του φυσικοθεραπευτικού επαγγέλματος, μέσω της θέσπισης συγκεκριμένων όρων και προϋποθέσεων για τη νόμιμη άσκησή του. Όλες οι παραπάνω στοχεύσεις του νομοθέτη και της διοίκησης ανατρέπονται πλήρως με τις εισηγούμενες διατάξεις του άρθρου 74 του νομοσχεδίου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού με τίτλο «Επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού – Προπονητές και εκπαιδευτές – Ιδιωτικά γυμναστήρια και ιδιωτικές σχολές εκμάθησης αθλημάτων και άλλες διατάξεις». Ειδικότερα, η προτεινόμενη καθιέρωση της δυνατότητας παροχής υπηρεσιών φυσικοθεραπείας από τα ιδιωτικά γυμναστήρια αλλοιώνει πλήρως την φύση και το περιεχόμενο των υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ως υπηρεσιών αμιγώς του χώρου της υγείας. Τα γυμναστήρια είναι παραπάνω από σαφές, ότι δεν αποτελούν φορείς παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ, ενώ ουδεμία σχέση έχουν με τον χώρο της υγείας. Υπ’αυτήν την έννοια, με τις εισηγούμενες διατάξεις δημιουργείται αναπόφευκτα σύγχυση στο κοινό, κατά το μέρος που τα γυμναστήρια αναγορεύονται αίφνης σε παρόχους υπηρεσιών υγείας (!) και δη φυσικοθεραπείας και μάλιστα χωρίς την τήρηση των σχετικών ρυθμίσεων περί του χώρου, του εξοπλισμού και των λοιπών προϋποθέσεων για τη νόμιμη λειτουργία των εργαστηρίων φυσικοθεραπείας. Θα μπορούσε, περαιτέρω, να υποστηριχθεί, ότι η καθιέρωση της δυνατότητας παροχής φυσικοθεραπευτικών υπηρεσιών άνευ της προηγούμενης υπαγωγής στο πλαίσιο αδειοδότησης των εργαστηρίων φυσικοθεραπείας συνιστά και μια μορφή αθέμιτου ανταγωνισμού των ιδιωτικών γυμναστηρίων έναντι των εργαστηριούχων φυσικοθεραπευτών, οι οποίοι οφείλουν να συμμορφώνονται με σειρά διατάξεων αναγκαστικού δικαίου, προκειμένου να ασκούν νομίμως την επαγγελματική τους δραστηριότητα. 6. Τέλος, χωρεί και η εξής ειδικότερη επισήμανση. Οι εισηγούμενες διατάξεις φαίνεται να εισάγουν μια μορφή διάκρισης μεταξύ των υπηρεσιών μάλαξης (μασάζ) και της φυσικοθεραπείας, αφού μνημονεύουν διακριτά τους δύο ως άνω όρους. Θα πρέπει, ωστόσο, να παρατηρηθεί, ότι όπως προκύπτει από τις προαναφερθείσες διατάξεις του Βασιλικού Διατάγματος 411/1972, η μάλαξη αποτελεί επιμέρους φυσικοθεραπευτική πράξη και όχι αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα, δυνάμενη να διακριθεί ή να αποσπαστεί από το πλέγμα των φυσικοθεραπευτικών πράξεων. Υπ’αυτήν την έννοια η εισαγωγή οιασδήποτε διάκρισης μεταξύ μάλαξης και φυσικοθεραπείας είναι εσφαλμένη. 7. Θυμίζουμε ότι το συγκεκριμένο ζήτημα της δυνατότητας παροχής, φυσικοθεραπευτικών πράξεων σε Ιατρεία και άλλους χώρους, εξετάστηκε από την ολομέλεια του ΚΕΣΥ ,η οποία αποφάνθηκε ότι οι φυσικοθεραπευτικές πράξεις δεν δύναται να παρέχονται αποσπασματικά, αλλά σε οργανωμένα φυσικοθεραπευτήρια και εργαστήρια φυσικοθεραπείας και δεν μπορούν να εκτελούνται σε Ιατρεία , πόσο μάλλον σε γυμναστήρια. Συνοψίζοντας, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις του άρθρου 74 του επίμαχου νομοσχεδίου χρήζουν άμεσης απόσυρσης, δεδομένου ότι αλλοιώνουν τον χαρακτήρα των δομών παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ, ενώ συμβάλλουν στον πλήρη ευτελισμό του φυσικοθεραπευτικού επαγγέλματος, το οποίο θα μπορεί, πλέον, να ασκείται ακόμη και σε χώρους, που ουδεμία σχέση έχουν με την παροχή υπηρεσιών υγείας, κάτι που αποτελεί και κίνδυνο για την Δημόσια Υγεία. Ζητάμε την απόσυρση των επίμαχων διατάξεων και ζητάμε κατεπειγόντως συνάντηση μαζί σας. Με εκτίμηση, ΓΙΑ ΤΟ Κ.Δ.Σ ΤΟΥ Π.Σ.Φ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΛΥΜΠΕΡΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΤΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ