Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2017/1564 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2017Άρθρο 02 – Αντικατάσταση του άρθρου 28Α ν. 2121/1993Σχόλιο του χρήστη Έλλη Άνθη | 8 Φεβρουαρίου 2019, 13:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Έλλη Άνθη' | 8 Φεβρουαρίου 2019, 13:47

    Είναι προφανής, όπως αναφέρεται σε όλα τα σχόλια, η κοινωνική αδικία που προκαλείται κατά των εντυπο-ανάπηρων ατόμων με τη «ρύθμιση» που επιχειρείται μέσω των παραγράφων 11 και 12 του άρθρου 2. Φυσικά, κανείς δεν θέλει να αδικηθούν οι εκδότες, όμως φέρνοντας ένα παράδειγμα από την εκπαίδευση, θα αναρωτηθεί κανείς: • Ποια θα ήταν η οικονομική κατάσταση των εκδοτικών οίκων σήμερα, αν δεν υπήρχε στην Ελλάδα ο θεσμός του υποχρεωτικού συγγράμματος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως δεν υπάρχει στις άλλες ευρωπαϊκές και μη χώρες, για τα οποία συγγράμματα το Υπουργείο Παιδείας καταβάλλει αρκετά εκατομμύρια ευρώ (60!) ετησίως στους εκδότες μέσω του προγράμματος Εύδοξος; • Από τα συγγράμματα αυτά που έχουν πληρωθεί στους εκδότες και έχουν μοιραστεί σε εντυπο-ανάπηρους φοιτητές, ποιος θα έχει όφελος; Μόνο ο εκδότης, αφού ο φοιτητής δεν θα έχει τη δυνατότητα να διαβάσει το σύγγραμμα. Ο εκδότης δεν οφείλει κάποια ανταπόδοση; • Η πολιτεία δεν αρκεί να λέει ότι κάνει το χρέος της απέναντι σε όλους τους πολίτες χωρίς να αξιολογεί και να κοστολογεί το αποτέλεσμα. Πρόταση: Η ελληνική πολιτεία πρέπει να στέκεται δίπλα και όχι απέναντι σε ευπαθείς ομάδες, που η συγκεκριμένη μάλιστα αγωνίζεται με τεράστια ψυχική δύναμη να προοδεύσει και να ξεπεράσει τα σοβαρά προβλήματα που της επεφύλαξε η ζωή. Γι’ αυτό, δεν πρέπει να προβλέπεται κανενός είδους εύλογη αμοιβή ή ζημία του δικαιούχου. Αντίθετα, να προβλέπεται ότι ο εκδότης υποχρεούται να διαθέσει το ψηφιακό αρχείο με τις ανάλογες κυρώσεις σε περίπτωση άρνησης. Στις περιπτώσεις δε προμήθειας συγγραμμάτων από τις ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες, η διάθεση του ψηφιακού αντιτύπου πρέπει να γίνεται αυτομάτως με την πρώτη παραγγελία.