Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2017/1564 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Σεπτεμβρίου 2017Άρθρο 02 – Αντικατάσταση του άρθρου 28Α ν. 2121/1993Σχόλιο του χρήστη Θανος Ψυχογιός | 9 Φεβρουαρίου 2019, 13:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Θανος Ψυχογιός' | 9 Φεβρουαρίου 2019, 13:45

    Διαπιστώνω με μεγάλη έκπληξη ότι στο θέμα αυτό δημιουργείται (τεχνητά;;;) πλήρης σύγχυση και αποπροσανατολισμός, για μία ακόμα φορά, της κοινής γνώμης. Εμφανίζονται "αντίπαλοι" οι εκδότες με τους φοιτητές που αντιμετωπίζουν πρόβλημα υγείας και το σχέδιο νόμου αποκαλεί εντυποανάπηρους. Μιλάμε για πλήρη διαστρέβλωση της αλήθειας. Όλοι οι εκδότες επιστημονικών βιβλίων είναι πρόθυμοι να προσφέρουν αρχείο των βιβλίων τους σε όποια μορφή τους ζητηθεί, προκειμένου να βοηθήσουν τους φοιτητές αυτούς. Ό,τι αρχείο μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά αυτά στις σπουδές τους εμείς θα το φτιάξουμε και θα το στείλουμε. Ένα πράγμα μόνο ζητάμε: να λάβουμε αμοιβή για τα αρχεία αυτά. Όχι φυσικά από τους τυφλούς π.χ. φοιτητές αλλά από το ΚΡΑΤΟΣ. Κοινωνική πολιτική έχει χρέος να ασκήσει το κράτος, όπως σε όλες τις πολιτισμένες χώρες. Το κράτος πληρώνει για τους φοιτητές αλλά αρνείται να πληρώσει για τους εντυποανάπηρους φοιτητές, κάτι αδιανόητο. Καλεί τους εκδότες να πληρώσουν αντ' αυτού. Κατ' αναλογίαν εάν ένας τυφλός φοιτητής έχει δικαίωμα να μεταβεί κάπου δωρεάν με το μετρό, να πρέπει την μετάβαση να την πληρώσει ο οδηγός του συρμού και όχι το κράτος. Είμαστε στο πλάι των φοιτητών, εντυποανάπηρων και μη, και θα είμαστε στο πλάι τους ό,τι ανάγκες κι αν έχουν. Θα δώσουμε ό,τι αρχείο ζητήσουν και θα καλύψουμε κάθε ανάγκη τους. Ένα πράγμα ζητάμε μόνο: να καλύψει το κράτος τις ανάγκες των παιδιών αυτών, όπως κάνει για τους υπόλοιπους φοιτητές. Μην ξεχνάμε ότι τα έσοδα των εκδοτών αποδίδονται σε μεγάλο μέρος στους συγγραφείς τους, τα πνευματικά δικαιώματα των οποίων οφείλουμε να σεβόμαστε όλοι. Καιρός το ελληνικό κράτος, στο θέμα της πρόνοιας για τους εντυποανάπηρους φοιτητές, να ασκήσει την κοινωνική πολιτική που αρμόζει σε μια ευρωπαϊκή χώρα με σεβασμό, τόσο στα παιδιά αυτά που αγωνίζονται να σπουδάσουν κόντρα σε τόσες αντιξοότητες, όσο και στον κόπο και την εργασία συγγραφέων και εκδοτών επιστημονικών βιβλίων.