Αρχική Περιφερειακή Πολιτική Σύγχρονου ΠολιτισμούΆρθρο 01 – Συγκρότηση Συμβουλίου Περιφερειακής Πολιτισμικής ΠολιτικήςΣχόλιο του χρήστη Δήμητρα | 9 Μαΐου 2019, 00:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δήμητρα' | 9 Μαΐου 2019, 00:14

    Γενικά σχόλια: Η ηγεσία του ΥΠ.ΠΟ.Α. οφείλει (έστω στην αιτιολογική έκθεση του νόμου) να ορίσει τι εστί 'Σύγχρονος Πολιτισμός' και να γνωστοποιήσει τους στρατηγικούς άξονες προτεραιότητας. Βλέπουμε στην ιστοσελίδα του ΥΠ.ΠΟ.Α. ότι 'Σύγχρονος Πολιτισμός' είναι: Γράμματα, Βιβλίο και Ψηφιακό Περιεχόμενο​​, Εικαστικές Τέχνες, Αρχιτεκτονική, Φωτογραφία και Σχέδιο​​​​, Θέατρο και Χορός​​, Κινηματογράφος και Οπτικοακουστικά μέσα​​, Μουσική​​, ​Περιφερειακή Πολιτιστική Πολιτική και Φεστιβάλ​​ ​​καθώς και Καλλιτεχνική Εκπαίδευση. Η περιφερειακή πολιτιστική πολιτική δεν αφορά μόνο τον τομέα του Σύγχρονου Πολιτισμού, αλλά και τον τομέα της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Ας μη ξεχνάμε ότι το σύστημα με τις Εφορείες Αρχαιοτήτων, που εισήχθη ήδη από τον 19ο αιώνα, αποτελεί το πρώτο μοντέλο περιφερειακής πολιτιστικής πολιτικής που λειτούργησε στην Ελλάδα με μάλλον το δεύτερο να είναι ο θεσμός των ΔΗΠΕΘΕ που ίδρυσε η Μελίνα Μερκούρη το '80. Τέλος, η καλλιτεχνική εκπαίδευση μάλλον είναι κι αυτή ένα διατομεακό θέμα που αφορά το σύνολο της πολιτικής για τον Πολιτισμό και όχι αποκλειστικά τον Σύγχρονο Πολιτισμό (ή τις Πολιτιστικές και Δημιουργικές Βιομηχανίες κατά τον αγγλοσαξονικό όρο).​ Αναφορικά με το Άρθρο 1, η διοικητική δομή του Συμβουλίου Περιφερειακής Πολιτισμικής Πολιτικής εγείρει ερωτήματα σχετικά με το πόσο αποκεντρωμένη είναι πραγματικά. Βλέπουμε ότι θα υπάρχουν μόλις 2 εκπρόσωποι από την περιφέρεια: θ) ένα (1) μέλος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (Κ.Ε.Δ.Ε.), ι) ένα (1) μέλος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος (ΕΝ.Π.Ε.). Οι 13 Περιφερειακές Διευθύνσεις Σύγχρονου Πολιτισμού, όμως, που συστήνονται με το άρθρο 9 θα είναι οργανικό μέρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεν βλέπουμε να υπάρχει ισχυρή εκπροσώπηση των φορέων ΤΑ στο όργανο διοίκησης. Επίσης, βλέπουμε να υπάρχει ανισομερής κατανομή στις θέσεις που αφορούν τους διάφορους τομείς του Σύγχρονου Πολιτισμού. Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στον νεοσύστατο 'Οργανισμό Βιβλίου και Πολιτισμού' του οποίου ο εκπρόσωπος καταλαμβάνει μια θέση στο ΔΣ. Από την άλλη, οι υπόλοιποι τομείς (κινηματογράφος, θέατρο, χορός, κ.λπ.) στριμώχνονται μέσα στην εκπροσώπησή τους από τον διευθυντή του Acropole Creative Hub. Τέλος, άλλη μια θέση στο ΔΣ καταλαμβάνει ο Διευθυντής του Μητροπολιτικού Οργανισμού Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Δεν είναι σαφές πώς ο Διευθυντής του Μητροπολιτικού Οργανισμού Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσ/νίκης μπορεί να βοηθήσει το Συμβούλιο να αφουγκρασθεί τον παλμό της περιφέρειας. Ας μην ξεχνάμε ότι η Θεσσαλονίκη φιλοξενεί πάνω από 1 εκ. κατοίκους και ως πόλη χαρακτηρίζεται από μεγάλη προσφορά και κατανάλωση πολιτιστικών προϊόντων και υπηρεσιών κυρίως λόγω του νεανικού δυναμικού της πόλης, οπότε μάλλον ομοιάζει σε τάσεις με την πρωτεύουσα. Γενικότερα, το Συμβούλιο φαίνεται να είναι ένα όργανο που αποδίδει έναν επιπρόσθετο θεσμικό ρόλο σε διευθυντές νεοσύστατων φορέων που δεν έχουν λειτουργήσει ακόμη και άρα τίθεται το θέμα του κατά πόσο γρήγορα θα κινηθεί ο όλος μηχανισμός. Επιπλέον, φαίνεται μάλλον ότι έχουμε να κάνουμε με ένα αυτο-αναφορικό σχέδιο νόμου, αφού οι περισσότεροι φορείς ιδρύθηκαν τον τελευταίο χρόνο. Τέλος, δεν είναι σαφής ποια είναι η σχέση που διαμορφώνεται σε επίπεδο ιεραρχίας μέσα στις ίδιες τις τάξεις του ΥΠ.ΠΟ.Α. : -Ποια θα είναι πλέον η λειτουργία και οι στόχοι της Διεύθυνσης Σύγχρονου Πολιτισμού η οποία βρίσκεται εντός του ΥΠ.ΠΟ.Α. σε σχέση με το Συμβούλιο Σύγχρονου Πολιτισμού; -Ποια θα είναι η σχέση μεταξύ του Συμβούλιο Περιφερειακής Πολιτισμικής Πολιτικής και της Γενικής Διεύθυνσης Περιφερειακής Πολιτικής Σύγχρονου Πολιτισμού; -Ο Ειδικός Γραμματέας Σύγχρονου Πολιτισμού θα τελεί Πρόεδρος και Εκτελεστικός Σύμβουλος στα δύο Συμβούλια των οποίων προίσταται; Για να κλείσω το μακροσκελές αυτό σχόλιο φαίνεται να υπάρχει αγνή πρόθεση να διορθωθεί ένα χρόνιο πρόβλημα στις πολιτικές του ΥΠ.ΠΟ.Α., αλλά υπάρχει μια γενικότερη σύγχυση ως προς την κατεύθυνση. Μπερδεύονται δύο μοντέλα διοίκησης, το ένα είναι το γαλλικό μοντέλο που δίνει έμφαση στις κεντρικές υπηρεσίες του κράτους (βλέπε ίδρυση Διεύθυνση Περιφερειακής Πολιτικής Σύγχρονου Πολιτισμού και διατήρηση της Διεύθυνσης Σύγχρονου Πολιτισμού στην κεντρική υπηρεσία του ΥΠ.ΠΟ.Α.) και το άλλο το αγγλοσαξονικό μοντέλο το οποίο λειτουργεί περισσότερο με αποκεντρωμένες δομές (βλέπε Συμβούλιο Περιφερειακής Πολιτισμικής Πολιτικής και Συμβούλιο Σύγχρονου Πολιτισμού). Η μίξη των δύο είναι ένα πείραμα που έχει πράγματι πετύχει στις Σκανδιναβικές χώρες και την τελευταία 20ετία και στην Μεγάλη Βρετανία, όμως, θα πρέπει να επαναπροσδιορισθεί ο ρόλος των κεντρικών υπηρεσιών καθώς τα Συμβούλια θα αποκτούν ζωή για να αποφευχθεί η σύγκρουση. Η κεντρική υπηρεσία θα πρέπει να προσανατολισθεί μάλλον στην παραγωγή στρατηγικής και τα συμβούλια μάλλον στην ανατροφοδότηση και εκτέλεση. Αλλιώς αντιμετωπίζουμε μια περίπτωση υπερνομοθέτησης. Τέλος, αλλά μάλλον αυτό αποτελεί και το πιο καίριο σημείο, ως εγκάρσια πολιτική θα πρέπει το ΥΠ.ΠΟ.Α. να στραφεί στη συλλογή και μελέτη πρωτογενών δεδομένων σε όλο το φάσμα του πολιτισμού, ώστε οι αποφάσεις που λαμβάνουν τα όργανα να ευθυγραμμίζονται με τις πραγματικές ανάγκες του πεδίου.