Αρχική Κύρωση της Σύμβασης Magglingen/Macolin σχετικά με τη χειραγώγηση των αθλητικών αγώνων, επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας στον αθλητισμό και άλλες διατάξειςΆρθρο 46 – Τροποποίηση του άρθρου 3 παρ. 3 του ν. 2725/1999 «Κωλύματα εγγραφής – Περιορισμοί»Σχόλιο του χρήστη Παρης Τ. | 7 Οκτωβρίου 2019, 19:11
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 10 – ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΛΕΓΧΩΝ https://www.omae-epa.gr/images/documents/2018/E_10_2018_Diadikasies_Technikon_Elegxon.pdf Άρθρο 2.4 σελ 5: Αναγνωρίζει την αρμοδιότητα στον ΤΕ να κάνει αναφορά στους αγωνοδίκες, οι οποίοι επιβάλλουν πρόστιμο 100 ε. Άρθρο 2.5 σελ 6: Και εδώ αναγνωρίζει την αρμοδιότητα των ΤΕ να κάνουν αναφορές στους αγωνοδίκες για ελλέιψεις συστημάτων ασφαλείας ή παράνομων τροποποιήσεων, οι οποίοι επιβάλλουν ποινές. Η ποινή μπορεί να είναι πρόστιμο ή και αποκλεισμός από τον αγώνα. Άρθρο 3 σελ 6: O ΤΕ έχει την αρμοδιότητα και εδώ να αναφέρει την παραβίαση των κανόνων στον Αλυτάρχη και να εγκριθεί από τους Αγωνοδίκες , ώστε να μην επιτρέψει ττην εκκίνηση ή συνέχιση τιυ αγώνα. Άρα έχει εξουσία μέχρι και να αποκλείσει αυτοκίνητο απο τον αγώνα. Σελ 7: Λοιπές εξουσίες ΤΕ. Άρθρο 7 σελ 10: Μετρήσεις που δεν περιλαμβάνονται στο εγχειρίδιο, γίνονται κατά την κρίση των ΤΕ. Άρα απόλυτη εξουσία, που δεν χωρεί αμφισβήτηση σπό άλλο στέλεχος. Απαιτείται η αμεροληψία του ΤΕ. Μετά το πέρας του τεχνικού ελέγχου υποβάλλουν έκθεση με τα ευρύματα. Άρθρο 7 σελ 11: To βασικότερο άρθρο της εγκυκλίου 10, όπου αναφέρει τις αρμοδιότητες των ΤΕ κατά τον τελικό τεχνικό έλεγχο, ιδίως μετά από ένσταση άλλου αθλητη για τυχόν παράβαση του κινητήρα ή άλλων εξαρτημάτων. Ο ΤΕ διεξάγει τον τεχνικό έλεγχο και συντάσσει έκθεση, αναφέροντας αν η παράβαση είναι ουσιώδης ή επουσιώδης. ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!! Πιο κάτω αναφέρει ότι ΟΙ ΑΓΩΝΟΔΙΚΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΩΝ Τ.Ε. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΥΣΙΩΔΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΑΣΗΣ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΩΝ Τ.Ε. Εν συνεχέια, κρίνοντας από τα ευρύματα των ΤΕ βάζουν και τις αντίστοιχες ποινές, που αναλογούν για κάθε παράβαση. Την εξακρίβωση της παρανομίας την κανουν οι ΤΕ, οι αγωνοδίκες απλά καθορίζουν το ύψος της ποινής. Τον σημαντικότερο ρόλο, τον έχουν οι ΤΕ, όσο αφορά τη νομιμότητα του κάθε αθλητή, γιατι οι έλεγχοι γίνονται στα αυτοκίνητα και αυτά παίζουν τον καθοριστικό ρόλο στο αποτέλεσμα. Αν ένα αυτοκίνητο έιναι παρανόμως γρηγορότερο από το άλλο, πχ υπερκυβισμένο, ή ελαφρύτερο ή έχει υποστεί επεξεργασία κλπ, ώστε να αποδίδει περισσότερους ίππους, κατά παράβαση των τεχνικών κανονισμών, τότε θα έχουμε και αλλοιωση αποτελεσμάτων, αφού το αποτέλεσμα αυτό θα έχει επέλθει με το λεγόμενο ‘’ντοπάρισμα’’ του κινητήρα. Εφόσον λοιπόν, τον έλεγχο διεξάγει ο ΤΕ και οι Αγωνοδίκες δεν μπορουν να επέμβουν στα αποτελέσματα, αναμφισβήτητα ο ΤΕ είναι ο βασικότερος Διαιτητης του μηχανοκίνητου Αθλητισμού, αφού όλα εξαρτώνται από την απόδοση του αυτοκινήτου και εν μέρει από την ικανότητα του οδηγού. Όσο καλός να είναι ένας οδηγός, αν ένα αυτοκίνητο είναι πχ κατα 30 άλογα παρανόμως ταχύτερο, δεν μπορει ουδεποτε να το κερδίσει. Άρθρο 10 σελ 13: Στην διαδικασία ελέγχου των καυσίμων, οι ΤΕ λαμβάνουν μόνο δύο δοχεία του ενός λίτρου το καθένα, τα οποία κρατουν και τα δύο και τα παραδίδουν στην ΕΠΑ (ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΩΝ). Δεν δίνουν και ένα δείγμα στο αθλητη σφραγισμένο, ώστε σε περίπτωση αμφισβήτησης των αποτελεσμάτων να τεθεί σε έλεγχο και το δοχείο του αθλητή. Οι κανονισμοι της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, καθώς και οι έλεγχοι που γίνονται σε πρατήρια βενζίνης, πάντα απαιτούν ένα δείγμα σφραγισμένο να κρατά και ο αθλητής/πρατηριούχος. Εδω δολίως απαγόρευσαν το τρίτο δείγμα, ώστε να μπορούν να βγάζουν ο,τι αποτέλεσμα θέλουν και να αλλοιώνουν τα αποτελέσματα. Οπότε αφου οι ΤΕ λαμβάνουν τα δείγματα, μπορούν κάλλιστα να τα νοθεύσουν ή να τα βγάλουν νόμιμα, ενώ είναι νοθευμένα, αναλόγως αν θέλουν να αποκλείσουν αθλητή ή να βοηθήσουν. Αναμφισβήτητη εξουσια στα αποτελέσματα των αγώνων. Σύμφωνα με όλα τα ως άνω, αποδεικνύονται αναμφισβήτητα, οι εξουσίες των εν λόγω Διαιτητών, οι οποίες έχουν την δυνατότητα να ανακηρύξουν πρωταθλητή ή νικητη κάποιον άλλον και όχι τον δικαιούχο, επιφέροντας τεράστιες ζημιες (υλικές, ψυχικές, προσωπικότητας, οικονομικές κλπ) στον αδικημένο αθλητή, προσπορίζοντας κέρδος ή όφελος στον Διαιτητη και στο σωματείο που διοικεί, καθώς και στον αθλητή, που θα επωφεληθεί.