Αρχική Κύρωση της Σύμβασης Magglingen/Macolin σχετικά με τη χειραγώγηση των αθλητικών αγώνων, επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας στον αθλητισμό και άλλες διατάξειςΆρθρο 46 – Τροποποίηση του άρθρου 3 παρ. 3 του ν. 2725/1999 «Κωλύματα εγγραφής – Περιορισμοί»Σχόλιο του χρήστη Παναγιώτα Δελαγραμμάτικα | 14 Οκτωβρίου 2019, 01:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτα Δελαγραμμάτικα' | 14 Οκτωβρίου 2019, 01:59

    Παναγιώτα Δελαγραμμάτικα Αθήτρια μηχανοκίνητου αθλητισμού Τριτοετής φοιτήτρια Νομικής Σχολής Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Απόφοιτη Φιλολογίας Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Υπότροφος μετ/κού Πανεπ. Πειραιώς ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ Αρθρ.3 παρ. 3 Ν2725/99 1) Με τον αθλητικό νόμο υποχρεούνται οι αθλητές να ενταχθούν σε αθλητικά σωματεία, τα οποία έχουν σχεση ανταγωνισμού το ένα με το άλλο. Ο νομοθέτης του αθλητικού νόμου, θέλοντας να εξασφαλίσει την ορθή απονομή κρίσης των Διαιτητών, εισήγαγε το αρθρο 3, το οποιο αποτελει ασφαλιστική δικλείδα και εγγύηση ότι οι αθλητές θα απολαμβανουν ανεξάρτητη και αμερόληπτη διαιτησία. Αν εξαιρεθεί το άθλημα από το εν λόγω άρθρο, θα πρεπει αυτομάτως να μας απαλλάξετε και απο την υποχρεωτική ένταξη σε ανταγωνιστικά σωματεία. Ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα γίνει κατάχρηση εξουσίας από τον Διαιτητη-μέλος ΔΣ σωματειου. Δεν αρκεί λοιπόν η γυναίκα του Καίσαρα να είναι τίμια, αλλά και να φαίνεται. Είναι απολύτως σίγουρο ότι ο Διαιτητης, που διοικεί ένα σωματείο θα μεροληπτήσει, για να επωφελήσει τον αθλητή του. Το μεγαλύτερο όφελος του σωματείου είναι ότι θα μπορεί να διεκδικήσει μεγαλύτερες χορηγίες, εκτός από φήμη και αθλητική δύναμη. Παράλληλα με όλο αυτό κάποιοι άλλοι ζημιώνονται. Ευθεία χειραγώγηση αποτελέσματος. 2) Τα σωματεία έχουν χαρακτηρστεί ως μη κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Τα κυριότερα έσοδά τους είναι οι χορηγίες. Το κάθε ΔΣ σωματείου θα επιδιώξει να ανακηρύξει όσους περισσότερους νικητές μπορεί και γενκά συμφερον έχει να βοηθήσει τους αθλητές του σε αυτο το αποτέλεσμα. Ο πιο εύκολος τρόπος είναι να μπορεί το ίδιο να έχει εξουσία στα αποτελέσματα και να τα χειραγωγεί. Αυτο αυτόματα υπόκειται στις διατάξεις του αθέμιτου ανταγωνισμού. Ευθεια χειραγώγηση αποτελέσματος. 3) Χορηγοί αγώνων και σωματείων μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε. Υπάρχουν αθλητές, ομάδες, μηχανικοι που χορηγούν σωματεία. Αν στα πρόσωπα της διοίκησης συμπίπτει και η ιδιότητα του Διαιτητή, τότε είναι σαν να χορηγείται ο Διαιτητής. Υπάρχει περίπτωση να κρίνει αντικειμενικά ο Διαιτητής αυτός τον χορηγό-αθλητη? Ή δεν θα μπορούσε να υπονοηθεί ότι αδικησε τον αντίπαλο του χορηγού, για να επωφεληθεί ο τελευταίος? Και αμερόληπτος όντως να είναι, που δεν θα είναι, μπορεί να αποδειχτεί, αφού έχει συμφέροντα? Ευθεια χειραγώγηση αποτελέσματος. 4) Κάποια σωματεία, σεβόμενα τον Αθλητικό Νόμο, την Παγκόσμια Ομοσπονδία (εφεξής FIA) και τον Κώδικα Ηθικής της, αλλά και τους αθλητές των άλλων σωματείων, οι διοικήσεις τους ουδέποτε αποελούνταν απο Διαιτητές. Το αποτέλεσμα ήταν αθλητές να ζητούν μεταγραφή για να εγγράφονται σε σωματεία που είχαν ως επι το πλείστον Διαιτητές, για να εξασφαλίσουν είτε ότι δεν θα κριθούν αντικειμενικά και καλυφθούν τυχόν παρατυπίες τους είτε για να ζητήσουν να αδικηθεί συναθλητής τους υπέρ τους. Και αυτό αντίκειται στον θέμιτο ανταγωνισμό, με τα γνωστά απτελέσματα. Αν το άρθρο τροποποιηθεί, θα πρέπει να αναγκαστούν όλα τα ΔΣ σωματείων να λάβουν πτυχίο Διαιτητή είτε θέλουν είτε όχι. Αυτό δεν είναι αθλητισμός. 5) Δεν νοειται τα μέλη ΔΣ μιας αθλητικής ομοσπονδίας, να έχουν την ιδιότητα του Διαιτητή. Το ΔΣ της ομοσπονδίας διορίζει όλες την Επτροπή Αγώνων καθώς και την επιτροπή Εφέσεων. Σε περίπτωση που κάποιο μέλος ΔΣ της ΟΜΑΕ δεχθεί ένσταση για κακή κρίση ή κάποιος αθλητής υποβάλλει έφεση κατά απόφασης αυτού του Διαιτητή, δεν πρόκειται να τύχει αμερόληπτης αντιμετώπισης. Η Επιτροπή Εφέσεων, θα δικαιώσει αυτούς που την διόρισε. Αν δεν το κάνει, την επόμενη ημέρα έχει αντικατασταθεί. Αλλά και για ενα μικρό ποσοστό να μπορεί να κρίνει αμερόληπτα, ποιός μπορεί να το εγγυηθεί? Κανεις. Και κανείς δεν υποχρεούται να νιώσει εμπιστοσύνη. Εγω δεν νιώθω. Ουδείς με ανώτερη εξουσία από την διοίκηση. Το μόνο που μπορεί να κάνει για να δικαιωθεί ο αθλητής, είναι να προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια. Γιατι να πρέπει να διαθέτει σε κάθε αγώνα 5000-10000 ευρω για να πληρώνει Δικηγόρους και να μπαίνει σε διαδικασίες Δικών? Θα έπρεπε από πριν να είναι εξασφαλισμένος ότι θα τύχει δίκαιης δίκης και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, που πραγματικά υπάρχει διαφωνία με αμερόληπτη επιτροπή, η οποία δεν θα δικάζει αυτόν που την διόρισε, να μπορεί χρησιμοποιήσει αυτό το ένδικο βοήθημα. Ευθεία χειραγώγηση αποτελέσματος. 6) Συνέπεια της τροποποίησης, δεν είναι μόνο ότι αρκετοί αθλητές θα επιλέξουν ένα σωματείο με Διαιτητές, για τους προφανείς λόγους, αλλα και ότι κάποιοι αξιοπρεπείς, ικανοί και άξιοι αθλητές, να τυγχάνει να ανήκουν σε σωματείο με Διαιτητές στη διοίκηση και ενώ έχουν φέρει ένα αληθινό αποτέλεσμα, χωρίς να χρειαστεί να δεχτούν την βοήθεια του Διαιτητή, να δεχτούν αμφισβήτηση ότι γι αυτό κέρδισαν. Αυτό είναι ακόμα χειρότερο. Να αξίζεις το αποτέλεσμα και να αμφισβητείται. Θα αναγκαστούν δηλαδή να μεταγραφούν σε άλλο σωματείο χωρις Διαιτητές και μετά θα κινδυνεύει να αδικηθούμ από Διαιτητή ανταγωνιστικού σωματείου. Όπως διαπιστώνετε, μόνο χάος θα προκαλέσει όλο αυτό και ‘’πεδίο μάχης’’, όπου θα φτάσουν σε σημείο οι αθλητές να αυτοδικήσουν. Αυτό δεν είναι αθλητισμός. 7) Σε κάθε αγώνα διορίζονται 3 Αγωνοδίκες. Για παράδειγμα, αν οι δύο από τους τρεις ανήκουν σε ΔΣ σωματείου, πιθανότατα και του ιδίου, και ο τρίτος όχι, και αν ενας αθλητής δεν έχει παραβιάσει κανονισμό, αλλά οι δύο εκ των τριών Αγωνοδικών έχουν συμφέρον να τον τιμωρήσουν, το αποτέλεσμα θα είναι 2 ψήφοι εναντίον μίας. Άρα θα επωμιστεί και ο τρίτος το βάρος για μια άδικη ποινή και πιθανότατα να δεχτεί τις όποιες συνέπειες ενώ ήταν δίκαιος. Οι συνέπειες για μια πρόδηλη αδικία ενός αθώου, μπορεί να φτάσει ακομα και σε κινδυνο ζωής. Δεν είναι λίγες οι φορές που κινδυνεύει η ζωή Διαιτητή. Ευθεια αντίθεση με τον σκοπο της σύμβασης για την εξάλειψη της βίας στους αθλητικούς χώρους. 8) Ο κάθε αθλητής, αναλόγως με την επίδοσή του και τα αποτελέσματα που φέρει στο πρωάθλημα, δέχεται και ανάλογες χορηγίες. Όσο πιο καλά αποτελέσματα φέρνεις, τοτο μεγαλύτερες χορηγίες λαμβάνεις. Αν ανήκει κάποιος σε σωματείο, που τα μέλη ΔΣ είναι Διαιτητές, με χειραγώγηση απτελέσματος θα στεφθεί νικητής και θα λάβει μεγαλύτερες χορηγίες εις βάρος του αληθινού δικαιούχου που θα τις χάσει. Άρα είναι και οικονομικό το ζήτημα για τον αθλητή. Επειδή θα μπορούσα εγώ να είμαι η αδικημένη πλευρά, αρνούμαι κατηγορηματικά να τροποποιηθεί το εν λόγω άρθρο.