Αρχική Αθλητικός νόμοςΆρθρο 13: Παροχές σε αθλητές που διακρίνονται-ΠροϋποθέσειςΣχόλιο του χρήστη ΘΑΛΕΙΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟΥ | 9 Δεκεμβρίου 2014, 12:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΘΑΛΕΙΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟΥ' | 9 Δεκεμβρίου 2014, 12:23

    Με το άρθρο αυτό καταργούνται προνόμια σε αθλητές που διακρίθηκαν και οι οποίοι βραβεύονταν από την πολιτεία με την υπάρχουσα ως σήμερα και πρόσφατα ψηφισθείσα από την παρούσα κυβέρνηση νομοθεσία. Πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες εμπνεύστηκαν το θεσμό του «ευ αγωνίζεσθαι» και τίμησαν τους διακριθέντες αθλητές τους. Σήμερα, πως μπορεί η πολιτεία να θεσμοθετεί πανελλήνιους αγώνες που η ίδια δεν αναγνωρίζει, αφού δεν επιβραβεύει τους νικητές της; Το αποτέλεσμα της απαξίωσης τους είναι να ερημώσουν οι όμιλοι, να εκλείψει η ευγενής άμυλα που γεννά υψηλό επίπεδο αθλητών και η οικονομική ευρωστία στους ομίλους, με αποτέλεσμα να καταστούν ανέφικτες οι επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών σε Πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Δεν νοείται αναγνώριση επιτυχιών σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και ταυτόχρονη πλήρης απαξίωση των πανελληνίων πρωταθλημάτων με την παντελή απουσία του πολύτιμου για τον νομοθέτη όρου «εξαιρετική αγωνιστική διάκριση» για τους πανελληνιονίκες. Χωρίς ενίσχυση και αναβάθμιση των πανελληνίων πρωταθλημάτων, οι πρώτες έξι θέσεις που ονειρεύεστε στα Παγκόσμια και Πανευρωπαϊκά θα μείνουν μόνο στο κείμενο του άρθρου και δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ. Γενικά, αρχές που διέπουν μια κοινωνία με κανένα τρόπο δεν μπορούν σε σταθερό περιβάλλον να αλλάζουν κάθε 2 χρόνια κατά το δοκούν. Αυτές τις αρχές οφείλουν οι νόμοι να θεσμοθετούν και να διασφαλίζουν χαρίζοντας στους πολίτες το δικαίωμα να ζουν κάτω από την ασπίδα της αρχής της ισότητας και των ίσων δικαιωμάτων. Ο νέος νόμος που εσείς θεσμοθετείτε δημιουργεί κατάφορα το αίσθημα της αδικίας και της άνισης μεταχείρισης ανάμεσα στους αθλητές. Οι αθλητές μέχρι το ακαδημαϊκό έτος 2015-2016 τιμούνται με προνόμια σύμφωνα με το άρθρο 116 του παρόντος που καταργούνται τα επόμενα ακαδημαϊκά έτη αν και δεν περιείχαν οικονομική επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, χωρίς να δίδονται αντίστοιχα προνόμια στα μικρότερα αδέλφια τους αθλητές. Όσο αφορά εκείνους που με δόλο εκμεταλλεύτηκαν τον νόμο και τα προνόμια που έδινε, οφείλει η πολιτεία με τους θεσμούς της να τιμωρήσει παραδειγματικά. Είναι πολύ απλοϊκό η πολιτεία να διοικεί με την αρχή του «πονάει πόδι, κόβει κεφάλι». Ακόμα και σήμερα λοιπόν η Ελλάδα σκοτώνει τα παιδιά της.