Αρχική Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου για τον αθλητισμόΆρθρο 18 Δικαιώματα και υποχρεώσεις αθλητών – Μεταγραφές ερασιτεχνών αθλητών – Τροποποίηση του άρθρου 33 του ν. 2725/1999Σχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Τσόγιας | 25 Φεβρουαρίου 2021, 10:16
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Τσόγιας' | 25 Φεβρουαρίου 2021, 10:16

    Σχολιασμός επί της προτεινόμενης νέας & 3 Α στο άρθρο 33 ν.2725/1999. 1)Τι ισχύει τώρα για ελεύθερη μεταγραφή αθλητή χωρίς συναίνεση σωματείου ; --Μέχρι τα 18 : Επιτρέπεται ως μία ηλικία βάσει του κανονισμού μεταγραφών κάθε ομοσπονδίας (πχ Ping pong <10, Basket-Volley-Κολύμβηση <12 , Handball <14 κλπ) Έκτοτε ως τα 18 είναι δυνατή με ειδικούς λόγους του κανονισμού κάθε ομοσπονδίας ή δικαστικά μέσω προσφυγής στο ΑΣΕΑΔ με επίκληση σπουδαίου λόγου (που άλλοτε πράγματι υφίσταται και άλλοτε καταχρηστικά κατασκευάζεται επί τούτου, λογιζομένου ως τέτοιου -βάσει νομολογίας ΑΣΕΑΔ και του συνηγόρου του πολίτη- και του συνταγματικού δικαιώματος στην ελευθερία και την προσωπικότητα). --Από τα 18 και εφεξής είναι δυνατή ομοίως μέσω ειδικών λόγων κανονισμού μεταγραφών ή μέσω ΑΣΕΑΔ με επίκληση σπουδαίου λόγου. 2)Τι θα ισχύει μετά την ισχύ της νέας διάταξης εάν ψηφιστεί ως έχει ; --Μέχρι τα 18: θα συνεχίσει ομοίως ως άνω.. --Άνω των 18 : Θα επιτρέπεται ελεύθερα με πιθανή ευτελή αποζημίωση κατάρτισης, ενώ οι λοιποί ειδικοί λόγοι μεταγραφών και η προσφυγή στο ΑΣΕΑΔ είτε θα ισχύουν παράλληλα ως δίοδοι ανέξοδης μεταγραφής είτε θα καταργηθούν στην πράξη. 3)Ποιο πρέπει να είναι το αληθές ζητούμενο μίας νομοθετικής ρύθμισης ; Η προστασία και της προσωπικότητας του ατόμου και του αθλητισμού (ΣΥΝΤΑΓΜΑ 5&1 + 16&9) και των φορέων που τον υπηρετούν. Σεβαστή η επιθυμία ενός αθλητή να «ανοίξει τα φτερά του» σε άλλο σύλλογο. Χωρίς αθλητές δεν υπάρχει αθλητισμός και χωρίς νέους στόχους ο αθλητής βαλτώνει. Αλλά σεβαστός και ο ρόλος του παραγωγικού ερασιτεχνικού σωματείου (μήτρα - πυρήνα προσέλκυσης, καλλιέργειας και κατάρτισης αθλητών). Χωρίς τέτοια σωματεία δεν καλλιεργείται ο αθλητισμός, δεν δημιουργούνται αθλητές και δεν τροφοδοτούνται σύλλογοι υψηλότερων στόχων. Μέσω αυτών των σωματείων υπηρετείται ο μαζικός αθλητισμός αλλά και η κοινωνικοποίηση των παιδιών. Οι όποιες συνδρομές είναι γνωστό ότι δεν καλύπτουν το παθητικό κόστος λειτουργίας, ενώ πόροι από κράτος και χορηγούς είναι στο μηδέν. Πρέπει τα ερασιτεχνικά σωματεία να ενισχύονται και να επιβραβεύονται για να συνεχίσουν τη δράση τους, με διατάξεις δίκαιες και διαυγείς, αλλιώς θα αποσυντεθούν και θα συμπαρασύρουν μεσοπρόθεσμα τον ελληνικό αθλητισμό. Παρεμπιπτόντως να τονιστούν και οι παρενέργειες της αποχώρησης ενός αθλητή στον κλονισμό του κινήτρου άθλησης και των μέχρι τότε συναθλητών του, γιατί το ζητούμενο δεν είναι μόνο να εξελίσσεται ο «ένας» αλλά και να συνεχίζουν και οι «πολλοί». Στα ομαδικά αθλήματα όλοι οι συναθλητές που αθλητικά μεγάλωσαν μαζί αποτελούν κρίκους μίας αλυσίδας που όταν σπάει νωρίς κινδυνεύει να σκορπίσει. 4)Προφανή σφάλματα της 3 Α: - Εσφαλμένα χρησιμοποιείται ο όρος αποδέσμευση (πρόκειται για μεταγραφή). -Το όριο των 18 είναι μικρότερο του ορίου συμμετοχής σε ηλικιακά πρωταθλήματα (εφήβων-νέων-νεανίδων) που είναι τα 21 έτη, και «κελίνει το μάτι» στην πλασματική δημιουργία από το πουθενά ηλικιακών ομάδων σε αναπτυξιακά αδρανή σωματεία με ό,τι αυτό συνεπάγεται στα πανελλήνια πρωταθλήματα, στις μοριοδοτήσεις αθλητών στις διακρίσεις συλλόγων. - Γίνεται μνεία για συμβάσεις παροχής υπηρεσιών μόνο με ΑΑΕ ή ΤΑΑ, δηλαδή μένουν ακάλυπτα όλα τα αθλήματα/κατηγορίες όπου δεν υπάρχουν ΑΑΕ ή ΤΑΑ και όλες οι περιπτώσεις που η μετακίνηση γίνεται σε άλλο ερασιτεχνικό σωματείο. - Η καταβολή αποζημίωσης κατάρτισης δεν ορίζεται ως προϋπόθεση συντέλεσης της μεταγραφής, άρα μπορεί να αποτελεί ανεκπλήρωτη μελλοντική ενοχική υποχρέωση. - Η εξάρτηση με το 1/10 του ύψους του συμβολαίου, πέραν του ότι εγκυμονεί προφανείς κινδύνους εικονικότητας αξίας και διάρκειας συμβολαίων, οδηγεί σε ευτελή ποσά (πχ με ετήσιο συμβόλαιο 3.000 € η αποζημίωση θα είναι 300 €!!). 5)Προτεινόμενα : --Όριο απελευθέρωσης των αθλητών το 21ο έτος αντί του 18ου. --Θέσπιση max ετήσιου ορίου τέτοιων μεταγραφών από και προς κάθε σωματείο. --Εφαρμογή μόνο στην μεταγραφική περίοδο πριν την έναρξη των πρωταθλημάτων. --Υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης κατάρτισης όχι μόνο από ΑΑΕ και ΤΑΑ αλλά και από ερασιτεχνικά σωματεία της ίδιας ή ανώτερης κατηγορίας και μάλιστα ως προϋπόθεση συντέλεσης της μεταγραφής προ της εκδόσεως νέου δελτίου. --Θέσπιση συγκεκριμένων κριτηρίων για καθορισμό αποζημίωσης κατάρτισης και σύσταση επιτροπών αξιολόγησης σε κάθε ομοσπονδία με min όριο βάσει ποσοστού επί του συμβολαίου (με min αξία και διάρκεια) πολλαπλασιαζόμενο με τα έτη που ο αθλητής είχε δελτίο στο σωματείο του. Παναγιώτης Τσόγιας Δικηγόρος Δρ Νομικής ΑΠΘ πρώην αθλητής – πρώην αθλητικός παράγων