Αρχική Αθλητικός Εθελοντισμός,Αθλητισμός Αναψυχής και Άθληση για Όλους,Πνευματικός Αθλητισμός,Ηλεκτρονικός Αθλητισμός (e-sports),Εργασιακός Αθλητισμός και λοιπές τροποποιήσεις της αθλητικής νομοθεσίαςΆρθρο 20 ΕκπαιδευτήςΣχόλιο του χρήστη ΑΝΝΑ ΜΕΣΟΥΡΑ | 15 Νοεμβρίου 2021, 10:24
Παραθέτω μέρος του ψηφίσματος της Κοσμητείας της ΣΕΦΑΑ του ΑΠΘ του 2018 σχετικά με το «Νομοσχέδιο του Υφυπουργείου Πολιτισμού για τον Αθλητισμό» Επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού – Προπονητές και εκπαιδευτές – Ιδιωτικά γυμναστήρια και ιδιωτικές σχολές εκμάθησης αθλημάτων και άλλες διατάξεις, που επίσης είχε αναρτηθεί σε δημόσια διαβούλευση. "Ο αθλητικός επιστήμονας (γυμναστής) χρειάζεται γνώσεις ανατομίας και φυσιολογίας για το πώς λειτουργεί το ανθρώπινο σώμα, γνώσεις ψυχολογίας και κινητικής συμπεριφοράς για να κινητοποιήσει το άτομο να γυμναστεί εφόρου ζωής, γνώσεις παιδαγωγικής και διδακτικής για να μετουσιώσει τη θεωρία σε πράξη, αποτελεσματικά. Η άσκηση πρέπει να παρέχεται σε εξατομικευμένη βάση μετά από αξιολόγηση, με συγκεκριμένη ένταση, διάρκεια και συχνότητα, ανάλογα με τη φυσική κατάσταση, κατάσταση υγείας, συνθήκες περιβάλλοντος, φύλο, και ηλικία. Υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις αερόβιας εκγύμνασης και μυϊκής ενδυνάμωσης από παγκόσμιους επιστημονικούς οργανισμούς για να υπάρχει ασφάλεια και να αποφευχθούν τραυματισμοί, κακώσεις και θάνατοι. Έχει αποδειχθεί ότι κάθε μορφή άθλησης-άσκησης, δεν είναι αποτελεσματική αλλά μονάχα εκείνη που είναι κατάλληλα στοχευμένη. Το γνωστικό αντικείμενο της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού διδάσκεται στα πανεπιστήμια της χώρας και είναι η έκτη δημοφιλέστερη επιλογή ανάμεσα σε όλους τους υποψήφιους φοιτητές για να εισαχθούν σε πανεπιστημιακή Σχολή. Συνολικά, υπάρχουν πάνω από 60,000 ενεργοί πτυχιούχοι φυσικής αγωγής. Η αθλητική επιστήμη (sport science) των Ελληνικών πανεπιστημίων (ΤΕΦΑΑ) σύμφωνα με τους παγκόσμιους ανεξάρτητους οργανισμούς αξιολόγησης βρίσκεται στην περίοπτη εικοστή θέση της παγκόσμιας κατάταξης και είναι πρωτοπόρα στην Ελλάδα ανάμεσα στις γνωστές επιστήμες των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων". Διαβάζοντας το εξαιρετικό αυτό κείμενο, θέτω τα εξής ερωτήματα σχετικά με την παρ. 1 του άρθρου 20: 1) ποια είναι η "απαιτούμενη κατάρτιση" στην οποία αναφέρεται ο “διευκρινιστικός” ορισμός του εκπαιδευτή? 2) τα “απαιτούμενα επαγγελματικά προσόντα” έχουν να κάνουν μόνο με διαδικασίες “σχεδιασμού, οργάνωσης, υλοποίησης, ανάπτυξης, υποστήριξης, εποπτείας.....”, δηλαδή αυτά που χρειάζεται να έχει ένας καλός manager? 3) Που ακριβώς αναφέρεται η επιστημονική κατάρτιση ?? Γιατί δεν υπάρχει καμιά αναφορά σε Πτυχιούχους Φυσικής Αγωγής, οι οποίοι πιστοποιούνται ως επαγγελματίες της άσκησης μετά από τετραετή φοίτηση σε πιστοποιημένα από το Υπουργείο Παιδείας προγράμματα σπουδών των Ελληνικών δημόσιων πανεπιστημίων?? 4) είναι ορθό να εκχωρούνται επαγγελματικά δικαιώματα «Προπονητή» ή “Γυμναστή” με ειδίκευση σε ένα συγκεκριμένο άθλημα σε πτυχιούχους Ινστιτούτων και Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης, παρέχοντας το δικαίωμα να εκπαιδεύουν χωρίς να έχουν την δέουσα επιστημονική κατάρτιση??