Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/789 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019Άρθρο 3 Ρυθμίσεις για τις επιγραμμικές μεταδόσεις και αναμεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών – Τροποποίηση άρθρου 35 ν. 2121/1993 (παρ. 2 και 3 άρθρου 2 και άρθρα 4, 5, 6 και 9 Οδηγίας (ΕΕ) 2019/789)Σχόλιο του χρήστη SXS | 30 Οκτωβρίου 2022, 12:15
|
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στο αρθρο 1 πολυ σωστα καθοριζεται οτι η αμοιβη για την πρωτη επαναληψη ειναι 50% και καθε επομενη 20%. Με δεδομενη την ισχυροτατη διαπραγματευτικη θεση τοσο των δικτυων μεταδοσης οσο και των παραγωγων απεναντι στους δικαιουχους των δικαιωματων, για να εχει νοημα αυτο το αρθρο και να μην μπορει να καταστρατηγηθει πανευκολα με μια προσεγγιση τυπου "take it or leave it", θα πρεπει να διασφαλιστει οτι τα ποσοστα 50% και 20% ειναι τα ελαχιστα αποδεκτα, πχ... 1. Εφόσον δεν υπάρχει ΚΑΛΥΤΕΡΗ αντίθετη συμφωνία ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥ, σε περίπτωση επανάληψης της μετάδοσης ενός έργου από το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση δεν χρειάζεται άλλη συναίνεση του δημιουργού πέρα από την αρχική ΚΑΙ ο ραδιοτηλεοπτικός όμως οργανισμός υποχρεούται να καταβάλει ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ πρόσθετη αμοιβή στο δημιουργό που ορίζεται για την πρώτη επανάληψη σε ποσοστό τουλάχιστον 50% του ποσού που αρχικά συμφωνήθηκε και για κάθε επόμενη σε 20%.