Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/789 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019Άρθρο 18 Ορισμός παρόχου επιγραμμικών υπηρεσιών ανταλλαγής περιεχομένου και χρήση έργων ή άλλων αντικειμένων προστασίας από παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμοιρασμού περιεχομένου κυρώσεων – Προσθήκη άρθρου 66ΣΤ στον ν. 2121/1993 – Αναλογική εφαρμογή αστικών κυρώσεων– Προσθήκη παρ. 7 στο άρθρο 65 του ν. 2121/1993 (παρ. 6 άρθρου 2 και άρθρο 17 Οδηγίας (ΕΕ) 2019/790)Σχόλιο του χρήστη Homo Digitalis Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία | 1 Νοεμβρίου 2022, 09:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'Homo Digitalis Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία' | 1 Νοεμβρίου 2022, 09:55

    Το άρθρο 17 της Οδηγίας 2019/790 αναφέρεται στην ευθύνη που φέρουν οι διαδικτυακές πλατφόρμες («πάροχοι επιγραμμικών υπηρεσιών») όσον αφορά στη χρήση προστατευόμενου περιεχομένου. Σύμφωνα με την Οδηγία, η παροχή πρόσβασης σε προστατευόμενα έργα αποτελεί «πράξη παρουσίασης στο κοινό ή πράξη διάθεσης στο κοινό». Για το λόγο αυτό οι πάροχοι οφείλουν να εξασφαλίσουν τις αναγκαίες άδειες από τους δικαιούχους, διαφορετικά φέρουν άμεση ευθύνη για το περιεχόμενο που φιλοξενούν όταν αυτό παραβιάζει τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Στην περίπτωση που δεν εξασφαλιστούν οι άδειες αυτές, οι πάροχοι υποχρεούνται να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη διαπίστωση παραβάσεων καθώς και να απενεργοποιήσουν τη πρόσβαση ή να απομακρύνουν τα εν λόγω έργα. Για την επίτευξη του στόχου αυτού οι πάροχοι πρέπει να εξασφαλίσουν «υψηλά πρότυπα επαγγελματικής ευσυνειδησίας του κλάδου» κάτι που ενθαρρύνει την ενσωμάτωση εργαλείων αυτόματης αναγνώρισης και αφαίρεσης περιεχομένου. Τα αυτοματοποιημένα φίλτρα αυτά, δεν μπορούν να αναγνωρίσουν το πλαίσιο επικοινωνίας της εκάστοτε πληροφορίας, το οποίο μπορεί να καθιστά τη χρήση περιεχομένου προστατευμένου από το δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας ως νόμιμη. Επίσης, τέτοιου είδους φίλτρα ενέχουν τον κίνδυνο ενθάρρυνσης ενός πλαισίου γενικής παρακολούθησης των χρηστών. Στο πλαίσιο αυτό, η Homo Digitalis χαιρετίζει την μεταφορά του άρθρου 17 της Οδηγίας 2019/90 στο παρόν Σχ. Νόμου υπό το πρίσμα της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων των χρηστών, ιδιαιτέρως της ελευθερίας της έκφρασης, της ελευθερίας της τέχνης και τα δικαιώματα πρόσβασης στην πληροφορία και απορρήτου, καθώς επίσης και των μικρών, μεσαίων και νέων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο. Επίσης, η Homo Digitalis επικροτεί την ακέραιη ενσωμάτωση στο παρόν Σχ. Νόμου του Άρθρου 2, παράγραφος 6, εδάφιο β της Οδηγίας 2019/790. Επιπροσθέτως, η Homo Digitalis αποδέχεται τη σημασία της ενσωμάτωσης της αιτιολογικής σκέψη 69 της Οδηγίας 2019/90 στο παρόν Σχ. Νόμου σχετικά με τις άδειες που παρέχονται από τους δικαιούχους στους χρήστες και την αναγνώρισή τους από τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών ως νόμιμη βάση για την επικοινωνία περιεχομένου προστατευόμενου από το δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας και τη θέσπιση όρων που θα εξασφαλίζουν την ελευθερία των μερών κατά τη χορήγηση αδειών και τη δημιουργία συμφωνιών. Ακόμη, η Homo Digitalis αποδέχεται ότι: -η διαπίστωση έλλειψης διαθεσιμότητας συγκεκριμένων έργων και άλλων αντικειμένων προστασίας όπως επίσης και η απενεργοποίηση της πρόσβασης σε ή απόσυρσης από τους ιστοτόπους έργων ή άλλων αντικειμένων προστασίας πρέπει να περιοριστούν σε περιπτώσεις που αφορούν σαφείς («prima facie») παραβιάσεις του δικαίου πνευματικής ιδιοκτησίας και μόνο όταν παρέχονται με σαφήνεια οι «σχετικές και απαραίτητες πληροφορίες» από τον δικαιούχο, - η μη επέκταση της ευθύνης των παρόχων στην αποτροπή περαιτέρω αναφορτώσεων έργων για τα οποία έχει προηγηθεί ειδοποίηση είναι απαραίτητη, ενώ η ενσωμάτωση της παραγράφου 6 του άρθρου 17 της Οδηγίας 2019/790 θα πρέπει να διευκρινίζει πως πριν από κάθε αποτροπή περιεχομένου πρέπει να έχει διενεργηθεί απαραίτητος έλεγχος, συμπεριλαμβανομένου ανθρώπινου ελέγχου, και να έχει προηγηθεί ρητή απόφαση της υπεύθυνης αρχής για τη διαχείρισή του, - το παρόν άρθρο δεν οδηγεί σε «γενική υποχρέωση παρακολούθησης», και - διασφαλίζεται η διαθεσιμότητα αποτελεσματικών και γρήγορων μηχανισμών υποβολής καταγγελιών και επανόρθωσης οι οποίοι πρέπει να υπόκεινται σε ανθρώπινο έλεγχο. Επίσης, η Homo Digitalis συντάσσεται με την επιλογή ενσωμάτωσηςστο παρόν Σχ. Νόμου των εξαιρέσεων που αφορούν στις χρήσεις που εμπίπτουν σε "σχολιασμό, γελοιογραφία, παρωδία ή μίμηση". Τέλος, η Homo Digitalis αναγνωρίζει ότι σε περίπτωση που η παραβίαση του δικαίου πνευματικής ιδιοκτησίας δεν είναι σαφής (prima facie), οι πάροχοι οφείλουν να προσφέρουν στον χρήστη τα μέσα να δηλώσει τη βάση της έννομης αναφόρτωσης, ενώ τα μέσα αυτά πρέπει να είναι άμεσα προσβάσιμα, περιεκτικά, διαφανή και κατανοητά προς τον χρήστη. Η εν λόγω δήλωση πρέπει να θεωρηθεί επίσημη καταγγελία του χρήστη όσον αφορά στην έναρξη των δικαστικών ή εξωδικαστικών διαδικασιών. Αντίστοιχα, στις περιπτώσεις που η παραβίαση δεν είναι σαφής (prima facie), το βάρος απόδειξης να πρέπει να βαρύνει τον δικαιούχο που επιθυμεί την απόκρυψη ή αφαίρεση του περιεχομένου, ενώ σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να διασφαλίζεται στους πολίτες τόσο η πρόσβαση σε «δικαστήριο ή άλλη δικαστική αρχή» όσο και σε εξωδικαστικούς μηχανισμούς επίλυσης διαφορών.