Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/789 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019Άρθρο 18 Ορισμός παρόχου επιγραμμικών υπηρεσιών ανταλλαγής περιεχομένου και χρήση έργων ή άλλων αντικειμένων προστασίας από παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμοιρασμού περιεχομένου κυρώσεων – Προσθήκη άρθρου 66ΣΤ στον ν. 2121/1993 – Αναλογική εφαρμογή αστικών κυρώσεων– Προσθήκη παρ. 7 στο άρθρο 65 του ν. 2121/1993 (παρ. 6 άρθρου 2 και άρθρο 17 Οδηγίας (ΕΕ) 2019/790)Σχόλιο του χρήστη Google | 1 Νοεμβρίου 2022, 11:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Google' | 1 Νοεμβρίου 2022, 11:40

    Πάροχος επιγραμμικών υπηρεσιών “ανταλλαγής” περιεχομένου στο άρθρο 18 του σχεδίου νόμου. Να γίνει τροποποίηση ως εξής: - Θα πρέπει να αντικατασταθεί ο όρος “Πάροχος επιγραμμικών υπηρεσιών ‘ανταλλαγής’ περιεχομένου από τον ορθό όρο “Πάροχος επιγραμμικών υπηρεσιών ‘διαμοιρασμού’ περιεχομένου”. - Η διατύπωση «ανταλλαγή περιεχομένου» προέρχεται από την εσφαλμένη μετάφραση στα ελληνικά του σωστού όρου «διαμοιρασμός περιεχομένου» (“content sharing”) που χρησιμοποιείται στην Οδηγία. - Η χρήση αποκλίνουσας ορολογίας μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη σαφήνειας και σε πιθανές διαφωνίες ως προς το νόημα των διατάξεων (δείτε την ανεξάρτητη έκθεση ‘Angelopoulos Report’). Σχετικά με τον όρο που χρησιμοποιείται στο άρθρο 18 του σχεδίου νόμου “Κάθε δυνατή προσπάθεια”, να γίνει τροποποίηση ως εξής: - Θα πρέπει να αντικατασταθεί από τον όρο «καλύτερη δυνατή προσπάθεια» ή «κάθε εύλογη προσπάθεια». - Ο όρος «κάθε δυνατή προσπάθεια» προέρχεται από την εσφαλμένη μετάφραση στα ελληνικά του σωστού όρου «καλύτερη δυνατή προσπάθεια» (“best efforts”) που χρησιμοποιείται στην Οδηγία. - Όπως προκύπτει με σαφήνεια από τις Κατευθυντήριες Γραμμές που έχει εκδώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 17 της Οδηγίας «Η έννοια της ‘καλύτερης δυνατής προσπάθειας’ (“best efforts”) είναι […] αυτόνομη έννοια του δικαίου της ΕΕ και θα πρέπει να ενσωματωθεί από τα Κράτη Μέλη σύμφωνα με αυτήν την κατεύθυνση και να ερμηνευθεί υπό το πρίσμα του σκοπού και των στόχων του άρθρου 17 καθώς και του κειμένου ολόκληρου του άρθρου», προκειμένου να διασφαλιστεί η εναρμόνιση και η ομοιογένεια της στα Κράτη Μέλη. - Άλλες διατυπώσεις του όρου θα ήταν παραπλανητικές για τα εθνικά δικαστήρια και τα ενδιαφερόμενα μέρη υπονοώντας εσφαλμένα ότι διαφορετικό εγχώριο κριτήριο θα πρέπει να εφαρμοστεί στην Ελλάδα. Κάτι τέτοιο θα ενείχε τον κίνδυνο οι πλατφόρμες να εμποδίζουν τους χρήστες από τη δημοσίευση ενός συνόλου περιεχομένου, έχοντας υπερβολικά ευρεία θεώρηση για το τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει το μέτρο αυτό για την προστασία από κυρώσεις και άγνωστες ευθύνες. Επίλυση διαφορών: - Οι πάροχοι επιγραμμικών υπηρεσιών διαμοιρασμού περιεχομένου δεν πρέπει να λαμβάνουν μέρος στη διαδικασία επίλυσης διαφορών- η διαφορά υφίσταται μεταξύ των δικαιούχων (οι οποίοι επιθυμούν να αφαιρεθεί το περιεχόμενο) και των χρηστών (οι οποίοι επιθυμούν να παραμείνει ανηρτημένο το περιεχόμενο στο διαδίκτυο). Ως ύστατη λύση, η συμμετοχή των παρόχων στη διαδικασία πρέπει να είναι προαιρετική. Παρ. 2 του άρθρου 18 του Σχεδίου Νόμου Να γίνει αναδιατύπωση ως εξής: -Θα πρέπει να διατυπωθεί ότι «Ισχύουν οι αστικές κυρώσεις του άρθρου αυτού», για τους ίδιους λόγους που το άρθρο 65 του Ν. 2121/1993 αναφέρει ότι (μόνο) οι αστικές κυρώσεις ισχύουν περί οργανισμών συλλογικής διαχείρισης και δημιουργών βάσεων δεδομένων (για τα νομικά πρόσωπα πρέπει να ισχύουν μόνο οι αστικές κυρώσεις).