Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/789 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019Άρθρο 10 Χρήση έργων και άλλων αντικειμένων προστασίας σε ψηφιακές διδακτικές δραστηριότητες – Τροποποίηση άρθρου 21 ν. 2121/1993 (άρθρο 5 και παρ. 1 άρθρου 7 Οδηγίας (ΕΕ) 2019/790)Σχόλιο του χρήστη Νίκος Μυλωνάς | 1 Νοεμβρίου 2022, 15:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Μυλωνάς' | 1 Νοεμβρίου 2022, 15:15

    Η δυνητικά ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή αποσπασμάτων δυνάμει της εξαίρεσης θίγει τα πνευματικά δικαιώματα δημιουργών και εκδοτών και παραβιάζει τους όρους των συμβάσεων των εκδοτών με δημιουργούς και ξένους οίκους. Πρέπει να ακολουθηθεί το παράδειγμα της Κύπρου όσον αφορά την ψηφιακή χρήση έργων σε εκπαιδευτικά ιδρύματα χάριν παραδείγματος κατά τη διδασκαλία, δηλαδή η χρήση αυτή να επιτρέπεται υπό τον όρο ότι το απόσπασμα δεν υπερβαίνει το 5% του έργου και οι δικαιούχοι λαμβάνουν εύλογη αποζημίωση. Ο κλάδος του βιβλίου πρέπει να πρωτοστατήσει στη νέα εποχή της εκπαίδευσης και να εξυπηρετήσει την ψηφιοποίηση με κατάλληλη τεχνολογική υποδομή και ένα προστατευτικό θεσμικό πλαίσιο που παρέχει κίνητρα στους επαγγελματίες του κλάδου να συνεχίσουν την παραγωγή έντυπου και ψηφιακού υλικού και να προάγουν τη μάθηση. Ο νομοθέτης οφείλει να προστατέψει την εγχώρια συγγραφική δραστηριότητα αλλά και τη μεταφορά γνώσης από το εξωτερικό. Η μετάφραση έγκυρων και διεθνώς αναγνωρισμένων συγγραμμάτων απαιτούν σημαντικούς οικονομικούς πόρους αφενός για την απόκτηση και διατήρηση των δικαιωμάτων μετάφρασης από τους ξένους οίκους και αφετέρου για τη μετάφραση και την επιμέλειά τους από κατάλληλους επιστήμονες. Οι δημιουργοί και οι εκδότες πρέπει κατ' αρχήν να έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν την έκταση των αποσπασμάτων των έργων τους και της πρόσβασης των χρηστών χρησιμοποιώντας την υποδομή και τις διαθέσιμες συμβάσεις αδειοδότησης των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης. Η εφαρμογή της εξαίρεσης των πνευματικών δικαιωμάτων δεν πρέπει να γίνει ο κανόνας.