Αρχική Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/789 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019Άρθρο 18 Ορισμός παρόχου επιγραμμικών υπηρεσιών ανταλλαγής περιεχομένου και χρήση έργων ή άλλων αντικειμένων προστασίας από παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμοιρασμού περιεχομένου κυρώσεων – Προσθήκη άρθρου 66ΣΤ στον ν. 2121/1993 – Αναλογική εφαρμογή αστικών κυρώσεων– Προσθήκη παρ. 7 στο άρθρο 65 του ν. 2121/1993 (παρ. 6 άρθρου 2 και άρθρο 17 Οδηγίας (ΕΕ) 2019/790)Σχόλιο του χρήστη NOVA | 1 Νοεμβρίου 2022, 18:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'NOVA' | 1 Νοεμβρίου 2022, 18:32

    Άρθρο 18 σχεδίου νόμου (άρθρο 17 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/790) – Προσθήκη άρθρου 66ΣΤ στον ν.2121/1993: Παράγραφος 5 τελευταίο εδάφιο του άρθρου 66ΣΤ του Ν.2121/1993: Στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 5 του νέου άρθρου 66ΣΤ του Ν.2121/1993 (το οποίο εισάγεται δια του άρθρου 18 του σχεδίου νόμου), προβλέπεται ότι η κατά την παρ. 5 απαλλαγή από την ευθύνη των παρόχων επιγραμμικών υπηρεσιών ανταλλαγής/διαμοιρασμού περιεχομένου, εάν δεν έχει χορηγηθεί άδεια από τους δικαιούχους των δικαιωμάτων παρουσίασης και διάθεσης στο κοινό, δεν εφαρμόζεται «αν αποδειχθεί ότι κύριος σκοπός του παρόχου υπηρεσιών είναι η συμμετοχή ή διευκόλυνση της πειρατείας δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας». Η πρόβλεψη κινείται μεν προς την σωστή κατεύθυνση για την καταπολέμηση της διαδικτυακής πειρατείας (βλ. και αιτιολογική σκέψη 62 της Οδηγίας 2019/790),ωστόσο, η παρούσα διατύπωση του σχεδίου νόμου κρίνεται ανελαστική και δυσεφάρμοστη, καθώς στην πράξη η απόδειξη της συμμετοχής ή διευκόλυνσης της πειρατείας είναι μία εξαιρετικά δυσχερής διαδικασία. Επίσης, με την παρούσα διατύπωση δεν ρυθμίζονται βασικά ζητήματα απόδειξης, όπως π.χ. τι μέτρο απόδειξης απαιτείται (λ.χ. αρκεί πιθανολόγηση ως προς τη συμμετοχή ή διευκόλυνση ενός παρόχου υπηρεσιών στην πειρατεία), ποιος φέρει το σχετικό βάρος απόδειξης κλπ, γεγονός που επιτείνει την ανασφάλεια δικαίου και δυσχεραίνει την εφαρμογή της ως άνω ρύθμισης στην πράξη. Συνεπώς, προτείνουμε την κάτωθι τροποποίηση της διατύπωσης του τελευταίου εδαφίου της παρ. 5 του άρθρου 66ΣΤ ν.2121/1993 προκειμένου να γίνει πιο ευέλικτη και να συμβάλλει στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη καταπολέμηση της πειρατείας: «Η κατά τα ανωτέρω απαλλαγή από την ευθύνη δεν εφαρμόζεται, αν σκοπός του παρόχου υπηρεσιών είναι η συμμετοχή ή η διευκόλυνση της πειρατείας έργων που προστατεύονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας ή άλλων αντικειμένων προστασίας.» Παράγραφος 10 τελευταίο εδάφιο του άρθρου 66ΣΤ του Ν.2121/1993: Προτείνουμε την τροποποίηση στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 10 του άρθρου 66ΣΤ ώστε να δίνεται η δυνατότητα στα μέρη να επιλέξουν ελευθέρως τον/τους διαμεσολαβητές είτε από τον πίνακα μεσολαβητών του ΟΠΙ είτε και κάποιον τρίτο κατά τη διαδικασία της εκούσιας διαμεσολάβησης (Ν. 4640/2019). Η προτεινόμενη τροποποιημένη διατύπωση έχει ως εξής: «Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ δικαιούχων, παρόχων επιγραμμικών υπηρεσιών διαμοιρασμού περιεχομένου και χρηστών, η διαφορά μπορεί να επιλύεται με τη συνδρομή ενός ή περισσότερων διαμεσολαβητών που θα επιλέξουν από κοινού τα μέρη κατά τα προβλεπόμενα στον Ν.4640/2019 ή εναλλακτικά σε έναν ή περισσότερους μεσολαβητές από πίνακα ανεξάρτητων και αμερόληπτων μεσολαβητών, τον οποίο καταρτίζει ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΟΠΙ), εφαρμοζομένης κατά τα λοιπά αναλόγως της παρ. 9 του άρθρου 35» Παράγραφος 7 άρθρου 65 του ν.2121/1993: Προτείνουμε την ακόλουθη τροποποίηση της παρ. 7 του άρθρου 65 Ν.2121/1993 που εισάγεται με το άρθρο 18 παρ.2 του σχεδίου νόμου: «Οι παρ. 1 έως 6 εφαρμόζονται αναλογικά και στην περίπτωση του άρθρου 66ΣΤ».