|
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Επισημαίνεται εμφατικά η ευθεία αντίθεση της εν λόγω διάταξης προς το ενωσιακό δίκαιο και ειδικότερα προς τις διατάξεις των στ. α΄ και β΄ του άρθρου 5 παρ. 2 της οδηγίας 2001/29, όπως αυτές έχουν, συναφώς, ερμηνευθεί δεσμευτικά για τον εθνικό νομοθέτη, με την πάγια νομολογία του ΔικΕΕ, την οποία ακολουθούν ως είναι αυτονόητο, τα εθνικά δικαστήρια, συμπεριλαμβανομένου του Αρείου Πάγου. Ειδικότερα σύμφωνα με την πάγια αυτή νομολογία, τα τεχνικά μέσα που διατίθενται σε νομικά πρόσωπα για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών αναγκών τεκμαίρεται ότι χρησιμοποιούνται από τους εργαζόμενους – υπαλλήλους των επιχειρήσεων για την πραγματοποίηση αντιγράφων που καλύπτουν ιδιωτικές ανάγκες. Το αμέσως προαναφερόμενο τεκμήριο ανατρέπεται μόνον όταν είναι πρόδηλη η αποκλειστικώς επαγγελματική χρήση των επίμαχων τεχνικών μέσων, ακόμη και από τον τελικό χρήστη των τεχνικών μέσων. Διευκρινίζεται, συναφώς, ότι η απόδειξη κατά του τεκμηρίου συνιστά κύρια απόδειξη, υπό την έννοια ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί πλήρης δικανική πεποίθηση στο δικαστήριο περί της αλήθειας των γεγονότων, επί των οποίων βασίζεται. Πέραν τούτου, σύμφωνα με το εδάφιο β΄ της νέας § 11 του άρθρου 18 Ν. 2121/1993, την αποκλειστικώς επαγγελματική χρήση των επίμαχων τεχνικών μέσων από τον τελικό χρήστη δικαιούται, πλέον, να την επικαλεσθεί μόνον ο ίδιος ο τελικός χρήστης, ο οποίος δικαιούται και να ζητήσει να επιστραφεί η εύλογη αμοιβή σε αυτόν τον ίδιο και όχι στον εισαγωγέα ή κατασκευαστή των τεχνικών μέσων, ο οποίος του την μετακύλησε. Γι' αυτό, το άρθρο 18 § 4 Ν. 2121/93 επιτάσσει να δηλώνει ο υπόχρεος «την συνολική αξία των τεχνικών μέσων που εισήγαγε, παρήγαγε και διέθεσε χωρίς καμία απόκρυψη», ήτοι «άνευ διακρίσεων», όπως νομολογεί το ΔικΕΕ (ΔικΕΕ C-521/ 2011 [Amazon vs Austro-Mechana], σκ. 37). Η προτεινόμενη διάταξη παραβλέπει ότι εάν ο υπόχρεος καταβολής της εύλογης αμοιβής δεν παρουσιάσει, ως οφείλει εκ του άρθρου 18 § 4, όλα ανεξαιρέτως τα πρόσφορα προς αναπαραγωγή τεχνικά μέσα που παρήγαγε ή που εισήγαγε και διέθεσε στην αγορά και όλα τα σχετικά έσοδά του από αυτά, δεν θα είναι δυνατό να ελεγχθεί δικαστικώς αν οι αποκρυπτόμενες παραγωγές, εισαγωγές και διαθέσεις τεχνικών μέσων υπάγονται ή όχι στο άρθρο 18 και στοιχειοθετούν αξίωση εύλογης αμοιβής των δικαιούχων. Ειδικότερα, παραβλέπεται ότι αν, όπως επιδιώκεται με το α. 43, παρεχόταν στον υπόχρεο καταβολής της εύλογης αμοιβής η εξουσία να κρίνει αυτός ποιες συναλλαγές του θα αποκαλύψει, τότε θα καθίστατο αδύνατος ο δικαστικός έλεγχος της ακρίβειας της υπεύθυνης δήλωσης και θα ματαιωνόταν η δικαστική προστασία των δικαιούχων (Σ 20 § 1, ΕΣΔΑ 6).