Υπουργείο Πολιτισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παύλος Σηφάκης' | 5 Μαρτίου 2024, 00:53

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ολόκληρο το νομοσχέδιο είναι προβληματικό αλλά το Άρθρο 12 ειδικότερα είναι απαράδεκτο και στερείται λογικής (και πιθανότατα συνταγματικής βάσης). Δε νοείται επιβολή μίας καλλιτεχνικής δημιουργίας (τραγούδι) πάνω σε μία άλλη (οπτικοακουστικό έργο). Η υποχρέωση ενσωμάτωσης ενός τύπου μουσικής σε μία ταινία αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της καλλιτεχνικής ελευθερίας των δημιουργών της. Είναι αυτονόητο ότι οι συντελεστές πρέπει να είναι απολύτως ελεύθεροι να επιλέξουν αν θα χρησιμοποιήσουν μουσική, τι μουσική θα χρησιμοποιήσουν και σε τι βαθμό. Πέραν αυτού, είναι απαράδεκτο να υποχρεώνεται η παραγωγή της ταινίας σε επιπλέον έξοδα απόκτησης δικαιωμάτων χρήσης ελληνόφωνων τραγουδιών ενώ οι καλλιτεχνικοί συντελεστές δεν επιθυμούν τη χρήση αυτών των τραγουδιών αλλά θα το κάνουν επειδή τους υποχρεώνει το κράτος! Επιπροσθέτως, όπως αναφέρει και έτερος σχολιαστής, η παρ.2 δε βγάζει κανένα νόημα. Ούτως ή άλλως σπανιότατα γνωρίζει η παραγωγή ή/και ο σκηνοθέτης μίας ταινίας τι μουσική θα χρησιμοποιηθεί στο έργο τη στιγμή που την καταθέτουν για χρηματοδότηση. Το κομμάτι της μουσικής επένδυσης έρχεται πολύ αργότερα στη διαδικασία της παραγωγής άρα πώς θα μπορούσε να αποτελεί προϋπόθεση για χρηματοδότηση; Να σημειωθεί τέλος το παράδοξο πως η διάταξη (που είναι απαράδεκτη εν γένει) βαραίνει περισσότερο "μικρότερες" παραγωγές που βασίζονται στη δημόσια χρηματοδότηση. Μεγαλύτερες παραγωγές (π.χ. από εταιρίες διανομής ή τηλεοπτικούς σταθμούς) που μπορεί να χρειάζονται σε μικρότερο βαθμό τη δημόσια χρηματοδότηση και μπορούν να παράξουν ταινίες *ευρείας απήχησης* με ίδια κεφάλαια εξαιρούνται της διάταξης. Η παροχή κινήτρων για την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι μάλλον ορθή. Η επιβολή μέσω υποχρέωσης, όμως, είναι απαράδεκτη, παραβιάζει την αρχή της ελεύθερης έκφρασης και θυμίζει άλλες εποχές. Το μεγαλύτερο μέρος του νομοσχεδίου και δη το Άρθρο 12 πρέπει να ανακληθούν άμεσα.