Αρχική Νόμος για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίαςΆρθρο 69-Καταργούμενες και λοιπές ρυθμίσειςΣχόλιο του χρήστη Βασιλική Δεληστάθη | 13 Ιανουαρίου 2016, 14:46
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Παρ΄ ότι που η Χώρα μας είναι υποχρεωμένη να τροποποιήσει τα σημεία της σχετικής με την εύλογη αμοιβή των δημιουργών νομοθεσίας της, ούτως ώστε αυτή να εναρμονισθεί με τα νέα νομολογιακά δεδομένα του ΔΕΕ και το παράγωγο κοινοτικό δίκαιο, η Πολιτεία μέχρι σήμερα επιδεικνύει νομοθετική ολιγωρία, υιοθετώντας αντιφατικές νομοθετικές πρωτοβουλίες. Αποτέλεσμα είναι το Δημόσιο, η αγορά, οι εταιρείες Πληροφορικής και Επικοινωνιών και ο Έλληνας καταναλωτής βρίσκονται πάλι ενώπιον παράλογων και εξωπραγματικών αξιώσεων από τους διάφορους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης Δικαιωμάτων κατηγοριών δημιουργών και άλλων δικαιούχων οι οποίοι διεκδικούν ήδη με άσκηση σωρείας δικαστικών προσφυγών κατά εταιρειών του κλάδου μας, αμοιβή 6% επί της αξίας των κινητών τηλεφώνων, των tablets, τηλεοράσεων - και ποιος ξέρει ποια άλλα είδη θα σκεφτούν στη συνέχεια - που διατίθενται στην Ελλάδα και με το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου επιδιώκεται και η επαναφορά αμοιβής 2% στους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές!!! Με το παραπάνω άρθρο 69 παρ. 2 επιδιώκεται η επαναφορά της υποχρέωσης καταβολής αμοιβής ύψους 2% επί της αξίας των ηλεκτρονικών υπολογιστών που κατασκευάζονται ή εισάγονται στη Χώρα μας. Βεβαίως, τα σχετικά ποσά καλούνται να καταβάλλουν οι εταιρείες εγχώριας παραγωγής ή εισαγωγής των Η/Υ και να τα μετακυλήσουν, εν συνεχεία, στους αγοραστές-χρήστες των προϊόντων αυτών. Σημειώνεται ότι η αντίστοιχη διάταξη που υπήρχε στην αρχική διατύπωση του άρ. 18 παρ. 3 του ν. 2121/1993 είχε δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην αγορά με εκατοντάδες δίκες μεταξύ των διαφόρων Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης Δικαιωμάτων κατηγοριών δημιουργών, κλπ με επιχειρήσεις Πληροφορικής και Επικοινωνιών, σοβαρές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και συνθήκες οικονομικού στραγγαλισμού του Ελληνικού κλάδου της πληροφορικής, με αποτέλεσμα να καταστεί ανεφάρμοστη και να καταργηθεί με το άρ. 14 ν. 3049/2002. Οι λόγοι που επέβαλαν την κατάργηση της υποχρέωσης καταβολής αμοιβής για τους Η/Υ ήταν η αδυναμία εφαρμογής της και οι στρεβλώσεις που προκαλούσε στην αγορά, έτσι η κατάργηση ήταν αναγκαία για την εξυπηρέτηση αποχρώντων λόγων δημόσιου συμφέροντος, οι οποίοι συνίστανται στην πραγμάτωση της συνταγματικής επιταγής για τη διευκόλυνση της πρόσβασης στην Κοινωνία της Πληροφορίας και της γενικής αρχής του κοινοτικού δικαίου που επιτάσσει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του καταναλωτικού κοινού. Είχε τονισθεί ότι η επιβολή μη αναγκαίων επιβαρύνσεων στο κόστος απόκτησης των Η/Υ συνιστά παραβίαση της υποχρέωσης του Κράτους για διευκόλυνση της συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας και πρόσβασης στις ηλεκτρονικά διακινούμενες πληροφορίες που καθιερώνεται με το άρθρο 5Α παρ. 2 του ισχύοντος Συντάγματος, κάτι που επιτυγχάνεται μόνο με κάθε δυνατή ενέργεια που σκοπό έχει να καθίσταται προσιτή η εν λόγω αγορά στο ευρύ καταναλωτικό κοινό. Επί πλέον, τονίζεται ότι τυχόν υιοθέτηση της παραπάνω διάταξης θα οδηγήσει την Χώρα μας προς κατεύθυνση αντίθετη από αυτή των υπολοίπων χωρών της Ευρώπης οι οποίες, μετά και την ιστορική απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε επί της υποθέσεως PADAWAN, καθώς και τις λοιπές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί, υιοθετούν η μία κατόπιν της άλλης μέτρα ελάφρυνσης και περιορισμού των επιβαρύνσεων στα προϊόντα τεχνολογίας και ιδίως τους Η/Υ στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν μερίδιο στο τεχνολογικό πλεόνασμα και να κατακτήσουν την υπεροχή σε τομείς και λύσεις της τεχνολογίας που μπορούν να τους εξασφαλίσουν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας. Εν όψει των ανωτέρω επιβάλλεται να αποσυρθούν τα εδάφια α’, του εδαφίου β’ και του εδαφίου γ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 69 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου, δεδομένου ότι οι προφανείς δυσμενείς συνέπειες υιοθέτησης της υπό διαβούλευση πιο πάνω διάταξης είναι ιδίως οι ακόλουθες: • Μείωση της φορολογικής ύλης των ελληνικών επιχειρήσεων. • Ανάσχεση των επενδύσεων και εν γένει της ανάληψης οικονομικής δραστηριότητας στον δυναμικό τομέα των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής. • Στρέβλωση ανταγωνισμού σε σχέση και σύγκριση με τις επιχειρήσεις άλλων χωρών. • Ενώ η κατεύθυνση στην ΕΕ είναι να περιοριστούν οι εν λόγω επιβαρύνσεις, η Ελλάδα προβαίνοντας σε νομοθέτηση διατάξεων όπως η εν λόγω κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση. • Παρ΄ ότι διαρκώς αυξάνεται και είναι επιβεβλημένη πλέον η χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και για τις σχέσεις με το Δημόσιο στο πλαίσιο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, η επιβολή επιπλέον δυσβάσταχτης επιβάρυνσης ιδίως στους Η/Υ είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στην απόκτησή τους από τον πολίτη/ιδιώτη. • Επιπλέον επιβάρυνση του Δημοσίου για τα προϊόντα τεχνολογίας τα οποία θα αποκτά. • Στρέβλωση ανταγωνισμού σε σχέση και σύγκριση με επιχειρήσεις στη Χώρα μας (παράλληλους εισαγωγείς) που εισάγουν προϊόντα από το εξωτερικό χωρίς να είναι εξουσιοδοτημένοι εισαγωγείς από τους κατασκευαστές. Αξιοσημείωτη συνέπεια εξαιτίας της έμμεσης «ενθάρρυνσης» εισαγωγών από μη εξουσιοδοτημένους εισαγωγείς είναι ότι δεν εξασφαλίζεται η ασφάλεια και η υγεία των καταναλωτών εν αγνοία τους. • Κερδοσκοπία Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης. • Ανυπαρξία μηχανισμού και διαδικασίας επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθέντων δικαιωμάτων.