Υπουργείο Πολιτισμού | Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Σχόλιο του χρήστη 'D - VERSION ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Μ.ΕΠΕ' | 13 Μαρτίου 2024, 18:38

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η D-VERSION, που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα στην αγορά των μουσικών εκδόσεων και έχει ως στόχο την προώθηση της καλής μουσικής, ελληνόφωνης, ξενόφωνης, ορχηστρικής, που έχει δημιουργηθεί τόσο από Έλληνες όσο και αλλοδαπούς δημιουργούς είναι απολύτως αντίθετη με το προτεινόμενο νομοσχέδιο που παρεμβαίνει με πρόχειρες και κακότεχνες ρυθμίσεις στον ευαίσθητο τομέα της καλλιτεχνικής δημιουργίας και του πολιτισμού. Το προτεινόμενο νομοσχέδιο χωρίζει σε κατηγορίες τη μουσική και τους δημιουργούς, όχι μόνο τους Έλληνες με τους αλλοδαπούς αλλά και τους ίδιους τους Έλληνες μεταξύ τους, εισάγοντας, κατά παράβαση των αρχών της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας, περιορισμούς απολύτως ασυμβίβαστους με τη λειτουργία μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο, εισάγεται μία σειρά υποχρεώσεων με διακηρυγμένο στόχο την ενίσχυση του ελληνόφωνου τραγουδιού και τη διάχυση της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, από τις υπό διαβούλευση διατάξεις γίνεται δυστυχώς φανερό ότι όχι απλώς δεν υπάρχει μέριμνα για την επίτευξη των διακηρυγμένων στόχων του νομοσχεδίου, αλλά αντίθετα φαίνεται πως πραγματική επιδίωξη αποτελεί η παρέμβαση στις διανομές πνευματικών δικαιωμάτων των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης (ΟΣΔ) προς όφελος των δημιουργών ελληνόφωνων τραγουδιών και εις βάρος των δημιουργών ξενόφωνων. Ειδικότερα, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, οι επιχειρήσεις των άρθρων 8, 9, 10 και 11 (Ξενοδοχεία, Εμπορικά Κέντρα, Καζίνο, ΜΜΜ, αεροδρόμια, λιμάνια κλπ), οφείλουν να αποδείξουν τη συμμόρφωσή τους στην υποχρέωση δημόσιας εκτέλεσης ελληνόφωνου ρεπερτορίου σε ποσοστό άνω του 45%, υποβάλλοντας κατάλογο των τραγουδιών που έχουν εκτελέσει δημόσια. Αν δηλώσουν ότι έχουν εκτελέσει ελληνόφωνο ρεπερτόριο σε ποσοστό κάτω του 45% ή παραλείψουν να υποβάλουν τη σχετική δήλωση απειλούνται με πρόστιμο. Αντίθετα, ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΩΣΗ δεν επιφυλάσσει ο νόμος σε περίπτωση ανακριβούς δήλωσης του εκτελούμενου ρεπερτορίου. Με αυτό τον τρόπο το προτεινόμενο νομοσχέδιο, στην ουσία δίνει το ελεύθερο στους επιχειρηματίες να παίζουν οποιοδήποτε ρεπερτόριο επιθυμούν, αλλά να δηλώνουν ότι εκτελούν ελληνόφωνο ρεπερτόριο σε ποσοστό άνω του 45%. Μία τέτοια πρακτική όμως, εκτός του ότι θα επιτρέπει στις επιχειρήσεις να ξεφεύγουν των υποχρεώσεών τους, ακυρώνοντας την ίδια την αποτελεσματικότητα και εν τέλει την αναγκαιότητα του νόμου, θα οδηγήσει σε διανομές από τους ΟΣΔ που διαμορφώνονται όχι με βάση την πραγματική χρήση του ρεπερτορίου των δικαιούχων αλλά βάσει της πλασματικής εικόνας των ανέλεγκτων δηλώσεων των επιχειρήσεων. Έτσι οι Έλληνες δημιουργοί ορχηστρικών ή ξενόφωνων τραγουδιών και φυσικά όλοι οι αλλοδαποί δημιουργοί θα λαμβάνουν μειωμένες αμοιβές, ενώ ένα μέρος από τις αμοιβές που αντιστοιχούν στη χρήση των δικών τους έργων θα καταβάλλεται σε δημιουργούς ελληνόφωνων τραγουδιών, οι οποίοι κατά παράβαση κάθε έννοιας νομιμότητας θα εισπράττουν δικαιώματα ακόμα και χωρίς να έχουν χρησιμοποιηθεί τα έργα τους. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι οι ανωτέρω προβληματικές συνέπειες του νομοσχεδίου δε θα απαλείφονταν με την προσθήκη στις προτεινόμενες διατάξεις, προβλέψεων για κυρώσεις σε περίπτωση ανακριβούς δήλωσης, καθώς είναι απολύτως αδύνατο να υπάρξει εν τοις πράγμασι διασταύρωση των δηλώσεων των επιχειρήσεων με το εκτελούμενο ρεπερτόριο. Για τους παραπάνω λόγους, που δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν με οποιαδήποτε νομοτεχνική βελτίωση των προτεινόμενων διατάξεων, είναι απολύτως αναγκαίο να μην ψηφιστεί και ισχύσει το προτεινόμενο νομοσχέδιο αλλά να αποσυρθεί πλήρως. Επιπλέον των ανωτέρω επί της αρχής ενστάσεων, αξίζει να επισημανθεί περαιτέρω ότι οι παραπάνω διατάξεις είναι τόσο πρόχειρες και αόριστες που δεν ορίζεται καν το χρονικό διάστημα εντός του οποίου θα πρέπει να κριθεί η υποχρέωση εκτέλεσης ελληνόφωνων τραγουδιών σε ποσοστό άνω του 45%. Πουθενά δεν αναφέρεται αν η υποχρέωση αφορά τη μουσική που εκτελείται σε διάστημα μίας ημέρας, ενός μήνα, έξι μηνών ή ενός έτους, κριτήριο αναγκαίο για την διαπίστωση της συμμόρφωσης ή μη κάθε επιχείρησης με το νόμο.