Αρχική Νόμος για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίαςΆρθρο 69-Καταργούμενες και λοιπές ρυθμίσειςΣχόλιο του χρήστη Νίκος Ρούσσος | 18 Ιανουαρίου 2016, 12:19
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Ρούσσος' | 18 Ιανουαρίου 2016, 12:19

    Το άρθρο 69 (παράγραφος 8) περιγράφει τη δημιουργία μιας επιτροπής που θα αποφαίνεται για ζητήματα παραβίασης του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας στο διαδίκτυο. Από το κείμενο απορρέει πως η Επιτροπή αυτή θα έχει την πλήρη εξουσία για να αποφασίζει και στην συνέχεια να απαιτεί από τους παρόχους πρόσβασης στο διαδίκτυο (ISPs) να μπλοκάρουν ένα συγκεκριμένο website από το ελληνικό internet. Όλα αυτά χωρίς να μεσολαβεί καμία δικαστική απόφαση. Μια 5μελής επιτροπή αντικαθιστά όλο το νομικό μας σύστημα. Μπορεί αρκετοί άνθρωποι να αντιλαμβάνονται το διαδίκτυο ως κάτι διαφορετικό απ' την υπόλοιπη πραγματικότητα, αλλά είναι εξίσου σημαντικό όπως και οι υπόλοιπες κοινωνικές μας δραστηριότητες. Οδηγούμαστε σε μια πολύ σκοτεινή περίοδο αν αρχίσουμε να αντικαθιστούμε τον 3ο πυλώνα της αστικής δημοκρατίας με επιτροπές που θα αποφαίνονται εντός 10 ημερών και που εν τέλει θα εγκαθιδρύσουν ένα καθεστώς λογοκρισίας (γιατί περί αυτού πρόκειται). Το άρθρο 69 (παράγραφος 2β) περιγράφει την αμοιβή των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης με 2% απ' την αγορά υπολογιστών. Αφήνοντας στην άκρη την a priori "φορολόγηση" καταναλωτών που δεν κάνουν απαραίτητα χρήση πνευματικών έργων, δεν είναι σαφές με ποιο τρόπο θα γίνεται η διανομή της αμοιβής. Ας πάρουμε το παράδειγμα της μουσικής και της ΑΕΠΙ. Τι γίνεται με τους μουσικούς που έχουν επιλέξει να διανέμουν τη μουσική τους με ελεύθερες άδειες και κατ' επέκταση δεν είναι μέλη της ΑΕΠΙ; Που είναι τα πλήρη οικονομικά στοιχεία της ΑΕΠΙ για να δούμε πώς κατανέμονται τα χρήματα που συλλέγει; Γιατί είναι κερδοσκοπικού χαρακτήρα απ' τη στιγμή που υπάρχει απλά για να εκπροσωπεί τους καλλιτέχνες; Γιατί ο νόμος δεν υποχρεώνει τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης να έχουν δημόσια οικονομικά στοιχεία με ανάλυση των ποσών που έδωσαν σε κάθε καλλιτέχνη; Απ' τη στιγμή που υπάρχει αυτή η έλλειψη διαφάνειας και οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης λειτουργούν ως κερδοσκοπικές ιδιωτικές εταιρίες για ποιο λόγο το κράτος λειτουργεί ως εισπράκτορας για λογαριασμό τους;