Αρχική Νόμος για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίαςΆρθρο 45-Ειδικές ρυθμίσεις για αμοιβές χρηστώνΣχόλιο του χρήστη ΕΝΩΣΕΙΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΩΝ (Μακεδονίας - Θράκης & Νήσων Αιγαίου, Ηπείρου & Επτανήσων, Πελοποννήσου, Κρήτης) | 18 Ιανουαρίου 2016, 21:19
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΝΩΣΕΙΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΩΝ (Μακεδονίας - Θράκης & Νήσων Αιγαίου, Ηπείρου & Επτανήσων, Πελοποννήσου, Κρήτης)' | 18 Ιανουαρίου 2016, 21:19

    Επιβάλλεται πολλαπλώς η νομοτεχνική βελτίωση του άρθρου για τους ακόλουθους λόγους: 1. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ένας ΟΣΔ κατέχει δεσπόζουσα θέση, και ιδίως όταν η θέση του είναι κατ' ουσία μονοπωλιακή, η έννοια της συνήθως καταβαλλόμενης αμοιβής στο άρθρο 56 του Ν. 2121/1993 συμπίπτει με την μονομερώς οριζόμενη από τον ίδιο. Ως εκ τούτου, η εκφορά της διάταξης, ως έχει, οδηγεί σε πλείστα όσα προβλήματα και, ουσιαστικά, καθιστά την αναζήτηση δικαστικής προστασίας απρόσφορη για τους χρήστες, σε ό,τι αφορά το ύψος και τη βάση της (μονομερώς επιβαλλόμενης από τους ΟΣΔ) αμοιβής, όταν ένας ΟΣΔ έχει δεσπόζουσα θέση. 2. Στα κριτήρια προσδιορισμού της "εύλογης αμοιβής" θα πρέπει να προβλεφθεί νομοθετικά ότι το Δικαστήριο θα μπορεί να λάβει υπόψη και παράγοντες που αφορούν την εκμετάλλευση, όπως λ.χ. τον τόπο εγκατάστασης του χρήστη, τις ιδιαίτερες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της περιόδου και της περιοχής, την οικονομική κατάσταση των μερών κλπ, όπως δηλαδή συμβαίνει σε κάθε άλλη περίπτωση του ιδιωτικού δικαίου, η δε απόφαση να είναι σε κάθε περίπτωση διαπλαστική μετά από πλήρη νομικό και ουσιαστικό έλεγχο. 3. Αρμοδιότητα καθ΄ ύλη: Αρμόδιο για τον καθορισμό της εύλογης αμοιβής προτείνεται το Ειρηνοδικείο ή το Μονομελές Πρωτοδικείο, σε α' βαθμό (βάσει του αντικειμένου της διαφοράς, κατά τις κοινές διατάξεις του ΚΠολΔ) και το Μονομελές ή το Πολυμελές Πρωτοδικείο, σε β' βαθμό, αντίστοιχα. Σκοπός της πρότασης είναι η άρση του παραλόγου, με βάση το σημερινό καθεστώς, οι προσωρινές αμοιβές να καθορίζονται από το Μονομελές Πρωτοδικείο, λόγω της σχετικής ειδικής αρμοδιότητας που εισάγει ο Ν. 2121/1993, και οι οριστικές από το Ειρηνοδικείο, βάσει της γενικής αρμοδιότητας στην οποία παραπέμπει ο Ν. 2121/1993. 4. Αρμοδιότητα κατά τόπο: Αρμόδια για τον καθορισμό της εύλογης αμοιβής προτείνονται τα Δικαστήρια της έδρας της επιχείρησης του χρήστη. Στόχοι της πρότασης είναι, ταυτόχρονα, και η προστασία του αδύναμου μέρους στη σύμβαση παραχώρησης άδειας χρήσης έργου (που, έναντι του ΟΣΔ, πάντοτε είναι ο μεμονωμένος χρήστης, ο οποίος, ιδίως όταν προέρχεται από την περιφέρεια, κατά τεκμήριο δε διαθέτει τις οικονομικές δυνατότητες να αναλάβει το κόστος επαρκούς εκπροσώπησης σε ανώτερα του Ειρηνοδικείου Δικαστήρια, και μάλιστα στα Δικαστήρια των Αθηνών), και η ταχύτητα στην επίλυση των διαφορών, και η καλύτερη προσαρμογή στις πραγματικές συνθήκες της χρήσης, και η αποσυμφόρηση των Δικαστηρίων των Αθηνών. 5. Προτείνεται δικονομική εξομοίωση της διαδικασίας επίλυσης αστικών διαφορών που αφορούν Πνευματικά και Συγγενικά Δικαιώματα. Σκοπός της πρότασης είναι η άρση των σημερινών ανισοτήτων στην αντιμετώπιση των χρηστών έναντι ΟΣΔ, διαφορετικών μεν δικαιωμάτων, που όμως κατά το νόμο λειτουργούν με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, καθώς επίσης και η εναρμόνιση-ομογενοποίηση της δικονομικής αντιμετώπισης των διαφορών χρηστών με ΟΣΔ στα σημεία στα οποία δε δικαιολογείται η διαφορετική δικονομική αντιμετώπιση, αλλά αντίθεται ενδείκνυται, ώστε να συμβάλει στην απλούστευση του καθεστώτος και, ως εκ τούτου, στην ασφάλεια δικαίου.