Υπουργείο Πολιτισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'NOVA TELECOMMUNICATIONS & MEDIA Μ.Α.Ε.' | 28 Μαρτίου 2024, 11:48

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΣΧΟΛΙΟ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡ. 49 ΤΟΥ Ν. 2121/1993 Με την προτεινόμενη τροποποίηση, που συνίσταται στην προσθήκη των λέξεων «είτε αυτοτελώς, είτε ενσωματωμένος σε οπτικοακουστικό έργο», επιχειρείται, κατά τρόπο αμφισβητούμενης νομιμότητας και ισχύος, η ανατροπή, άλλως παράκαμψη εφαρμογής της απόφασης Atresmedia του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C- 146/19) εντός της ελληνικής έννομης τάξης. Επιπρόσθετα, η προτεινόμενη προσθήκη έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη Σύμβαση της Ρώμης όσο και με τη Συνθήκη WIPO PERFORMANCES AND PHONOGRAMS TREATY (WPPT), που αποτελούν μέρος της έννομης τάξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε περίπτωση που η εν λόγω τροποποίηση ψηφισθεί, θα προκληθεί αδικαιολόγητη και μη νόμιμη επιβάρυνση των χρηστών (τηλεοπτικών οργανισμών), κατά τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση οπτικοακουστικών έργων στα οποία έχει ενσωματωθεί υλικός φορέας ήχου. Ειδικότερα: 1. Προϋπόθεση της εύλογης αμοιβής του άρθρου 49 παρ. 1 Ν.2121/1993, η διάταξη της οποίας μεταφέρει στην ελληνική έννομη τάξη το άρθρο 8 παρ. 2 της οδηγίας 2006/115 (92/100) , είναι η χρήση υλικού φορέα ήχου (φωνογραφήματος) που έχει νόμιμα εγγραφεί με σκοπό την ραδιοτηλεοπτική μετάδοση και την παρουσίαση στο κοινό. 2. Το ΔΕΕ, με την απόφαση Atresmedia, επιβεβαιώνει τη θέση, σύμφωνα με την οποία ουδεμία ηχητική εγγραφή/μουσική επένδυση, η οποία ενσωματώνεται σε κινηματογραφικό ή άλλο οπτικοακουστικό έργο, εμπίπτει στην έννοια του «φωνογραφήματος» όπως αυτή προσδιορίζεται στο άρθρο 3 στοιχ. β’ της Σύμβασης της Ρώμης και στο άρθρο 2 στοιχ. β’ της Συνθήκης WPPT και, συνεπώς, στις περιπτώσεις αυτές, δεν θεμελιώνεται αξίωση για την καταβολή εύλογης αμοιβής στους δικαιούχους (παραγωγούς και ερμηνευτές/εκτελεστές) κατά τα προβλεπόμενα στις διατάξεις των άρθρων 12 της Σύμβασης της Ρώμης και 8 παρ. 2 της οδηγίας 2006/115 (άρθρου 49 παρ. 1 του ν.2121/93). 3. Επιπροσθέτως της ως άνω, υπό (2), παραδοχής, επισημαίνεται ότι ούτε το ίδιο το οπτικοακουστικό έργο στο οποίο ενσωματώνεται η ηχητική εγγραφή/μουσική επένδυση μπορεί να θεωρηθεί ως «φωνογράφημα» κατά την έννοια του άρθρου 8 παρ. 2 της οδηγίας 2006/115 , υπό το πρίσμα των διατάξεων της Συνθήκης του WPPT και κατά το άρθρο 49 παρ. 1 ή ως «αναπαραγωγή του φωνογραφήματος αυτού». Κατά συνέπεια, η μετάδοση ή και παρουσίαση στο κοινό του οπτικοακουστικού έργου ως ενιαίου συλλογικού έργου, δεν θεμελιώνει το δικαίωμα εύλογης αμοιβής κατά το άρθρο 49 παρ. 1 του Ν.2121/1993 στους δικαιούχους (παραγωγούς και ερμηνευτές/εκτελεστές). 4. Συνεπώς, όταν μουσική επένδυση (soundtrack) ενσωματώνεται (συγχρονίζεται) σε ταινία ή σειρά, η ενσωμάτωση αυτή πραγματοποιείται με την άδεια των δικαιούχων (παραγωγών του υλικού φορέα ήχου, ερμηνευτών/τραγουδιστών, εκτελεστών/μουσικών) οι οποίοι κατά την ενσωμάτωση λαμβάνουν την αμοιβή τους από τον παραγωγό του οπτικοακουστικού έργου. Στην περίπτωση αυτή (δηλαδή στην περίπτωση της ενσωμάτωσης), η μουσική επένδυση/soundtrack δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως φωνογράφημα (υλικός φορέας ήχου) υπό την έννοια των άνω διεθνών συμβάσεων και, επομένως, δεν οφείλεται επιπρόσθετη εύλογη αμοιβή κατά τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση ενός τέτοιου οπτικοαουστικού έργου εκ μέρους των χρηστών. Διαφορετικά οι παραγωγοί του υλικού φορέα ήχου, οι ερμηνευτές/τραγουδιστές, εκτελεστές/μουσικοί θα διπλοπληρώνονταν από τους χρήστες (τηλεοπτικούς οργανισμούς). Στο άνω πλαίσιο, η προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 49 παρ. 1 Ν.2121/93 (που εισάγεται με το άρθρο 84 του σχεδίου νόμου) αγνοεί τη νομολογία του ΔΕΕ και την ερμηνεία των νομικών όρων του Ενωσιακού Δικαίου με γνώμονα τις Διεθνείς Συμβάσεις, καθώς επιχειρείται να διευρυνθεί, κατά τρόπο ευθέως αντίθετο με τα ανωτέρω, το δικαίωμα είσπραξης εύλογης αμοιβής των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης επί υλικών φορέων ήχου που έχουν νόμιμα ενσωματωθεί σε οπτικοακουστικά έργα. Συνεπώς, η διάταξη του άρθρου 49 παρ.1 του Ν. 2121/1993 θα πρέπει να παραμείνει όπως ακριβώς ισχύει σήμερα.