Αρχική Νόμος για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίαςΆρθρο 69-Καταργούμενες και λοιπές ρυθμίσειςΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Ευστρατιάδης | 21 Ιανουαρίου 2016, 13:12
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αναφορικά με τη διάταξη του άρ. 69 παρ. 2, με βάση την οποία επιβάλλεται 2% στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και ως ιδιοκτήτης επιχείρησης που διαθέτει σε ιδιώτες μέσα τεχνολογίας, πιστεύω ότι η οποιαδήποτε επιβάρυνση στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές θα επηρεάσει σημαντικά τη δουλειά και την επιχείρησή μου, καθώς είναι σίγουρο ότι θα μειωθούν οι πωλήσεις υπολογιστών. Συνεπώς, για να μπορέσει να επιβιώσει η επιχείρησή μου, είναι επίσης σίγουρο ότι θα χρειαστεί να λάβω μέτρα, ακόμα και να απολύσω προσωπικό. Περαιτέρω, θεωρώ ότι με την επιβολή τέτοιων δυσμενών μέτρων η ελληνική επιχείρηση μοιραία γίνεται ακόμα λιγότερο ανταγωνιστική έναντι των αντίστοιχων επιχειρήσεων του εξωτερικού. Τέλος θεωρώ ότι η επιβολή μιας τέτοιας επιβάρυνσης είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσει ανασταλτικά στην απαραίτητη πλέον ηλεκτρονικοποίηση των συναλλαγών και της επικοινωνίας του πολίτη με το Κράτος. Εκτενές κείμενο: Ως κλαδος ζητούμε την κατάργηση της διάταξης αυτής και την αναδιατύπωση της παρ. 3 του άρ. 18 ν. 2121/93 με προφανείς δυσμενείς συνέπειες υιοθέτησης της υπό διαβούλευση πιο πάνω διάταξης τις ακόλουθες: • Μείωση της φορολογικής ύλης των εδρευουσών στην Ελλάδα επιχειρήσεων λόγω εμφάνισης των αμοιβών ως εξόδων/δαπανών. • Ανάσχεση για τις επενδύσεις στον τομέα • Στρέβλωση ανταγωνισμού σε σχέση και σύγκριση ιδίως με τις επιχειρήσεις άλλων χωρών, όπου τα εν λόγω δικαιώματα είτε δεν έχουν νομοθετηθεί και άρα δεν εφαρμόζονται είτε εφαρμόζονται με πιο δίκαιο τρόπο (π.χ. σε ορισμένα Κράτη προβλέπεται ειδικό κονδύλιο στον προϋπολογισμό του Κράτους και Αρχή διαχείρισης αυτού ή κατά πολύ χαμηλότερα ποσοστά επί του κόστους εισαγωγής ή καθορισμός του ύψους της αμοιβής βάσει συμφωνίας των ενδιαφερομένων υπολογιζόμενο ανά περίπτωση με κριτήριο τη ζημία που προξενείται στους δικαιούχους λόγω της δημιουργίας ιδιωτικών αντιγράφων, κλπ). • Ενώ η κατεύθυνση στην ΕΕ είναι να περιοριστούν οι εν λόγω επιβαρύνσεις, η Ελλάδα προβαίνοντας σε νομοθέτηση διατάξεων όπως η εν λόγω κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση. • Παρ΄ ότι διαρκώς αυξάνεται και είναι επιβεβλημένη πλέον η χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και για τις σχέσεις με το Δημόσιο στο πλαίσιο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, η επιβολή επιπλέον δυσβάσταχτης επιβάρυνσης ιδίως στους Η/Υ είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στην απόκτησή τους από τον πολίτη/ιδιώτη. • Επιβάρυνση του Δημοσίου για τα προϊόντα τεχνολογίας τα οποία θα αποκτά. • Με δεδομένη τη μη γνώση του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιούν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές ή και τα λοιπά τεχνολογικά μέσα οι εκάστοτε τελικοί κάτοχοί τους, την έλλειψη σαφούς πλαισίου για τον καθορισμό της εύλογης αμοιβής, αλλά και λόγω της αδιαφανούς και χωρίς προκαθορισμένο τρόπο διανομής στους δικαιούχους δημιουργούνται προϋποθέσεις αθέμιτου ανταγωνισμού, αλλά και εμπόδια τόσο για τις επιχειρήσεις του τομέα Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών, όσο και αντικίνητρα για τη ζητούμενη ανάπτυξη της Ψηφιακής Οικονομίας και της συμμετοχής των πολιτών. • Στρέβλωση ανταγωνισμού σε σχέση και σύγκριση με επιχειρήσεις στη Χώρα μας (παράλληλους εισαγωγείς) που εισάγουν προϊόντα από το εξωτερικό χωρίς να είναι εξουσιοδοτημένοι εισαγωγείς από τους κατασκευαστές. Μερικές από αυτές τις εταιρείες δεν καταβάλουν τους φόρους που αναλογούν είτε κατά την εισαγωγή είτε κατά την πώληση των αγαθών, με αποτέλεσμα να έχουν συνήθως σημαντικά χαμηλότερες λιανικές τιμές (δεδομένου ότι δεν αποδίδουν ΦΠΑ), με αποτέλεσμα να εντείνεται ο αθέμιτος ανταγωνισμός με τους εξουσιοδοτημένους εισαγωγείς και, βεβαίως, να αυξάνεται η φοροδιαφυγή, καθώς δεν καταβάλλονται οι ισχύοντες φόροι και τέλη. Ταυτόχρονα, λόγω των ανωτέρω, πλήττονται σημαντικά οι εξουσιοδοτημένοι εισαγωγείς και κατασκευαστές, οι οποίοι καταβάλλουν τους ισχύοντες φόρους, τέλη, εργοδοτικές εισφορές, κλπ, συμβάλλοντας έτσι στη στήριξη και ανάπτυξη της εγχώριας οικονομίας. Παράπλευρη, ωστόσο πολύ σημαντική, συνέπεια εξαιτίας της έμμεσης «ενθάρρυνσης» εισαγωγών από μη εξουσιοδοτημένους εισαγωγείς είναι ότι δεν εξασφαλίζονται οι καταναλωτές, καθώς πολλά από τα προϊόντα που εισάγονται από τους μη-εξουσιοδοτημένους εισαγωγείς δεν είναι σχεδιασμένα για πώληση στην Χώρα μας, με αποτέλεσμα είτε να μην φέρουν την σωστή εγγύηση του κατασκευαστή, είτε να χρειάζονται πρόσθετα στοιχεία για να λειτουργήσουν κανονικά (προσαρμογέας ή μετασχηματιστές, κτλ.), με αποτέλεσμα πολλές φορές να κινδυνεύει η ασφάλεια και η υγεία των καταναλωτών εν αγνοία τους. Επιπλέον, η απουσία συστηματικών ελέγχων επιδεινώνει την κατάσταση αυτή, δεδομένου ότι δεν υπάρχει «τιμωρία» σε βάρος των πιο πάνω μη εξουσιοδοτημένων εισαγωγέων. • Κερδοσκοπία Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης, λόγω ακριβώς του μη δίκαιου τρόπου απόδοσης των δικαιωμάτων στους δημιουργούς και λοιπούς δικαιούχους και της ασάφειας του νομοθετικού πλαισίου ως προς το πώς διανέμονται τα εισπραττόμενα από τους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης στα μέλη τους και τελικά στους δημιουργούς και λοιπούς δικαιούχους. • Ανυπαρξία μηχανισμού και διαδικασίας επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθέντων δικαιωμάτων.