Αρχική Νόμος για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίαςΆρθρο 18-ΚρατήσειςΣχόλιο του χρήστη ΑΕΠΙ - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ | 21 Ιανουαρίου 2016, 14:02
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΕΠΙ - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ' | 21 Ιανουαρίου 2016, 14:02

    Άρθρο 18 παρ. 3 Νομοσχεδίου 3. Τα έξοδα διαχείρισης δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις δικαιολογημένες και τεκμηριωμένες δαπάνες του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης για τη διαχείριση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να υπερβαίνουν συνολικά κατά μέσο όρο το ποσοστό 20% των ακαθάριστων εσόδων του. Εύλογη υπέρβαση του ορίου υπόκειται σε έγκριση της γενικής συνέλευσης των μελών. Το ποσοστό αυτό δεν ισχύει για νεοσυσταθέντες οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης μέχρι και για τρία (3) έτη από την έναρξη λειτουργίας τους υπό την αίρεση εξέτασης της ανάγκης διατήρησης της εξαίρεσης αυτής στο τέλος κάθε διαχειριστικής περιόδου. Στην περίπτωση των ενιαίων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης το ποσοστό αυτό ισχύει χωριστά τόσο για τον ενιαίο οργανισμό όσο και για τους επιμέρους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που τον συστήνουν. To ποσοστό αυτό μπορεί να αναπροσαρμόζεται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού. Σχόλια ΑΕΠΙ: 1. Η παρ. 3 του άρθρου 18 είναι ευθέως αντίθετη με το άρθρο 12 παρ. 2 της Οδηγίας, το οποίο αναφέρει ότι οι κρατήσεις του ΟΣΔ πρέπει να είναι «εύλογες και να καθορίζονται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων». Σε κανένα σημείο η Οδηγία δεν δίδει το δικαίωμα στα κράτη να καθορίζουν νομοθετικά το ύψος των κρατήσεων ούτε φυσικά και να το αναπροσαρμόζουν με υπουργικές αποφάσεις. 2. Η ίδια διάταξη είναι αντίθετη και με τους εγχώριους και κοινοτικούς κανόνες περί προστασίας του ανταγωνισμού, διότι δημιουργεί άνισους όρους λειτουργίας μεταξύ των εγχωρίων και των αλλοδαπών ΟΣΔ, οι οποίοι φυσικά δεν υπέχουν αντίστοιχη (παράνομη) υποχρέωση «πλαφόν» των εξόδων τους. 3. Η διάταξη είναι ευθέως αντίθετη προς το άρθρο 5 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει την επιχειρηματική ελευθερία, θεμελιώδης έκφανση της οποίας είναι και ο καθορισμός της οικονομικής της πολιτικής. 4. Εξάλλου, το συγκεκριμένο ζήτημα έχει ήδη ειδικώς και ad hoc επιλυθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με την απόφαση CISAC (απόφαση του Ευρωπαϊκού Πρωτοδικείου στην υπόθεση Τ-392/08). 5. Επιπλέον και η απόφαση CISAC της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (απόφαση της 16ης.7.2008), η οποία, μεταξύ άλλων, συνέκρινε τις προμήθειες και λοιπά έξοδα των Ευρωπαϊκών ΟΣΔ (μεταξύ των οποίων και της ΑΕΠΙ) έκρινε ότι οι διαφορές στα έξοδα και το ύψος των προμηθειών μεταξύ των ευρωπαϊκών ΟΣΔ δεν συνιστά παράβαση κανενός κανόνα δικαίου, διότι, πολύ απλά, οι δημιουργοί μπορούν να επιλέξουν ελεύθερα τον ελκυστικότερο ΟΣΔ, δηλαδή αυτόν με τις μικρότερες υπέρ του προμήθειες και να καταστούν μέλη αυτού. Άρα κατ’ ουσίαν ο ανταγωνισμός των ΟΣΔ σε επίπεδο λειτουργικών εξόδων και προμηθειών ευνοεί τους πνευματικούς δημιουργούς – μέλη των ΟΣΔ που θα επιλέξουν τον ελκυστικότερο. 6. Η ως άνω διάταξη αντίκειται και στο άρθρο 4 του Συντάγματος, καθόσον αντίστοιχη διάταξη περί θεσπίσεως «πλαφόν εξόδων» δεν υφίσταται για κανένα άλλο ιδιωτικό νομικό πρόσωπο, οποιασδήποτε δραστηριότητας. 7. Τέλος, η ως άνω διάταξη είναι και άκρως αντιδημοκρατική, καθόσον επιτρέπει στο Δημόσιο να παρεμβαίνει νομοθετικά στην λειτουργία ιδιωτικών νομικών προσώπων και να τους καθορίζει «κυριαρχικά και πραξικοπηματικά» τον τρόπο της οικονομικής τους λειτουργίας.