Αρχική Νόμος για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίαςΆρθρο 03-ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη ΑΘΗΝΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ | 22 Ιανουαρίου 2016, 14:00
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 3 (Ορισμοί) Σχόλιο ως προς το α: Σύμφωνα με την προτεινόμενη διατύπωση, ως «Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης» νοείται κάθε οργανισμός που εξουσιοδοτείται από το νόμο ή μέσω μεταβίβασης του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών «προς το σκοπό της διαχείρισης ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία για τη διαχείριση …». Πρέπει να διευκρινισθεί, ποιον άλλο τρόπο ανάθεσης των δικαιωμάτων προς συλλογική διαχείριση και προστασία θεωρεί επιτρεπτό το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, εκτός από τη μεταβίβαση και την πληρεξουσιότητα, που ήδη απαριθμούνται στο υφιστάμενο σήμερα άρθρο 54 παρ. 3 εδ. α Ν. 2121/1993. Απορία προκαλεί επιπρόσθετα η διαπίστωση, ότι παρά τον ανωτέρω ορισμό του άρθρου 3 α., στο άρθρο 7 παρ. 1 εδ. δ παραλείπεται εντελώς ανεξήγητα η "οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία για τη διαχείριση" και ορίζεται, ότι "οι ΟΣΔ ενεργούν πάντα, δικαστικώς ή εξωδίκως, στο δικό τους όνομα είτε στηρίζεται η αρμοδιότητά τους σε μεταβίβαση της σχετικής εξουσίας είτε σε πληρεξουσιότητα …". Σχόλιο ως προς το γ: Παραμένει ασαφές ποιοι φορείς θα πρέπει να θεωρούνται κατά το ελληνικό δίκαιο ανεξάρτητες οντότητες διαχείρισης (ΑΟΔ). Η απάντηση στο ερώτημα αυτό καθίσταται απολύτως επιβεβλημένη, από τη στιγμή που για τους ΑΟΔ, παρότι αυτοί συνιστούν εξ ορισμού άμεσους ανταγωνιστές των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης (ΟΣΔ), δεν προβλέπεται ειδικός διοικητικός έλεγχος τήρησης των διατάξεων του παρόντος νόμου, με συνέπεια την δημιουργία συνθηκών αθεμίτου ανταγωνισμού εις βάρος των ΟΣΔ, καταρχήν όσων είναι εγκατεστημένοι στην Ελλάδα. Ως προς το δ: Παραμένει ασαφές τι νοείται υπό τον όρο «συμφωνία για την εκμετάλλευση των δικαιωμάτων». Υπονοείται η εκδοτική σύμβαση (πρβλ. αιτιολογική σκέψη 20 της Οδηγίας) ή και άλλες συμβατικές μορφές; Θα πρέπει αυτό να αποσαφηνισθεί στην αιτιολογική έκθεση.