Αρχική Νόμος για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίαςΆρθρο 46-Αμοιβή για δημόσια εκτέλεση μουσικής σε εμπορικά καταστήματα και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντοςΣχόλιο του χρήστη ΑΘΗΝΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ | 22 Ιανουαρίου 2016, 15:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΘΗΝΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ' | 22 Ιανουαρίου 2016, 15:04

    Άρθρο 46 (Αμοιβή για δημόσια εκτέλεση μουσικής σε εμπορικά καταστήματα και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος) Ο Οργανισμός μας διατηρεί σοβαρές επιφυλάξεις ως προς τη συγκεκριμένη - μη προβλεπόμενη στην οδηγία - διάταξη, η οποία πέραν της αμφίβολης, σε πολλά σημεία, συνταγματικότητάς της, εμφανίζεται να συγκρούεται ευθέως με οικείες διατάξεις της Σύμβασης της Βέρνης, της Συμφωνίας TRIPS και της ευρωπαϊκής οδηγίας 2004/48 για την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, κυρίως εξαιτίας της - κατά την διάρκεια της προτεινόμενης, εξαιρετικά χρονοβόρας, διαδικασίας - αδυναμίας εφαρμογής των αποκλειστικών και απόλυτων πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών και της αποδυνάμωσης αντίστοιχα του δικαιώματός τους να καθορίζουν κυριαρχικά οι ίδιοι την αμοιβή τους για την χρήση/εκμετάλλευση του έργου τους, όπως το δικαίωμα αυτό κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα, τις Διεθνείς Συνθήκες για την Π.Ι. και το κοινοτικό κεκτημένο, αλλά και της ακύρωσης στην πράξη της ποινικής προστασίας που διεθνώς απονέμεται στους δημιουργούς στις περιπτώσεις παράνομης δημόσιας εκτέλεσης πνευματικών έργων. Συναφώς, είναι εξάλλου σκόπιμη η υπόμνηση, ότι οι διαφορές μεταξύ ΟΣΔ και χρηστών περί το ύψος του οφειλόμενου οικονομικού ανταλλάγματος συνιστούν αναμφίβολα ιδιωτικές διαφορές με την έννοια του άρθρου 94 § 2 του Συντάγματος, με συνέπεια να πρέπει να γίνει δεκτό, ότι οι διαφορές αυτές ανήκουν σύμφωνα με τη συγκεκριμένη συνταγματική διάταξη στα πολιτικά δικαστήρια, στα οποία κάθε ενδιαφερόμενος θα πρέπει να διατηρεί το δικαίωμα να προσφεύγει ελεύθερα και άμεσα, χωρίς υποχρεωτικά προαπαιτούμενα, όπως αυτά που προβλέπονται από το άρθρο 46, ενώ δεν μπορούν οι διαφορές αυτές να αφαιρεθούν από τα πολιτικά δικαστήρια με κοινό νόμο ή μονομερώς (χωρίς δηλαδή κοινή συμφωνία των μερών που έχουν την εξουσία ελεύθερης διάθεσης του αντικειμένου της διαφοράς πρβλ ΚΠολΔ 867).