Αρχική Νόμος για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίαςΆρθρο 69-Καταργούμενες και λοιπές ρυθμίσειςΣχόλιο του χρήστη Βασίλης Γεωργιάδης | 22 Ιανουαρίου 2016, 15:21
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 69 παρ. 2 (β) του νσχ, (αφορά την τροποποίηση του άρθρου 18.3 Ν. 2121/1993): Η προστασία πνευματικών δικαιωμάτων και η δίκαιη αποζημίωση των δικαιούχων αποτελούν πάγια ευρωπαϊκή πολιτική και ουδόλως αποδεικνύεται τώρα ή κατά το παρελθόν ότι απετέλεσαν φραγμό στην οικονομική ανάπτυξη. Ιδιαίτερα στη Ελλάδα δεν αποδεικνύεται πως η «εύλογη αμοιβή» 2% αποτελεί δήθεν αιτία «υπερφορολόγησης», όπως αβάσιμα ισχυρίζονται οι επιχειρήσεις που είναι υπόχρεες, σε αυτονόητο σεβασμό της Κοινοτικής και της εθνικής νομοθεσίας και σε καταβολή των νόμιμων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας προς τους ιδιώτες δημιουργούς των οποίων απαλλοτριώνονται τα δικαιώματα επί των έργων τους, με την υποχρεωτική απελευθέρωση της αναπαραγωγής τους προς ιδιωτική χρήση με κάθε πρόσφορο τεχνικό μέσο, όπως είναι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής. Η δίκαιη αποζημίωση των δικαιούχων εύλογης αμοιβής εξ αιτίας της απαλλοτρίωσης των δικαιωμάτων επί των έργων τους αποτελεί βασικό Κοινοτικό κεκτημένο μιας ευρωπαϊκής δημοκρατικής κοινωνίας. Είναι παντελώς αβάσιμοι, προσχηματικοί και αντιφατικοί οι ισχυρισμοί των επιχειρηματιών εισαγωγής και εμπορίας ηλεκτρονικών υπολογιστών περί δήθεν κινδύνου στρέβλωσης του ανταγωνισμού από παράλληλους εισαγωγείς, σε περίπτωση καταβολής της οφειλόμενης εύλογης αμοιβής επί ηλεκτρονικών υπολογιστών, που άλλωστε είναι επιβεβλημένη ως αποζημίωση των δικαιούχων εξ αιτίας της εύλογης ανεξέλεγκτης χρήσης τους για ιδιωτική αντιγραφή έργων πνευματικής ιδιοκτησίας. Οι ίδιοι επιχειρηματίες διακηρύττουν επί δεκαετίες και στηλιτεύουν την λειτουργία παράλληλων εισαγωγέων στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει, όμως, νόμιμα και σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ. Άλλωστε, η τιμή λιανικής πώλησης ηλεκτρονικών υπολογιστών (π.χ. από 100 ευρώ με ΦΠΑ) εκ μέρους παράλληλων εισαγωγέων θα μπορούσε να συνιστά και κάποιο μέτρο σύγκρισης κόστους και κέρδους των επίσημων εισαγωγέων ή εγχώριων παραγωγών ηλεκτρονικών υπολογιστών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Η υποχρέωση καταβολής εύλογης αμοιβής επί της αξίας εισαγωγής ή εγχώριας παραγωγής ηλεκτρονικών υπολογιστών ίσχυε από την ψήφιση του Ν. 2121/1993. Τότε οι δικαιούχοι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης προς τους οποίους οφείλονταν η εύλογη αμοιβή εκ ποσοστού 2% εκπροσωπούσαν μόνον τις κατηγορίες των συγγραφέων, των εικαστικών, των φωτογράφων, των θεατρικών συγγραφέων και των εκδοτών βιβλίων. Διαπιστώνεται δε πως αποσιωπάται εκ μέρους των εισαγωγέων ότι εύλογη αμοιβή 2% καταβλήθηκε εκ μέρους τους στους αντίστοιχους οργανισμούς για το χρονικό διάστημα έως 9-9-2002. Η Οδηγία 2001/29 για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας τέθηκε σε ισχύ από 22-12-2002, στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Συνεπώς, η υποχρέωση των εισαγωγέων και εγχώριων παραγωγών για καταβολή εύλογης αμοιβής επί της αξίας εισαγωγής ή εγχώριας παραγωγής των ηλεκτρονικών υπολογιστών, σύμφωνα με την Οδηγία ισχύει έκτοτε. Μετά βεβαιότητας, για την επιχειρηματική πορεία των περισσοτέρων εταιρειών του κλάδου εισαγωγής και εμπορίας που δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα και ιδιαίτερα για τη χρονική περίοδο μετά το 2002, δεν ευθύνονται οι δικαιούχοι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης και η εύλογη αμοιβή επί της τιμής εισαγωγής των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Άλλωστε, αυτή η μορφή δίκαιης αποζημίωσης για τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών προς ιδιωτική αντιγραφή έργων ισχύει κι εφαρμόζεται σε πάνω από δέκα (10) κράτη-μέλη της ΕΕ. Συνεπώς, είναι αβάσιμοι οποιοιδήποτε ισχυρισμοί περί δήθεν στρέβλωσης της ανταγωνιστικότητας ή «φορολόγησης» των εισαγωγέων και εγχώριων παραγωγών ηλεκτρονικών υπολογιστών.