Αρχική Νόμος για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίαςΆρθρο 69-Καταργούμενες και λοιπές ρυθμίσειςΣχόλιο του χρήστη Ανδρόνικος Χατζηκωστής | 22 Ιανουαρίου 2016, 15:26
Υπουργείο Πολιτισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 69 παρ. 2 (α) [τροποποίηση του άρθρου 18, παρ. 3 του Ν. 2121/93]: Σύμφωνα με σχετική έρευνα για την πνευματική ιδιοκτησία που δημοσιεύτηκε από την Ernst & Young πρόσφατα, οι πολιτιστικές και δημιουργικές βιομηχανίες αποτελούν την κινητήρια δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας, με έσοδα 2,250 δισ. Δολάρια, που αντιπροσωπεύουν το 3% του παγκόσμιου ΑΕΠ και απασχολούν 29.500.000 άτομα (δηλαδή 1% του παγκόσμιου ενεργού πληθυσμού). Τα έσοδα αυτά υπερβαίνουν εκείνα των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και απασχολούν περισσότερους ανθρώπους από όσους συνολικά η βιομηχανία αυτοκινήτων της Ευρώπης, της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έρευνα, η Ευρώπη αποφέρει το 32% των παγκόσμιων εσόδων των πολιτιστικών και δημιουργικών βιομηχανιών ενώ διαθέτει το 25% των συνολικών θέσεων εργασίας, με υψηλή συγκέντρωση δημιουργών και υψηλό μορφωτικό επίπεδο πληθυσμού. Η εν λόγω μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, για να απελευθερωθεί το πλήρες δυναμικό των πνευματικών δικαιωμάτων, οι δημιουργοί πρέπει να αμείβονται δίκαια για τη χρήση των έργων τους, ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να συμβάλουν με τον πολιτισμό και την οικονομία. Ειδικότερα στην Ευρώπη, ο κύκλος εργασιών των πολιτιστικών και δημιουργικών βιομηχανιών ανέρχεται σε 535,9 δισ. € και απασχολεί 7,1 εκ. ανθρώπους, που ανήκουν κατά κύριο λόγο στο τοπικό εργατικό δυναμικό. Οι ισχυρισμοί των εταιρειών πληροφορικής και επικοινωνιών για κατάργηση –ουσιαστικά- της διάταξης περί εύλογης αποζημίωσης των δημιουργών για την ιδιωτική αναπαραγωγή, δεν ωφελεί κανέναν άλλο -όπως διατείνονται- πλην των ιδίων.