1. Το Διοικητικό Συμβούλιο διοικεί και εκπροσωπεί το αθλητικό σωματείο και αποφασίζει για τα θέματα διοίκησης και διαχείρισης της περιουσίας του καθώς και για ό,τι αφορά την εν γένει επιδίωξη του σκοπού του σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του νόμου και του καταστατικού του και τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης. Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, κατά τη διαχείριση των υποθέσεων του αθλητικού σωματείου, οφείλουν να καταβάλλουν την επιμέλεια που επιδεικνύουν στις δικές τους υποθέσεις.
2. Το διοικητικό συμβούλιο (∆.Σ.) του αθλητικού σωματείου αποτελείται από πέντε (5) έως εννέα (9) μέλη, ανάλογα με τον αριθμό των μελών του και τις προβλέψεις του καταστατικού του, τα οποία εκλέγονται για τετραετή θητεία. Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι στο Δ.Σ. έχουν δικαίωμα μιας μόνο ανανέωσης της θητείας τους, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα οχτώ (8) έτη. Δεν μπορεί να είναι μέλη του Δ.Σ. μέλη άλλων αθλητικών σωματείων που καλλιεργούν το ίδιο άθλημα ή τον ίδιο κλάδο αθλήματος, ούτε και συγγενείς εξ αίματος μεταξύ τους μέχρι και δευτέρου βαθμού.
3. Το αθλητικό σωματείο δεν μπορεί να συνάπτει συμβάσεις εργασίας, ανεξαρτήτων υπηρεσιών, έργου, προμηθειών, ή οποιεσδήποτε άλλες συμβάσεις με οικονομικό αντάλλαγμα, με μέλη του Δ.Σ. και της Εξελεγκτικής Επιτροπής, με συγγενείς μέχρι και δευτέρου βαθμού με αυτά, ή με νομικά πρόσωπα στα οποία μετέχουν τα πρόσωπα που προαναφέρονται. Η παράβαση της διάταξης αυτής έχει ως συνέπεια την έκπτωση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου που έλαβαν τη σχετική απόφαση. Την έκπτωση αποφασίζει το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου, μέσα σε τριάντα (30) ημέρες από τότε που το όργανο έλαβε γνώση του κωλύματος. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία των τριάντα (30) ημερών, η έκπτωση διαπιστώνεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού, ο οποίος κηρύσσει, με την ίδια πράξη, έκπτωτα από το αξίωμά τους και τα μέλη του οργάνου που δεν αποφάσισαν την έκπτωση.
4. Οι αποφάσεις του Δ.Σ. είναι άκυρες αν αντιβαίνουν στον παρόντα νόμο ή στο καταστατικό του αθλητικού σωματείου. Την ακυρότητα κηρύσσουν τα αρμόδια πολιτικά δικαστήρια, ύστερα από αίτηση μέλους του αθλητικού σωματείου ή του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού. Η αίτηση αποκλείεται μετά την πάροδο έξι (6) μηνών από τη λήψη της απόφασης. Αν οι άκυρες αποφάσεις του Δ.Σ. υπερβαίνουν τις τρεις (3) κατ’ έτος, ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού μπορεί να αποφασίσει την έκπτωση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου που έλαβαν τη σχετική απόφαση.
5. Η έκπτωση των μελών του διοικητικού συμβουλίου αθλητικού σωματείου γίνεται με απόφαση του αρμόδιου πολιτικού δικαστηρίου, με εξαίρεση τις περιπτώσεις της παραγράφου 4 του άρθρου 27 και των παραγράφων 3 και 4 του παρόντος άρθρου.
6. Το Διοικητικό Συμβούλιο συνέρχεται σε τακτική συνεδρίαση τουλάχιστον μία φορά το μήνα και σε έκτακτη όταν το συγκαλέσει ο Πρόεδρος ή το ζητήσει το ένα τρίτο (1/3) των μελών, ή η Εξελεγκτική Επιτροπή. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου δεν συμμετέχει στις συνεδριάσεις ούτε έχει δικαίωμα ψήφου, όταν πρόκειται για θέματα που αφορούν άμεσα αυτό, ή συγγενή του μέχρι και δευτέρου βαθμού.
7. Το αξίωμα του μέλους του Δ.Σ. είναι, κατ’ αρχή, τιμητικό και άμισθο. Αν όμως προβλέπεται σχετικά στο καταστατικό, μπορεί, εφόσον το αθλητικό σωματείο δεν εμφανίζει ζημιές ή ελλείμματα κατά τις τρεις (3) προηγούμενες χρήσεις, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, με πλειοψηφία των τριών τετάρτων (3/4) των παρόντων μελών, ύστερα από προηγούμενη άδεια του Γ.Γ.Α.:
α)να καταβάλλονται στα μέλη του Δ.Σ., όταν μετακινούνται εκτός του τόπου της μόνιμης κατοικίας τους για προσφορά οποιασδήποτε υπηρεσίας στο σωματείο, έξοδα κίνησης, διαμονής και διατροφής,
β)να παρέχεται στα μέλη του Δ.Σ. ή σε κάποιο ή κάποια από αυτά, αποζημίωση ανάλογη με το χρόνο που αυτά απασχολούνται με τις υποθέσεις του αθλητικού σωματείου, η οποία δεν αποτελεί μισθό ούτε δημιουργεί δικαιώματα ή αξιώσεις από τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, ευθύνονται δε στην περίπτωση αυτή τα μέλη για κάθε πταίσμα.
Άρθρο 33
Διοικητικό συμβούλιο Αθλητικού Σωματείου
7. Το αξίωμα του μέλους του Δ.Σ. είναι, κατ’ αρχή, τιμητικό και άμισθο. Αν όμως προβλέπεται σχετικά στο καταστατικό, μπορεί, εφόσον το αθλητικό σωματείο δεν εμφανίζει ζημιές ή ελλείμματα κατά τις τρεις (3) προηγούμενες χρήσεις, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, με πλειοψηφία των τριών τετάρτων (3/4) των παρόντων μελών (6), ύστερα από προηγούμενη άδεια του Γ.Γ.Α.:
(6) Όσα και αν είναι παρόντα;
Στα ερασιτεχνικά σωματεία ΔΕΝ πρέπει να υπάρχει περιορισμός στην θητεία των μελών του Δ.Σ. διότι στα περισσότερα ερασιτεχνικά σωματεία δεν θα υπάρχει ικανός αριθμός μελών για να αναπληρώσουν τα μέλη του Δ.Σ. και της Ε.Ε. και στα σωματεία που υπάρχουν δεν είναι βέβαιο ότι θα θέλουν να πάρουν θέση στο Δ.Σ. λόγω των τεραστίων εξόδων και των μηδενικών εσόδων. Αν δεν βρεθούν νέα μέλη τα σωματεία θα διαλυθούν. Είναι δύσκολο να βρεθούν νέα μέλη σε σωματεία που δεν έχουν έσοδα από μεγάλες Ακαδημίες και από ακίνητη περιουσία(γήπεδα, διαμερίσματα κ.α.) το Κράτος σταμάτησε να επιχορηγεί τα ερασιτεχνικά σωματεία από το έτος 2008 και τα έξοδα πολλαπλασιάστηκαν τα τελευταία χρόνια. Πλέον πληρώνουμε παράβολα 10Ε για κάθε νέο Δελτίο και 5Ε για κάθε παλιό δελτίο. Οι μετακινήσεις από το 2007 βαρύνουν τα σωματεία, οι Ενώσεις σταμάτησαν να πληρώνουν μετακινήσεις. Επίσης από το έτος 2011 οι αμοιβές Διαιτητών και Γυμνασιαρχών βαρύνουν τα σωματεία καθώς και ενοίκια σε γήπεδα Δήμων και Σχολικών Γυμναστηρίων. Με το παρόν σχέδιο νόμου προσθέτετε άλλα δύο χαράτσια, το σήμα αναγνώρισης και επιβαρύνετε και άλλο τα Δελτία αθλητών. Με την ελεύθερη μεταγραφή των ερασιτεχνών αθλητών οποτεδήποτε, στερείται από τα σωματεία την ελπίδα για την δημιουργία μιας ικανής ομάδας, αλλά και κάποια ανταλλάγματα από μεταγραφές ταλαντούχων αθλητών(χρήματα, αθλητές, αθλητικό υλικό). Κανένας λογικός δεν θα θέλει να διοικήσει ένα ερασιτεχνικό σωματείο που έχει μεγάλα έξοδα και πενιχρά έσοδα και λόγω της ελεύθερης μεταγραφής των ταλαντούχων αθλητών δεν θα υπάρχει προσμονή εσόδων ούτε προσμονή για την δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο που θέλετε να διώξετε από τον αθλητισμό παράγοντες που πρόσφεραν οικονομικά, διέθεσαν τον ελεύθερο χρόνο τους και η εμπειρία τους είναι χρήσιμη για την λειτουργία των σωματείων. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ να μην υπάρχει περιορισμός στις θητείες των μελών του Δ.Σ. ΤΩΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΏΝ ΣΩΜΑΤΕΊΩΝ λόγω του ότι δεν επιχορηγούνται από το Κράτος και αν επιχορηγηθούν στο μέλλον με ποσά 500-1500Ε τα ποσά αυτά δεν επαρκούν ούτε για τους διαιτητές και στην δυσκολία να αναπληρωθούν τα μέλη που θα συμπληρώσουν οχταετία. Στις ΕΘΝΙΚΕΣ κατηγορίες που είναι ερασιτεχνικές να υπάρχει αυστηρός έλεγχος στα ποσά που επιχορηγεί το Κράτος και όχι περιορισμός στις θητείες των μελών του Δ.Σ. ΕΠΙΣΗΣ δεν καταλαβαίνω γιατί το Δ.Σ. να μην συνάπτει συμβάσεις με συγγενείς μελών του Δ.Σ. αφού δεν μας επιχορηγείτε,παράδειγμα ένα μέλος Δ.Σ. είναι συγγενής με ιατρό, φυσιοθεραπευτή ή προπονητή που προσφέρει τις υπηρεσίες του σε μισή τιμή από άλλους, το σωματείο θα πρέπει να πάρει ξένους στην διπλή τιμή. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ τα ερασιτεχνικά σωματεία να μπορούν να συνάπτουν συμβάσεις με συγγενείς μελών του Δ.Σ. εφόσον οι συγγενείς να έχουν τα προσόντα και την εμπειρία. Για να μην υπάρχουν εικονικές συμβάσεις, ψεύτικα τιμολόγια οι παραπάνω συμβάσεις να μην είναι δικαιολογητικά για επιχορηγήσεις.
Οι προβλέψεις του άρθρου 33 παρ. 2, σχετικά με το δικαίωμα «μίας μόνο ανανέωσης της θητείας του, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα (8) οκτώ έτη» και ότι «Δεν μπορεί να είναι μέλη του Δ.Σ. μέλη άλλων αθλητικών σωματείων που καλλιεργούν το ίδιο άθλημα ή τον ίδιο κλάδο αθλήματος» θεωρούμε ότι θα δημιουργήσουν τεράστιο πρόβλημα λειτουργίας πολλών αθλητικών σωματείων που ασχολούνται με τα ατομικά αθλήματα που δεν έχουν εξέδρα θεατών και τηλεθέαση και ως εκ τούτου δεν έχουν διεισδυτικότητα στην ευρύτερη μάζα των Ελλήνων. Αποτέλεσμα τούτου είναι να υπάρχει περιορισμένη δεξαμενή αντλήσεως στελεχών διοικήσεως που να θέλουν να προσφέρουν οικιοθελώς, άνευ χρηματικής αποζημίωσης, υπηρεσίες. Ειδικώτερα τα ναυταθλητικά σωματεία (ιστιοπλοΐας, κωπηλασίας, κανόε καγιάκ, που έχουν προσφέρει και τα περισσότερα ολυμπιακά μετάλλια) καθώς επίσης και των αθλημάτων βουνού, ιππασίας ή του αεραθλητισμού, επιβιώνουν χάρις στη «δογματική» αγάπη, την προσωπική προσφορά υπηρεσίας και την οικονομική συνδρομή παλαιών αθλητών τους που εξασφαλίζουν τη λειτουργία των σωματείων τους χωρίς καμία από δεκαπενταετίας ουσιαστική στήριξη από την πολιτεία. Να σημειωθεί ότι τα περισσότερα των μελών διοίκησης σωματείων είναι και μέλη άλλων παρεμφερών σωματείων για να τους ενισχύσουν οικονομικώς. Να ληφθεί υπ’ όψιν ότι πρόκειται περί σωματείων ατομικών αθλημάτων και επομένως δεν υποκρύπτεται εξυπηρέτηση συμφερόντων μεταξύ σωματείων.
Επί πλέον τίθεται ευλόγως το ερώτημα κατά πόσον η πολιτεία έχει «το ηθικό δικαίωμα» να παρεμβαίνει στον τρόπο διοικήσεως των σωματείων αυτών όταν δεν συμβάλει οικονομικώς αποφασιστικά για την ύπαρξή τους και επομένως δεν δύναται να επικαλεστεί το δικαίωμα ελέγχου του τρόπου διοίκησης για να διασφαλιστεί η σωστή διαχείριση των διατιθεμένων πόρων.
Επομένως εάν είναι επιθυμητή η συνέχεια της υπάρξεως του ερασιτεχνικού αθλητισμού που τόσα πολλά έχει προσφέρει στη χώρα μας και την έχει προβάλει στο εξωτερικό με εξαιρετικές διακρίσεις, είναι απαραίτητη η τροποποίηση του άρθρου 33 παρ. 2, η οποία μπορεί να είναι η ακόλουθη:
Άρθρο 33 παρ. 2
Το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) του αθλητικού σωματείου αποτελείται από αριθμό μελών και θητείας σύμφωνα με τις προβλέψεις του καταστατικού του. Δεν μπορεί να είναι μέλη του Δ.Σ. συγγενείς εξ’ αίματος μεταξύ τους μέχρι και δευτέρου βαθμού.
ΤΑ ΝΑΥΤΑΘΛΗΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ:
ΑΤΤΙΚΟΣ ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΙΣΤΙΟΠΛΟΙΑΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ (ΑΝΟΙΑΘ)
ΙΣΤΙΟΠΛΟΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΛΕΠΟΧΩΡΙΟΥ (Ι.Ο.Α)
ΙΣΤΙΟΠΛΟΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Ι.Ο.Θ)
ΙΣΤΙΟΠΛΟΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ (Ι.Ο.Ρ)
ΙΣΤΙΟΠΛΟΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΧΑΝΙΩΝ (Ι.Ο.Χ)
ΛΕΣΒΙΑΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΑΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ (Λ.Ο.Ι.Α.Θ)
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΒΟΥΛΑΣ (ΝΑΟΒ)
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΦΙΛΙΑΣ (ΝΑΟΕΦ)
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ (Ν.Α.Ο.Π)
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ «Ο ΑΙΟΛΟΣ» (ΝΑΣΚ ΑΙΟΛΟΣ)
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΙΓΙΝΑΣ (Ν.Ο.Α)
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ (Ν.Ο.Α.Θ)
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ (Ν.Ο.Δ)
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΦΙΛΙΑΣ (Ν.Ο.Ε.Φ)
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ν.Ο.Ε)
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ «Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝ» (Ν.Ο.Κ. ΠΟΣΕΙΔΩΝ)
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΤΗΝΟΥ (Ν.Ο.Τ)
ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΩΝ ΘΑΛΑΣΣΗΣ (Ο.Φ.Θ)
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΑΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ (ΠΟΙΑΘ)
Μπράβο για τον περιορισμό της θητείας του ΔΣ ομίλων και ομοσπονδιών. Μόνο πρόοδο θα φέρει. Το επιχείρημα ότι θα κλείσουν τα μικρά σωματεία της επαρχίας δεν στέκει. Ένας μικρός όμιλος 20 μελών αν έχει ενεργά μέλη μπορεί κάλλιστα να λειτουργήσει με εναλλαγή του ΔΣ. Αν δεν έχει ενεργά μέλη δεν έχει λόγο ύπαρξης. Η ύπαρξη πολλών μικρών ομίλων στην ίδια περιοχή με ισοβίους προέδρους υποδηλώνει ότι οι όμιλοι αυτοί είναι όχημα για την εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων και το κίνητρο της συμμετοχής στο ΔΣ δεν είναι ανιδιοτελές, ούτε πηγάζει από τον αθεράπευτο ρομαντισμό κάποιων εθελοντών. Ο ρομαντισμός δεν εκδηλώνεται στις γραφειοκρατικές απαιτήσεις του ΔΣ αλλά στην άσκηση του αθλήματος. Και μια και προηγούμενος σχολιαστής αναφέρθηκε στους ναυτικούς ομίλους ας μετρήσουμε πόσοι από τους ισοβίους προέδρους ναυτικών ομίλων δεν έχουν ανέβει ποτέ τους σε πλεούμενο ή γενικότερα πόσοι από τους ισοβίους προέδρους δεν έχουν ασκήσει ποτέ κανένα άθλημα. Ο περιορισμός της θητείας θα φέρει διαφάνεια και θα εξαλείψει την διαφθορά, την σήψη και το τέλμα που έχουν περιέλθει αρκετοί όμιλοι συμπαρασύροντας και τα αντίστοιχα αθλήματα. Πράγματι θα κλείσουν αρκετοί όμιλοι, αλλά οι όμιλοι αυτοί δεν καλλιεργούν πραγματικά κανένα άθλημα παρά μόνο προσωπικά συμφέροντα ισοβίων προέδρων. Το κλείσιμο αυτών των ομίλων θα επιφέρει εξυγίανση στα αντίστοιχα αθλήματα.
Προτείνω να περιοριστεί η δυνατότητα συμμετοχής μόνο σε μια θητεία (ή 4 χρόνια). Τα 8 χρόνια είναι πάρα πολλά και αρκούν ώστε διαβρώσουν έναν όμιλο εξυπηρετώντας προσωπικά συμφέροντα. Εναλλακτικά 8 χρόνια αλλά όχι με δύο συνεχόμενες θητείες. Δηλαδή να μην υπάρχει δυνατότητα υποψηφιότητας στις εκλογές από μέλη του τρέχοντος ΔΣ (ή από συγγενείς τους).
Ο περιορισμός του μέγιστου αριθμού των μελών των Δ.Σ. σε 9 (εννιά) θα δημιουργήσει προβλήματα σε συλλόγους μεγάλους και πολυτμηματικούς. Διοικώ έναν σύλλογο με 14 τμήματα και 15μελές Δ.Σ. (ανώτατο όριο σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο) και θεωρώ ότι ο περιορισμός σε 9μελές θα μας δημιουργήσει προβλήματα στη λειτουργία και τη σωστή λήψη αποφάσεων. Αν θέλουμε αθλητικούς συλλόγους μεγάλους και συγκέντρωση δυνάμεων, θα πρέπει να εξαλείψουμε αυτόν τον περιορισμό.
Ο περιορισμός της θητείας των μελών ΔΣ (ομίλων, ενώσεων και ομοσπονδιών) είναι ένα βήμα προς τα εμπρός για την κάθαρση και την διαφάνεια του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Ακόμα καλύτερα να περιοριστεί σε μια θητεία. Μπράβο στον υπουργό που τόλμησε. Ας ελπίσουμε ότι οι πιέσεις που θα ασκηθούν από το κατεστημένο των ομίλων δεν θα περάσει. Οι αντιδράσεις που εμφανίζονται στην διαβούλευση οφείλονται στο γεγονός ότι θίγονται τα συμφέροντα των παραγόντων που δεν έχουν σχέση με τον αθλητισμό και που καταλαμβάνουν δια βίου θέσεις μελών ΔΣ προκειμένου να νέμονται προσωπικά οφέλη. Το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει ικανός αριθμός ατόμων για την στελέχωση των Δ.Σ. δεν στέκει. Πολύ μικροί όμιλοι 20 μελών ας συγχωνευτούν. Αν δεν υπάρχουν άτομα για στελέχωση του ΔΣ ενός ομίλου, τότε ο όμιλος δεν έχει λόγο ύπαρξης. Ο περιορισμός της θητείας θα βοηθήσει στην έξοδο από την σήψη και την διαφθορά που έχουν επιφέρει οι μόνιμοι επαγγελματίες παράγοντες που εξυπηρετούν τα προσωπικά τους συμφέροντα. Θα πάψουν να υπάρχουν όμιλοι-μαγαζιά ισοβίων προέδρων.
ΠΡΟΤΑΣΗ: Να μην επιτρέπεται η υποβολή υποψηφιότητας για εκλογή στο ΔΣ από μέλη του τρέχοντος διοικητικού συμβουλίου ή από συγγενείς μέχρι δευτέρου βαθμού του τρέχοντος διοικητικού συμβουλίου.
Η όποια ρύθμισή θα πρέπει να ισχύσει και αναδρομικά. Δηλαδή στις εκλογικές διαδικασίες ομίλων που θα διεξαχθούν αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου να ληφθούν υπόψη τα χρονικά διαστήματα που έχουν ήδη θητεύσει τα μέλη του ΔΣ και πριν την ψήφιση του νόμου, έτσι ώστε να επέλθει άμεση κάθαρση
Ταφόπλακα κυριολεκτικά βάζει στα σωματεία η διάταξη του άρθρου 33 παρ. 2 του προσχεδίου για τη θητεία των μελών του ΔΣ των συλλόγων. Και το εννοώ, χωρίς καμία διάθεση διατήρησης της οποιασδήποτε θέσης, της οποιασδήποτε « καρέκλας», αφού δεν υπάρχουν δυστυχώς άτομα να ασχοληθούν με τους συλλόγους, άτομα να συμπληρώσουν τα Δ.Σ., άτομα να «βάλουν το χέρι στη τσέπη ». Μάλλον οι συντάκτες του προσχεδίου, δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα προωθώντας αυτή τη διάταξη. Δυστυχώς θα επιβεβαιωθούμε σε λίγα χρόνια – αν τελικά ψηφιστεί η διάταξη – με την διάλυση των περισσότερων συλλόγων. Οι άνθρωποι που ασχολούμαστε με τον αθλητισμό στην επαρχία, είμαστε οι ίδιοι, εδώ και τριάντα χρόνια και αντί να αυξηθούμε, μειωνόμαστε.
Ο περιορισμός στη θητεία των εκλεγμένων εκπροσώπων του Δ.Σ. του αθλητικού σωματείου, καταργεί το δικαίωμα να ελεύθερης ανάδειξης της διοίκησης του από τα μέλη του (που αυτή τη στιγμή είναι αποκλειστικά φυσικά πρόσωπα) και εκδήλωσης της θετικής συνδικαλιστικής ελευθερίας, της συμμετοχής δηλαδή των μελών στα όργανα διοίκησης.
Το κώλυμα μέλους άλλου σωματείου και συγγένειας καταργεί το δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας των μελών.
Εξάλλου το σωματείο διατηρεί την ευχέρεια να δέχεται ως μέλη του άτομα της απόλυτης επιλογής προασπίζοντας έτσι το σκοπό και τα συμφέροντα του. Ο αποκλεισμός από τη διοίκηση ενός σωματείου, προσώπου με την ιδιότητα μέλους σε άλλο δεν παρέχει καμιά διασφάλιση, αντίθετα παρακωλύει την προσφορά στην καλλιέργεια του αθλήματος.
Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που δεν πρέπει να ιδρύονται σωματεία από ΟΤΑ, αλλά μόνο από φυσικά πρόσωπα, καθώς έτσι θα δημιουργείται κλίμα αδιαφάνειας και εξάρτησης (οικονομικής και πολιτικής), που θα οδηγεί σε μεγαλύτερη κατάργηση συνταγματικών ελευθεριών.
Τα αθλητικά σωματεία είναι η πρωτοβάθμια μονάδα αγωνιστικού αθλητισμού, τέτοιου είδους περιορισμοί δεν δικαιολογούνται από λόγους αναγόμενους στο δημόσιο συμφέρον κάτι που ισχύει στις δευτεροβάθμιες (αθλητικές ενώσεις) και τριτοβάθμιες μονάδες (ομοσπονδίες).
Τα όργανα αυτά θεσπίζουν κανονισμούς, ελέγχουν τις διαδικασίες, υπόκεινται σε κρατική εποπτεία και είναι αποδέκτες επιχορηγήσεων, επομένως ανάγονται σε νομικά πρόσωπα που εκπληρώνουν λειτουργίες δημοσίου ενδιαφέροντος. Για το λόγο αυτό οι παραπάνω περιορισμοί στις αθλητικές ενώσεις και ομοσπονδίες έχουν νόημα ως προς τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας των οργάνων από πολιτικούς και οικονομικούς φορείς και συμφέροντα.
Πολύ σημαντικός ο περιορισμός της θητείας των μελών Δ.Σ. για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Είναι ένα μεγάλο βήμα για την πάταξη της διαφθοράς και της αδιαφάνειας που μαστίζει τους, κυρίως μικρούς, ομίλους. Δεν υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα κατά του περιορισμού της θητείας. Όσοι ισχυρίζονται ότι δεν θα υπάρχουν μέλη να στελεχώσουν τα Δ.Σ. μικρών ομίλων θα πρέπει να αναρωτηθούν αν έχουν λόγο ύπαρξης όμιλοι που δεν βρίσκουν μέλη να στελεχώσουν το Δ.Σ. Γιατί δεν συγχωνεύονται οι μικροί όμιλοι; Π.χ στην περιοχή του Φαληρικού Όρμου (Μικρολίμανο και Δέλτα Φαλήρου) υπάρχουν τουλάχιστον 15 ναυτικοί όμιλοι που καλλιεργούν το άθλημα της ιστιοπλοΐας. Κάποιοι από αυτούς πολύ μικροί. Γιατί δεν συγχωνεύονται οι μικροί όμιλοι μεταξύ τους; Υπάρχουν πρόεδροι Δ.Σ. επί δεκαετίες στην ίδια θέση. Υπάρχουν όμιλοι που πρακτικά έχουν ταυτιστεί με τον πρόεδρό τους. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη ελέγχων (π.χ. φορολογικών ελέγχων ή ελέγχων του μητρώου μελών) στους ομίλους καλλιεργεί το έδαφος για την μετατροπή των ομίλων σε φορείς εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων των μελών του Δ.Σ. τους. Προτείνω λοιπόν ιδανικά τον περιορισμό της θητείας σε μία ή εναλλακτικά την δυνατότητα επανεκλογής την μεθεπόμενη φορά (δηλαδή κάθε φορά να έχουν δικαίωμα υποψηφιότητας μόνο όσοι δεν είναι μέλη του τρέχοντος Δ.Σ.)
παρ4. ΄΄Οι αποφάσεις του Δ.Σ. είναι άκυρες αν αντιβαίνουν στον παρόντα νόμο ή στο καταστατικό του αθλητικού σωματείου. Την ακυρότητα κηρύσσουν τα αρμόδια πολιτικά δικαστήρια, ύστερα από αίτηση μέλους του αθλητικού σωματείου ή του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού. Η αίτηση αποκλείεται μετά την πάροδο έξι (6) μηνών από τη λήψη της απόφασης.΄΄
/////ΠΡΟΤΑΣΗ :Στη παράγραφο αυτή να σημειώσω πως θα ήταν σωστό την ακυρότητα αποφάσεων να μπορούν να τις αιτηθούν και ΜΗ ΜΕΛΗ των σωματείων.Κατά την γνωμη μου η δέσμευση του Νόμου στην αίτη ακυρώτητας απο μέλη και μόνο του Σωματείου, είναι ο λογος που δεν βγαίνουν στο φως πολλές παρατυπίες και παρανομίες.
Η θητεία να είναι μέχρι 4 χρόνια και να επιτρέπεται η εκ νέου υποψηφιότητα μέλους ύστερα απο το πέρας της θητείας του επομενου Δ.Σ.–ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ–.Η επικυρωση της της υποψηφιότητας ή έστω της εκλογής ενος μέλους σε Δ.Σ. και των οργάνων του (ελενκτική επιτροπή κλπ)να συνοδεύεται απο αντίγραφο του ποινικού του μητρώου το οποίο να γίνεται απαιτητό απο τον Δικαστή που θα διενεργήσει τις εκλογές στο σωματείο.Εαν θα ήταν τεχνικά εφικτό να γονόταν και έλεγχος του ΄΄πόθεν έσχες΄΄ των μελών του Δ.Σ.είδικά για σωματεία με προυπολογισμούς π.χ πάνω απο 50.000 ευρώ.
ΜΠΡΑΒΟ!!!
Ο περιορισμός της θητείας μπορεί να αδικεί κάποιους λίγους ρομαντικούς για κάθε άθλημα, αλλά βάζει φραγμό στην σήψη, την διαφθορά και την εξάρτηση.
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΣΤΗ ΑΝΑΛΥΨΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ,ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΠΟΥ ΕΝΑΣ Η ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΒΟΗΘΟΥΝ.ΙΣΩΣ ΝΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΧΩΝΕΥΣΟΥΝ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΜΕ ΠΛΗΘΥΣΜΟ 1000-1500 ΑΤΟΜΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ 2-3 ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΚΟΠΟ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΙΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΝΤΙΜΑ ΜΕΛΗ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΑΛΛΑ ΜΑΖΙ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΙΚΑΝΑ ΑΝΕΝΤΙΜΑ ΚΑΡΕΚΛΑΚΙΔΕΣ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΧΩΡΟΥΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ.
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΝΕΩΣΗ ,ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ,ΝΕΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ .
Αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει περιορισμό για την θητεία του, δεν καταλαβαίνω γιατί όλοι οι άλλοι δεν πρέπει να έχουν?!
Κύριοι … ουδείς αναντικατάστατος!
1.στα σωματεία έχουν πάψει οι επιχορηγήσεις!
2. με το παρόν νομοσχέδιο υπάρχουν τουλάχιστον 2 χαράτσια (δελτία, Αναγνώριση σωματείων)
3. οι ομοσπονδίες έχουν επιβάλει την πληρωμή των διαιτητών από τα σωματεία και πληρωμή για τα δελτία ενώ έχουν καταργηθεί τα οδοιπορικά για αγώνες.
δηλαδή η πολιτεία δεν πληρώνει τίποτα αλλά για να αναπνεύσει το σωματείο χρειάζεται άδεια από τον εκάστοτε υπουργό!
Κύριοι έχετε πάρει σαν μέτρο τα μεγάλα ποδοσφαιρικά σωματεία που είναι πολύ μακριά από την μέση κατάσταση που βιώνει ένα μικρό σωματείο.
κανένα σωματείο δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί και να λειτουργήσει χωρίς πρόβλημα! διαβάζοντας προσεκτικότερα κάθε άρθρο διαπιστώνω πλέον με βεβαιότητα ότι κανείς από τους συγγραφείς αυτού του νομοσχεδίου ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙ ΣΩΜΑΤΕΙΟ!
Όλα τα μικρά σωματεία θα σταματήσουν να λειτουργούν με τον περιορισμό των 8 χρόνων των μελών των Δ.Σ..Πιστεύω ότι η βάση του σωματειακού αθλητισμού χρειάζεται περισσότερο ευέλικτο και προνομιακό νόμο ώστε να μπορεί να επιβίωση .
Εύγε!!!
Ο περιορισμός της θητείας μπορεί να αδικεί κάποιους λίγους ρομαντικούς για κάθε άθλημα, αλλά βάζει φραγμό στην σήψη, την διαφθορά και την εξάρτηση.
Αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει περιορισμό για την θητεία του, δεν καταλαβαίνω γιατί όλοι οι άλλοι δεν πρέπει να έχουν?!
Κύριοι … ουδείς αναντικατάστατος!
»Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι στο Δ.Σ. έχουν δικαίωμα μιας μόνο ανανέωσης της θητείας τους, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα οχτώ (8) έτη.»
Κύριοι νομοθέτες με αυτή την παράγραφο θα κλείσουν όλα τα μικρά σωματεια. Τρέχουμε,δίνουμε αγώνα,πολλές φορές βάζουμε χρήματα απο την τσέπη μας,δεν βρίσκονται σήμερα άτομα να στελεχώσουν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Εαν θέλετε να βάλετε πλαφόν στα 8 έτη τότε κάντε το στα σωματεία που έχουν προυπολογισμό από 50.000€ και πάνω.Μην διαλύεται τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Είμαι μέλος σε Δ.Σ. αθλητικού σωματείου. Δεν έκλεψα, δεν αδιαφόρησα για τις τύχες του σωματείου και δεν έκανα τίποτα μεμπτό στα χρόνια της θητείας μου. Αντιθέτως έχω εργαστεί πολλές ώρες για την πρόοδό του.
Με ποια λογική μού απαγορεύετε να συνεχίσω να προσφέρω;
Και ποιος θα με αντικαταστήσει όταν δεν βρίσκονται εύκολα άνθρωποι να αφιερώσουν χρόνο για να ασχοληθούν;
Τη διάταξη αυτή λοιπόν την θεωρώ άστοχη και πιστεύω πως θα διαλύσει αρκετά «μικρά» σωματεία.
Μεταφέρω και εδώ (λόγω συνάφειας) αυτούσιο το σχόλιο που έχω αναρτήσει στο άρθρο 28. Θεωρώ ότι το σύστημα των προτεινόμενων τροποποιήσεων του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου σχετικά με τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία, πέραν από το γεγονός ότι εμφανίζει πληθώρα κανονιστικών αντινομιών και αντισυνταγματικών ρυθμίσεων, κατατείνει σε μια προσπάθεια αναιτιολόγητης γραφειοκρατικής και οικονομικής επιβάρυνσης των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείου και δυστυχώς βρίσκεται πολύ μακριά από την ερασιτεχνική αθλητική πραγματικότητα (π.χ. ο περιορισμός για ανώτατο όριο 8ετούς θητείας στα μέλη του Δ.Σ. των αθλητικών σωματείων είναι κατά την άποψή μου όχι μόνο αντισυνταγματικός αλλά και εντελώς αντίθετος με την ερασιτεχνική αθλητική πραγματικότητα). Πολύ φοβάμαι ότι αν ψηφιστούν οι προτεινόμενες τροποποιήσεις για τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία, ο ερασιτεχνικός αθλητισμός στην Ελλάδα θα συρρικνωθεί τα επόμενα χρόνια σε δυσθεώρητο βαθμό. Επισημαίνω τα εξής:
Το σχέδιο του νέου αθλητικού νόμου εμφανίζει σε σχέση με το υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς (ν. 2725/1999) πολλές τροποποιήσεις σχετικά με ορισμένα ζητήματα λειτουργίας των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων. Συγκεκριμένα, υπάρχει τροποποίηση ως προς τη διαδικασία εγγραφής προσώπων ως μελών σε αθλητικό σωματείο: ενώ με το άρθρο 2 παρ. 2 ν. 2725/1999 απαιτείται πρόταση δύο μελών του σωματείου για την εγγραφή νέου μέλους και η προθεσμία απάντησης του Δ.Σ. του σωματείου είναι εξήντα (60) ημέρες, με το άρθρο 30 παρ. 2 του σχεδίου δεν απαιτείται πλέον η πρόταση των δύο μελών και η προθεσμία απάντησης του Δ.Σ. του σωματείου μειώνεται σε τριάντα (30) ημέρες.
Επίσης, υπάρχει τροποποίηση ως προς την εκλογή των αντιπροσώπων του αθλητικού σωματείου σε δευτεροβάθμιες αθλητικές οργανώσεις: ενώ με τα άρθρα 14 παρ. 2 και 24 παρ. 5 ν. 2725/1999 η εκλογή των αντιπροσώπων του αθλητικού σωματείου σε δευτεροβάθμιες αθλητικές οργανώσεις (ενώσεις, ομοσπονδίες) γίνεται με απόφαση με του Δ.Σ. του σωματείου, με το άρθρο 32 παρ. 1 περ. στ΄ αυτή περιέρχεται στην αρμοδιότητα της Γ.Σ. του σωματείου. Εξάλλου, και η συμμετοχή/εγγραφή σε ανώτερη αθλητική οργάνωση, η οποία δεν απαγορευόταν (στην πραγματικότητα μάλιστα συνηθιζόταν) να γίνεται με απόφαση του Δ.Σ. του σωματείου, περιέρχεται και αυτή στην αρμοδιότητα της Γ.Σ. του σωματείου.
Τροποποίηση υπάρχει και ως προς τις διατάξεις που αφορούν το Δ.Σ. του αθλητικού σωματείου: ενώ με το άρθρο 4 ν. 2725/1999 το Δ.Σ. του σωματείου αποτελείται από πέντε (5) έως δεκαπέντε (15) μέλη, με θητεία από ένα (1) έως τρία (3) έτη) και δεν υπάρχει ρητή απαγόρευση ούτε για ανώτατο όριο θητείας ούτε για μέλη άλλων σωματείων που καλλιεργούν το ίδιο άθλημα, το άρθρο 33 παρ. 2 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου αναφέρει τα εξής: «Το διοικητικό συμβούλιο (∆.Σ.) του αθλητικού σωματείου αποτελείται από πέντε (5) έως εννέα (9) μέλη, ανάλογα με τον αριθμό των μελών του και τις προβλέψεις του καταστατικού του, τα οποία εκλέγονται για τετραετή θητεία. Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι στο Δ.Σ. έχουν δικαίωμα μιας μόνο ανανέωσης της θητείας τους, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα οχτώ (8) έτη. Δεν μπορεί να είναι μέλη του Δ.Σ. μέλη άλλων αθλητικών σωματείων που καλλιεργούν το ίδιο άθλημα ή τον ίδιο κλάδο αθλήματος, ούτε και συγγενείς εξ αίματος μεταξύ τους μέχρι και δευτέρου βαθμού».
Επιπλέον, τροποποίηση υπάρχει και ως προς τη διαδικασία και τον τρόπο έκπτωσης μελών του Δ.Σ. σε περίπτωση παράνομης σύναψης επαχθούς σύμβασης με μέλη του Δ.Σ. ή συγγενείς τους, τροποποίηση υπάρχει και ως προς τα κωλύματα για εγγραφή κάποιου ως μέλους σε σωματείο, τροποποίηση υπάρχει και ως προς τα ένδικα βοηθήματα για ακύρωση απόφασης Διοικητικού Συμβουλίου αθλητικού σωματείου και άλλες τυχόν έννομες συνέπειες από τέτοιες αποφάσεις, τροποποίηση υπάρχει ως τη δυνατότητα και τις προϋποθέσεις καταβολής οδοιπορικών εξόδων σε μέλη του Δ.Σ. του σωματείου και τροποποιήσεις υπάρχουν και σε πολλές άλλες διατάξεις, που κατά την άποψή μου δεν επιφέρουν κάποια ουσιαστική βελτίωση της κατάστασης στον ερασιτεχνικό αθλητισμό κλπ.
Επισημαίνω ότι σύμφωνα με το άρθρο 28 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου «2. Η απόφαση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης ανακαλείται, με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, αν διαπιστωθεί ότι το αθλητικό σωματείο: α) παραλείπει την εναρμόνιση του καταστατικού ή των κανονισμών του προς τις διατάξεις αυτού του νόμου αυτού […] 5. Η απόφαση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης αναφέρεται στα στοιχεία του αθλητικού σωματείου και στο Ειδικό Σήμα Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ), το οποίο τη συνοδεύει και αναρτάται στους χώρους που χρησιμοποιεί το αθλητικό σωματείο για τις δραστηριότητές του. Το ΕΣΛΑΦ χορηγείται από τη ΓΓΑ και ανανεώνεται κάθε πέντε (5) χρόνια. Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού καθορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές του ΕΣΛΑΦ, το αντίτιμο που το αθλητικό σωματείο υποχρεούται να καταβάλει για τη χορήγησή του, ο λογαριασμός στον οποίο αυτό κατατίθεται, και κάθε άλλο συναφές ζήτημα».
Επισημαίνω επίσης ότι σύμφωνα με το άρθρο 52 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου «1. Η μη εναρμόνιση του καταστατικού, των κανονισμών, των πράξεων και των αποφάσεων των αθλητικών σωματείων, ενώσεων και ομοσπονδιών προς τις διατάξεις του παρόντος νόμου, όπως ισχύει, συνεπάγεται την αυτοδίκαιη ανάκληση της αθλητικής αναγνώρισής τους. Η διαπιστωτική πράξη της αναστολής εκδίδεται από τον Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, μετά από αιτιολογημένη έκθεση της αρμόδιας Διεύθυνσης της ΓΓΑ», ενώ σύμφωνα με το άρθρο 116 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου «3. Η ειδική αθλητική αναγνώριση που έχει χορηγηθεί σε οποιοδήποτε αθλητικό φορέα, πριν τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, παύει να ισχύει αν μέσα σε έξι (6) μήνες από τη δημοσίευση του παρόντος δεν λάβει από τη ΓΓΑ το ΕΣΛΑΟ του άρθρου 10 του παρόντος».
Από όλες τις προαναφερόμενες διατάξεις συνάγεται ότι για μην ανακληθεί η ειδική αθλητική αναγνώριση των αθλητικών σωματείων σε συγκεκριμένα αθλήματα, πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τα σωματεία αυτά να τροποποιήσουν το καταστατικό τους προκειμένου να το εναρμονίσουν με το νέο αθλητικό νόμο: αφού ο νόμος 2725/1999 έχει διατάξεις αντίθετες σε σχέση με το σχέδιο του νέου αθλητικού νόμου, άρα και το ισχύον καταστατικό όλων των αθλητικών σωματείων που έχει καταρτισθεί με βάση το ν. 2725/1999 ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ έχει διατάξεις αντίθετες σε σχέση με το σχέδιο του νέου αθλητικού νόμο, γεγονός που σε περίπτωση μη τροποποίησης του καταστατικού του θα επιφέρει την ανάκληση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισής του!!
Επίσης, για να μην ανακληθεί η ειδική αθλητική αναγνώριση των αθλητικών σωματείων σε συγκεκριμένα αθλήματα, πρέπει τα σωματεία αυτά να λάβουν το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ), καταβάλλοντας μάλιστα αντίτιμο προσδιοριζόμενο με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού. Αν σε όλα αυτά έρθει να προστεθεί η κατά την άποψή μου αντίθετη με την αρχή της νομιμότητας της Διοίκησης πρακτική της Γ.Γ.Α. να αιτείται δεκαπέντε (15) δικαιολογητικά για διατήρηση ειδικής αθλητικής αναγνώρισης, μολονότι τέτοια διατήρηση δεν προβλέπεται από πουθενά (!), διαπιστώνουμε μία τεράστια και δυσβάστακτη γραφειοκρατική και οικονομική επιβάρυνση των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων, η οποία γίνεται χωρίς κανένα λόγο και δεν φαίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις να οδηγεί πουθενά (πολλές εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες αιτήσεις διατήρησης ειδικής αθλητικής αναγνώρισης δεν έχουν εξεταστεί καν!).
Κατά την άποψή μου επίσης, η καθιέρωση του Ειδικού Σήματος Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ) έρχεται σε αντίθετη με το άρθρο 12 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο η άσκηση του δικαιώματος ίδρυσης και συμμετοχής σε αθλητικά σωματεία δεν επιτρέπεται να εξαρτάται από προηγούμενη άδεια. Για να αναπτύξει νομίμως τον αθλητισμό ένα ερασιτεχνικό αθλητικό σωματείο το 2015 θα πρέπει αναγκαστικά να βρει οικονομικούς πόρους (από πού;) ώστε αφ’ ενός τροποποιήσει το καταστατικό του για να το εναρμονίσει με τον αθλητικό νόμο που θα έχει τροποποιηθεί σε διατάξεις που δεν προσφέρουν ουσιαστική επίλυση των σημαντικών προβλημάτων ούτε κίνητρα για προσέλκυση νέων αθλητών, και αφ’ ετέρου να καταβάλει αντίτιμο για να αποκτήσει το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ), το οποίο δεν θα του προσφέρει τίποτα. Όλες αυτές οι τροποποιήσεις δεν πρόκειται να προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, παρά μόνο να δημιουργήσουν ανυπέρβλητα γραφειοκρατικά και οικονομικά εμπόδια στην ανάπτυξή του.
Λύση θα πρέπει να βρεθεί άμεσα στο πρόβλημα της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης, της οποίας η λειτουργία θα πρέπει να εξορθολογιστεί ώστε να ρυθμίζονται τα συγκεκριμένα δικαιολογητικά που απαιτούνται για τη χορήγησή της, τα δικαιολογητικά αυτά να μη προϋποθέτουν ιδιαίτερα νομικά και λογιστικά έξοδα για ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία που δεν έχουν ιδιαίτερους και σημαντικούς πόρους, να μη ζητούνται χωρίς λόγο δύο δικαιολογητικά για την ίδια προϋπόθεση (υπεύθυνη δήλωση των μελών του Δ.Σ. ότι τηρούνται βιβλία και βεβαίωση της Περιφέρειας ότι τηρούνται βιβλία) κλπ. Η πρακτική για εκκαθάριση της σωματειακής βάσης των αθλητικών ομοσπονδιών που εφαρμόζεται τα τελευταία τρία χρόνια έχει προκαλέσει την επιβάρυνση της Γ.Γ.Α. με πάρα πολλές αιτήσεις που δεν έχουν εξεταστεί καν και που αν τροποποιηθεί ο αθλητικός νόμος δεν θα εξεταστούν ποτέ και θα πρέπει να αντικατασταθούν από χιλιάδες νέες αιτήσεις με τα νέα δικαιολογητικά (τροποποιημένα καταστατικά, νέα Δ.Σ. λαμβανομένων υπ’ όψιν των νέων περιορισμών κλπ)!
Η διάταξη του άρθρου 32 παρ. 4 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου για απαγόρευση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και της Εξελεγκτικής Επιτροπής να ψηφίζουν σε θέματα απαλλαγής από την ευθύνη τους δεν φαίνεται να έχει κανένα νόημα, αφού αυτή η απαλλαγή είναι ενδοσωματειακή και όχι ποινική ή διοικητική, και επιπλέον τυχόν τέτοια απαγόρευση μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην απαρτία και στην πλειοψηφία των συγκεκριμένων Γενικών Συνελεύσεων (αν σε ένα σωματείο 20 μελών με 9μελές Δ.Σ., τα 9 μέλη του Δ.Σ. δεν μπορούν να ψηφίσουν υπέρ της απαλλαγής τους, τότε θα είναι δυνατόν 6 μέλη που καταψηφίζουν την απαλλαγή να υπερτερούν των 5 μελών που την υπερψηφίζουν, ενώ στην πραγματικότητα υπέρ της απαλλαγής είναι 9+5=14 μέλη του σωματείου).
Η διάταξη του άρθρου 32 παρ. 6 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου δεν χρειάζεται να υπάρχει στον αθλητικό νόμο, καθώς υπάρχει ήδη στο άρθρο 101 ΑΚ. Τυχόν συμπερίληψή στον αθλητικό νόμο είναι δυνατόν να οδηγήσει στο ΕΣΦΑΛΜΕΝΟ συμπέρασμα ότι π.χ. εκλογή προσώπου που έχει κώλυμα να εκλεγεί μέλος του Δ.Σ. σωματείου χρειάζεται να ακυρωθεί δικαστικά κατ’ άρθρο 101 ΑΚ με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, ενώ στην πραγματικότητα η εκλογή στην περίπτωση αυτή δεν είναι άκυρη κατ’ άρθρο 101 ΑΚ αλλά απολύτως και αυτοδικαίως άκυρη κατ’ άρθρο 180 ΑΚ και δεν χρειάζεται καν να προσβληθεί δικαστικά η συγκεκριμένη απόφαση για εκλογή που είναι «αντίθετη στο νόμο».
Η διάταξη του άρθρου 33 παρ. 2 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου, η οποία ορίζει ότι «δεν μπορεί να είναι μέλη του Δ.Σ. μέλη άλλων αθλητικών σωματείων που καλλιεργούν το ίδιο άθλημα ή τον ίδιο κλάδο αθλήματος, ούτε και συγγενείς εξ αίματος μεταξύ τους μέχρι και δευτέρου βαθμού», υποθέτω ότι στηρίζεται στη νομολογία περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος ίδρυσης και συμμετοχής σε αθλητικά σωματεία (ΑΠ 764/2005, ΑΠ 1269/2001: Υπέρβαση των νόμιμων ορίων του δικαιώματος ενέχει η ίδρυση περισσότερων σωματείων που έχουν την αυτή έδρα, επιδιώκουν τον αυτό σκοπό και συγκροτούνται από μέλη που ασκούν το αυτό επάγγελμα, αν επέρχεται σύγχυση στην εύρυθμη λειτουργία και τη συνολική δράση τους για επίτευξη του σκοπού τους, ιδίως λόγω της δυνατότητας δημιουργίας πλάνης περί την ταυτότητα του σωματείου ένεκα ταυτεπωνυμίας). Όμως, η γενικόλογη διατύπωση της συγκεκριμένης απαγόρευσης είναι τελείως άστοχη, καθώς αφ’ ενός παραβλέπει ότι ο ερασιτεχνικός αθλητισμός στηρίζεται στο συναγωνισμό και όχι στον ανταγωνισμό και επομένως η νίκη κατά του αντιπάλου δεν είναι αυτοσκοπός και αφ’ ετέρου η απαγόρευση αυτή αποτελεί ειδικότερη εκδήλωση της διάταξης του άρθρου 281 ΑΚ (καταχρηστική άσκηση δικαιώματος) και επομένως αφετηρία της είναι η νόμιμη άσκηση του δικαιώματος, που ελέγχεται αν υπερβαίνει τα όρια του άρθρου 281 ΑΚ, και όχι η παράνομη άσκηση του δικαιώματος που έχει στο νου του ο συντάκτης του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου εκκινώντας από την απαγόρευση.
Άστοχη είναι και η διάταξη του άρθρου 33 παρ. 4 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου, η οποία επίσης αποτελεί μεταφορά του άρθρου 101 ΑΚ στα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία. Η διάταξη αυτή παραβλέπει ότι πέρα από τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης και του Διοικητικού Σωματείου (αθλητικού) σωματείου που είναι άκυρες κατ’ άρθρο 101 ΑΚ, δηλαδή ύστερα από τελεσίδικη δικαστική απόφαση για ακύρωσή τους, υπάρχει μια κατηγορία αποφάσεων γενικής συνέλευσης (αθλητικού) σωματείου βαρύτερης ελαττωματικότητας, που είναι οι ανυπόστατες και οι απολύτως και αυτοδικαίως άκυρες αποφάσεις του άρθρου 180 ΑΚ που εξομοιώνονται ως προς τις έννομες συνέπειες με ανυπόστατες, π.χ. όταν έχει λήξει η θητεία του Διοικητικού Συμβουλίου ή όταν συγκαλείται Γενική Συνέλευση από αναρμόδιο όργανο (ΑΠ 1601/2011, ΧρΙΔ 2003, 118, ΕφΑθ 3321/1998, ΕλλΔνη 1999, 441, ΜΠρΘεσ 20830/2011, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜΠρΘεσ 19542/2010). Αυτές οι ανυπόστατες και απολύτως και αυτοδικαίως άκυρες αποφάσεις Γενικής Συνέλευσης και του Διοικητικού Σωματείου (αθλητικού) σωματείου δεν αναπτύσσουν καθόλου έννομα αποτελέσματα και επομένως τυχόν αγωγή δεν αφορά την ακύρωσή τους αλλά την αναγνώριση της ανυποστασίας τους, η δε αποσβεστική προθεσμία του άρθρου 101 ΑΚ δεν εφαρμόζεται σε αυτές.
Ως προς το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 33 παρ. 4 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου περί δυνατότητας έκδοσης διαπιστωτικής πράξης αυτοδίκαιης έκπτωσης μελών του Δ.Σ. σωματείου αν οι άκυρες αποφάσεις που έχουν λάβει υπερβαίνουν τις τρεις κατ’ έτος, δεν διευκρινίζεται μεταξύ άλλων ούτε αν σε αυτές τις «άκυρες» αποφάσεις συμπεριλαμβάνονται και οι απολύτως και αυτοδικαίως άκυρες ή και οι ανυπόστατες ούτε σε περίπτωση που συμπεριλαμβάνονται και οι απολύτως και αυτοδικαίως άκυρες ή και οι ανυπόστατες αν χρειάζεται κάποιος και ποιος ειδικότερα να ελέγχει αν οι αποφάσεις αυτές είναι πράγματι απολύτως και αυτοδικαίως άκυρες ή ανυπόστατες. Επισημαίνω ότι η ακυρότητα αποφάσεων μπορεί να προκύπτει και από μια επουσιώδη τυπική διαδικαστική προϋπόθεση, χωρίς αυτό να πρέπει να είναι λόγος για να τίθεται θέμα έκπτωσης των μελών του Δ.Σ. που έλαβαν τις αποφάσεις αυτές και ότι με τον τρόπο αυτό είναι πολύ πιθανόν να επιβαρυνθούν χωρίς λόγο όργανα της Γ.Γ.Α. με έλεγχο αποφάσεων σωματείων που δεν ανήκουν καν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Καλημέρα σας,
Θα ήθελα και εγώ να προτείνω να μην υπάρχει περιορισμός στη ανανέωση της θητείας των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, λαμβάνοντας σαν δεδομένη την άρνηση που υπάρχει στις ημέρες μας για συμμετοχή σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τα κοινά, και ειδικότερα σε αθλητικούς συλλόγους που δεν αποτελούν σκαλοπάτι για μετέπειτα εξέλιξη… Αυτό που θα μπορούσε να συζητηθεί θα ήταν η εκλογή διαφορετικού Προεδρείου μετά από 2 τετραετίες και συμμετοχή των μελών του στα επόμενα συμβούλια ως απλά μέλη, μεταφέροντας και την πολύτιμη εμπειρία τους.
Σας ευχαριστώ,
«Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι στο Δ.Σ. έχουν δικαίωμα μιας μόνο ανανέωσης της θητείας τους, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα οχτώ (8) έτη.»
θα συμφωνουσα αν υπηρχε πληρωμη !
την στιγμη ομως που δεν βρισκουμε στα ερασιτεχνικα σωματεια ουτε καν το αριθμο των μελων του ΔΣ για να το στελεχωσουμε , πως μπορουμε ή πως εχουμε το δικαιωμα να στερουμε ανθρωπους-εθελοντες από την διαθεση τους για ανιδιοτελη προσφορα!;
ο εθελοντισμος δεν μπορει και δεν πρεπει να εχει χρονικους περιορισμους.
βρειτε αλλες δικλειδες ασφαλειας για τα μεγαλα σωματεια και αφηστε τα τοπικα ερασιτεχνικα να συνεχισουν να προσφερουν κοινωνικο και αθλητικο εργο!!!
Σχετικά με την παράγραφο 2
Αν και καθίσταται κατανοητό ότι πρόθεση αποτελεί η απαλλαγή των αθλητικών σωματείων από τους επαγγελματίες παράγοντες, το να κόβεις το κεφάλι όταν αυτό πονάει, δεν αποτελεί την βέλτιστη λύση, καθόσον ο ασθενής σε μια τέτοια περίπτωση πεθαίνει.
Για να συσταθεί σωματείο, απαιτούνται το ελάχιστον 20 μέλη. Εχοντας σαν δεδομένο, ότι ελάχιστος αριθμός των μελών ΔΣ ειναι τα 5 μέλη, τότε μετά από 32 ετη (4 γκρουπ μελών Χ 8 ετη συμμετοχης = 32),το αθλητικό σωματείο πρέπει να κλείσει. Αυτό υπο την προυπόθεση ότι ολοι οι συμμετέχοντες σε ένα σωματείο
α) θέλουν να γίνουν μέλη στο ΔΣ,
β) θέλουν και μπορούν να συνεισφέρουν ενεργά οικονομικά, καθόσον δεν καλύπτονται τα εντός εδρας εξοδα τους,
γ) μπορουν να συμμετάσχουν ως μέλη ΔΣ ,τόσο από αποψη διάθεσιμου χρόνου και λοιπών επαγγελματικών υποχρεώσεων, οσο και από αποψη εμπειριών και ικανοτήτων ,ώστε να εξασφαλισθεί αποτελεσματική και παραγωγική διοίκηση για τα μέλη, και η επαύξηση της περιουσίας του σωματείου,
ειδάλλως σε μια από τις ως ανω 2 περιπτώσεις το σωματείο θα πρέπει να διαλυθεί ενωριτερα.
Επιπλέον καθίσταται αναγκαία , η διευκρίνιση, ότι η εφαρμογή του νόμου αφορά τις τετραετίες που θα προκύψουν από την ψηφιση του και μετά. Ειδάλλως σε διαφορετική περίπτωση καθίσταται βεβαιο, ότι πολλά (παλαιά με ετος ιδρυσης) αθλητικά σωματεία ,και με 9μελή πχ ΔΣ, οπου σημαντικός αριθμός μελών τους εχουν λάβει μερος σαν μελη ΔΣ τους ,θα αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα, υπαρξης. Και όταν νομοθετείτε, παρακαλώ να εχετε στο νου σας ότι αθλητικά σωματεία δεν είναι απαραίτητα μονο του ποδοσφαίρου ,του μπασκετ κλπ. Υπάρχουν πολλά, μικρά σε αριθμό μελών, μη κερδοσκοπικά που δεν εισπράττουν καμία επιχορήγηση από το κράτος, που προσφέρουν δωρεάν αθλητισμό μονο από τις ειφορές των μελών τους, με πλεόνασμα στον ισολογισμό τους, με κοινωνικό εργο, με αθλητικές διακρίσεις και που εκπροσωπούν πολλάκις επάξια την χώρα μας. Επίσης πολλά που ασχολούνται με ΑΜΕΑ.Που λόγω της κρίσης πλήττονται και τα μέλη τους μειώνονται, επειδή από τους πολλούς φόρους που καλούμαστε να πληρώσουμε δεν μπορουν πλέον να συνδράμουν περαιτέρω. Και που δυστυχώς δεν εγγράφονται πλέον νέα μέλη.
Ευτυχώς η δυστυχώς υπάρχουν και τέτοια αθλητικά σωματεία, αλλα όχι για πολύ απ’ότι φαίνεται.
Ενημερωνομαστε από τα ΜΜΕ, ότι στην πρόβλεψη αναθεώρησης του συνταγματος μελετάτε μόνο για την πρωθυπουργική θητεία να υπάρχει ανώτατο οριο 8ετίας.
Αυτό το οποίο θα μπορούσε να εφαρμοσθεί σαν βιώσιμη, δίκαιη εναλλακτική και ενδιάμεση λύση, εφόσον υπάρχει η δημοκρατική βούληση και δεδομένο ότι πρέπει να εκφράζεται ελεύθερα με την ψήφο του κάποιο μελος σωματείου είναι:
α) εφαρμογή 2 τετραετιών και εν συνεχεία 1 κενή για τον Πρόεδρο/Αντιπρόεδρο ΔΣ ειτε
β) εφαρμογή 2 τετραετιών κατά το μέγιστον μονο για τον, Πρόεδρο/Αντιπρόεδρο ΔΣ
Σχετικά με την παράγραφο 7
α)Σε ένα πλεονασματικό ερασιτεχνικό πάντοτε σωματείο, ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΧΟΡΉΓΗΣΗ ΚΡΑΤΙΚΗ, στο οποίο υπάρχει μέριμνα στο καταστατικό του, και με εγκριση του ΔΣ ,και επαυξητικά της ΓΣ, γιατί θα πρέπει να εγκρίνει και ο ΓΓΑ ,τα εκτος εδρας κλπ ,εξοδα κίνησης μελους του ΔΣ. Το παρόν κρίνεται τουλάχιστον γραφειοκρατικό και αχρηστο, δεδομένου ότι το ΔΣ απολογείται και δινει αναφορά στην ΓΣ των μελών του σωματείου, και παίρνει εγκριση από αυτήν, και η συνεισφορά εγκρισης του ΓΓΑ δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ποιο βαθμό ελέγχου εξυπηρετεί.
β)Ομοίως η παροχή σχετικής αποζημίωσης αναλογη του χρόνου που παρέχει μελος /οι του ΔΣ, είναι δίκαιο μέτρο που ελειπε και επι της ουσίας βοηθά στην εξυγίανση του χώρου, δεδομένου ότι σε μέλη που συνεισφέρουν στην πρόοδο του σωματείου θα πρέπει να υπάρχει σχετική αποζημίωση, σε συνάρτηση με την πορεία και την οικονομική ανάπτυξη του. Ομοίως θα θεωρούσα πλεονασμό την συνεισφορά εγκρισης του ΓΓΑ.
Προσωπικά πιστευω οτι δεν θα πρεπει να υπάρχει όριο στη θητεία των μελών του Διοικητικού συμβουλίου. Ετσι θα γίνονται παράγοντες άτομα που δεν έχουν σχέση με τον αθλητισμό.
AΡΘΡΟ 33 ΠΑΡ 2
Υπαρχει θεμα σε ολα τα σωματεια και κατ επεκταση και στις
ομοσπονδιες ειδικα στα αθληματα που εχουν μικρη δημοφιλα
(φιλαθλους) π.χ. χιονοδρομια και ορειβασια για να βρησκονται
νελη να επανδρωσουν τα οργανα διοικησης. Σημερα τα οικονομικα
προβλγματαμ η καταστατηγηση του ωραριου στον ιδιωτικο τομεα και
η δομη λειτουργιας τησ συγχρονης οικογενειας δεν προσφεροντε
για εθελοντικη προσφορα, ενω παραλληλα αυτα τα σωματεια δεν εχουν
την οικονομικη δυνατοτητα προσληψης υπαλληλων, παρα του οτι οι
γραφειοκρατικες υποχρεωσεις των σωματειων αυξανουν.
Επισησ απο την εμπειρια που υπαρχει ενα διοικητικο σθμβουλιο
αποφασιζει θετικοτερα με το μιγμα ΝΕΩΝ και ΠΑΛΑΙΩΝ συμβουλων,
οπου οι παλαιοι εχουν γνωση τησ ιστοριασ του σωματειου και
των κατα καιρους σοβαρων θεματων του.
ΠΡΟΤΑΣΗ 1/ Αυξηση του οριου απο 2 θητειες σε τουλαχιστο 3 η να
εξαιρεθουν απο το οριο καποια αθληματα οπως η χιονοδρομια και
ορειβασια.
2/ Η Θητεια των μελων του διοικητικου συμβουλιου και
της εξελεκτικης επιτροπης να ειναι για τα σωματεια 3ετης.
ΑΡΘΡΟ 33 ΠΑΡ 7α
Σχετικα με οδοιπορικα κλπ εξοδα για μετακινηση μελων του
διοικητικου συμβουλιου, πως μπορει το σωματει η ομοσπονδια
να συγκαλεσει εκτακτη γενικη συνελευση των μελων και να
ζητησει παραλληλα και αδεια τησ ΓΓΑ καθε φορα που επιβαλλεται
η μετακινηση ????
ΠΡΟΤΑΣΗ. Να περιορισθει μονο στην αποφαση του διοικητικου
συμβουλιου με την ενδειξη οτι θα καλυπτονται μονο τα
ατομικα εξοδα με βαση το τι ισχυει για τους υπαλληλουσ του
δημοσιου.
Το πρόβλημα των σωματείων είναι η λειψανδρία: ελάχιστοι είναι αυτοί που θέλουν να στελεχώσουν τα Διοικητικά Συμβούλια. Και απο αυτούς που τα στελεχώνουν, λίγοι είναι αυτοί που ασχολούνται πραγματκά.
Αρκετό συχνό είναι το φαινόμενο, σε εκλογοπολογιστές συνελεύσεις, την τελευταία στιγμή να πιέζονται μέλη Συλλόγων να θέσουν υποψηφιότητα και να στελεχώσουν το ΔΣ, μόνο και μόνο για να συμπληρωθεί ο ελάχιστος αριθμός συμβούλων.
Ο περιορισμός 2 θητειών θα έχει ως αποτέλεσμα να μην συγκροτούνται Συμβούλια. ‘Η θα συγκροτούνται συμβούλια τα οποία δεν θα είναι σύννομα.
προτεινω να μην εχει δικαιωμα συμμετοχης σε Δ Σ ατομο/α που δεν εχουν καθαρο μητρωο η διωκοντα ποινικα.
Να ελεγχεται το ποθεν εσχες αυτων πριν αλλα και στην αποχωρηση τους απο το σωματειο
Σχολιάζοντας την παράγραφο 2, θεωρώ ότι ενδεχομένως τα «μικρά» σε μέλη σωματεία θα έχουν πρόβλημα κατάρτισης ΔΣ, εφόσον παραμείνει το θέμα δυο θητειών ως μέγιστη εμπλοκή στα διοικητικά. Αυτή την στιγμή, στα λιγότερο δημοφιλή αθλήματα τα μέλη είναι 20 – 25, και με μικρές αποκλίσεις κάθε χρόνο. Κάποιοι έρχονται, κάποιοι φεύγουν (κυρίως λόγω απώλειας ενδιαφέροντος με το αντικείμενο, που πιθανότατα να οφείλεται σε εξωγενείς με τον αθλητισμό παράγοντες). Ο κύριος κορμός μελών είναι μικρός και συνήθως είναι αυτοί που στηρίζουν το μικρό σωματείο. Αν χρειάζονται πχ. 9 συν 3 αναπληρωματικούς συν 3 εξελεγκτική επιτροπή συν 3 εφορευτική επιτροπή στις αρχαιρεσίες, ελοχεύει κίνδυνος αδυναμίας σύστασης των οργάνων.
Πρόταση: Πρόεδρος ή Γραμματέας (κύριες θέσεις ΔΣ με δικαίωμα υπογραφής), το μέγιστο 2 θητείες (8 έτη), κατόπιν μπορεί να αποτελεί απλό μέλος του ΔΣ, σε θέση χωρίς δικαίωμα υπογραφής.
Επί της παραγρ. 2, άρθρο 33.
1. Πέντε (5) έως εννέα (9) μέλη. Για ποιον λόγο τίθεται περιορισμός ως προς το μέγιστο; Αν ένα σωματείο έχει εκατό (100) μέλη και έχει δημιουργήσει δέκα (10) τμήματα τα εννέα (9) μέλη επαρκούν για την λειτουργία των τμημάτων; Αν δεσμεύει ο νόμος και το καταστατικό προβλέπει σύνθεση διοικητικού συμβουλίου με μεγαλύτερο αριθμό των εννέα (9) τι μέλλει γενέσθαι;
2. Για τετραετή θητεία. Μπορεί να είναι μικρότερη των τεσσάρων ετών;
»Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι στο Δ.Σ. έχουν δικαίωμα μιας μόνο ανανέωσης της θητείας τους, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα οχτώ (8) έτη.»
αυτό είναι εντελώς παράλογο για να ισχύσει στα αθλητικά σωματεία που γίνεται πραγματικά » αγώνας» για να βρεθεί κάποιος να ασχοληθεί ενεργά. έχετε λάβει υπόψη σας μόνο τα μεγάλα σωματεία και όχι τα μικρά επαρχιακά!
Σχετικά με το δικαίωμα μιας μόνο ανανέωσης θητείας και συνολικά στα 8 έτη στο Δ.Σ ενός συλλόγου , νομίζω ότι είναι σε λανθασμένη βάση διότι έτσι καταργείται το δικαίωμα της ελεύθερης εκλογής και επιλογής των ατόμων που έχουν διάθεση να προσφέρουν και να συνεισφέρουν .
Το κριτήριο των μελών και το δικαίωμα της ψήφου των μελών ενός συλλόγου με αυτό τον τρόπο καταργείται, αφού ουσιαστικά δεν δίδει τη δυνατότητα σε όλους να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία ως υποψήφιοι.Δεν πρέπει να κρίνονται οι άνθρωποι με βάση τα χρόνια που έχουν θητεύσει σε ένα θώκο αλλά με γνώμονα τι έχουν προσφέρει και αν τηρούν τις νόμιμες και προβλεπόμενες διαδικασίες και νόμους.