1. Η ειδική αθλητική αναγνώριση χορηγείται, για κάθε άθλημα ή κλάδο αθλήματος, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού, ύστερα από αίτηση του αθλητικού σωματείου, εφόσον:
α)το καταστατικό του σωματείου είναι σύμφωνο με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα και του παρόντος νόμου,
β)συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις και τηρεί τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από το καταστατικό του και τον παρόντα νόμο,
γ)ασκεί αθλητική δραστηριότητα,
δ)προσδιορίζει στην αίτησή του με σαφήνεια τους χώρους στους οποίους αναπτύσσει αθλητική δραστηριότητα και προσκομίζει τις άδειες που προβλέπονται γι’ αυτούς από τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
2. Η απόφαση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης ανακαλείται, με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, αν διαπιστωθεί ότι το αθλητικό σωματείο:
α)παραλείπει την εναρμόνιση του καταστατικού ή των κανονισμών του προς τις διατάξεις αυτού του νόμου αυτού, ή
β)πάψει να συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις ή να τηρεί τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από το καταστατικό του και τον παρόντα νόμο ή παραβιάζει τις διατάξεις του παρόντος ή άλλων νόμων, ή τους κανονισμούς της οικείας ομοσπονδίας, ή παρεμποδίζει τους ελέγχους της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού ή άλλων αρχών, ή
γ)δεν επιδεικνύει την αθλητική δραστηριότητα που προβλέπεται από το καταστατικό του και το καταστατικό της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας, ή
δ)στερείται προπονητή, ή χρησιμοποιεί ως προπονητή πρόσωπο το οποίο δεν έχει καταχωρηθεί στο ηλεκτρονικό αρχείο προπονητών της ΓΓΑ.
3. Τα αθλητικά σωματεία κατά την πρώτη διετία από την ίδρυση τους μπορούν να μετέχουν στην αγωνιστική δραστηριότητα των οικείων αθλητικών ομοσπονδιών και χωρίς να διαθέτουν την ειδική αθλητική αναγνώριση. Στην περίπτωση αυτή δεν συμμετέχουν και δεν ψηφίζουν στις γενικές συνελεύσεις αθλητικών ομοσπονδιών.
4.Στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού τηρείται μητρώο των αθλητικών αναγνωρίσεων, ανά άθλημα και κλάδο αθλήματος, των αθλητικών φορέων του παρόντος.
5. Η απόφαση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης αναφέρεται στα στοιχεία του αθλητικού σωματείου και στο Ειδικό Σήμα Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ), το οποίο τη συνοδεύει και αναρτάται στους χώρους που χρησιμοποιεί το αθλητικό σωματείο για τις δραστηριότητές του. Το ΕΣΛΑΦ χορηγείται από τη ΓΓΑ και ανανεώνεται κάθε πέντε (5) χρόνια. Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού καθορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές του ΕΣΛΑΦ, το αντίτιμο που το αθλητικό σωματείο υποχρεούται να καταβάλει για τη χορήγησή του, ο λογαριασμός στον οποίο αυτό κατατίθεται, και κάθε άλλο συναφές ζήτημα.
6. Αν περάσουν τρία (3) έτη από την ίδρυση αθλητικού σωματείου χωρίς να του χορηγηθεί η ειδική αθλητική αναγνώριση, ή ένα (1) έτος από τότε που έπρεπε να ανανεωθεί το ΕΣΛΑΦ χωρίς αυτό να ανανεωθεί, ή αν αυτή ανακληθεί, το αθλητικό σωματείο διαγράφεται από το Μητρώο Αθλητικών Φορέων της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.
7. Οι αθλητικές ενώσεις μπορούν να λάβουν, υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις των περιπτώσεων α και β της παραγράφου 1, ειδική αθλητική αναγνώριση, και οι αθλητικές ομοσπονδίες υπό τους όρους της παραγράφου 1 του άρθρου 48.
Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΒΑΖΕΙΙΠΟΛΕΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΕ ΚΟΣΤΟΣ ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΕΣ , ΟΜΩΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΝ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΛΥΣΗ ΣΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΩ ΒΑΖΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΠΧ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ <> ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΩΡΕΣ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ. ΑΥΤΟ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΜΨΥΧΟ ΥΛΙΚΟ.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΡΗΤΑ ΠΩΣ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΩΡΕΣ ΣΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΘΛΗΣΗΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΠΧ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΦΟΡΟΥΣ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΟΣΤΟΛΟΓΙΑ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ
Καθαρή εμπορευματοποίηση του ερασιτεχνικού αθλητισμού επιχειρείται με το άρθρο 28 το οποίο προβλέπει το πιστοποιητικό της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης ( ΕΣΛΑΦ ), το οποίο θα χορηγείται πέραν των άλλων και με αντίτιμο ( !!!!!!!!! ) που θα ορίσει η Πολιτεία και το οποίο θα είναι αναρτημένο στους χώρους άθλησης, λες και πρόκειται για την άδεια λειτουργίας μπακάλικου. Θα γίνεται επανέλεγχος δε, σύμφωνα με το προσχέδιο και νέο αντίτιμο. Ποια υπηρεσία θα κάνει τον έλεγχο και τον επανέλεγχο όμως; Εδώ εκκρεμεί η διατήρηση της αθλητικής ιδιότητας των συλλόγων με τα δικαιολογητικά που υποβλήθηκαν στη ΓΓΑ από τις αρχές του έτους 2010!!!
Αν η Πολιτεία θέλει να διαχωρίσει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό από τα κάθε φύσης ιδιωτικά γυμναστήρια τα οποία υποτίθεται ότι ασχολούνται με τον αθλητισμό, υπάρχουν τρόποι και εκεί ας ορίσει οποιοδήποτε αντίτιμο.
Η καθιέρωση του Ειδικού Σήματος Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ) είναι αντίθετη με το άρθρο 12 του Συντάγματος, καθώς περιορίζει την ελευθερία άσκησης του δικαιώματος ίδρυσης και συμμετοχής σε αθλητικά σωματεία χωρίς άδεια, μια συνταγματική ελευθερία, που δίνει το δικαίωμα σε όσους ιδρύουν και συμμετέχουν σε σωματείο να απαιτήσουν την απουσία κρατικής παρέμβασης. Ο αντισυνταγματικός αυτός περιορισμός εκφράζεται στο σύνολο του νόμου, που θεσπίζει υπέρμετρη δυνατότητα παρέμβασης στον εκάστοτε Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού όχι μόνο στην αναγνώριση αλλά και στη διάλυση του σωματείου, στην ακύρωση αποφάσεών του και στην έκπτωση των μελών του.
Για να συνεχίσει «νομίμως» τη λειτουργία του ένα ερασιτεχνικό αθλητικό σωματείο που μέχρι τώρα έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου για να ανταπεξέρχεται στα έξοδα ανανέωσης δελτίων, συμμετοχής σε πρωταθλήματα, κριτών, διαιτητών, συντήρησης δημοτικών γηπέδων, με την εφαρμογή του νέου νόμου, θα πρέπει αναγκαστικά να βρει, άγνωστο πως, επιπλέον οικονομικούς πόρους, ώστε να επεξεργαστεί και να τροποποιήσει το καταστατικό του και να αποκτήσει εκ νέου την αθλητική αναγνώριση αλλά και να την ανανεώνει με κόστος.
Η εναρμόνιση των καταστατικών θα πρέπει να γίνει σε σύντομη προθεσμία, με κίνδυνο ανάκλησης της αναγνώρισης, σύμφωνα με ένα νέο νόμο που περιέχει αντισυνταγματικούς περιορισμούς, αντιφατικές διατάξεις, εισπρακτική λογική, ενώ σε μεγάλο μέρος του έχει κενά, αφήνοντας βασικές λειτουργίες και προϋποθέσεις να καθοριστούν μεταγενέστερα με υπουργικές αποφάσεις.
Η καταβολή αντίτιμου για την απόκτηση του Ειδικού Σήματος Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ), δεν εξασφαλίζει τίποτε περισσότερο, παρά μόνο έσοδα σε κρατικού ελέγχου φορείς και πρόσθετα οικονομικά βάρη στα σωματεία που αναπόφευκτα θα μετακυληθούν στους γονείς. Πρόκειται για μια διαδικασία ανώφελη, αναίτια, γραφειοκρατική και δαπανηρή.
Ο νέος νόμος με τις περισσότερες διατάξεις που αφορούν τα αθλητικά σωματεία, αντί να ευννοεί, αντιμάχεται τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, που θα καταλήξει να εκφράζεται μόνο από κρατικοδίαιτους φορείς, εξοντώνοντας τα υπάρχοντα σωματεία.
Στις εξαιρέσεις ανήκει η κατάργηση των προνομίων σε διακρίσεις πανελληνίων πρωταθλημάτων, ώστε να σταματήσει να γίνεται αυτοσκοπός ο πρωταθλητισμός και να πάψει να αποτελεί αντικείμενο συναλλαγής και σε συλλογικό επίπεδο αλλά και στα σχολικά πρωταθλήματα.
Βέβαια όσο τα προνόμια που παραμένουν συνδυάζονται με πλήρη απελευθέρωση μεταγραφών, θα εξακολουθήσουν τα φαινόμενα μαζικής συγκέντρωσης παιδιών απ’ όλη την Ελλάδα για να καρπωθούν τα υποσχόμενα προνόμια, μια απολύτως συναλλακτική πρακτική που δεν έχει καμία σχέση με την προσωπική αθλητική αξία, ούτε φυσικά με το αθλητικό ιδεώδες.
Στο άρθρο 1 παρ. 4 αναφέρεται:
«προσδιορίζει στην αίτησή του με σαφήνεια τους χώρους στους οποίους αναπτύσσει αθλητική δραστηριότητα και προσκομίζει τις άδειες που προβλέπονται γι’ αυτούς από τις διατάξεις του παρόντος νόμου»
Για να μη γίνεται εκμετάλευση του «μη κερδοσκοπικού Σωματείου» πρέπει να μην αναγνωρίζεται Σωματείο όταν:
Συστεγάζεται με άλλη εμπορική επιχείρηση, χρησιμοποιεί εγκαταστάσεις οι οποίες έχουν χρηματοδοτηθεί μέσα από αναπτυξιακά προγράμματα για όσα χρόνια προβλέπει ο νόμος (αθέμιτος ανταγωνισμός με τις Σωματειακές εγκαταστάσεις οι οποίες δεν μπορούν να ενταχθούν σε αναπτυξιακούς νόμους), ο ιδιοκτήτης των εγκαταστάσεων και οι συγγενείς αυτού μέχρι 2ου βαθμού να μην είναι μέλη στο Σωματείο και να μην εργάζονται σε αυτό, οι εγκαταστάσεις να βρίσκονται σε ενιαίο χώρο ή κάθε χώρος και παράρτημα να έχει από μόνος του όλες τις προδιαγραφές.
Για παράδειγμα, αν έχω ένα ιδιωτικό γήπεδο ποδοσφαίρου το οποίο λειτουργώ ως ιδιωτικό γυμναστήριο, ιδρύω ένα Σωματείο, νοικιάζω το γήπεδο στο Σωματείο, στα μέλη του οποίου συμμετέχει όλη η οικογένειά μου, έχω και το παιδί μου προπονητή και λειτουργώ κάθε φορά όπως με βολεύει (ιδιωτικά ή Σωματειακά) με ότι αυτό συνεπάγεται κυρίως στα φορολογικά θέματα.
Το Σύνταγμα λέει ότι το Κράτος πρέπει να ενισχύει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να υπάρχει αντίτιμο για το σήμα ειδικής αθλητικής αναγνώρισης. Τα ερασιτεχνικά σωματεία έχουν να επιχορηγηθούν από το έτος 2008,που είναι η βοήθεια του Κράτους στον ερασιτεχνικό αθλητισμό? Το αντίτιμο για το σήμα ΕΣΛΑΦ είναι ένα χαράτσι, όπως είναι και το αντίτιμο για τα δελτία των αθλητών. ΠΡΟΤΕΙΝΩ το σήμα να χορηγείται ΔΩΡΕΑΝ στα ερασιτεχνικά σωματεία.
Θεωρώ ότι το σύστημα των προτεινόμενων τροποποιήσεων του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου σχετικά με τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία, πέραν από το γεγονός ότι εμφανίζει πληθώρα κανονιστικών αντινομιών και αντισυνταγματικών ρυθμίσεων, κατατείνει σε μια προσπάθεια αναιτιολόγητης γραφειοκρατικής και οικονομικής επιβάρυνσης των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείου και δυστυχώς βρίσκεται πολύ μακριά από την ερασιτεχνική αθλητική πραγματικότητα (π.χ. ο περιορισμός για ανώτατο όριο 8ετούς θητείας στα μέλη του Δ.Σ. των αθλητικών σωματείων είναι κατά την άποψή μου όχι μόνο αντισυνταγματικός αλλά και εντελώς αντίθετος με την ερασιτεχνική αθλητική πραγματικότητα). Πολύ φοβάμαι ότι αν ψηφιστούν οι προτεινόμενες τροποποιήσεις για τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία, ο ερασιτεχνικός αθλητισμός στην Ελλάδα θα συρρικνωθεί τα επόμενα χρόνια σε δυσθεώρητο βαθμό. Επισημαίνω τα εξής:
Το σχέδιο του νέου αθλητικού νόμου εμφανίζει σε σχέση με το υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς (ν. 2725/1999) πολλές τροποποιήσεις σχετικά με ορισμένα ζητήματα λειτουργίας των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων. Συγκεκριμένα, υπάρχει τροποποίηση ως προς τη διαδικασία εγγραφής προσώπων ως μελών σε αθλητικό σωματείο: ενώ με το άρθρο 2 παρ. 2 ν. 2725/1999 απαιτείται πρόταση δύο μελών του σωματείου για την εγγραφή νέου μέλους και η προθεσμία απάντησης του Δ.Σ. του σωματείου είναι εξήντα (60) ημέρες, με το άρθρο 30 παρ. 2 του σχεδίου δεν απαιτείται πλέον η πρόταση των δύο μελών και η προθεσμία απάντησης του Δ.Σ. του σωματείου μειώνεται σε τριάντα (30) ημέρες.
Επίσης, υπάρχει τροποποίηση ως προς την εκλογή των αντιπροσώπων του αθλητικού σωματείου σε δευτεροβάθμιες αθλητικές οργανώσεις: ενώ με τα άρθρα 14 παρ. 2 και 24 παρ. 5 ν. 2725/1999 η εκλογή των αντιπροσώπων του αθλητικού σωματείου σε δευτεροβάθμιες αθλητικές οργανώσεις (ενώσεις, ομοσπονδίες) γίνεται με απόφαση με του Δ.Σ. του σωματείου, με το άρθρο 32 παρ. 1 περ. στ΄ αυτή περιέρχεται στην αρμοδιότητα της Γ.Σ. του σωματείου. Εξάλλου, και η συμμετοχή/εγγραφή σε ανώτερη αθλητική οργάνωση, η οποία δεν απαγορευόταν (στην πραγματικότητα μάλιστα συνηθιζόταν) να γίνεται με απόφαση του Δ.Σ. του σωματείου, περιέρχεται και αυτή στην αρμοδιότητα της Γ.Σ. του σωματείου.
Τροποποίηση υπάρχει και ως προς τις διατάξεις που αφορούν το Δ.Σ. του αθλητικού σωματείου: ενώ με το άρθρο 4 ν. 2725/1999 το Δ.Σ. του σωματείου αποτελείται από πέντε (5) έως δεκαπέντε (15) μέλη, με θητεία από ένα (1) έως τρία (3) έτη) και δεν υπάρχει ρητή απαγόρευση ούτε για ανώτατο όριο θητείας ούτε για μέλη άλλων σωματείων που καλλιεργούν το ίδιο άθλημα, το άρθρο 33 παρ. 2 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου αναφέρει τα εξής: «Το διοικητικό συμβούλιο (∆.Σ.) του αθλητικού σωματείου αποτελείται από πέντε (5) έως εννέα (9) μέλη, ανάλογα με τον αριθμό των μελών του και τις προβλέψεις του καταστατικού του, τα οποία εκλέγονται για τετραετή θητεία. Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι στο Δ.Σ. έχουν δικαίωμα μιας μόνο ανανέωσης της θητείας τους, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα οχτώ (8) έτη. Δεν μπορεί να είναι μέλη του Δ.Σ. μέλη άλλων αθλητικών σωματείων που καλλιεργούν το ίδιο άθλημα ή τον ίδιο κλάδο αθλήματος, ούτε και συγγενείς εξ αίματος μεταξύ τους μέχρι και δευτέρου βαθμού».
Επιπλέον, τροποποίηση υπάρχει και ως προς τη διαδικασία και τον τρόπο έκπτωσης μελών του Δ.Σ. σε περίπτωση παράνομης σύναψης επαχθούς σύμβασης με μέλη του Δ.Σ. ή συγγενείς τους, τροποποίηση υπάρχει και ως προς τα κωλύματα για εγγραφή κάποιου ως μέλους σε σωματείο, τροποποίηση υπάρχει και ως προς τα ένδικα βοηθήματα για ακύρωση απόφασης Διοικητικού Συμβουλίου αθλητικού σωματείου και άλλες τυχόν έννομες συνέπειες από τέτοιες αποφάσεις, τροποποίηση υπάρχει ως τη δυνατότητα και τις προϋποθέσεις καταβολής οδοιπορικών εξόδων σε μέλη του Δ.Σ. του σωματείου και τροποποιήσεις υπάρχουν και σε πολλές άλλες διατάξεις, που κατά την άποψή μου δεν επιφέρουν κάποια ουσιαστική βελτίωση της κατάστασης στον ερασιτεχνικό αθλητισμό κλπ.
Επισημαίνω ότι σύμφωνα με το άρθρο 28 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου «2. Η απόφαση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης ανακαλείται, με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, αν διαπιστωθεί ότι το αθλητικό σωματείο: α) παραλείπει την εναρμόνιση του καταστατικού ή των κανονισμών του προς τις διατάξεις αυτού του νόμου αυτού […] 5. Η απόφαση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης αναφέρεται στα στοιχεία του αθλητικού σωματείου και στο Ειδικό Σήμα Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ), το οποίο τη συνοδεύει και αναρτάται στους χώρους που χρησιμοποιεί το αθλητικό σωματείο για τις δραστηριότητές του. Το ΕΣΛΑΦ χορηγείται από τη ΓΓΑ και ανανεώνεται κάθε πέντε (5) χρόνια. Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού καθορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές του ΕΣΛΑΦ, το αντίτιμο που το αθλητικό σωματείο υποχρεούται να καταβάλει για τη χορήγησή του, ο λογαριασμός στον οποίο αυτό κατατίθεται, και κάθε άλλο συναφές ζήτημα».
Επισημαίνω επίσης ότι σύμφωνα με το άρθρο 52 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου «1. Η μη εναρμόνιση του καταστατικού, των κανονισμών, των πράξεων και των αποφάσεων των αθλητικών σωματείων, ενώσεων και ομοσπονδιών προς τις διατάξεις του παρόντος νόμου, όπως ισχύει, συνεπάγεται την αυτοδίκαιη ανάκληση της αθλητικής αναγνώρισής τους. Η διαπιστωτική πράξη της αναστολής εκδίδεται από τον Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, μετά από αιτιολογημένη έκθεση της αρμόδιας Διεύθυνσης της ΓΓΑ», ενώ σύμφωνα με το άρθρο 116 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου «3. Η ειδική αθλητική αναγνώριση που έχει χορηγηθεί σε οποιοδήποτε αθλητικό φορέα, πριν τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, παύει να ισχύει αν μέσα σε έξι (6) μήνες από τη δημοσίευση του παρόντος δεν λάβει από τη ΓΓΑ το ΕΣΛΑΟ του άρθρου 10 του παρόντος».
Από όλες τις προαναφερόμενες διατάξεις συνάγεται ότι για μην ανακληθεί η ειδική αθλητική αναγνώριση των αθλητικών σωματείων σε συγκεκριμένα αθλήματα, πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τα σωματεία αυτά να τροποποιήσουν το καταστατικό τους προκειμένου να το εναρμονίσουν με το νέο αθλητικό νόμο: αφού ο νόμος 2725/1999 έχει διατάξεις αντίθετες σε σχέση με το σχέδιο του νέου αθλητικού νόμου, άρα και το ισχύον καταστατικό όλων των αθλητικών σωματείων που έχει καταρτισθεί με βάση το ν. 2725/1999 ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ έχει διατάξεις αντίθετες σε σχέση με το σχέδιο του νέου αθλητικού νόμο, γεγονός που σε περίπτωση μη τροποποίησης του καταστατικού του θα επιφέρει την ανάκληση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισής του!!
Επίσης, για να μην ανακληθεί η ειδική αθλητική αναγνώριση των αθλητικών σωματείων σε συγκεκριμένα αθλήματα, πρέπει τα σωματεία αυτά να λάβουν το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ), καταβάλλοντας μάλιστα αντίτιμο προσδιοριζόμενο με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού. Αν σε όλα αυτά έρθει να προστεθεί η κατά την άποψή μου αντίθετη με την αρχή της νομιμότητας της Διοίκησης πρακτική της Γ.Γ.Α. να αιτείται δεκαπέντε (15) δικαιολογητικά για διατήρηση ειδικής αθλητικής αναγνώρισης, μολονότι τέτοια διατήρηση δεν προβλέπεται από πουθενά (!), διαπιστώνουμε μία τεράστια και δυσβάστακτη γραφειοκρατική και οικονομική επιβάρυνση των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων, η οποία γίνεται χωρίς κανένα λόγο και δεν φαίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις να οδηγεί πουθενά (πολλές εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες αιτήσεις διατήρησης ειδικής αθλητικής αναγνώρισης δεν έχουν εξεταστεί καν!).
Κατά την άποψή μου επίσης, η καθιέρωση του Ειδικού Σήματος Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ) έρχεται σε αντίθετη με το άρθρο 12 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο η άσκηση του δικαιώματος ίδρυσης και συμμετοχής σε αθλητικά σωματεία δεν επιτρέπεται να εξαρτάται από προηγούμενη άδεια. Για να αναπτύξει νομίμως τον αθλητισμό ένα ερασιτεχνικό αθλητικό σωματείο το 2015 θα πρέπει αναγκαστικά να βρει οικονομικούς πόρους (από πού;) ώστε αφ’ ενός τροποποιήσει το καταστατικό του για να το εναρμονίσει με τον αθλητικό νόμο που θα έχει τροποποιηθεί σε διατάξεις που δεν προσφέρουν ουσιαστική επίλυση των σημαντικών προβλημάτων ούτε κίνητρα για προσέλκυση νέων αθλητών, και αφ’ ετέρου να καταβάλει αντίτιμο για να αποκτήσει το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας Αθλητικού Φορέα (ΕΣΛΑΦ), το οποίο δεν θα του προσφέρει τίποτα. Όλες αυτές οι τροποποιήσεις δεν πρόκειται να προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, παρά μόνο να δημιουργήσουν ανυπέρβλητα γραφειοκρατικά και οικονομικά εμπόδια στην ανάπτυξή του.
Λύση θα πρέπει να βρεθεί άμεσα στο πρόβλημα της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης, της οποίας η λειτουργία θα πρέπει να εξορθολογιστεί ώστε να ρυθμίζονται τα συγκεκριμένα δικαιολογητικά που απαιτούνται για τη χορήγησή της, τα δικαιολογητικά αυτά να μη προϋποθέτουν ιδιαίτερα νομικά και λογιστικά έξοδα για ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία που δεν έχουν ιδιαίτερους και σημαντικούς πόρους, να μη ζητούνται χωρίς λόγο δύο δικαιολογητικά για την ίδια προϋπόθεση (υπεύθυνη δήλωση των μελών του Δ.Σ. ότι τηρούνται βιβλία και βεβαίωση της Περιφέρειας ότι τηρούνται βιβλία) κλπ. Η πρακτική για εκκαθάριση της σωματειακής βάσης των αθλητικών ομοσπονδιών που εφαρμόζεται τα τελευταία τρία χρόνια έχει προκαλέσει την επιβάρυνση της Γ.Γ.Α. με πάρα πολλές αιτήσεις που δεν έχουν εξεταστεί καν και που αν τροποποιηθεί ο αθλητικός νόμος δεν θα εξεταστούν ποτέ και θα πρέπει να αντικατασταθούν από χιλιάδες νέες αιτήσεις με τα νέα δικαιολογητικά (τροποποιημένα καταστατικά, νέα Δ.Σ. λαμβανομένων υπ’ όψιν των νέων περιορισμών κλπ)!
Η διάταξη του άρθρου 32 παρ. 4 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου για απαγόρευση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και της Εξελεγκτικής Επιτροπής να ψηφίζουν σε θέματα απαλλαγής από την ευθύνη τους δεν φαίνεται να έχει κανένα νόημα, αφού αυτή η απαλλαγή είναι ενδοσωματειακή και όχι ποινική ή διοικητική, και επιπλέον τυχόν τέτοια απαγόρευση μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην απαρτία και στην πλειοψηφία των συγκεκριμένων Γενικών Συνελεύσεων (αν σε ένα σωματείο 20 μελών με 9μελές Δ.Σ., τα 9 μέλη του Δ.Σ. δεν μπορούν να ψηφίσουν υπέρ της απαλλαγής τους, τότε θα είναι δυνατόν 6 μέλη που καταψηφίζουν την απαλλαγή να υπερτερούν των 5 μελών που την υπερψηφίζουν, ενώ στην πραγματικότητα υπέρ της απαλλαγής είναι 9+5=14 μέλη του σωματείου).
Η διάταξη του άρθρου 32 παρ. 6 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου δεν χρειάζεται να υπάρχει στον αθλητικό νόμο, καθώς υπάρχει ήδη στο άρθρο 101 ΑΚ. Τυχόν συμπερίληψή στον αθλητικό νόμο είναι δυνατόν να οδηγήσει στο ΕΣΦΑΛΜΕΝΟ συμπέρασμα ότι π.χ. εκλογή προσώπου που έχει κώλυμα να εκλεγεί μέλος του Δ.Σ. σωματείου χρειάζεται να ακυρωθεί δικαστικά κατ’ άρθρο 101 ΑΚ με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, ενώ στην πραγματικότητα η εκλογή στην περίπτωση αυτή δεν είναι άκυρη κατ’ άρθρο 101 ΑΚ αλλά απολύτως και αυτοδικαίως άκυρη κατ’ άρθρο 180 ΑΚ και δεν χρειάζεται καν να προσβληθεί δικαστικά η συγκεκριμένη απόφαση για εκλογή που είναι «αντίθετη στο νόμο».
Η διάταξη του άρθρου 33 παρ. 2 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου, η οποία ορίζει ότι «δεν μπορεί να είναι μέλη του Δ.Σ. μέλη άλλων αθλητικών σωματείων που καλλιεργούν το ίδιο άθλημα ή τον ίδιο κλάδο αθλήματος, ούτε και συγγενείς εξ αίματος μεταξύ τους μέχρι και δευτέρου βαθμού», υποθέτω ότι στηρίζεται στη νομολογία περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος ίδρυσης και συμμετοχής σε αθλητικά σωματεία (ΑΠ 764/2005, ΑΠ 1269/2001: Υπέρβαση των νόμιμων ορίων του δικαιώματος ενέχει η ίδρυση περισσότερων σωματείων που έχουν την αυτή έδρα, επιδιώκουν τον αυτό σκοπό και συγκροτούνται από μέλη που ασκούν το αυτό επάγγελμα, αν επέρχεται σύγχυση στην εύρυθμη λειτουργία και τη συνολική δράση τους για επίτευξη του σκοπού τους, ιδίως λόγω της δυνατότητας δημιουργίας πλάνης περί την ταυτότητα του σωματείου ένεκα ταυτεπωνυμίας). Όμως, η γενικόλογη διατύπωση της συγκεκριμένης απαγόρευσης είναι τελείως άστοχη, καθώς αφ’ ενός παραβλέπει ότι ο ερασιτεχνικός αθλητισμός στηρίζεται στο συναγωνισμό και όχι στον ανταγωνισμό και επομένως η νίκη κατά του αντιπάλου δεν είναι αυτοσκοπός και αφ’ ετέρου η απαγόρευση αυτή αποτελεί ειδικότερη εκδήλωση της διάταξης του άρθρου 281 ΑΚ (καταχρηστική άσκηση δικαιώματος) και επομένως αφετηρία της είναι η νόμιμη άσκηση του δικαιώματος, που ελέγχεται αν υπερβαίνει τα όρια του άρθρου 281 ΑΚ, και όχι η παράνομη άσκηση του δικαιώματος που έχει στο νου του ο συντάκτης του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου εκκινώντας από την απαγόρευση.
Άστοχη είναι και η διάταξη του άρθρου 33 παρ. 4 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου, η οποία επίσης αποτελεί μεταφορά του άρθρου 101 ΑΚ στα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία. Η διάταξη αυτή παραβλέπει ότι πέρα από τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης και του Διοικητικού Σωματείου (αθλητικού) σωματείου που είναι άκυρες κατ’ άρθρο 101 ΑΚ, δηλαδή ύστερα από τελεσίδικη δικαστική απόφαση για ακύρωσή τους, υπάρχει μια κατηγορία αποφάσεων γενικής συνέλευσης (αθλητικού) σωματείου βαρύτερης ελαττωματικότητας, που είναι οι ανυπόστατες και οι απολύτως και αυτοδικαίως άκυρες αποφάσεις του άρθρου 180 ΑΚ που εξομοιώνονται ως προς τις έννομες συνέπειες με ανυπόστατες, π.χ. όταν έχει λήξει η θητεία του Διοικητικού Συμβουλίου ή όταν συγκαλείται Γενική Συνέλευση από αναρμόδιο όργανο (ΑΠ 1601/2011, ΧρΙΔ 2003, 118, ΕφΑθ 3321/1998, ΕλλΔνη 1999, 441, ΜΠρΘεσ 20830/2011, ΤΝΠ ΔΣΑ, ΜΠρΘεσ 19542/2010). Αυτές οι ανυπόστατες και απολύτως και αυτοδικαίως άκυρες αποφάσεις Γενικής Συνέλευσης και του Διοικητικού Σωματείου (αθλητικού) σωματείου δεν αναπτύσσουν καθόλου έννομα αποτελέσματα και επομένως τυχόν αγωγή δεν αφορά την ακύρωσή τους αλλά την αναγνώριση της ανυποστασίας τους, η δε αποσβεστική προθεσμία του άρθρου 101 ΑΚ δεν εφαρμόζεται σε αυτές.
Ως προς το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 33 παρ. 4 του σχεδίου του νέου αθλητικού νόμου περί δυνατότητας έκδοσης διαπιστωτικής πράξης αυτοδίκαιης έκπτωσης μελών του Δ.Σ. σωματείου αν οι άκυρες αποφάσεις που έχουν λάβει υπερβαίνουν τις τρεις κατ’ έτος, δεν διευκρινίζεται μεταξύ άλλων ούτε αν σε αυτές τις «άκυρες» αποφάσεις συμπεριλαμβάνονται και οι απολύτως και αυτοδικαίως άκυρες ή και οι ανυπόστατες ούτε σε περίπτωση που συμπεριλαμβάνονται και οι απολύτως και αυτοδικαίως άκυρες ή και οι ανυπόστατες αν χρειάζεται κάποιος και ποιος ειδικότερα να ελέγχει αν οι αποφάσεις αυτές είναι πράγματι απολύτως και αυτοδικαίως άκυρες ή ανυπόστατες. Επισημαίνω ότι η ακυρότητα αποφάσεων μπορεί να προκύπτει και από μια επουσιώδη τυπική διαδικαστική προϋπόθεση, χωρίς αυτό να πρέπει να είναι λόγος για να τίθεται θέμα έκπτωσης των μελών του Δ.Σ. που έλαβαν τις αποφάσεις αυτές και ότι με τον τρόπο αυτό είναι πολύ πιθανόν να επιβαρυνθούν χωρίς λόγο όργανα της Γ.Γ.Α. με έλεγχο αποφάσεων σωματείων που δεν ανήκουν καν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.