Άρθρο 8
Γενικές διατάξεις
1. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης λειτουργούν με οποιαδήποτε νομική μορφή με την επιφύλαξη της περίπτωσης α) του άρθρου 3 και γενικότερα των διατάξεων του παρόντος νόμου, οι οποίες υπερισχύουν αυτών που προβλέπονται για την εκάστοτε νομική μορφή. 2. Αν οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης λειτουργούν με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας, τότε οι μετοχές της εταιρείας αυτής είναι υποχρεωτικώς ονομαστικές στο σύνολό τους, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά αναλόγως των διατάξεων 2, 3, 5, 6, 7 και 9 του άρθρου 24 ν. 1746/1988, όπως ισχύει. Η κοινοποίηση που προβλέπεται από τις παραγράφους 6 και 7 του άρθρου 24 ν. 1746/1988 γίνεται προς το Υπουργείο Πολιτισμού και τον ΟΠΙ. 3. Οι παραπάνω οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης μπορούν, επίσης, να λειτουργήσουν και ως αστικοί συνεταιρισμοί κατά τον ν. 1667/1986. Σε αυτήν την περίπτωση: α) όπου στον νόμο 1667/1986 αναφέρεται με οποιαδήποτε αρμοδιότητα το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας τις αρμοδιότητές του αναλαμβάνει το Υπουργείο Πολιτισμού, β) οι συνεταιρισμοί αυτοί μπορούν να ιδρυθούν και να λειτουργήσουν σε πανελλήνια βάση κατ’ εξαίρεση της αρχής της τοπικότητας, γ) επιτρέπεται και όλα τα μέλη του συνεταιρισμού να είναι νομικά πρόσωπα, δ) το καταστατικό των συνεταιρισμών αυτών μπορεί να προβλέπει:
αα) με την επιφύλαξη του άρθρου 13 του παρόντος όρους, εσωτερικές διαδικασίες και όργανα που αποφασίζουν για την εισδοχή, την αποχώρηση ή τον αποκλεισμό συνεταίρου, κατά παρέκκλιση από τους όρους, τις διαδικασίες και τα όργανα που προβλέπονται στις παραγράφους 4, 5, 6, 7 και 8 του άρθρου 2 ν. 1667/1986, ββ) ότι, στην περίπτωση αποχώρησης ή αποκλεισμού συνεταίρου ή μη απόκτησης της ιδιότητας του συνεταίρου από τους κληρονόμους, δεν υπάρχει αξίωση του συνεταίρου ή των κληρονόμων για απόδοση των συνεταιριστικών τους μερίδων ή καταβολή της αξίας αυτών ή ότι υπάρχει αξίωση για απόδοση μόνο της ονομαστικής αξίας των μερίδων,
γγ) τη δυνατότητα απόκτησης απεριόριστου αριθμού προαιρετικών μερίδων από τους συνεταίρους,
δδ) το εν ζωή αμεταβίβαστο των συνεταιριστικών μερίδων,
εε) με την επιφύλαξη της παραγράφου 6 του άρθρου 9 του παρόντος κατηγορίες συνεταίρων είτε χωρίς δικαίωμα ψήφου είτε με αριθμό ψήφων ανά συνεταίρο ανεξάρτητο από τον αριθμό των υποχρεωτικών ή προαιρετικών μερίδων του κάθε συνεταίρου, στστ) όρους καθορισμού απαρτίας κατά παρέκκλιση από τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 5 ν. 1667/1986.
ε) οι συνεταιρισμοί αυτοί είναι πάντοτε περιορισμένης ευθύνης και οι συνεταίροι δεν ευθύνονται προσωπικά για τα χρέη των συνεταιρισμών.
Άρθρο 8, παρ. 3, περ. (δ), σημείο (γγ) του Νομοσχεδίου:
Η δυνατότητα απόκτησης απεριόριστου αριθμού προαιρετικών μερίδων από τους συνεταίρους έρχεται σε αντίθεση με την ισότητα των μελών των αυτοδιαχειριζόμενων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ορισθεί ότι δεν θα υπάρχει πολλαπλό δικαίωμα ψήφου για τυχόντα κάτοχο περισσότερων της μίας (1) μερίδας
Σχόλιο επί της παρ.1:
Ορθότερο φαίνεται όλες οι ειδικές ρυθμίσεις του παρόντος να προσαρμόζονται στην εκάστοτε νομική μορφή, για λόγους αποφυγής σύγχυσης και ευθείας σύγκρουσης με τα ισχύοντα στο γενικό δίκαιο των εταιρειών (Εμπορικό Δίκαιο). Μια τέτοια γενική διάταξη δεν δικαιολογείται. Σε περίπτωση εντέλει κατίσχυσης, αυτή να ισχύει μόνο στις περιπτώσεις ευθείας σύγκρουσης με το σκοπό και το πνεύμα του παρόντος.
Σχόλιο επί της παρ.2:
Είναι προβληματική η παραπομπή στα άρθρα του ν. 1746/88, επειδή έχουν καταργηθεί. Το μόνο που ισχύει είναι το άρθρο 24 του νόμου αυτού.Γιατί γίνεται ειδικά παραπομπή στο Ν. 1746/1988; Ορθότερο θα ήταν να γίνεται ρητή αναφορά συγκεκριμένης διάταξης εν προκειμένω με δικαιολόγηση της υποχρεωτικής ονομαστικοποίησης των μετοχών, πρβλ. π.χ. την ειδική ρύθμιση για την τηλεόραση.
Σχόλια στην παρ. 1:
Γίνεται λόγος για την επιφύλαξη του άρθρ. 3 περ. α). Μήπως είναι περιττή, αφού αν δεν συντρέχει αυτή, τότε δεν θα πρόκειται για οσδ?
Η ρύθμιση του παρόντος, όπως και της οδηγίας, είναι ελλειπτικές. Μία διάταξη τέτοιας γενικότητας, νομίζουμε δεν δικαιολογείται. Η κατίσχυση ας προβλεφθεί, αλλά, εφ’ όσον οι διατάξεις του εταιρικού δικαίου αντιτίθενται στις διατάξεις του παρόντος, ορθότερα θίγουν το ωφέλιμο αποτέλεσμα του παρόντος.